(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

 

 

چکیده

 

هدف ازپژوهش حاضرتعیین اثرحادومزمن فعالیت رکاب­زدن زیربیشینه همراه و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی هورمون پرولاکتین در مردان سالم بود. بدین منظور 24 نفر از دانشجویان تربیت بدنی مشغول به تحصیل در دانشگاه خوارزمی به صورت داوطلبانه(میانگین سن 75/2±79/23سال، وزن77/8±87/69کیلوگرم، قد6/5±75/174سانتی‌متر، شاخص­توده بدن59/2±91/22 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند.آزمودنی‌ها به سه گروه رکاب زدن همراه با انسداد عروق پا(8 نفر)، رکاب زدن بدون انسداد(8 نفر) و کنترل(8 نفر) تقسیم­بندی گردیدند. آزمودنی‌های گروه تمرین با انسداد و تمرین بدون انسداد به مدت 3 هفته، هر هفته 3 جلسه و در مجموع 9 جلسه تمرین کردند، هر جلسه تمرین شامل 3 وهله سه دقیقه­ای رکاب زدن با شدت50 درصد وات حداکثر (Wmax)بود که بین هر وهله 30-45ثانیه استراحت وجود داشت (میزان فشار روی ران در گروه انسداد،140تا170 میلی متر جیوه بود). مجموع زمان تمرین10:30دقیقه بود. قبل و بعد از اجرای پروتکل ،آزمون­ کاستوم برای تعیین توان حداکثرآزمودنی­ها انجام شد.برای تجزیه و تحلیل داده‌ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی آن­ها، از آزمون­های تحلیل واریانس یکسویه،t مستقل و t وابسته استفاده گردید.نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده­ ها نشان داد، ایجاد انسداد (mmHg170-140) عروق پا همراه با یک جلسه تمرین زیربیشینۀ رکاب زدن برسطوح پرولاکتین(123/0= p) درگروه انسداد درمقایسۀ با گروه­ بدون انسداد تفاوت معناداری ایجاد نکرد.ازطرفی سه هفته فعالیت زیربیشینۀ رکاب زدن برسطوح پرولاکتین (577/0 = p) بین گروه­های انسداد،بدون انسداد وکنترل نیز تفاوت معنادار بوجود نیاورد.همچنین یک جلسه فعالیت زیربیشنۀ رکاب زدن بعد ازگذشت سه هفته از فعالیت،برسطوح پرولاکتین (202/0= p) بین هر سه گروه تفاوت معناداری ایجاد نکرد. ضمنا پس ازیک جلسه فعالیت مقدار پرولاکتین(033/0= p) درگروه انسداد درمقایسه با پیش آزمون پیشرفت معناداری را نشان داد. ازطرفی در گروه­ انسداد (015/0= p) بعد از گذشت سه هفته از فعالیت در مقدار پرولاکتین به نسبت پیش آزمون پیشرفت معناداری مشاهده شد. علاوه براین در گروه انسدادی، یک جلسه فعالیت بعد از گذشت سه هفته از فعالیت بر مقدار پرولاکتین(381/0= p) در مقایسه با پیش آزمون تفاوت معناداری ایجاد نکرد. به طور کلی نتایج نشان دادکه بین گروه­های انسداد ، بدون انسداد و کنترل در مقادیر پرولاکتین در پاسخ،سازگاری و سازگاری در پاسخ تفاوت معناداری وجود ندارد.

 

واژه­های کلیدی

 

فعالیت رکاب زدن، محدودیت جریان خون، تمرین انسدادی، پرولاکتین، مردان سالم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فهرست مطالب

 

عنوان                                                                                                                                صفحه

 

فصل اول: مقدمه و معرفی ‍ پژوهش

 

1-1- مقدمه. 2

 

1-2- بیان مسئله تحقیق 3

 

1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق 7

 

1-4- اهداف تحقیق 8

 

1-4-1- هدف کلی 8

 

1-4-2- اهداف اختصاصی 8

 

1-5- فرضیات تحقیق 8

 

1-5-1- فرض کلی 8

 

