پایش

شرکت بایستی نسبت به نگهداری روش‌های‌اجرایی برای پایش جنبه‌های مرتبط با عملکرد HSE و ایجاد و نگهداری سوابق نتایج، اقدام نماید. برای هر فعالیت یا ناحیه مرتبط، شرکت بایستی:

• اطلاعات پایش بدست‌آمده را شناسایی و مستند کند و دقت مورد نیاز نتایج را مشخص نماید.
• روش‏های‌اجرایی پایش و موقعیت ها و دفعات اندازه‌گیری را مشخص و مستند نماید.
• روش‌‏های‌اجرایی اندازه‌گیری کنترل کیفیت را ایجاد، مستند و نگهداری نماید.
• روش‌‏های‌اجرایی را برای تبادل داده ها و تفسیر آنها ایجاد و مستند کند.
• اقداماتی که باید هنگام نقض معیارهای عملکرد انجام گیرد را ایجاد و مستند نماید.
• صحت داده‌های واصله را هنگامی که سیستم‏های پایش، معیوب تشخیص داده می‏شوند، ارزیابی و مستند نماید.
• سیستم‏های اندازه‌گیری را از تنظیمات یا صدمه توسط افراد غیر مسئول محافظت نماید.

روش‌های‌اجرایی برای هر دو نوع پایش کنشی و واکنشی مورد نیاز می باشند. پایش کنشی، اطلاعاتی را پیش از وقوع هر رویداد، بیماری یا صدمه به محیط‌زیست، فراهم می کند. این پایش شامل کنترلی است که با الزامات سیستم مدیریت HSE (یعنی روش‌های‌اجرایی) تطبیق داده می‏شود، برای تعیین اینکه آیا اهداف و معیارهای عملکرد برآورده شده‌اند. پایش واکنشی اطلاعاتی را درباره رویدادهایی (شامل رویدادهایی که به خیر گذشته، بیماری یا صدمه به محیط‏زیست) که اتفاق افتاده‏اند ایجاد و نگرشی برای راه‌های پیشگیری از رویدادهای مشابه در آینده فراهم می‏کند.

3-6- سوابق

شرکت بایستی نسبت به نگهداری یک سیستم ثبت سوابق به منظور اثبات میزان انطباق خود با خط‌مشی HSE و الزامات آن اقدام نماید. این اقدام همچنین به منظور ثبت میزان برآورده شدن اهداف برنامه‌ریزی شده و معیارهای عملکرد، انجام می‌گیرد.

روش‌های‌اجرایی برای اطمینان از یکپارچگی، قابلیت دسترسی و کنترل چنین سوابقی بایستی نگهداری شوند، چنین سوابقی بایستی شامل سوابق مرتبط با پیمانکار و خرید، نتایج ممیزی‌ها و بازنگری‌ها (بخش 7 را ببینید)، سوابق آموزشی و سوابق پزشکی کارکنان ‌باشد.

مدت‌زمان‌های نگهداری سوابق بایستی ایجاد و ثبت شوند و روش‌های‌اجرایی بایستی به‌ منظور در دسترس بودن یا محرمانه بودن آنها، نگهداری شوند.

4-6- عدم انطباق و اقدام اصلاحی

شرکت بایستی مسئولیت‌ و اختیارات را برای شروع تحقیق و اقدام اصلاحی در مورد رویدادهای نامنطبق با الزامات مشخص مرتبط با سیستم مدیریت HSE و عملیات یا نتایج آن تعریف نماید. موقعیت‌های عدم انطباق ممکن است بوسیله برنامه‌های پایش، در قالب ارتباط با کارکنان، پیمانکاران، مشتریان، نهادهای دولتی یا جامعه یا از تحقیق پیرامون رویدادها (بخش 5-6 و 6-6 را ببینید) شناسایی شوند.

