الف- صلاحیت ذاتی
نوع جرم، نخستین و ساده ترین ضابطه برای تعیین صلاحیت مراجع کیفری است.^[۱۲۹] بر اساس قانون آیین دادرسی جدید مصوب ۹۲، دادگاه‌های کیفری استان و عمومی جزائی موجود به ترتیب به دادگاههای کیفری یک و دو تبدیل می‌شوند.

به جرائم زیر در دادگاه کیفری یک رسیدگی میشود:
جرائم موجب مجازات سلب حیات
جرائم موجب حبس ابد
جرائم موجب مجازات قطع عضو و جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی با میزان ثلث دیه کامل یا بیش از آن
جرائم موجب مجازات تعزیری درجه چهار و بالاتر
جرائم سیاسی و مطبوعاتی
پس میتوان نتیجه گرفت، دادگاه کیفری دو، صلاحیت رسیدگی به تمام جرائم را دارد مگر آنچه به موجب قانون در صلاحیت مرجع دیگری باشد. بنابراین با در نظرگرفتن صلاحیت سایر دادگاه‌های کیفری می‌توان گفت که جرائم زیر در دادگاه کیفری دو رسیدگی می‌شود مگر آنچه به موجب قانون در صلاحیت دادگاه انقلاب قرارگرفته است. بدین ترتیب دادگاه کیفری ۲ صالح به امور زیر است:
رسیدگی به جرائمی که مجازات آنها از نوع مجازات‌های تعزیری درجه ۶، ۷ و ۸ باشد.
رسیدگی به جرائم عمدی علیه تمامیت جسمانی که میزان دیه آنها از ثلث دیه کامل مجنی علیه کمتر باشد.
رسیدگی به همه جرائم غیر عمدی علیه تمامیت جسمانی با هر میزان دیه
رسیدگی به جرائم موجب مجازات حد مگر این که موجب سلب حیات باشد.
بر طبق ماده ۳۰۳ قانون جدید به جرائم زیر در دادگاه انقلاب رسیدگی میشود:
الف - جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی، محاربه و افساد فی الارض، بغی، تبانی و اجتماع علیه جمهوری اسلامی ایران یا اقدام مسلحانه یا احراق، تخریب و اتلاف اموال به منظور مقابله با نظام
ب - توهین به مقام بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و مقام رهبری
پ- تمام جرائم مربوط به مواد مخدر، روانگردان و پیش سازه های آن و قاچاق اسلحه، مهمات و اقلام و مواد تحت کنترل
ت- سایر مواردی که به موجب قوانین خاص در صلاحیت این دادگاه است.
ث- صلاحیت محلی
متهم در دادگاهی محاکمه میشود که جرم در حوزه آن واقع شود. اگر شخصی مرتکب چند جرم در حوزه‏های قضائی مختلف گردد، رسیدگی در دادگاهی صورت میگیرد که مهمترین جرم در حوزه آن واقع شده باشد. چنانچه جرائم ارتکابی از حیث مجازات مساوی باشد، دادگاهی که مرتکب در حوزه آن دستگیر شود، به همه آنها رسیدگی میکند. در صورتی که متهم دستگیر نشده باشد، دادگاهی که در ابتدا تعقیب در حوزه آن شروع شده است، صلاحیت رسیدگی به تمام جرائم را دارد.
حال سوالی که به ذهن میرسد این است که آیا سازمانهای آب و برق خود در اجرای ماده ۹ لایحه قانونی رفع تجاوز از تأسیسات آب و برق مرجع قضائی و رسیدگی تلقی میشوند و آیا حق صدور رأی و اجرای آنرا دارا میباشند یا اینکه صرفاً مجاز به رفع تجاوز به صورت علی الرأس میباشند ؟
تا قبل از صدور رأی وحدت رویه شماره ۶/۳۰ مورخه ۱۹/۱۱/۱۳۶۰ دیوان عالی کشور رویه مشابهی در خصوص مورد فوق الذکر نداشت. پاره ای از محاکم با تصور اینکه صلاحیت رسیدگی به دعوای رفع تجاوز در حیطهی اختیارات سازمانهای آب و برق میباشد یا با صدور عدم صلاحیت به استناد ماده ۱۶ قانون اصلاح پاره ای از قوانین دادگستری، پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال مینمودند که در بعضی از موارد، نظر محاکم تأیید و در بعضی موارد رد میشد، اما با دخالت هیات عمومی دیوان عالی کشور مسئله از حالت اختلاف خارج شد و صلاحیت عام مراجع دادگستری مورد تصویب و تأیید قرار گرفت، لذا رأی هیئت عمومی دیوان عالی کشور بدین شرح قاطع دعوا گردید.^[۱۳۰]
هرچند بر طبق ماده ۹ لایحه قانونی رفع تجاوز از تأسیسات آب و برق کشور مصوب تیر ماه ۱۳۵۹ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران به سازمانهای آب و برق این اختیار داده شد که اگر در مسیر و حریم خطوط انتقال و نیروی برق و حریم کانالها و انهار آبیاری احداث ساختمان یا درختکاری و هر نوع تصرف خلاف مقررات شده یا بشود، بر حسب مورد با اعطای مهلت مناسب با حضور نماینده دادستان مستحدثات غیر مجاز را قلع و قمع و رفع تجاوز نمایند، ولی به لحاظ اینکه دادگستری مرجع تظلمات عمومی است این اختیار، حق سازمانهای آب و برق را برای اقامه دعوی در دادگاه نسبت به موارد مذکور سلب نمینماید. بنابراین رأی شعبه ششم دیوانعالی کشور صحیح و موافق قانون تشخیص میشود.
(روزنامه رسمی ۱۰۸۳۳ - ۱۸/۲/۱۳۶۱)
لذا با التفاوت به مراتب فوق روشن میگردد که دستگاه های اجرایی حق دارند رأساً بدون تقدیم دادخواست خلع ید با شکوائیه از طریق اعطای مهلت مناسب نسبت به رفع تجاوز اقدام نمایند. در این گونه مواقع سازمانهای اجرایی همچون مراجع قضایی اقدام نخواهند نمود، بلکه با صدور اخطاریه (اظهارنامه عنداللزوم) مهلت مناسبی برای متجاوز تعیین و پس از سپری شدن مهلت و عدم رفع تجاوز از سوی شخص رأساَ بدون در نظر گرفتن شرایط قانونی، خلع ید و یا قلع و قمع از طریق همکاری مأمورین انتظامی و دعوت از نماینده دادگستری (دادستانی سابق) مبادرت به اعاده وضع به سابق مینمایند. بنابراین سازمانهای مذکور حق صدور رأی تخریب و تشکیل جلسات رسیدگی ماهوی و سایر تشریفات لازم را نخواهند داشت و اجرای رفع تجاوز را رأساً به عهده خواهند داشت.
فصل سوم
عوامل وتاثیرات موثر در ارتکاب جرم علیه منابع انرژی
مبحث اول: عوامل ارتکاب جرایم علیه تاسیسات انرژی آب، برق و نفت
عوامل برقراری انشعابات غیر مجاز آشکار دارای ابعاد گوناگونی می باشند که می توان به صورت ذیل دسته بندی نمود.
گفتار اول: عوامل درون سازمانی
بند ۱: بروکراسی اداری
برورکراسی اداری حاکم در برقراری انشعاب باعث بروز مشکل در ارائه تسهیلات لازم و به موقع به مشترکین می گردد، لذا تمایل متقاضیان به استفاده غیر مجاز از برق افزایش مییابد. تأخیر در برقراری انشعاب برق به مشترکان، بی‌عدالتی و تبعیض در برخورد انتظامی و قضایی و وجود مقررات، آئین‌نامه‌ها و بخشنامه‌های پیچیده از عوامل دیگری است که افراد را به این سمت می‌کشاند.
بند ۲: ضعف مالی
ضعف مالی صنعت برق می تواند به نارسایی در بخشهای اجرایی و پیمانکاری انجامیده، همچنین در سیستمهای نظارتی و کنترلی شبکه نیز اشکال به وجود آورد، لذا روند تامین برق مشترکین را با کندی روبرو ساخته و می تواند یکی از عوامل روی آوردن متقاضیان به انشعابات غیر مجاز باشد.
بند ۳: عدم برخورد قاطع با متخلفین
عدم برخورد قاطع با متخلفین استفاده کننده از انشعابات غیرمجاز که عمدتاً به دلیل مشغله زیاد کاری پرسنل در امورهای بهره برداری میباشد.
بند ۴: عدم انعطاف قانون حریم خطوط انتقال
عدم انعطاف قانون حریم خطوط انتقال و توزیع سبب می شود به بسیاری از واحدهای داخل حریم، انشعاب قانونی واگذار نشده که این امر سبب استفاده غیر مجاز از برق می شود.
بند ۵: نرخ تصاعدی هزینه برق
تعرفه و نرخ تصاعدی هزینه برق علی الخصوص در برخی مناطق دارای شرایط آب و هوایی گرم و شرجی از دیگر عوامل بروز این پدیده است.
گفتار دوم: عوامل برون سازمانی
بند ۱: مشکلات اقتصادی واجتماعی
مهاجرت بی رویه روستاییان به شهرها، رشد جمعیت، بیکاری و فقر شدید مالی از عوامل بروز انشعابات غیر مجاز می باشد. این دسته از استفاده کنندگان غالباً در حاشیه شهرها اسکان دارند، به زاغه نشینان یا حاشیه نشینان معروف اند. شکل گیری محدوده های خودرو و ناهنجار به عنوان یکی از پی آمدهای گسیختگی فضایی کارکردی به ویژه در کشور ما را میتوان برایندی از مجموعه عوامل ذیل دانست.
بند۲: نظام اقتصاد شهری و منطقه ای
نظام اقتصاد شهری و منطقه ای دوگانه و اتکای آن بر اقتصاد غیر رسمی گسیخته و ضرورت حیات غیر رسمی که بروز کالبدی آن به شکل محدوده های متمرکز روی اسکان غیر رسمی ظاهر میشود.
بند ۳: قطعه بندیهای بزرگ زمین
قطعه بندیهای بزرگ زمین که موجب افزایش قیمت زمین میشود، به طوری که اقشار کم درآمد استطاعت خرید آن را ندارند. تلاش مافیای زمین خواران و رانت خواران مسکن برای افزایش قیمت خانه و اجاره بها در کلان شهرها و به دنبال آن مشکلات اقتصادی و معیشتی عامل دیگری به حساب میآید.^[۱۳۱]
بند ۴: فقر مالی
عدم توانایی مالی پرداخت هزینه‌های انشعاب برق به صورت نقد و حتی اقساط در مناطق محروم که قشرهای آسیب پذیر جامعه در آن مکانها ساکن هستند، این معضل را به دنبال دارد (بیشتر درحاشیه شهرها). عوامل متعدد دیگری از قبیل فقر فرهنگی و عدم وجود عادت به پرداخت هزینه‌های برق مصرفی و اعمال نرخهای تصاعدی متأسفانه تشدید می‌شود. به نظر می رسد با حذف یارانهها و در صورت عدم اقدام پیشگیرانه، استفاده غیر مجاز افزایش چشمگیری پیدا خواهد کرد.
در این مورد می توان به مکتب شیکاگو اشاره نمود که در زیر چتر مکتب خردگراها به مطالعه رفتار انسان در رابطه با عوامل محیط فیزیکی واجتماعی پرداختند. نتایج تحقیقات این گروه به معرفی الگویی برای توزیع جرم در شهرها بر اساس فقر در محلات انجامید.^[۱۳۲]
نتایج حاصل از این تحقیقات برای شناسایی عوامل موثر بر بروز رفتارهای ضد اجتماعی به کار گرفته شد و در نتیجه فقر, بیکاری وگسستگی جوامع از مهم ترین عوامل بروز جرم شناخته شدند.^[۱۳۳] در مقابل سرمایه اجتماعی, تعلق خاطر به محل زندگی و روابط با دیگران از عوامل بازدارنده ارتکاب جرم به حساب آمد.^[۱۳۴]