1-5-2- فرضیات اختصاصی 8

 

1-6- پیش­فرض­ها 9

 

1-7- محدودیت­های تحقیق 9

 

1-8- تعریف مفاهیم و اصطلاحات 10

 

1-8-1- فعالیت رکاب زدن. 10

 

1-8-2- محدودیت جریان خون. 10

 

1-8-3- تمرین انسدادی 10

 

1-8-4- پرولاکتین 10

 

1-8-5- مردان سالم. 11

 

 

 

فصل دوم: مبانی نظری و پیشینۀ تحقیق

 

2-1- مقدمه. 13

 

2-2- زمینه ­های نظری موضوع تحقیق 13

 

2-2-1-پرولاکتین و ورزش. 13

 

2-2-1-1-مقدمه. 13

 

2-2-1-2-پرولاکتین و عوامل تأثیرگذار بر آن. 16

 

2-2-1-2-1-پرولاکتین و متابولیسم. 19

 

2-2-1-2-2-پرولاکتین و سیستم ایمنی بدن. 20

 

2-2-1-2-3-پرولاکتین و بیش تمرینی 21

 

2-2-1-3-اثر تمرین حاد بر سطوح پرولاکتین محیطی 22

 

2-2-1-3-1-ورزش بی هوازی 22

 

2-2-1-3-2-ورزش هوازی و طولانی مدت 23

 

2-2-1-4-اثر تمرینات مزمن 25

 

2-2-1-4-1-تمرینات استقامتی 25

 

2-2-1-4-2-تمرینات قدرتی 26

 

2-2-1-5-عوامل موثر بر پاسخ PRL  به ورزش. 26

 

2-2-1-5-1-الگوهای شبانه روزی 26

 

2-2-1-5-2-جنسیت 27

 

2-2-1-5-3-محرک های محیطی 27

 

2-2-1-5-4-محیط داخلی: لاکتات اسیدوز 29

 

2-2-1-6-مفاهیم کاربردی 31

 

2-2-2- تمرین انسداد عروقی(کاآتسو) 32

 

2-2-2-1-مقدمه. 32

 

2-2-2-2-ابزار انسداد عروقی 34

 

2-2-2-3- میزان فشار محدود کننده 35

 

2-2-2-4-ساز و کار تمرینات انسدادی 36

 

2-3- مروری بر تحقیقات انجام شده 36

 

2-3-نتیجه­گیری 39

 

 

 

فصل سوم: روش­شناسی تحقیق

 

3-1-مقدمه. 41

 

3-2-نوع، روش و طرح  پژوهش. 41

 

3-3- جامعه و نمونۀ آماری تحقیق 41

 

3-3-1-جامعۀ آماری 41

 

3-3-2- نمونۀ آماری 42

 

3-4- متغیرهای تحقیق 43

 

3-4-1- متغیر مستقل 43

 

3-4-2- متغیر وابسته. 43

 

3-4-3-متغیر ناظر. 43

 

3-5- روش جمع­آوری اطلاعات خام و ابزار اندازه ­گیری 43

 

3-5-1- ابزارهای اندازه ­گیری 43

 

3-5-2- روش اجرای تحقیق 44

 

3-5-2- 1-قبل از پیش آزمون. 44

 

3-5-2- 2-پیش آزمون. 44

 

3-5-2- 3-پروتکل تمرینی 45

 

3-5-2- 4-پس آزمون. 45

 

3-6- روش آماری تحقیق 47

 

 

 

فصل چهارم: یافته­ های تحقیق

 

4-1-مقدمه. 49

 

4-4-بررسی پیش فرض­ها 52

 

4-4-1-فرض همگنی واریانس­ها 52

 

4-4-2-آزمون کولموگروف اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده­ ها 52

 

4-5آزمون فرضیه ­ها 53

 

4-5-1- فرضیه اول. 53

 

4-5-2- فرضیه دوم. 54

 

4-5-3- فرضیه سوم. 56

 

جمع بندی 57

 

 

 

فصل پنجم: بحث و نتیجه‌گیری

 