شرکت بایستی روش‌های اجرایی برای چنین تحقیقاتی و اقدامات اصلاحی را نگهداری نماید، که این کار با مدیریت وظایف و فعالیت‌های‌ افراد مرتبط، در مشورت با نماینده مدیریت برای انجام موارد ذیل صورت می‏پذیرد:

• آگاه کردن طرف‌های مرتبط.
• تعیین سلسله عوامل و علت ریشه‌ای محتمل.
• ایجاد یک طرح اجرایی یا یک طرح بهبود.
• شروع اقدامات پیشگیرانه متناسب با نوع عدم انطباق.
• اعمال کنترل‌های لازم برای اطمینان از اینکه همه اقدامات پیشگرانه مؤثر واقع شده‌اند.
• تجدیدنظر روش‌های‌اجرایی به‏منظور یکپارچگی اقدامات جهت پیشگیری از تکرار مجدد، انتقال تغییرات به کارکنان مربوطه و اعمال آنها.

5-6- گزارش وقایع

سازمان بایستی روش‌هایی را برای ثبت و گزارش‌دهی داخلی رویدادهایی که از عملکردHSE  متاثر شده‌اند یا می‌توانستند متأثر شوند، نگهداری نماید، به‌طوریکه درس‌های عبرت مربوطه، فرا گرفته شده و اقدامات مناسب صورت گیرد. (بخش  6-6 را ببینید)

بایستی یک سازوکار معین برای گزارش رویدادها به مراجع قانونی تا حدی که قانون معین کرده است تعریف شود و یا برای حدی فراتر از آن، چنانچه خط‌مشی شرکت در ارتباطات خارجی الزام کرده باشد.

6-6- پیگیری وقایع

هم شرایط فوری رویداد و هم نقاط ضعف بنیادی سیستم مدیریت HSE که سبب پدید آمدن رویداد می‏گردد، بایستی‌ شناسایی گردد تا قضاوت توسط افراد مسئول را امکان‏پذیر سازد و اقدامات پیگیرانه لازم انجام گیرد.

سازوکار و مسئولیت‌ها برای پیگیری حوادث بایستی بوضوح تعریف شود. این سازوکار بایستی بصورت گسترده‏ای شبیه به روش‏های‏اجرایی پیاده‏سازی اقدام اصلاحی در موارد عدم انطباق با سیستم مدیریت HSE باشد.

مسئولیت‌های تعریف شده برای پیگیری یک رویداد بایستی متناسب با شدت وقوع یا نتایج بالقوه آن باشد.

ممیزی و بازنگری

این بخش ارزیابی دوره‌ای عملکرد، اثربخشی و تناسب پیوسته سیستم را  بیان می‌کند.

1-7- ممیزی

شرکت بایستی روش‏های‏اجرایی را برای ممیزی‌ها، که به عنوان یک بخش عادی کنترل کسب و کار می‏باشند را  نگهداری نماید، به ‏منظور تعیین:

• اینکه آیا عناصر و فعالیت‌های سیستم مدیریت HSE با مقدمات طرح‌ریزی شده تطابق داشته و به طور مؤثر استقرار می‌یابند یا خیر.
• کارکرد موثر سیستم مدیریت HSE در اجرای خط‌مشی، اهداف و معیارهای عملکرد HSE شرکت.
• تطابق با الزامات قانونی مرتبط.
• شناسایی نواحی بهبود که منجر به پیشرفت بهتر مدیریت HSE می‌شود.

به همین منظور شرکت بایستی یک برنامه ممیزی  با توجه به موارد ذیل نگهداری نماید:

• فعالیت‌ها و نواحی مشخصی که بایستی ممیزی شوند. ممیزی‏ها  بایستی عملیات سیستم مدیریت HSE و میزان همبستگی آن با فعالیت‌های صف را پوشش دهد و بایستی بطور خاص عناصر زیر مربوط به مدل سیستم مدیریت HSE را بیان نماید:
• سازمان، منابع و مستندسازی.
• ارزیابی و مدیریت ریسک.
• طرح‌ریزی.
• پیاده‏سازی و پایش.
• تناوب ممیزی فعالیت‌ها/ نواحی مشخص. ممیزی‌ها بایستی بر اساس سهم یا سهم بالقوه فعالیت‌های مرتبط، با عملکرد HSE و نتایج ممیزی‌های قبلی تعیین ‌گردد.
• مسئولیت‌ها برای ممیزی فعالیت‌ها / نواحی مشخص شده.