شرح‌ یا ترتیب‌ درج‌ اقلام‌ ممکن‌ است‌ با توجه‌ به‌ ماهیت‌ واحد تجاری‌ و ماهیت‌ معاملات‌ آن‌ و به منظور فراهم‌ آوردن‌ اطلاعات‌ لازم‌ جهت‌ درک‌ کلی‌ وضعیت‌ مالی‌ واحد تجاری‌ تعدیل‌ شود.
اطلاعاتی که در ترازنامه یا در یادداشتهای توضیحی افشای اطلاعات می شود
واحد تجاری‌ باید طبقات‌ فرعی‌ اقلام‌ اصلی‌ را که‌ متناسب‌ با عملیات‌ واحد تجاری‌ طبقه‌بندی‌ شده‌ است‌، در ترازنامه‌ یا در یادداشتهای‌ توضیحی‌ افشای اطلاعات کند. در صورت‌ لزوم‌، هر قلم‌ فرعی‌ باید برحسب‌ ماهیت‌ به‌ اقلام‌ فرعی‌تری‌ طبقه‌بندی‌ شود و مبالغ‌ پرداختنی‌ به‌ / دریافتنی‌ از واحد تجاری‌ اصلی‌، سایر واحدهای‌ تجاری‌ گروه‌ و سایر اشخاص‌ وابسته‌ باید جداگانه‌ افشای اطلاعات شود.
واحد تجاری‌ باید موارد زیر را در ترازنامه‌ یا در یادداشتهای‌ توضیحی‌ افشای اطلاعات کند
الف‌ . برای‌ هر یک‌ از طبقات‌ سهام‌

