(اشاره به برخی نکات صرفی و ریشهیابی و اشتقاق).
ــــــ . راهنمای ریشه فعلهای ایرانی. [تهران]: مؤ سسه مطبوعاتی علمی، ۱۳۴۲، ۲۰۲ص.
ریشه فعلهای ایرانی؛ فهرست ریشهها به دین دبیره و خط میخی؛ فهرست واژههای فارسی و عربی؛ پیوست: فهرست فعلهای فارسی.
ــــــ . گویشهای وفس و آشتیان و تفرش. سلسله انتشارات ایران کوده، شماره ۱۱. تهران: انجمن ایرانویج، [بیتا]، ۱۸۴ص ، جدول.
صرف فعل وفسی؛ جملههای آشتیانی؛ جملههای کهکی؛ جملههای آمری؛ جملههای زند؛ جملههای غربتی؛ دستهبندی این گویشها؛ دستهبندی این گویشها؛ چند راهنمایی برای شناخت ریشه و پیوستگی پارهای از واژهها؛ وندهای لوتر غربت؛ درباره گویش ترکی.
مقربی، مصطفی. اگر: معانی و ترکیبهای آن در گلستان. تهران: [چاپخانه محمدعلی فردین]، ۱۳۵۳، ۲۱ص، جدول.
اگر؛ معانی و ترکیبهای آن در گلستان.
ــــــ . ترکیب در زبان فارسی. سلسله انتشارات توس، شماره ۳۵۲. تهران: توس، ۱۳۷۲، ۱۷۰ص.
ترکیب در زبان فارسی؛ مشتقهای اسمی و وصفی فعل؛ چند پسوند فارسی (۱)؛ چند پسوند فارسی (۲).
ــــــ . هژده گفتار (مجموعه مقالات). سلسله انتشارات توس، شماره ۳۵۳، تهران: توس، ۱۳۷۵، ۲۵۲ص، مصور، جدول.
(به بخش مقالات نگاه کنید.)
ــــــ ؛ حسنزاده، جمیله. وندهای زبان فارسی. [ویرایش ۲]. تهران: فرهنگستان زبان فارسی، گروه واژهگزینی، ۱۳۷۷، ?ص (جزوه)*.
مقیمی، افضل. بررسی گویش بویراحمد و … . شیراز: نوید، ۱۳۷۳، ۱۶۳ ص، نقشه، جدول، نمودار.
فصل اولـ توصیف دستگاه واجی؛ فصل دوم ـ دستور؛ فصل سوم ـ ساختمان واژه؛ فصل چهارمـ مقایسه لری با فارسی؛ فصل ششم ـ جدول دستگاه فعل.
ملایی، محمدحسین. گویش محلی، یا، قصه زندگی در ده (شعر). مشهد: محمدحسین ملایی، ۱۳۶۹، ص ۴ـ۶.
نه مورد از اختلاف لهجهها.
ملکی، عطاءالله. آواشناسی از تئوری تا عمل. تهران: آتیه، ۱۳۷۸، ۷۵ص، مصور، جدول.
بخش ۱ـ آواشناسی فیزیکی؛ بخش ۲ـ آواشناسی فیزیولوژیکی؛ بخش ۳ـ انواع فراگویی؛ بخش ۴ـ واکهها؛ بخش ۵ـ همخوانها؛ بخش ۶ـ طبقهبندی آواهای زبان؛ بخش ۷ـ ترکیب آواها؛ بخش ۸ـ کمیت؛ بخش ۹ـ پدیدههای زبرزنجیری؛ بخش ۱۰ـ آواشناختی تجربی؛ بخش ۱۱ـ واجشناسی؛ بخش ۱۲ ـ آواشناسی تاریخی؛ بخش ۱۳ـ جنبههای کاربردی آواشناسی.
ــــــ . زمان در زبان. تهران: رهنما، ۱۳۸۱، [۷۷] ص، کتابنامه.*
منزوی، احمد. فهرست مشترک نسخههای خطی فارسی پاکستان. اسلامآباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۷۰، ج ۱۳، ص ۲۴۵۹ـ۲۵۲۹، ۲۸۳۱ـ۲۸۸۴.