معاهدات ممیزی و روش‏های‏اجرایی بایستی ایجاد و نگهداری شوند. نکات ذیل بایستی پوشش داده شوند.

• تخصیص منابع به فرایند ممیزی.
• نیازمندی‏های کارکنان و بخصوص آن مواردی که تیم ممیزی دارا می‏باشد:
• استقلال کافی از فعالیت‌های ممیزی شده به‏منظور توانمندسازی اهداف و قضاوت عادلانه‌.
• مهارت ضروری در زمینه‌های مرتبط.
• کمک از متخصصین متعدد، در صورت نیاز.
• روش‌هایی برای انجام و مستندسازی ممیزی‌ها، که ممکن است شامل استفاده از پرسشنامه‏ها، چک‏لیست‏ها، مصاحبه‏ها، اندازه‌گیری‏ها و مشاهدات مستقیم گردد که با نوع فعالیتی که ممیزی می‏شود، مرتبط است.
• روش‏های اجرایی برای گزارش یافته‌های ممیزی به روشی کنترل شده به افرادی که مسئول فعالیت/ ناحیه ممیزی شده هستند، که این افراد بایستی به موقع در مورد فعالیت‌های اصلاحی گزارش شده و فرصت‌های بهبود اقدام نمایند. گزارش‌دهی بایستی بیانگر:
• انطباق و عدم انطباق سیستم مدیریت HSE با الزامات مشخص.
• اثربخشی سیستم مدیریت HSE استقرار یافته در دست‌یابی به اهداف و معیارهای عملکرد.
• پیاده‏سازی و اثربخش بودن اقدامات اصلاحی از ممیزی‏های قبلی.
• نتیجه‏گیری‏ و توصیه‏ها.
• سیستمی برای ممیزی و پیگیری وضعیت‏ پیاده‏سازی اقدامات پیشنهادی ممیزی‌.
• توزیع و کنترل گزارشات ممیزی.

2-7- بازنگری

مدیریت ارشد شرکت بایستی در فواصل زمانی معین، سیستم مدیریت HSE و عملکرد آن را مورد بازنگری قرار داده و از پیوستگی تناسب و اثربخشی آن اطمینان حاصل کند. بازنگری بایستی بصورت وی‍ژه موارد ذیل را بیان نماید، ولی منحصر به این موارد نیز نخواهد بود:

• نیاز به تغییرات احتمالی در خط‌مشی و اهداف در پرتو تغییر شرایط و تعهد برای تلاش در مسیر بهبود مستمر.
• تخصیص منابع برای استقرار سیستم مدیریت HSE و نگهداری آن.
• محل و/ یا موقعیت‌ها بر پایه‌ خطرات و ریسک‌های ارزیابی‏شده طرح‌ریزی وضعیت اضطراری.

فرایند بازنگری بایستی مستند شده و نتایج آن ثبت شود تا پیاده‏سازی تغییرات نتیجه‏بخش را تسهیل نماید. بازنگری بایستی برای استحکام مسمتر تلاش‌ها، برای بهبود عملکرد HSE انجام گیرد.  (محمدی و غیره 1388)

پروانه (جواز) کار

پروانه کار یک گواهی مکتوب است که توسط فرد مجاز ارائه می‌شود و مشخص می‌کند که انجام کاری معین توسط فرد معین در یک محل و طی زمانی مشخص، ایمن است. در پروانه کار مشخص می‌شود که چه اقداماتی باید انجام شود و چه احتیاطاتی باید لحاظ گردد تا ایمنی تأمین شود. پس با روش و محل کار ارتباط دارد.

هدف از این سیستم، آموزش و کارآزمودگی افراد، مخصوصاً افرادی است که در پایان به‌عنوان فرد مجاز پروانه کار را امضاء می‌کنند.