 

1. 1. تعداد سهام‌ مصوب‌،

 

1. 1. تعداد سهام‌ منتشر شده‌ و میزان‌ سرمایه‌ پرداخت‌ شده‌،

 

1. 1. ارزش‌ اسمی‌ هر سهم‌،

 

1. 1. حقوق‌، مزایا و محدودیتهای‌ مربوط‌، و

 

۵‌. سهام‌ واحد تجاری‌ که‌ در مالکیت‌ واحدهای‌ تجاری‌ فرعی‌ و وابسته‌ است‌.
ب‌. مبالغ‌ دریافتی‌ بابت‌ افزایش‌ سرمایه‌ قبل‌ از ثبت‌ قانونی‌ آن‌،
ج‌. صرف‌ سهام‌،
د. ماهیت‌ و موضوع‌ هر یک‌ از اندوخته‌ها، و
ﻫ. مبالغ‌ منظور شده‌ در صورتهای‌ مالی‌ بابت‌ سود سهام‌‌
واحدهای‌ تجاری‌ که‌ به‌ شکلی‌ غیر از شرکت‌ سهامی‌ تشکیل‌ شده‌اند، باید اطلاعاتی‌ معادل‌ با موارد پیشگفته‌ را که‌ نمایانگر تغییرات‌ هر طبقه‌ از حقوق‌ مالکانه‌ طی‌ دوره‌ بوده‌ و حقوق‌، مزایا و محدودیت های‌ منضم‌ به‌ هر طبقه‌ از حقوق‌ مالکانه‌ را افشای اطلاعات کند.

 

• • صورت سود و زیان

 

اطلاعاتی‌ که‌ در صورت‌ سود و زیان‌ ارائه‌ می‌شود
صورت‌ سود و زیان‌ باید حداقل‌ حاوی‌ اقلام‌ اصلی‌ زیر باشد
الف‌ . درآمدهای‌ عملیاتی‌،
ب‌ . هزینه‌های‌ عملیاتی‌،
ج‌ . سود یا زیان‌ عملیاتی‌،
د . هزینه‌های‌ مالی‌،
ﻫ . سایر درآمدها و هزینه‌های‌ غیرعملیاتی‌،
و . مالیات‌ بردرآمد،
ز . سود یا زیان‌ فعالیتهای‌ عادی‌،
ح‌ . اقلام‌ غیرمترقبه‌،
ط‌ . سهم‌ اقلیت‌، و
ی‌ . سود یا زیان‌ خالص‌.
علاوه‌ بر موارد بالا، ممکن‌ است‌ به‌ موجب‌ سایر استانداردهای‌ حسابداری‌، ارائه‌ اقلام‌ اصلی‌ و جمع های‌ فرعی‌ دیگری‌ در صورت‌ سود و زیان‌ الزامی‌ باشد یا برای‌ ارائه‌ عملکرد مالی‌ واحد تجاری‌ به نحو مطلوب‌ ضرورت‌ داشته‌ باشد.
هر واحد تجاری‌ که‌ هزینه‌های‌ عملیاتی‌ را بر حسب‌ کارکرد طبقه‌بندی‌ کند باید اطلاعات‌ اضافی‌ را درباره‌ ماهیت‌ هزینه‌ها شامل‌ هزینه‌ استهلاک‌ و هزینه‌های‌ پرسنلی‌، افشای اطلاعات کند.
از آنجا که‌ اطلاعات‌ مربوط‌ به‌ ماهیت‌ هزینه‌ها در پیش‌بینی‌ جریانهای‌ نقدی‌ آتی‌ مفید است‌، چنانچه‌ از روش‌ طبقه‌بندی‌ بر مبنای‌ کارکرد هزینه‌ استفاده‌ شود، اقلام‌ تشکیل‌ دهنده‌ هزینه‌ها برحسب‌ ماهیت‌ نیز افشای اطلاعات می‌شود.
کلیه‌ واحدهای‌ تجاری‌ که‌ اوراق‌ سهام‌ آنها به‌ عموم‌ عرضه‌ شده‌ یا در جریان‌ انتشار عمومی‌ است‌ باید عایدی‌ هر سهم‌ برای‌ دوره‌ تحت‌ پوشش‌ صورتهای‌ مالی‌ را در صورت‌ سود و زیان‌ یا در یادداشت های‌ توضیحی‌ افشای اطلاعات کنند.

 

• • صورت سود و زیان جامع و تغییرات حقوق صاحبان سرمایه

 

صورت‌ سود و زیان‌ جامع‌ به عنوان‌ صورت‌ مالی‌ اساسی‌، باید کل‌ درآمدها و هزینه‌های‌ شناسایی‌ شده‌ طی‌ دوره‌ را که‌ قابل‌ انتساب‌ به‌صاحبان‌ سرمایه‌ است‌، به‌ تفکیک‌ اجزای‌ تشکیل‌دهنده‌ آنها نشان‌ دهد.
هدف‌ از تهیه‌ صورت‌ سود و زیان‌ و صورت‌ سود و زیان‌ جامع‌، ارائه‌ کلیه‌ درآمدها و هزینه‌های‌ شناسایی‌ شده‌ طی‌ دوره‌ مالی‌ می‌باشد. تمرکز اصلی‌ صورت‌ سود و زیان‌ دوره‌ بردرآمدها و هزینه‌های‌ عملیاتی‌ است‌. درآمدها و هزینه‌ها تنها در مواردی‌ در صورت‌ سود و زیان‌ منعکس‌ نمی‌شود که‌ به طور مشخص‌ به موجب‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ مستقیماً به حساب‌حقوق‌ صاحبان‌ سرمایه‌ منظور شود. از آنجایی‌ که‌ برای تصمیم‌گیری‌ اقتصادی‌ استفاده‌ کنندگان‌ صورتهای‌ مالی‌، آگاهی‌ از کلیه‌ جنبه‌های‌ عملکرد مالی‌ واحد تجاری‌ طی‌ دوره‌ ضرورت‌ دارد، لازم‌ است‌ کلیه‌ درآمدها و هزینه‌های‌ شناسایی‌ شده‌ طی‌ آن‌ دوره‌ مورد ملاحظه‌ قرار گیرد. بدین‌لحاظ‌ همان‌گونه‌ که‌ در مفاهیم‌ نظری‌ گزارشگری‌ مالی‌ مقرر شده‌، تهیه‌ و ارائـه‌ صورت‌ مالی‌ اساسی‌ جدید با عنوان‌ ” صورت‌ سود و زیان‌ جامع‌“ لازم‌ است‌ تا میزان‌ افزایش‌ یا کاهش‌ حقوق‌ صاحبان‌ سرمایه‌ از بابت‌ درآمدها و هزینه‌های‌ مختلف‌ دوره‌ نشان‌ داده‌ شود.