5-1- مقدمه. 59

 

5-2- خلاصۀ پژوهش. 59

 

5-3- بحث پیرامون یافته­ های پژوهش. 61

 

5-4- نتیجه­گیری 66

 

5-5- پیشنهادهای پژوهش. 66

 

5-5-1-پیشنهادهای برخواسته از پژوهش. 66

 

5-5-2-پیشنهادهایی برای سایر پژوهشگران. 67

 

فهرست منابع و مآخذ. 69

 

پیوست­ها 76

 

چکیده انگلیسی 80

 

 

 

فهرست جداول­

 

عنوان                                                                                                                              صفحه

 

جدول3-1: طرح تحقیق 42

 

جدول 4-1: توصیف ویژگی­های آزمودنی­ها 49

 

جدول 4-2: توان حداکثر(Wmax)گروه انسدادی ،بدون انسداد و کنترل  قبل و بعد از سه هفته (9جلسه) تمرین بر حسب وات 50

 

جدول 4-3: اطلاعات آماره­های توصیفی مربوط به مقدار پرولاکتین(نانوگرم درمیلیلیتر) 51

 

جدول 4-4: نتایج آزمون لوین جهت بررسی پیش فرض همگنی واریانس­ها 52

 

جدول 4-5: نتایج آزمون k.s مربوط به بررسی نرمال بودن توزیع داده­ ها در سه گروه 53

 

جدول4-6: نتایج آزمونT وابسته جهت مقایسه میانگین های پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دردوگروه 53

 

جدول4-7: نتایج آزمونT مستقل  مربوط به مقادیر پرولاکتین سرم درپیش آزمون و پس آزمون. 53

 

جدول4-8: نتایج آزمونTوابسته جهت مقایسه میانگین­های پیش آزمون و پس آزمون سازگاری در سه گروه 55

 

جدول 4-9: نتایج مربوط به تحلیل واریانس یک­راهه درنمرات پس آزمون مقادیر پرولاکتین جهت بررسی اثر گروه 55

 

جدول4-10: نتایج آزمون T وابسته جهت مقایسه میانگین های پیش آزمون وپس آزمون سازگاری درپاسخ دوگروه 56

 

جدول 4-11: نتایج آزمونT  مستقل مربوط به مقادیر پس آزمون سازگاری در پاسخ جهت بررسی اثر گروه 57

 

فهرست تصاویر و نمودارها

 

عنوان                                                                                                                              صفحه

 

شکل 2-1: تنظیم ترشح پرولاکتین از غده هیپوفیز. 15

 

شکل2-2: پرولاکتین و ورزش کوتاه مدت. 23

 

شکل 2-3: پرولاکتین و ورزش طولانی مدت 25

 

شکل 2-4: در دسترس بودن اکسیژن و پرولاکتین 29

 

شکل 2-5: غلظت پرولاکتین در طی استراحت، دوچرخه سواری ثابت با شدت کم (گرم کردن)، آزمون سطح شیب دار دوچرخه سواری افزایشی و در طول دوره ریکاوری جهت بافرینگ 31

 

شکل 3-1: ران بند متصل به فشار سنج. 46

 

شکل4-1: نمایش درصد تغییرات توان حداکثر قبل و بعد از سه هفته تمرین در گروه­های تحقیق 50

 

شکل4-2.: نمایش درصد تغییرات پرولاکتین طی مراحل مختلف تمرین در گروه­های تحقیق 51

 

شکل4-3.: مقادیر پیش آزمون وپاسخ پرولاکتین سرم دردو گروه انسداد و بدون انسداد. 54

 

شکل 4-4: مقادیر پیش آزمون و سازگاری پرولاکتین سرم در سه گروه انسداد، بدون انسداد و کنترل. 56

 

شکل4-5: میانگین مقادیر پرولاکتین سرم پیش آزمون و سازگاری در پاسخ دو گروه انسداد و بدون انسداد. 57

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول

 

مقدمه و معرفی تحقیق

 

 

 