پروانه کار معمولا به هنگام انجام کارهای تعمیراتی و زمانی که عملیاتی غیر از عملیات عادی یک واحد انجام می‌گیرد، صادر می‌شود و برای کارهای مختلفی چون کار گرم، کارسرد، کار با تجهیزات الکتریکی فشار قوی، ورود به محیط‌های بسته، رادیئ گرافی و پرتو افکنی، کار با غبارات خطرناک، حفاری و غیره کاربرد دارد. (اداره‏بهداشت،ایمنی‏ومحیط‏زیست‏وزارت‏نفت 1384) (نصر آزادانی, و غیره 1388)

2-3-4-3) برگه اطلاعات ایمنی مواد[1]

خطرات مواد شیمایی توام با ازدیاد مصرفشان در صنایع مختلف افزایش یافته و از طرفی چون به خاطر سپردن خطرات مواد شیمیایی گوناگون و چگونگی مقابله با آنها برای هر شخص امکان پذیر نیست جهت سهولت در مورد آگاهی از خطرات هر ماده شیمیایی از یک برگه اطلاعاتی استفاده می‌شود که اطلاعات مفیدی در آن کنجانده شده است.

مشخصات ماده شیمیایی، خطرات و مقادیر آن، مشخصات فیزیکی، اطلاعات آتش سوزی و انفجار و واکنش‌های مربوطه، خطرات بهداشتی، نحوه جمع آوری ضایعات، نحوه پیشگیری و حفاظت ویژه از مندرجات برگه اطلاعات ایمنی مواد می‌باشد. (اداره‏بهداشت،ایمنی‏ومحیط‏زیست‏وزارت‏نفت 1384) (نصر آزادانی, و غیره 1388)

2-3-4-4) تجزیه و تحلیل حوادث

متخصصین ایمنی بر این باورند که بطور کلی می‌توان از بروز حوادث جلوگیری نمود. به همین خاطر در کشورهای صنعتی پیشرفته مبارزه وسیعی به‌منظور پیشگیری از حوادث صورت گرفته است. در این رابطه کلیه وسایل و تجهیزات حفاظتی قابل تصور و همچنین مقررات و استانداردهای ایمنی به کار گرفته شده تا میزان و شدت حوادث به سطح مطلوبی تنزل یابد. علاوه بر این به منظور کاهش حوادث در صنایع مخاطره آمیز لازم است که ابتدا یک سیتم موثر جهت بررسی و تهیه گزارش حوادث تدوین گردد تا با بهره گرفتن از آن بتوان با تجزیه و تحلیل حوادث از تکرار آنها و اتلاف سرمایه‌های مالی و انسانی جلوگیری نمود.

به طور طبیعتی اجرای این سیستم نیاز به تدوین روش‌های مناسب و مطلوب دارد. بررسی و گزارش حوادث بطور کلی به منظور رسیدن به اهداف زیر انجام‌ می‌گیرد:

• آگاه ساختن کلیه کارکنان از چگونگی بروز حادثه با ارائه جزئیات کافی آن
• روشن نمودن علت حوادث و توصیه های لازم جهت اقدامات اصلاحی به منظور پیشگیری از تکرار آنها
• جوابگویی به مسئولین مربوط بنا به ضروریات قانونی
• کمک به آسیب دیدگان احتمالی و کل تشکیلات جهت تفهی تجربیات حاصله و جبران خسارات وارده.

برای مفید بودن تجزیه و تحلیل لازم است گزارش حوادث به صورت مناسب تهیه شود. در تهیه گزارش حادثه باید تمام جزئیات بصورت ساده و قابل فهم درج شود، به طوریکه مجموعه رویدادهایی که قبل از بروز حادثه، در حین بروز حادثه و یا پس از حادثه رخ داده‌اند مشخص شود. علاوه بر آن باید توصیف کاملی از ضرر و زیان و خسارت‌های وارده ارائه شود. ضروری است که نام افراد آسیب دیده و میزان آسیب دیدگی آنها عنوان شود. همچنین کلیه مدارک و شواهد بدست آمده باید به دقت بررسی و گزارش گردد.

تهیه گزارش حادثه در صورت امکان باید در محل رخداد و  بلافاصله پس از وقوع انجام گیرد. علاوه بر این لازم است آمار و اطلاعات دوره‌ای ( ماهیانه و سالیانه ) جهت انجام بررسی های کلان تهیه گردد.