بخش سی و ششم ـ دستور زبان فارسی؛ …؛ بخش سی و هشتم ـ فهرستواره دستور زبان فارسی.
ــــــ . فهرست نسخههای خطی فارسی. سلسله انتشارات مؤ سسه فرهنگی منطقهئی، شماره ۳۳. تهران: مؤ سسه فرهنگی منطقهئی، ۱۳۵۰، ص ۲۰۴۷ـ۲۰۸۲.
بخش بیستم ـ دستور زبان: صرف و نحو.
منظوری، ناصر. نظام چهاربعدی زبان (ساختارهای مفهومی). تهران: اصلح، ۱۳۸۰، ص ۳۵ـ۲۰۰.
فصل چهارم ـ تحلیل و تطبیق واحدهای اصلی جمله؛ فصل پنجم ـ فضا ـ زمان بودگی ساختار؛ فصل هفتم ـ یک بررسی مقایسهای؛ فصل هشتم ـ فراکتالها و آشوب؛ فصل نهم ـ سیستم زمان؛ فصل دهم ـ فراکتالهای ساختار زبان؛ فصل یازدهم ـ مرتبط بودگی و غیرمرتبطبودگی؛ فصل سیزدهم ـ بحث جنبی، مدل کهکشانی (GALACTIC) ساختمان زبان (۱) (ساختمان فعلی)؛ فصل چهاردهم ـ نظام کهکشانی زبان (۲) (نظام اسمی)؛ نظام کهکشانی زبان (۳)؛ فصل پانزدهم ـ سخن پایانی.
موسوی، حسن. واژهنامه و گویش گاوکشک، Cavkosak. شیراز: نوید، ۱۳۷۲، ص۱۳ـ۲۹.
فصل اول ـ دستگاه فعلی.
مؤمن، غضنفر علی. ترکی در فارسی. [بیجا]: غضنفر علی مؤمن، ۱۳۷۱، ۱۶۵ص، کتابنامه.*
مهاجر، مهران؛ نبوی، محمد. به سوی زبان شناسی شعر رهیافتی نقشگرا. سلسله انتشارات نشر مرکز، شماره ۳۴۲. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۶، شش+۲۱۶ص، جدول، نمودار.
فصل ۱ـ زبان به مثابه نظام نشانهای اجتماعی؛ درآمد: جایگاهِ زبانشناسیِ سیستمی در زبانشناسی امروز، زبان در جامعه، بافت، نقش و معنا، ساختار نشانهای موقعیت، نظام واژی، دستوریِ زبان، بند همچون کنشِ متقابل: بند همچون بازنمود واقعیت: ساخت اندیشگانی، ساخت بینافردی، بند همچون پیام: ساخت متنی؛ فصل ۴ـ گفتگو با چند شعر نیما: نگاهی به ویژگیهای سخن نیمایی.
مهرآذر، ؟. شیوه تهجی واژگان فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، گروه واژهگزینی، ۱۳۷۶، ?ص (جزوه).*
مهیار، محمد. کتابشناسی دستور زبان فارسی. سلسله انتشارات زبان و ادب فارسی، شماره ۱۰. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، ۱۳۸۱، ۳۷۰ ص.
فصل اول ـ فهرست کتابهای فارسی؛ فصل دوم ـ فهرست کتابهایی که مؤلف آنها ناشناخته است؛ فصل سوم ـ فهرست مقالات فارسی؛ فصل چهارم ـ فهرست کتابهای اروپایی؛ فصل پنجم ـ فهرست مقالات اروپایی.
ــــــ . فرهنگ دستوری، شامل اصطلاحات زبان شناسی و دستور زبان فارسی. تهران: میترا، ۱۳۷۶، ۲۸۷ص.
[فرهنگ دستوری (آ ـ ی) با مثالهایی از نثر و نظم کهن و معاصر].
میرچراغی، فرهود. بررسی ساختمان دستوری گویش لکی “خواجوندی” کلاردشت. تهران: پرهام، [بیتا]، ۷۶ص.