1-1- مقدمه
 

پرولاکتین یک هورمون پپتیدی مترشحه از هیپوفیز می‌باشد که شامل 300 عمل بیولوژیکی متفاوت است. عملکردهای بیولوژیک آن شامل: تولیدمثل، رشد و نمو، هومئوستاز، سوخت و ساز بدن و تنظیم ایمنی و رفتار است(1, 2). همچنین نشان داده شده است که در سیستم عصبی مرکزی پرولاکتین اثرات مستقیم بر تکثیر آستروسیت­ها[1](3) یا سلول‌های عصبی(4) دارد. در همین راستا شینگو و همکاران[2] نشان دادند که پرولاکتین نروژنز را در ناحیه فوق بطنی در زمان بارداری افزایش می‌دهد، همچنین در موش‌هایی که ژن پرولاکتین آن­ها خاموش شده بود نروژنز در این ناحیه دچار اختلال شده بود که حاکی از نقش پرولاکتین در نروژنز مغز است. با توجه به این یافته‌ها، ­می­توان چنین احتمال داد که افزایش ترشح پرولاکتین در سایر شرایط همانند فعالیت­بدنی ممکن است با افزایش نروژنز همراه باشد(5).در خصوص پاسخ پرولاکتین به مداخله‌های مختلف فعالیت ورزشی (6)، به نظر می‌رسد که تمرین بی‌هوازی (با شدت بالا) و هوازی (طولانی مدت) افزایش پرولاکتین را تحریک می‌کند درحالی‌که متعاقب حضور در تمرینات قدرتی چنین پاسخی گزارش نشده است(5). از طرفی بالاترین میزان غلظت پرولاکتین در شدیدترین فعالیت‌های ورزشی گزارش شده است(7). به همین دلیل شدت بعنوان یک ضرورت برای افزایش پرولاکتین مورد بررسی قرار گرفته است(8).زیرا هیچ افزایشی در غلظت پرولاکتین بعد از فعالیت کوتاه مدت در50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (9) گزارش نشده است. فعالیت اجراشده در شدت‌های بالاتر از 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی افزایش پرولاکتین را بعد از 30 دقیقه در مردان تقویت کرده است(10). از طرف دیگر از بررسی نتایج  چنین بر می‌آید که برای ترشح پرولاکتین در حین فعالیت، زمان و شدت از اهمیت یکسانی برخوردارند. فعالیت با شدت پایین معمولاً به زمانی بیش از 60 دقیقه برای افزایش معنادار در غلظت پرولاکتین نیاز دارد(11).

 

از طرفی در مورد تأثیرات تمرینات طولانی­مدت بر پرولاکتین نیز مطالعات بسیاری انجام شده است که نتایج متناقضی را در این مطالعات نشان داده‌اند(5) که به نظر می رسد به نوع و شدت تمرین وابسته بوده است. در خصوص افزایش فشار بیولوژیکی تمرین بر متغیرهای فیزیولوژیکی روش‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است و در همین راستا تمرین انسدادی که دارای قدمتی در حدود 40 سال می‌باشد، بعنوان یک مدل تمرینی خاص مورد توجه قرار گرفته  است. این  عمل سبب ایجاد یک حوضچه خونی موقت در عضو مورد تمرین شده و به دنبال آن تجمع مواد متابولیکی به ویژه اسید­لاکتیک به طور موضعی در عضو افزایش می‌یابد. براثرشرایط ایسکمی ایجادشده، پاسخ‌های هورمونی و سازگاری‌های عضلانی را سبب می‌شود. لذا در این پژوهش اثرات حاد و مزمن و سازگاری در پاسخ فعالیت رکاب زدن همراه و بدون  محدودیت جریان خون بر روی غلظت پلاسمایی هورمون پرولاکتین مورد بررسی قرار گرفت.