افراد تیم بررسی حوادث باید آگاهی و دانش کافی از موارد تحت بررسی، محیط کار، روش‌های اجرایی و مواد مصرفی فرایند داشته باشند. علاوه بر این برای برقراری ارتباط موثر با افراد توانایی داشته باشند و در هنگام مصاحبه بتوانند در حین جلب اعتماد، اضطراب را در افراد کاهش دهند.

پس از جمع‌ آوری حقایق مربوط به حادثه باید واقعیت‌های دریافتی به سه صورت مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند:

1. چه کسی و یا چه چیزی با حادثه مورد نظر ارتباط داشته است.
2. چه خطراتی وجود داشته است.
3. چه کنترل‌هایی دچار نقص شده‌اند.

MSDS

ایجاد ساختاری برای ارزیابی عملکرد HSE پیمانکاران در پروژه‌های عمرانی (با مطالعه موردی پیمانکاران سازمان مهندسی و عمران شهر تهران))

 بازدیدهای دوره‌ای ایمنی/ بازرسی ایمنی

به‌منظور ارزیابی شرایط محیط کار و میزان رعایت استانداردها و قوانین ایمنی و نیز آماده بکار بودن تجهیزات ایمنی و آتش‌نشانی لازم است بازدیدهایی بصورت دوره‌ای و منظم صورت گیرد. فواصل زمانی بازدیدها/بازرسی‌ها بسته به مناطق، تجهیزات و شرایط مورد نظر، متغییر خواهد بود.

استفاده از چک‌لیست ایمنی در بازرسی واحدهای مختلف مفید واقع می‌گردد. علاوه برآن توصیه می‌شود که نکات ناایمن و اقدامات پیشنهادی به هنگام سرکشی از واحدها ثبت شده و مورد بررسی قرار گیرند.

2-3-4-6) ارزیابی پیمانکاران فرعی

گاهی اوقات ممکن است برخی از کارهای اجرایی در یک سازمان توسط یک شرکت پیمانکاری (خارج از محیط سازمان) صورت گیرد. عدم رعایت ضوابط ایمنی توسط پیمانکاران ممکن است باعث بروز حوادثی گردد که سازمان بدون تاثیر از آن نخواهد بود. این مساله به دلیل احتمال عدم آشنایی کافی کارکنان پیمانکاران با محیط سازمان شکل جدی‌تری به خود می‌گیرد. لذا لازم است که در ابتدای ورود کارکنان به داخل مجتمع آموزش‌های ایمنی لازم به آنها داده شود و پس از آن نیز بصورت مداوم وضعیت آنها از لحاظ ایمن بودن شرایط کاری بررسی گردد.  (اداره‏بهداشت،ایمنی‏ومحیط‏زیست‏وزارت‏نفت 1384) (نصر آزادانی, و غیره 1388)

2-3-4-7) معاینات دوره‌ای

در مدیریت HSE این الزام وجود دارد که کلیه افراد سازمان در دوره‌های زمانی مشخص نسبت به معاینات دوره‌ای و انجام تست‌های پزشکی اقدام نمایند. این تست‌ها بر اساس مخاطرات و آلودگی‌هایی که افراد در معرض آن قرار دارند تعیین می‌گردد و بر اساس آن میزان سلامتی افراد مشخص می‌گردد.

این روش می‌تواند به عنوان ابزاری در نیازسنجی آموزش و ارزیابی آموزش در سطح رفتاری مورد استفاده قرار گیرد.

2-3-4-8) اندازه‌گیری آلاینده‌های محیط

با توجه به فعالیت‌ها و تکنولوژی‌‌هایی که در هر سازمان موجود می‌باشد مخاطرات محیط کار و آلاینده‌های مرتبط با آن متفاوت می‌باشد. این آلاینده‌ها می‌بایست در یک حد مجاز قرار داشته‌باشند. به عنوان مثال میزان مجاز شدت صوت در یک محیط‌کاری نبایستی در یک شیفت کاری از 80 دسی‌بل تجاوز نماید که این موضوع به‌وسیله ابزار و تجهیزات خاصی اندازه‌گیری می‌شود و در صورتیکه میزان آن از حدمجاز بیشتر باشد می‌بایست اقدامات مقتضی را در این خصوص به انجام رساند.