 

• • صورت جریان وجه نقد

 

صورت‌ جریان‌ وجوه نقد باید منعکس‌ کننده‌ جریانهای‌ نقدی‌ طی‌ دوره‌ تحت‌ سرفصلهای‌ اصلی‌
زیر باشد
ـ فعالیتهای‌ عملیاتی‌،
ـ بازده‌ سرمایه‌گذاریها و سود پرداختی‌ بابت‌ تأمین‌ مالی‌،

• حاجیانی، ابراهیم؛ گفتگوی بین‌فرهنگی و انسجام ملی(با تکیه بر نظریه کنش ارتباطی هابرماس)؛ فصلنامه مطالعات ملی، سال سوم، شماره ۱۲، تابستان ۱۳۸۱، ص ۷۵-۹۰

 

• حاجیانی، ابراهیم؛ حج: تجلی معنویت و کانون دیپلماسی فرهنگی چهان اسلام؛ مجمع تشخیص مصلحت نظام، ۱۳۹۱

 

• حاجی‌صادقی، عبدالله، «مبانی فلسفه سیاسی اسلام از دیدگاه مقام معظم رهبری»، حصون، ش۷، بهار ۱۳۸۵، ص ۳۳-۶۶٫

 

• • حبیبی بدرآبادی، محبوبه؛ «ارائه شاخص‌هایی برای ارزیابی توسعه اجتماعی در چارچوب الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت»؛ مطالعات راهبردی بسیج، زمستان ۱۳۹۰، سال چهاردهم، ش ۵۳، ص ۶۷-۸۴٫

 

• حجتی، سیدمحمدباقر؛ سلمان، بلال؛ همزیستی ادیات توحیدی از دیدگاه قرآن وروایات؛ نشریه پژوهش دینی، تابستان ۱۳۸۵، ش ۱۳، صص ۲۹-۵۰

 

• حرعاملی؛ وسائل الشیعه؛ قم: موسسه آل‌البیت، ۱۴۰۹

 

• حسنی، سیدحمیدرضا؛ مهدی علی‌پور و سیدمحمدتقی موحد ابطحی؛ علم دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۹۲ چ۶٫

 

• حسین‌زاده، علی؛ سبک‌های معیار: شیوه‌های دعوت انبیای الهی در قرآن، قم: نشر ادیان، ۱۳۹۰

 

• حق‌پناه، رضا، «تعاون و تبادل فرهنگی»؛ در: فرهنگ روابط اجتماعی در آموزه‌های اسلامی؛ جواد ایروانی و دیگران؛ مشهد: انتشارات دانشگاه علوم رضوی، چ۲، ۱۳۸۷

 

• حکیم‌آرا، محمدعلی، ارتباطات متقاعدگرانه و تبلیغ، تهران: سمت، ۱۳۸۸٫

 

• حیاتی، داریوش و هاشمی سیداحمد، «بررسی ارتباط بین‌فرهنگی در آموزش زبان، چالش‌ها و راهکارها»، (http://www.dr-hashemi.com/index.php?newsid=183). تاریخ بازبینی، ۱۴ فروردین ۱۳۹۳

 

• حیدرپور، محمد و آتوسا محمدی مزینانی، جامعه‌شناسی فرهنگ، تهران: جامعه‌شناسان، ۱۳۹۲

 

• خاتمی، سیداحمد، «اهل بیت و بهترین شیوه تبلیغ»، پاسدار اسلام، ش ۲۷۸، بهمن ۱۳۸۳

 

• خانمحمدی، اندیشه ارتباطی ابن خلدون و هابرماس، ۱۳۹۰

 

• خانمحمدی، کریم؛ «الگوی ارتباطی قرآن کریم»؛ دانشگاه اسلامی، سال یازدهم، شماره۱، بهار ۱۳۸۶٫

 

• خان‌محمدی، کریم؛ «مقایسه عقلانیت ارتباطی با عقلانیت وحیانی(براساس دیدگاه‌های هابرماس و علامه طباطبائی)»، علوم سیاسی، بهار۱۳۹۱، سال پانزدهم، شماره ۵۷، صص ۳۱-۶۰٫

 

• خانمحمدی، کریم؛ تحلیلی بر سیره ارتباطات میان‌فردی پیامبر اسلامی، تاریخ اسلام، ش۳۷، بهار ۱۳۸۸، ص۳۷-۶۶٫

 

• خرازی، سیدمحسن؛ «تشبه به کفار و پیروی از آن»؛ فقه اهل‌بیت، ۱۳۷۷، سال چهارم، ش۱۵، ص ۲۵-۴۰

 

• خسروپناه، عبدالحسین و عباداله بانشی، «تاملی بر مبانی نظریه‌پردازی غرب و الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و ضرورت آن در حوزه رهبری سازمانی»، مندرج در مجموعه مقالات دومین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، تهران: مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، ۱۳۹۲، ص ۳۰۷-۳۲۵٫

 

• خطیب، عبدالکریم، التفسیرالقرآنی للقرآن، قاهره، دارالفکر، ۱۳۹۰ق،

 

• خمینی، روح الله؛تحریرالوسیله(ج۱)؛ قم: انتشارات اسماعیلیان نجفی،۱۳۹۰ق.

 

• خمینی، سید روح‌الله. (۱۳۸۲) شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (چاپ و نشر عروج)، چاپ هشتم.