 

1-2- بیان مسئله تحقیق
 

فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی بصورت حاد می‌تواند باعث افزایش غلظت پرولاکتین خون شود(5). پرولاکتین بعنوان یک هورمون پپتیدی عملکردهای بیولوژیکی مختلفی از جمله  اثرات مستقیم بر تکثیر آستروسیت­ها(3) یا سلول‌های عصبی(4)  و بنابراین نوروژنز برعهده دارد. بنابراین می­توان چنین احتمال داد که افزایش ترشح پرولاکتین در شرایط دیگر (فعالیت ورزشی) ممکن است با افزایش نروژنز همراه باشد(5). محرک‌های داخلی و خارجی که باعث افزایش پرولاکتین می‌شوند بر روی نرون های عصبی هیپوتالاموس که محرک و بازدارنده پرولاکتین هستند تاثیر گذارند. عوامل بازدارنده (PIF[3]) و عوامل تحریک‌کننده ([4]PRF) پرولاکتین از سلول‌های عصبی هیپوتالاموس به هیپوفیز قدامی ترشح می‌شوند که میزان ترشح پرولاکتین را توسط سلول‌های لاکتوتروف تنظیم می‌کنند. همچنین دوپامین به عنوان اصلی‌ترین بازدارنده پرولاکتین است(12). بنابراین مکانیسم­های تحریکی برای پرولاکتین در نتیجه مهار فعالیت دوپامین و یا افزایش فعالیت محرک‌های خود پرولاکتین است(1, 12). پرولاکتین همچنین در مکان‌های خارج هیپوفیزی نیز تولید می‌شود، جایی که به وسیله عوامل موضعی تنظیم‌شده و بنابراین می‌تواند در یک روش مستقیم به عنوان عوامل رشدی، انتقال‌دهنده عصبی، تنظیم‌کننده ایمنی به روش آتوکرین یا پاراکرین عمل کند(1, 12). محرک آزادکننده پرولاکتین شامل کودک شیرخوار، نور، شنوایی، بویایی و استرس می‌باشد. پرولاکتین همچنین به شدت در پاسخ به فعالیت بدنی و بطور متوسط متعاقب فعالیت جنسی نیز افزایش می‌یابد(13, 14).

 

آثار فعالیت ورزشی بر روی پرولاکتین احتمالاً بوسیله آزاد شدن PRFs و از طرفی بازداری از رهایی PIFs تسهیل می‌شود. بنابراین PRFs در طول فعالیت بدنی اثرات مهارکنندگی دوپامین را از بین می‌برند(5). تغییر چندین PRFs (AVP [5]و.) بعد از فعالیت ورزشی برای تأیید هایپرپرولاکتینمیا در طی فعالیت ورزشی پیشنهادشده‌اند. علاوه بر این تغییرات [6]PRL به غلظت لاکتات، دما، اسمولالیته و حجم خون نسبت داده شده است. در خصوص نروترنسمیترها نیز مسیرهای دوپامینرژیک،PRL را مهار می‌کنند درحالی‌که مسیرهای سروتونرژیک، PRL را تحریک می‌کنند(12, 15). همچنین هسته‌های پارا ونتریکولار هیپوتالاموس یک نقش اساسی در میانجی‌گری تولید 5-هیدروکسی تریپتوفان(5-HT[7]) برای ترشح پرولاکتین بازی می‌کند(16).

 

مداخلات تمرینی مختلفی برای پاسخ‌های پرولاکتین به فعالیت ورزشی استفاده شده است. به نظر می‌رسد که تمرین بی‌هوازی (با شدت بالا) و هوازی (طولانی مدت)

 

 

 

 بهمن ماه 1391

 

 

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

چکیده:

 

 

 