با توجه به شدت و میزان تماس آلاینده‌هایی که افراد در معرض آن قرار دارند این موضوع می‌تواند ابزاری جهت نیازسنجی آموزش برای مقابله با آن و نیز ابزاری به منظور ارزیابی اقدامات صورت گرفته جهت کاهش اثرات آن باشد. (نصر آزادانی, و غیره 1388)

2-3-4-9)  استفاده از تجهیزات حفاظت فردی[1]

زمانی که نتوان ریسک ناشی از تماس با خطرات موجود را با بهره گرفتن از روش‌های کنترلی دیگر به حداقل ممکن رساند، می‌توان از وسایل حفاظت فردی مانند کلاه ایمنی، عینک، دستکش، چکمه و پوتین، ماسک‌های تنفسی و لباس‌های کار ویژه استفاده کرد. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی به منظور کاهش آثار مخاطرات محیط کار صورت می‌پذیرد. به منظور تهیه تجهیزات حفاظت فردی مناسب علاوه بر نوع، محل و شرایط محیطی به منظور کاهش اثرات عوامل زیان‏آور و خطرات موجود، راحتی افراد و ایجاد نظم و انضباط و نیز چگونگی توزیع و نظارت بر نحوه استفاده از این تجهیزات در محیط کار نیز باید مد نظر قرار گیرد.

تجهیزات حفاظت فردی به سه منظور استفاده می‌شود :

1- به عنوان مکمل اقدامات اساسی ایمنی بر روی محیط و پیرامون کارگر و آنچه که در اختیار دارد .

2- به عنوان ابزار کاری تلقی شده که بدون آن‌ ها پرداختن به شغل مورد نظر غیر ممکن است .

3- در شرایطی که اقدام اساسی ایمنی مشکل و یا محتاج زمان می‌‌باشد در این صورت تنها امکان تامین شرایط ایمنی برای افراد بطور موقت خواهد بود .

استفاده از وسایل استحفاظی فردی در آخرین مرحله از کنترل خطرات صورت می‌گیرد و کلیه کارکنان باید بطور دائم از وسائل ایمنی از قبیل کلاه ، کفش، عینک ، دستکش و غیره استفاده نمایند.

با توجه به شرایط عملیاتی افراد و شرح وظایف آنان و اینکه این افراد با چه مخاطرات یا آلاینده‌هایی سروکار دارند، تحلیلی صورت می‌گیرد و خروجی آن تحت عنوان ماتریس لوازم حفاظت فردی استخراج می‌گردد. نحوه تأمین، مشخصات فنی و نوع این لوازم و نیز نحوه استفاده از آنها، نکاتی است که می‌بایست در قالب دوره‌های آموزشی به افراد آموخته شود و در حین آموزش وجود آنها به عنوان ابزار کمک آموزشی اجتناب‌ناپذیر است. (اداره‏بهداشت،ایمنی‏ومحیط‏زیست‏وزارت‏نفت 1384)

PPE (Personal Protective Equipment)

تحلیل سود-فایده[1]

کلیه هزینه‌هایی که در سازمان به منظور کنترل مخاطرات HSE انجام می‌شود به دو دسته هزینه‌های انطباق و هزینه‌های عدم انطباق تقسیم می‌گردد.

هزینه‌های انطباق به آن دسته از هزینه‌ها گفته می‌شود که سازمان با برنامه جهت کاهش حوادث ، بیماری‌ها و آسیب به محیط‌زیست انجام می‌دهد مانند آموزش، خرید لوازم حفاظت فردی، انجام بازدیدهای دوره‌ای و … .

هزینه‌های عدم انطباق به آن دسته از هزینه‌هایی گفته‌میشود که ناخواسته در اثر بروز حوادث، بیماری‌ها و آسیب به محیط‌زیست به سازمان تحمیل می‌شود مانن خسارت به تجهیزات و نیروی انسانی، شکایا و جرائم و .. .

با تحلیل این دو دسته از هزینه‌ها می‌توان به اثربخش بودن فعالیت‌ها، برنامه‌ها و هزینه‌های صرف شده برای کنترل مخاطرات پی برد که بخشی از این تحلیل به اثربخش بودن دوره‌های آموزشی برگزار شده مربوط می‌گردد. (نصر آزادانی, و غیره 1388)

2-3-4-11)  پایش شاخص‌های HSE

به منظور ارزیابی میزان اثربخشی اقدامات صورت پذیرفته در مدیریت HSE تعریف و اندازه‌گیری شاخص‌های مفید و مؤثر اجتناب ناپذیر است.