 

• خوش منش، ابولفضل؛ «نگان بین دینی و بین فرهنگی در تفسیر پرتوی از قرآن»، کتاب قیم، زمستان ۱۳۹۰، س اول، ش۴، صص ۱۴۱-۱۶۶

 

• دادگر، یداله؛ «حلقه‌های مفقوده جهت کارآمدسازی نقشه راه»؛ مندرج در: مجموعه مقالات اولین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، ۱۳۹۱، ص ۲۳۲-۲۵۲٫

 

• دری نجف‌آبادی، غفاری و یونسی، الزامات الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در پرتو قواعد فقهی اقتصادی، ۱۳۹۲

 

• دشتی، محمد؛ ترجمه نهج‌البلاغه،

 

• دلاور، علی، روش‌های تحقیق در روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، ۱۳۸۶

 

• دلبری، محمد؛ تحلیل دعوت حضرت ابراهیم ع در قرآن کریم؛ تهران: دانشگاه امام صادق ع، ۱۳۹۲٫

 

• دنزباخ، ولفگانگ؛ دانشنامه بین‌المللی ارتباطات ج۱، ترجمه غلامرضا آذری و دیگران، تهران: دانشگاه امام صادق ع، ۱۳۹۰٫

 

• دورانت، ویلیام جیمز، تاریخ تمدن ج۴، ترجمه ابوالقاسم پاینده، ابوالقاسم طاهری و ابوطالب صارمی، تهران: علمی و فرهنگی، ۱۳۸۲٫

 

• دیمیک، سالی؛ ارتباط موفقیت‌آمیز با NLP، ترجمه علی اسماعیلی؛ تهران: شباهنگ، ۱۳۸۵چ۲٫

 

• دیویس، کالین؛ درآمدی بر اندیشه لویناس، ترجمه مسعود علیا، تهران: موسسه پژوهش حکمت و فلسفه ایران، ۱۳۸۶٫

 

• رابینز، استفن پی؛ مدیریت رفتار سازمانی، ترجمه امیدواران و دیگران، تهران: کتاب مهربان، ۱۳۸۵٫

 

• راغب اصفهانی، حسین‌بن محمد؛ المفردات فی غریب‌القرآن، دمشق: دارالعلم الدارالشامیه، ۱۴۱۲٫

 

• رام ادهر، مال؛ «فلسفه مطلق نداریم»؛ ترجمه پریش کوششی؛ خردنامه همشهری، دی ۱۳۸۵، شماره ۱۰، ص۵۶-۵۷٫

 

• رجبی، محمود و حسین بستان؛ «مبانی ارزش‌شناختی جامعه‌شناسی اسلامی»؛ اسلام و علوم اجتماعی، بهار و تابستان ۱۳۸۹، سال دوم، شماره ۳، ص ۷-۲۴٫

 

• رجبی، محمود ؛ تفسیر موضوعی قرآن از منظر استاد محمدتقی مصباح؛ قرآن شناخت، سال دوم، شماره دوم، پاییز و زمستان ۱۳۸۸، صفحه ۱۱۱ ـ ۱۴۶

 

• رحیم‌پور (ازغدی)، حسن؛ گفتگوی انتقادی در علوم اجتماعی؛ تهران، طرح فردا، ۱۳۸۹٫

 

• رحیم‌پور(ازغدی)، حسن، مدارا، نه از راه پلورالیزم، تهران، طرح فردا، ۱۳۸۸، چاپ ششم.

 

• رحیمی سجاسی، داود و کریم خانحمدی، درآمدی بر ارتباطات اسلامی از علم دینی تا ارتباطات دینی، معرفت، سال ۲۱، شماره ۱۸۱، دیماه ۱۳۹۱، ص ۵۵-۷۰٫

 

• رسولی‌فر، روح‌اله؛ منطق قرآن در برخورد با یهود و نصاری؛ قم: نشر ادیان، ۱۳۹۳٫

 

• رشاد، علی‌اکبر؛ «تأملی در باب فلسفه فرهنگ بررسی نسبت و تناسب سه حوزه دانشی: فرهنگ، فلسفه فرهنگ و فلسفه علم فرهنگ»؛ زمانه، آبان ۱۳۹۰، شماره ۱۰۴

 

• رشاد، علی‌اکبر؛ «نشست سبک زندگی اسلامی معطوف به مبحث خانواده»، سخنرانی در دانشکده‌ی حقوق دانشگاه تهران؛ ۱۳۹۱

 

• رشاد، علی‌اکبر؛ تأملی در باب فلسفه فرهنگ: تعریف فرهنگ؛ زمانه، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۱، شماره ۲۳ و ۲۴٫

 

• رشاد، علی‌اکبر؛ فطرت به‌مثابه دال دینی»؛ قبسات، سال دهم، ش ۳۶، تابستان ۱۳۸۴٫

 

• رشاد، علی‌اکبر؛ منطق فهم دین؛ تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ ۱۳۸۸

 

• رضوانی، روح‌الله؛ «ارتباط بین‌المللی از دیدگاه قرآن»؛ دانشنامه موضوعی قرآن، مندرج در: وبگاه مرکز فرهنگ و معارف قرآن، (بازبینی شده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۳)، http://www.maarefquran.com/Files/fullInfo.php?session=2&id=1508

 

• رضوی‏‌راد، محمد، «پیدا و پنهان اندیشه میان فرهنگی»؛ پژوهش و حوزه، تابستان ۱۳۸۵، ش ۲۶، ص ۳۵-۵۰

 

• رضی، حسین؛ ارتباطات میان‌فرهنگی، (تاریخ، مفاهیم و جایگاه)، دین و ارتباطات، تابستان و پاییز ۱۳۷۷، ش۶ و ۷، ص ۱۳۵-۱۶۶

 

• رفیع‌پور، فرامرز؛ آناتومی جامعه؛ تهران: شرکت سهامی انتشار، ۱۳۹۲٫

 

• رفیع‌پور، فرامرز؛ توسعه و تضاد،

 

• رفیع‌پور، فرامرز؛ کندوکاوها و پنداشته‌ها، تهران: شرکت سهامی انتشار، ۱۳۹۱

 

• - Brown A. ↑

 

• - Hall ↑

 

• - libido ↑

 

• -Palmer Michael ↑

 

• -future of an illusion ↑

 

• - Jung ↑

 

• - archetype ↑

 

• - memory, dreams and thoughts ↑

 

• - James W. ↑

 

• - institutional religion ↑

 

• - personal religion ↑

 

• -variety of religious experiment ↑

 

• - Fromm Eric ↑

 

• - psychology and religion ↑

 

• - authoritarian ↑

 

• - humanistic ↑

 

• - Maslow Abraham ↑

 

• - peakers and nonpeakers ↑

 

• - transcendence ↑

 

• -Frankl ↑

 