تحقیقات زیادی پیشنهاد می کنند که کانون توجه بیرونی اثرات مثبت تری نسبت به کانون توجه درونی بر یادگیری دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر دستورالعمل های کانون توجهی بر یادگیری کینماتیکی یک تکلیف ایستا بود. روش این تحقیق نیمه تجربی بوده و نمونه آماری شامل 36 دانشجوی مرد داوطلب با دامنه سنی بین 21 تا 29 سال که به طور تصادفی در سه گروه 12 نفره شامل: گروه با دستورالعمل کانون توجه درونی ( تمرکز بر زاویه 90  درجه)، گروه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی (تمرکز بر نقطه قرمز روبرو) و خودانتخابی (بدون دستورالعمل) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از دستگاه تجزیه و تحلیل حرکتی استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه جهت مقایسه سه گروه، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر جهت بررسی داده ها در مراحل مختلف و همچنین از تجزیه و تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری های مکرر جهت بررسی دو عامل زمان دستورالعمل های کانون توجهی و مراحل مختلف استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سه گروه در مراحل یادداری و انتقال تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0p>). در هر یک از گروه ها، بین پیش آزمون  و مراحل یادداری و انتقال تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>) و همچنین سه گروه با هم در مراحل یادداری و انتقال تفاوت معناداری را نشان ندادند (05/0p>)، هر چند در تمام مراحل کانون توجه بیرونی نسبت به دو گروه دیگر بهتر عمل کرده است. این پژوهش با فرضیه عمل محدود شده (ولف، 2007) که بیان می کند کانون توجه درونی در کلیه سطوح مهارت مشکل آفرین است و منجر به افت اجرا و یادگیری می شود، مغایرت دارد. بنابراین ما پیشنهاد می کنیم، احتمالاً تأثیرات دستورالعمل های کانون توجهی مرتبط با نوع تکلیف، مهارت، محیط آموزشی و ویژگی های فرد باشد.

 

 

 

واژگان کلیدی: دستورالعمل های کانون توجهی، یادگیری، تحلیل کینماتیکی حرکت، تکلیف ایستا

 

 

 

فهرست مطالب

 

فصل اول: طرح تحقیق

 

1-1 مقدمه.2

 

1-2 بیان مسئله.4

 

1- 3 ضرورت و اهمیت انجام تحقیق6

 

1-4 اهداف تحقیق7

 

1-4-1هدف کلی7

 

1-4-2 اهداف اختصاصی7

 

1-5 فرضیه های تحقیق7

 

1- 6 پیش فرض های تحقیق8

 

1-7 قلمرو تحقیق8

 

1-8 محدودیت های تحقیق.8

 

1-9 تعریف نظری واژه های تحقیق8

 

1-10تعریف عملیاتی واژه های تحقیق.10

 

فصل دوم: ادبیات و پیشینه تحقیقاتی

 

2-1 مقدمه11

 

2-2 مفاهیم نظری تحقیق.12

 

2-2-1دستورالعمل های آموزشی12

 

2-2-2 تاریخچه بحث درمورد توجه13

 

2-2-3 تعاریف توجه13

 

2-2-4 ویژگی های توجه14

 

2-2-5 ابعاد توجه14

 

2-2-6 انواع توجه.17

 

2-2-7 توجه انتخابی.19

 

2-2-8 توجه و سطح مهارت.19

 

2-2-9 ظرفیت توجه در ارتباط با انگیختگی و اجرا20

 

2-2-10 کانونی نمودن توجه.20

 

2-2-11 یادگیری حرکتی.21

 

2-2- 12  عوامل تأثیر گذار بر اجرا و یادگیری در محیط تمرین21

 

2-2-13  کینماتیک یا توصیف حرکت.23

 

2-2-14  کینماتیک زاویه ای23

 

2-2-15  اندازه گیری های کینماتیکی.24

 

2-2-16 جمع آوری داده های کینماتیکی24

 

2-2-17  زمان پاسخ25

 

2-3  گزارشات تئوریکی در مورد توجه درونی و بیرونی25

 

2-3-1 از دیدگاه زمان محدود25

 

2-3-2 از دیدگاه دسترسی به منابع محدود30

 

2-4 پیشینه تحقیق34

 

2-4-1 تحقیقات انجام شده در خارج از کشور34

 

2-4-2 تحقیقات انجام شده در داخل کشور47

 

2-4-3 نتیجه گیری 54

 

فصل سوم: روش شناسی تحقیق

 

3-1 مقدمه.57

 

3-2 روش تحقیق.57

 

3-3 جامعه آماری57

 

3-4 نمونه آماری.57

 

3-5 ابزار مورد استفاده تحقیق57

 