به عنوان مثال یکی از معروفترین شاخص‌های مدیریت HSE، شاخصی است تحت عنوان [2]MTIF “متوسط زمان مفید کاری ازدست رفته در سازمان به واسطه حوادث یا بیماری‌ها در ازای هر یک میلیون ساعت کاری". به عنوان مثال اگر شرکتی دارای 500 نفر پرسنل باشد ودر یک دوره یک ساله 250ساعت کاری مفید پرسنل در اثر حادثه یا بیماری از دست رفته باشد، شاخصMTIF به این ترتیب محاسبه خواهد شد:

کل زمان مفید کاری در طول یک سال برای 500نفر از پرسنل (با احتساب حدودی 2000 ساعت کاری مفید در سال) معادل 000/000/1 ساعت خواهد بود.

پس شاخص   MTIF در این سازمان عدد 250 است که عدد بسیار بزرگی است. (نصر آزادانی, و غیره 1388)

2-3-4-12) ساماندهی محیط کار

5S   به عنوان یکی از تکنیک‌های مورد استفاده برای ساماندهی و منظم کردن محیط کار بالاخص در پروژه‌های عمرانی با عناوین مختلفی معروف شده است. نظام آراستگی یا همان 5S در کشور ژاپن بصورت نهادینه مورد استفاده قرار گرفت و نتایج خوبی را نیز به ارمغان داشت. پیاده سازی این نظام در شرکت هاو سازمان ها علاوه بر سازماندهی محیط کار عاملی موثر در ایجاد مشارکت بین کارکنان و حفظ سلامتی روانی می‌باشد. مشارکت تک‌تک کارکنان باعث ارتقاء فرهنگ کار مدیریت کیفیت جامع تاکنون و همچنین احساس تعلق آنان به محیط کار می‌شود. بیاد داشته باشیم که همیشه یک تیم خوب، چیزی بیش از حاصل جمع آن است. نظام ساماندهی محیط کار با حذف و کاهش عوامل آلاینده محیط کار، فراهم نمودن ایمنی شغلی از طریق مشخص نمودن حوزه‏های کاری، کاهش نرخ حوادث از طریق کاهش ریخت و پاش‏های محیط کار، کاهش ضایعات، سهولت در جابه‏جایی وسایل نقلیه، فراهم کردن شرایط مناسب کار با تجهیزات و ماشین‏آلات و…   نقش بسیار مهمی در ارتقاء وضعیت HSE در محیط کار دارد.

سیستم5S  به ظاهر ساده و قابل فهم است و انجام اصول آن نیز به ظاهر ساده به نظر میآید که گویی در یک چشم بر هم زدن میسر است، ولی در اجراء این چنین نیست . لذا تحقق مشارکت همه افراد در کار در کلیه رده‌های سازمانی اعم از کارخانه و ستاد امری ضروری است. همه سعی می کنند خانه خود را پاکیزه و مرتب نگه دارند. پس با پیروی از اصول  5S محیط کار را هم، بعنوان خانه دوم تلقی کنیم. این اصول به خانه و محیط کار ختم نمیشود بلکه گسترش  آن به سطح  شهر در کشور سنگاپور بخوبی رفتار اجتماعی ایجاد نموده است. رعایت  ” شهر ما خانه ما“   که توسط شهرداری ها تبلیغ می‌گردد در این راستا است. همه ما، در زندگی روزمره، آداب و رسومی داریم که با انجام آنها می‌کوشیم کیفیت بهتری به زندگی خود بدهیم. خواسته‌های نظام آراستگی از یک سازمان که در پروژه‌های عمرانی دخیل است، را می‌توان به شرح ذیل طبقه‌بندی نمود. (اداره‏بهداشت،ایمنی‏ومحیط‏زیست‏وزارت‏نفت 1384)

HSE Cost-benefit analysis

Mean Time Injery Ferequency