• - Skinner B.F. ↑

 

• - reward ↑

 

• - punishment ↑

 

• - reinforcement ↑

 

• - Ellis A. ↑

 

• -Lim & Putname ↑

 

• - Zymel ↑

 

• -Rotter Julian ↑

 

• -locus of control ↑

 

• -Hod ↑

 

• -Miton ↑

 

• - Rappaport ↑

 

• -Alport Gordon ↑

 

• - intrinsic and extrinsic orientation ↑

 

• - spiritual ↑

 

• - worship ↑

 

• - atheism ↑

 

• -acceptance ↑

 

• -perceptual ↑

 

• -feeling ↑

 

• -learning ↑

 

• -ideology ↑

 

• -program ↑

 

• - goal ↑

 

• -spirituality ↑

 

• -generality ↑

 

• -humanistic motivation ↑

 

• -insight ↑

 

• - ideology ↑

 

• - Future of Illusion ↑

 

• - Journal of consolting and clinical Psychology ↑

 

• - Wendell Watters ↑

 

• - M C master ↑

 

• - deadly doctrine ↑

داده ها جمع آوری شد و توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد که براساس آن نتایج این تحقیق نشان داد که: از۲۵۳۰ کودک پیش دبستانی سن ۶-۳ سال که در ۱۰ مهدکودک حضور داشتند در مجموع ۸۹ کودک چاق شناسایی شد.
تجزیه و تحلیل نشان داد که ماکروزومی٬ سزارین٬ گوش دادن مادر به موسیقی٬ شروع غذای کمکی٬ عدم ورزش با چاقی دوران کودکی ارتباط داشتند.
در نهایت نتایج این مطالعه نشان داد که کودکانی که دچار ماکروزومی هستند ، با سزارین متولد شده اند ، غذای کمکی زودتر از ۴ ماهگی برای آنها شروع شد ومادران آنها در معرض موسیقی قرار گرفته اند با افزایش خطر چاقی در دوران پیش دبستانی همراه هستند(۶۱).