فصل اول ـ ساختمان دستوری گویش لکی یا خواجوندی کلاردشت؛ فصل دوم ـ نحو؛ نمونهای از جملات گویش لکی و ترجمه آن به فارسی؛ فهرست واژههای لکی “خواجوندی” به ترتیب الفبای فارسی.
میرزای ناظر، ابراهیم. خودآموز زبان پهلوی (پارسی میانه). سلسله انتشارات هیرمند، زبان و فرهنگ فارسی پیش از اسلام، شماره ۶. تهران: هیرمند، ۱۳۷۹، ۱۲۳ص.
الفبای پهلوی؛ الفبای پازند؛ همبستگی بین پهلوی و پازند؛ ساختمان کلمه: [اسم]، صفت، ضمایر، فعل، گونههای اسمی فعل، اعداد.
میرزایی، نجفعلی. فرهنگ اصطلاحات دستور زبان فارسی. قم: مدین، ۱۳۷۲، ۲۹۵ص.
پیشگفتار؛ اصطلاحات؛ فهرست راهنما.
میرعمادی، علی، مترجم و مقتبس و مؤلف. نحو زبان فارسی: (برپایه نظریه حاکمیت و مرجعگزینی). تهران: سلسله انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت) شماره ۲۲۶؛ زبان شناسی، شماره ۲. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، ۱۳۷۶، هشت+۳۵۰ص، نمودار، کتابنامه.
فصل اول ـ زبان شناسی نوین؛ فصل دوم ـ قاعدههای سازهای و محدودیتهای مقولهها؛ فصل سوم ـ روابط نقشی و نقشهای نحوی؛ فصل چهارم ـ قاعدههای درج واژگانی و روابط نقشدهی نحوی؛ فصل پنجم ـ اصل جابجایی اسم؛ فصل ششم ـ حاکمیت و حالت؛ فصل هفتم ـ جابجایی پرسشوار؛ فصل هشتم ـ حرکت آلفا (α) و نظریه حاکمیت؛ فصل نهم ـ اصل مقوله تهی؛ فصل دهم ـ تفسیر اسم واره؛ فصل یازدهم ـ مقولههای کارکردی؛ فصل دوازدهم ـ جمعبندی محدودیتهای وصفی.
مینوی، مجتبی. مباحث صرفی و نحوی. ج ۱: (یت) مصدری. [تهران: یغما]، ۱۳۲۹، ۳۰ص.
ـیّه، یّان، یّت؛ انواع دوگانه ـیّه؛ شواهد عربی؛ شواهد فارسی
ناصح، محمدامین. فهرست پایاننامههای کارشناسی ارشد و دکتری در زمینه گویشهای ایران (۱۳۳۹ـ۱۳۷۹). [تهران]: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، گروه گویششناسی، [?]، ?ص.*
ناطق، ناصح. درباره زبان آذربایجان. تهران: شرکت مؤلفان و مترجمان ایران، ۱۳۵۸، ۳۴ص.
درباره زبان آذربایجان؛ ملیت؛ نژاد و زبان آذربایجان؛ آذربایجان بعد از اسلام؛ آثار و زبانهای قدیم در آذربایجان.
نجفی، ابوالحسن. زبان چیست؟ (مقدمه بر زبان شناسی، مردمشناسی و علم ادبیات). تهران: کتاب زمان، [بیتا]، ?ص.*
ــــــ . غلط ننویسیم: فرهنگ دشواریهای زبان فارسی. سلسله انتشارات مرکز نشر دانشگاهی، شماره ۵۵۹. [ویرایش ۲]. [تهران]: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۰، [ده]+ ۳۲۴ص.
(فهرستی به ترتیب الفبایی از غلطهای رایج در نوشتههای امروز (اعم از غلطهای املایی و انشایی و استعمال نادرست واژهها از جمله واژههای مأخوذ از زبانهای خارجی و نیز اشتباهات صرفی و نحوی و به خصوص آنچه به “گرتهبرداری” معروف است.)
ــــــ . فرهنگ فارسی عامیانه. [تهران]: نیلوفر، ۱۳۷۸، ۲ج، [بیست ونه]+۱۵۲۳ص، جدول، کتابنامه.
کتاب شناسی دستور زبان فارسی دوره معاصر- قسمت ۳۰