3-6 تکلیف.58

 

3-7 روش اجرای تحقیق59

 

3-8 متغیرهای تحقیق.62

 

3-8-1 متغیرهای مستقل.62

 

3-8-2 متغیرهای وابسته.62

 

3-9 روش تجزیه و تحلیل آماری.62

 

فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده ها

 

4-1 مقدمه65

 

4-2 آمار توصیفی.66

 

4-2-1 ویژگی های جمعیت شناختی.66

 

4-2-2 بررسی توصیفی داده ها66

 

4-3 آمار استنباطی (آزمون فرضیه های تحقیق)68

 

4-3-1 بررسی توزیع داده ها68

 

4-3-2 یافته های استنباطی.68

 

4-3-3  آزمون فرضیه های تحقیق.69

 

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری

 

5-1 مقدمه76

 

5-2 خلاصه پژوهش76

 

5-3 بحث و تفسیر یافته ها 77

 

5-4 نتیجه گیری83

 

5-5 پیشنهادات83

 

5-5-1 پیشنهادات آموزشی.83

 

5-5-2 پیشنهادات پژوهشی84

 

منابع.85

 

پیوست ها91

 

 

 

 

 

 

 

فهرست جداول

 

عنوانصفحه

 

 

 

جدول 1-4: ویژگی های جمعیت شناختی شرکت کنندگان.66

 

جدول2-4: آماره های توصیفی گروه ها66

 

جدول3-4: میزان استفاده از انواع کانون های توجهی در گروه درونی (درصد).63

 

جدول4-4: میزان استفاده از انواع کانون های توجهی در گروه بیرونی (درصد).63

 

جدول5-4: میزان استفاده از انواع کانون های توجهی در گروه درونی (درصد).63

 

جدول6-4: میانگین زمان (ثانیه) پایداری گروه ها در مراحل مختلف68

 

جدول7-4: نتیجه کلی آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در مرحله یادداری.69

 

جدول8-4: نتیجه کلی آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در مرحله انتقال.69

 

جدول9-4: نتایج آزمون post-hoc.69

 

جدول10-4: آزمون اثرات درون گروهی.70

 

جدول11-4: نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) .71

 

جدول12-4: آزمون t زوجی گروه درونی.71

 

جدول13-4: آزمون اثرات درون گروهی.72

 

جدول14-4:  نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) .72

 

جدول15-4:  آزمون t زوجی گروه بیرونی72

 

جدول16-4: آزمون اثرات درون گروهی.73

 

جدول17-4: نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) 73

 

جدول 18-4:  آزمون t زوجی گروه خودانتخابی.73

 

جدول19-4: آزمون اثرات درون گروهی.74

 

جدول20-4:  نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) .74

 

جدول21-9: آزمون Tukey HSD برای مقایسه چند گانه.74

 

 

 

 

 

فهرست شکل ها

 

عنوانصفحه

 

شکل1-2: منحنی که نشان دهنده توجه مورد نیاز برای اجرا می باشد16

 

شکل2-2: مدل یادگیری مشاهده ای بندورا17

 

شکل3-2: استفاده از توجه در مراحل مختلف پردازش بر اساس نظریه های گوناگون29

 

شکل4-2:نظریه های جایگاه مرکزی منابع31

 

شکل5-2: مدل توجه کانمن  با عنوان ارزیابی نیازهای مطابق با ظرفیت.32

 

شکل1-3 : تصویر یکی از  شرکت کنندگان در حین آزمایش62

 

 

 

فهرست نمودارها

 

عنوانصفحه

 

نمودار1-4: مدت زمان پایداری گروه ها در مراحل مختلف68

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول

 

                               طرح تحقیق

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 

 

 

 

1-1 مقدمه

 

با توجه به محرک های بسیار زیادی که هر یک از ما همواره با آنها مواجه می شویم، زندگی بدون توجه انتخابی قطعاً مشکل است. ورزش نیز از این قاعده مستثنا نیست. در حقیقت، عاملهای بسیار کمی را می توان یافت که در اجرای بهتر ورزش، مهم تر از توانایی تمرکز[1] بر نشانه های مناسب، باشند. در محیط ورزشی، چه فرد در حال اجرا، چه در حال یادگیری باشد، توجه به مناسب ترین نشانه ها، متغیر مهمی به شمار می رود (نایدفر[2]، 1976).