مطالعه دیگری در بین سال های ۲۰۰۷-۲۰۰۶ توسط آقای مداح و خانم نیکویی با عنوان عوامل مرتبط با اضافه وزن در کودکان مدرسه ای در شهر رشت انجام شد.
این مطالعه از نوع مقطعی و با هدف بررسی عوامل تعیین کننده اضافه وزن و چاقی در میان دانش آموزان ۱۱-۶ ساله رشت در شمال ایران انجام شد.
جامعه ی مورد مطالعه کودکان ۱۱-۶ ساله بودند که در مدارس ابتدایی در شهر رشت مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه در این مطالعه ۶۷۶۰ دانش آموز بود که از مدارس ابتدایی شهر رشت انتخاب شدند و این انتخاب بر اساس سطح مدارس بود و چون سن ۱۲۵ دانش آموز در طیف سنی موردنظر نبود این ها از مطالعه حذف شدند و حجم نمونه ۶۶۳۵ شد که ۳۵۵۱ پسر و ۳۰۸۴ دختر بود.
ابزار جمع آوری داده ها٬ پرسشنامه های خودساخته ای بود که اطلاعات مربوط به سن کودک٬ رتبه تولد٬ نخوردن صبحانه٬ فعالیت فیزیکی٬ ساعت تماشای تلویزیون٬ وزن هنگام تولد (فقط برای دختران)٬ سن پدر و مادر٬ سطح تحصیلات والدین و اشتغال مادر را شامل می شد که توسط والدین پر می شد.
قد و وزن پدر و مادر توسط آنها گزارش می شد٬ دفعات خوردن صبحانه توسط یک سؤال پرسیده می شد که کودک شما چند روز در هفته صبحانه می خورد؟
یک پرسشنامه فعالیت فیزیکی نیز وجود داشت که از کودکان در مورد تعداد ساعات فعالیت فیزیکی یا ورزش در طول هفته در شش ماه گذشته سؤال می شد. نحوه رفت و آمد بین خانه و مدرسه نیز سؤال می شد. زمانی که در روز توسط کودک صرف تماشای تلویزیون یا بازی های کامپیوتری یا ویدئویی می شد نیز پرسیده می شد.
وزن کودکان نیز صبح بدون کفش و با لباس سبک با ترازو و با دقت ۱/۰کیلوگرم اندازه گیری شد و قد نیز در حالی که کودک ایستاده و سرو پشت و باسن چسبیده به قدسنج است توسط قدسنج با دقت ۱/۰سانتی متر اندازه گیری شد وبر اساس منحنی های استاندارد شاخص توده بدنی به دو گروه چاق و اضافه وزن تقسیم شدند..
BMI والدین محاسبه شد و BMI آنهایی که ۲۵ تا ۳۰ بودند به عنوان اضافه وزن و BMI بیشتر یا مساوی ۳۰ به عنوان چاقی تعریف شد.
اطلاعات بدست آمده جمع آوری شد و با بهره گرفتن از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های بدست آمده از این مطالعه به این صورت بود که: به طور کلی شیوع اضافه وزن ۵/۱۱درصد در میان پسرها و ۱۵درصد در میان دختران و شیوع چاقی ۵درصد برای پسران و ۹/۵درصد برای دختران بود. یعنی دختران نسبت به پسرها احتمال بیشتری برای ابتلا به چاقی و اضافه وزن دارند. شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکانی که مادر آنها سطح سواد بالاتری داشت در مقایسه با کودکانی که مادر آنها کمتر سواد داشت٬ بیشتر بود.
شیوع اضافه وزن و چاقی در میان مادران به ترتیب ۷/۴۲درصد و ۲/۲۴درصد بود و در میان پدران ۳/۴۳درصد اضافه وزن و ۲/۱۲درصد چاق بودند.
اضافه وزن و چاقی در میان کودکانی که هر دو والد آنها چاقی یا اضافه وزن داشتند شایع تر بود.
اضافه وزن و چاقی در میان کودکانی که صبحانه نمی خوردند در مقایسه با آنهایی که در خانه صبحانه می خوردند شایع تر بود.
داده های جمع آوری شده در این مطالعه نشان داد که ۸۵درصد کودکان در روزهای مدرسه یا تعطیلات ورزش نمی کنند و متوسط زمانی که صرف تماشای تلویزیون می کردند بسیار بالا بود یعنی ۹/۳ ساعت در روز تلویزیون تماشا می کردند.
در نهایت این مطالعه نشان داد که اضافه وزن و چاقی در میان کودکان مدارس ابتدایی خصوصا دختران و در سطح بالاتر اجتماعی٬ شایع است(۶۲).
تحقیقی در سال ۲۰۰۸ توسط پرفسور مرزوک و همکاران تحت عنوان عوامل پیش بینی کننده ی چاقی و ارتباط آنها با رژیم غذایی دانش آموزان غرب الجزایر انجام شد.
این تحقیق از نوع مطالعه گروهی بود و با هدف تعیین شیوع و عوامل خطر چاقی در کودکان ۸-۶ ساله مدارس ابتدایی غرب الجزایر بین سال های ۲۰۱۰-۲۰۰۸ انجام شد.
حجم نمونه در این مطالعه ۱۵۲۰ کودک ۸-۶ ساله مدارس ابتدایی الجزایر که ۸۳۹ نفر پسر و ۶۸۱ نفر دختر بود.جمعیت مورد مطالعه شامل دانش آموزان ۸-۶ ساله مدارس ابتدایی دولتی بود که در بخش تلمسان واقع شده بود که بصورت داوطلبانه در این طرح شرکت کرده بودند و با بهره گرفتن از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از ۴۲ کلاس در ۲۲ مدرسه ابتدایی انتخاب شدند. مدارس انتخاب شده دارای سوابق ثبتی در وزارت آموزش و پرورش بودند.
کودکانی که دچار اختلالات تغذیه ای از جمله رژیم غذایی٬ اختلالات ژنتیکی چاقی٬ محدودیت های فیزیکی و شرایط مرضی مشترک دیگر با درمان شدن توسط داروهایی که می تواند شرایط جسمی با غذا خوردن را تحت ﺗﺄثیر قرار دهد از مطالعه حذف شدند.
همه کودکان در بدو ورود به مدرسه در طرح غربالگری شرکت کردند که وزن و قد آنها اندازه گیری می شد. اندازه گیری قد و وزن توسط پژوهشگر و همکاران و با کمک پزشک مدرسه انجام می شد و نمایه توده بدنی کودک از تقسیم وزن (کیلوگرم) بر مجذور قد (مترمربع) محاسبه می شد٬ که کودکانی به عنوان کودکان چاق تعریف شدند که نمایه توده بدنی آنها بیشتر از صدک ۹۵ بر اساس سن و جنس بود. کودکان با نمایه توده بدنی بین صدک ۸۵ تا ۹۵ به عنوان اضافه وزن و نمایه توده بدنی کمتر از ۸۵ به عنوان وزن طبیعی تعریف شد.
عوامل مربوط به کودک٬ والدین و خانواده که باعث توسعه چاقی می شدند به وسیله یک پرسشنامه خود ساخته جمع آوری شد که در جریان مصاحبه چهره به چهره از والدین تکمیل می شد.
بررسی عوامل پیش بینی کننده چاقی در کودکان بر اساس یک پرسشنامه خود ساخته انجام شد. در این پرسشنامه سؤالاتی در مورد وزن هنگام تولد٬ طول مدت تغذیه با شیر مادر٬ زمان شروع غذای کمکی و میزان فعالیت فیزیکی از جمله نوع٬ مدت زمان و شدت فعالیت کودک طراحی شده بود.در قسمت دیگری از پرسشنامه سؤالاتی در مورد عادات غذایی٬ فعالیت های اوقات فراغت٬ زمان صرف شده جهت تکالیف مدرسه٬ درس خواندن ٬ بازی های کامپیوتری و ویدئویی و مدت زمان تماشای تلویزیون پرسیده می شد.
اطلاعات در مورد سن پدر و مادر٬ قد و وزن٬ شاخص توده بدنی٬ سابقه ی چاقی در خانواده٬ درآمد خانواده٬ تعداد افراد خانواده و سطح سواد والدین نیز در قسمت دموگرافیک والدین از آنها پرسیده شد.
یافته های بدست آمده در این مطالعه نشان داد که از ۱۵۲۰ کودک مدرسه٬ ۹۹ نفر چاق٬ ۱۲۵ نفر دارای اضافه وزن و ۱۲۹۶ نفر وزن طبیعی داشتند. شیوع چاقی در میان کودکان مدرسه ای ۵/۶ درصد بود. تفاوت معنی داری بین میزان شیوع چاقی دانش آموزان دختر (۲/۶ درصد) و پسر (۸/۶ درصد) وجود نداشت. شیوع اضافه وزن ((۲/۸ درصد) در میان پسران (۸/۸ درصد) بالاتر از دختران (۵/۷ درصد) بود اما از نظر آماری تفاوت معنی داری نیست.
