روش گردآوری اطلاعات بدین صورت خواهد بود که پس از بررسی ادبیات موضوع و دستیابی به اطلاعات به درک بهتر چارچوب ارزیابی و، به جمع آوری معیارها، جز معیارها و شاخصهای مطرح در این زمینه پرداخته و سپس با برگزاری جلسات متعدد با خبرگان به موارد زیر دست خواهیم یافت:
-
- مطالعه ادبیات تحقیق، شناسایی و تعیین معیارهای سنجش اثربخشی پروژه های تحقیقاتی
-
- تعیین معیارهای مؤثر بر اثربخشی ( با بهره گرفتن از روش دلفی فازی)
-
- وزن هریک از معیارها و شاخصها (روش وزن دهی آنتروپی)
-
- جمع اوری داده ها
- تجزیه و تحلیل داده ها (با بهره گرفتن از تکنیکهای تصمیمگیری چند معیاره
۱-۸- کلید واژه ها
ارزیابی، اثربخشی، پژوهشهای کاربردی، تحقیق و توسعه، شرکت برق منطقهایی یزد
۱-۹- ساختار کلی تحقیق
مدل ارزیابی و سنجش طرحهای پژوهش کاربردی در سه گام طراحی میشود. در نمودار زیر فرایند طراحی و اجرای مدل نشان داده شده است.
با توجه به عنوان پروژه تعریف واژه های کلیدی از جمله ارزیابی، اثربخشی و پژوهش ضروری است. نمودار زیر فرایند طراحی و اجرای مدل ارزیابی و سنجش اثربخشی طرحهای پژوهشی کاربردی را نشان میدهد.
این پایاننامه از پنج فصل تشکیل شده است. در فصل اول کلیات پژوهش شامل تعریف موضوع، سوالات پژوهشی، قلمرو تحقیق، روش تحقیق و واژه های به کار رفته در تحقیق بیان میشود. در فصل دوم به بررسی مفاهیم و پیشینه ی پژوهش پرداخته شده و در ادامه در فصل سوم روش تحقیق و رویکردهای مورد استفاده به منظور ارزیابی اثربخشی پروژه های تحقیقاتی به تفصیل مورد بررسی قرار میگیرد. در فصل چهارم به تجزیه و تحلیل داده ها و ارزیابی نتایج پرداخته میشود و در نهایت، فصل پنجم به بررسی نتایج تحقیق و پیشنهاداتی برای پژوهشهای آتی اختصاص یافته است.
گام اول: مطالعات اولیه
– بررسی ادبیات موضوع
– انجام مطالعات تطبیقی و بهینهکاوی
– مطالعه و بررسی مدلهای ارزیابی اثربخشی پروژه ها با تمرکز بر طرحهای پژوهشی
گام دوم: بررسی و تدوین شاخص ها
– تشکیل جلسات با مدیران و خبرگان
– بررسی و تدوین مؤلفه ها با روش دلفی فازی
گام سوم: آزمون مدل
– تدوین پرسشنامه های نهایی با توجه به پروژهای مورد ارزیابی
– جمع آوری داده ها
– تجزیه و تحلیل و نتیچه گیری
– ارائه مدل برای سنجش اثربخشی پروژه ها
فصل دوم
ادبیات پژوهش
۲-۱- مقدمه
امروزه رقابت در عرصه تولید و تجارت جهانی به واسطه کمرنگ شدن مرزهای اقتصادی ابعاد دیگری یافته و کوشش در جهت ارتقا و بهبود بهرهوری و اثربخشی بر اساس عقلانیت اقتصادی، همواره میباید مورد تأکید و توجه قرار گیرد. در واقع میتوان گفت، بدون افزایش اثربخشی و بهره وری هیچ اقتصادی نمیتواند انتظار اعتلای سطح زندگی مردم خود را داشته باشد (امامی میبدی, ۱۳۷۹).