عوامل مختلف محیطی از جمله محیط خانه٬ شیوه زندگی خانواده و فعالیت های کم تحرک و عدم فعالیت های فیزیکی در علت افزایش شیوع چاقی دخیل بودند.
در این مطالعه بین چاقی کودکان و وزن هنگام تولد٬ تغذیه با شیر مادر٬ شروع زود هنگام غذای کمکی٬ فعالیت فیزیکی٬ سابقه چاقی مادر و مادربزرگ٬ تعداد کمتر کودکان در خانواده٬ افزایش سطح تحصیلات والدین٬ درآمد بالای خانواده و چاقی فامیلی ارتباط معنی داری دیده می شود.
در این مطالعه اثر محافظتی تغذیه با شیر مادر روی خطر ابتلا به چاقی دوران کودکی با آمار قابل توجهی نشان داده شده و شروع دیر غذاهای کمکی یک اثر مفید روی سلامتی دوران کودکی نشان داد. به طور مشابه شروع زود هنگام غذاهای کمکی با افزایش خطر ابتلا به چاقی ارتباط معنی داری داشت. بین وزن هنگام تولد و چاقی دوران کودکی ارتباط معنی داری دیده شد همچنین سبک زندگی کم تحرک و عدم فعالیت های فیزیکی نقش مهمی را در ایجاد چاقی داشتند.
در این مطالعه نشان داده شد که وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده در ایجاد چاقی کودکان نقش دارد. همچنین وضعیت اقتصادی بالاتر خانواده٬ سطح تحصیلات بالای پدر و مادر و درآمد بالای خانواده با افزایش خطر ابتلا به چاقی کودکان ارتباط مستقیم داشت.
این تحقیق نشان داد که چاقی مادران یک عامل پیش بینی کننده ی مهم برای چاقی کودکان است. در این مطالعه کودکان چاق مصرف انرژی بالاتر و همچنین مصرف چربی بالاتری را در مقایسه با سایر کودکان داشتند.
نتیجه این مطالعه حاکی از این است که هر دو عامل زیست محیطی و بیولوژیکی با چاقی دوران کودکی در دانش آموزان مدرسه ای در غرب الجزایر رابطه دارد و رابطه بسیار قوی بین چاقی مادر و مادر بزرگ٬ دریافت انرژی بیش از حد و مصرف چربی٬ فعالیت فیزیکی کم و شیوع چاقی دوران کودکی تشخیص داده شد.
شیوع چاقی در کودکان الجزایر می تواند عمدتا به ترکیب رژیم غذایی نادرست نسبت داد که با نفوذ مادران در آن ارتباط دارد (۱۲).
مطالعه ای در سال ۲۰۰۹ توسط دیمتیریوس و همکاران با عنوان عوامل خطر چاقی کودکان در یونان انجام شد. این تحقیق از نوع مورد- شاهدی بود و با هدف بررسی عوامل خطر احتمالی چاقی در کودکان شمال یونان انجام شد.
در این مطالعه حجم نمونه مورد مطالعه ۴۱۰ نفر از دانش آموزان مدارس ابتدایی و متوسطه شمال یونان بودند که در مناطق شهری و روستایی در شهر تسالوسکی زندگی می کردند.نمونه گیری به صورت تصادفی انجام شد و در زمان نمونه گیری با توجه به توزیع جمعیت و همچنین سن و جنس کودکان در مناطق شهری و روستایی نمونه ها انتخاب شد.
نمونه ها در دو گروه مورد- شاهدی بودند که گروه مورد تعداد ۲۰۵ نفر از کودکان چاق و دارای اضافه وزن بودند٬ که سنی بین۱۵-۷ سال داشتند و از هشت مدرسه ابتدایی و متوسطه انتخاب شده بودند و گروه شاهد نیز ۲۰۵ کودک با وزن طبیعی بودند که از نظر سن و جنس با گروه مورد همسان بودند. همه کودکان سالم و بدون اینکه سابقه ای از بیماری گذشته و یا مصرف دارو را ذکر کنند.
تمام اندازه گیری ها در صبح بعد از یک شب ناشتا و به وسیله دو محقق آموزش دیده انجام شد. وزن بدن در حالی که کودک لباس سبک پوشیده و بدون کفش بود با ترازوی سکا با دقت ۱/۰ کیلوگرم اندازه گیری شد و قد نیز با قدسنج سکا با دقت ۱/۰ سانتی متر اندازه گیری شد.
BMI (نمایه توده بدنی) با بهره گرفتن از فرمول وزن (کیلوگرم) تقسیم بر مجذور قد (متر) محاسبه شد و کودکان بر اساس چاقی و اضافه وزن دسته بندی شدند. درصد چربی بدن نیز با یک دستگاه بیوالکتریکال تعیین شد.
یک پرسشنامه شامل ۱۴۵ سؤال در مورد سابقه ی چاقی در خانواده٬ مدت زمان تغذیه با شیر مادر٬ وزن هنگام تولد٬ فعالیت بدنی٬ زمان خواب و مدت تماشای تلویزیون بود که توسط کودکان و یکی از والدین پر می شد.
پرسشنامه دوم نیز شامل ۶۵ سؤال بود که حاوی زیرمجموعه مواد غذایی مانند محصولات لبنی٬ گوشت٬ تخم مرغ٬ ماهی٬ میوه و سبزیجات٬ حبوبات٬ سیب زمینی و غلات٬ روغن ها و چربی ها٬ شکر و شیرینی ها و نوشابه های شیرین بود.
داده ها جمع آوری شده و توسط نرم افزارspss نسخه ی ۱۳ و توسط روش های آماری (mann-whitney,t-test ) تجزیه و تحلیل شد.
یافته های این مطالعه نشان داد که کودکان گروه مورد نسبت به گروه شاهد وقت بیشتری را صرف تماشای تلویزیون می کردند و زمان کمتری را ورزش می کردند.
مدت زمان تغذیه با شیر مادر٬ سابقه ی خانوادگی چاقی٬ فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت و تماشای تلویزیون به میزان قابل توجهی با اضافه وزن و چاقی در ارتباط بودند. ومصرف نوشیدنی های قند دار با اضافه وزن و چاقی در ارتباط بود.
در نهایت این مطالعه نشان داد که مدت زمان تغذیه با شیر مادر و فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت در برابر چاقی و اضافه وزن اثر محافظتی دارد و در حالی که سابقه ی چاقی خانوادگی٬ مدت زمان تماشای تلویزیون و مصرف نوشابه های قند دار باعث توسعه اضافه وزن و چاقی در کودکان شمال یونان می شود(۶۳).
تحقیقی در سال ۲۰۱۰ توسط مشتاق و همکاران تحت عنوان عادات تغذیه ای٬ فعالیت فیزیکی٬ سبک زندگی همراه با اضافه وزن و چاقی در میان کودکان مدارس ابتدایی پاکستان انجام شد.
این تحقیق از نوع مقطعی است و با هدف بررسی عوامل عادات تغذیه ای٬ فعالیت فیزیکی٬ سبک زندگی مرتبط با اضافه وزن و چاقی در میان کودکان مدارس ابتدایی شهر لاهور پاکستان انجام شد.
حجم نمونه در این مطالعه ۱۸۶۰ کودک سن ۵ تا ۱۲ سال مدارس ابتدایی شهر لاهور بود که به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین ۱۲ مدرسه ابتدایی انتخاب شد. نمونه گیری طبقه ای بر اساس جمعیت٬ ویژگی های نظام آموزشی و بر اساس جنس و منطقه محل اقامت و وضعیت اجتماعی- اقتصادی انجام شد. بدین صورت که لیستی از تمام مدارس ابتدایی دولتی و خصوصی در پنجاب لاهور از آموزش و پرورش گرفته شد و مدارس را بر اساس منطقه ی جغرافیایی و ساختار هزینه ماهانه به چهار دسته تقسیم کردند و سپس از هر طبقه سه مدرسه به طور تصادفی انتخاب شد. اگر مدارسی جهت شرکت در این مطالعه انصراف می دادند مدارس دیگری به طور تصادفی انتخاب می شد. و سپس در هر مدرسه از کلاس اول تا پنجم هر پایه یک کلاس به طور تصادفی انتخاب می شد. به این ترتیب ۶ کلاس یا ۵ کلاس از هر مدرسه انتخاب شدند و تمام دانش آموزان هر کلاس را بررسی کردند. مشارکت کودکان داوطلبانه بود و کودکانی که از سندرم متابولیک شناخته شده رنج می بردند از مطالعه حذف شدند.