اندازهگیری اثربخشی به عنوان یکی از مهمترین روشهای ارزیابی عملکرد سازمانها و شرکتها مطرح میباشد که نتایج حاصل از اندازه گیری اثربخشی و روشهایی همچون الگو برداری، سازمانها را قادر میسازد تا ناراکاریی زیرواحدهای خود را برطرف نموده و عملکرد سازمان را بهبود بخشند (شاهرودی و شاکر محمودکیانی ،۱۳۹۰). در واقع ایجاد یک بخش ارزیابی عملکرد و طراحی سیستم کنترل به مدیریت و سازمانها کمک می کند تا به طور مؤثر مدیریت کرده و عملکرد خود را در دستیابی به اهداف ارزیابی کنند ( چنا، هسیا، تزنگ، ۲۰۱۱[۱]).
نظر به اهمیت و نقش پژوهش در توسعه اقتصادی هر کشور، ارزیابی و سنجش اثربخشی طرح های پژوهشی و تعیین میزان موفقیت آن ها در رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده، ابزاری ارزشمند جهت توسعه و شکوفایی به شمار میآید که نتایج آن میتواند اطلاعات مناسبی را جهت بهبود عملکرد طرحها و واحدهای پژوهشی فراهم سازد (میرزایی, ۱۳۸۸).
مسئله ارزیابی پروژه های تحقیقاتی به یکی از پر چالشترین مسائل تصمیم گیری تبدیل شدهاست. پروژه ها باید قابل ارزیابی و اولویت بندی بوده تا بتوان منابع را به نحو موثرتری به آنها تخصیص داد. تا کنون سیستمهای ارزیابی عملکرد متفاوتی توسعه داده شده است و مسئله قابل تأمل این است که این سیستم از جامعیت لازم برخودار بوده و بتواند به گونه ای مؤثر به به ارزیابی پروژه ها بپردازد.
لذا با توجه به هدف این پژوهش و رویکرد پیشنهادی برای سنجش اثربخشی پروژه های تحقیقاتی، در این فصل به مرور تاریخچه و تعاریفی از ارزیابی عملکرد پروژه ها و اثربخشی و مدلهای مختلف مورد استفاده برای سنجش آن و تئوری فازی پرداخته می شود.
۲-۲- تحقیق و توسعه
بر طبق تعریف منووال[۲] در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی[۳] در سالهای ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲، نوآوری علمی و تکنولوژیکی، تبدیل ایده به محصول جدید یا محصول بهبود یافته، صنعت یا فرایند تجاری جدید یا بهبود یافته و یا شیوه جدیدی که به کار جامعه بیاید، میباشد و تحقیق و توسعه[۴] بر اساس گفته او در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در سالهای ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ و همچنین مطالعات زمینه یابی نوآوری تکنولوژیک شرکت های اسپانیایی در سال ۱۹۹۹، به این صورت تعریف می شود: کارخلاقانه سیستماتیک برای افزایش ذخیره دانش، شامل دانش افراد، فرهنگ و جامعه و استفاده از این ذخیره دانش برای کاربرد در اختراعات جدید میباشد.
بر اساس تعریف فریمن ‹‹تحقیق و توسعه عبارت از کار خلاقی است که به طور منظم برای افزایش ذخیره علمی و دانش فنی و نیز استفاده از این دانش در اختراع و طرح کاربردهای جدید، انجام می شود.›› (علی احمدی، ۱۳۷۷)
بر طبق تعریف دین ولگدهار‹‹فرایند تحقیق و توسعه عبارت از شناسایی نیاز یا استعداد، پیدایش اندیشه ها، آفرینش، طراحی، تولید و معرفی و انتشار یک محصول یا نظام تکنولوژیک تازه است.›› (علی احمدی، ۱۳۷۷)
همچنین نواز شریف تحقیق و توسعه را بزرگترین بزرگترین منبع نوآوری است و توانایی حرکت همگام با دیگران و پیش افتادن از آن ها، چه در مورد کشورها و چه در مورد افراد، بستگی به مهارتهای نوآوری ایشان دارد. (نواز شریف، ۱۹۸۳)