 

آن چه محققان رفتار حرکتی به دنبال آن هستند اجرای مطلوب و در نهایت یادگیری می باشد. اجرا همان رفتار قابل مشاهده می باشد و یادگیری، تغییر در قابلیت فرد برای اجرای یک مهارت که باید از پیشرفت نسبتاً پایدار در اجرا استنباط شود و در نتیجه ی تمرین یا تجربه به دست می آید (مگیل[3]، 2011).

 

عوامل متعددی یادگیری[4] در محیط تمرین را تحت تأثیر قرار می دهند. اساساً متغیرهای تأثیر گذار بر یادگیری مهارت های حرکتی به دو دسته تقسیم می شوند. دسته اول، متغیرهای اجرا (عملکرد) نام دارند. این دسته از متغیرها از اثرات آنی و موقتی برخوردارند که تنها در حضور متغیر مستقل وجود دارند و با حذف آن، اثرات این نوع متغیرهای عملکرد نیز از بین می رود. در مقابل آنها، متغیرهای یادگیری قرار دارند که اثراتشان بر روی عملکرد بعد از حذف متغیر مستقل نیز وجود دارد. در واقع آنها از اثرات نسبتاً دائمی در یادگیری تکلیف مورد نظر برخوردارند. با توجه به این که یکی از نتایج مهم تمرین، ایجاد قابلیت اجرایی نسبتاً پایدار یا یادگیری در فرد است، اساساً کشف شرایط تمرینی که توسعه تغییرات نسبتاً پایدار را به حداکثر برساند مورد توجه است (اشمیت[5]، 1991). از جمله این شرایط تمرینی، نوع توجه می باشد. مگیل (2011) نیز بازخورد[6]، تغییر پذیری تمرین و تداخل زمینه ای را از جمله عوامل مؤثر بر متفاوت بودن نتایج از یادگیری (یادداری[7] و انتقال[8]) می داند. در این راستا اثر کانون های توجهی  به عنوان نوعی دستورالعمل آموزشی و بازخورد بر اجرا و یادگیری، برای محققان و مربیان ضروری می باشد. توجه[9] فرآیندی است که فرد از طریق آن از حواس خود برای ادراک دنیای خارج استفاده می کند و متمرکز ساختن توجه یعنی آگاه شدن از یک امر و صرف نظر کردن از سایر موارد است (موسوی و همکاران، 1382). در واقع توجه به عنوان یک پیش نیازی شناختی برای اجرای موفقیت آمیز در ورزش حیاتی است (شفیع نیا و همکاران، 1385). در فعالیت های ورزشی نیز دو بعد از کانون توجه، مهم تشخیص داده شده اند، پهنا (وسیع، باریک) و جهت (درونی، بیرونی). کانون توجه از بعد جهت که موضوع تحقیق است، می تواند نسبت به ورزشکار درونی یا بیرونی باشد. اگر توجه فراگیر روی یک موضوع ذهنی و در موقع اجرای مهارت روی حرکت های بدنش کانونی شود”توجه درونی[10]” و اگر توجه او، روی یک هدف بیرونی و در موقع اجرای مهارت روی تأثیر حرکت در محیط کانونی شود”توجه بیرونی[11]” نامیده می شود (نمازی زاده و همکاران، 1384).

 

در رابطه با مراحل یادگیری و دستورالعمل کانون توجه مناسب، دو فرضیه متفاوت بیان شده است: فرضیه عمل محدود شده[12] بیان می کند که کانون توجه درونی در کلیه سطوح مهارت مشکل آفرین است و منجر به افت اجرا و یادگیری خواهد شد (ولف وهمکاران[13]، 2001). ازسوی دیگر و طبق فرضیه عمل خودکاری مهارت ها، تنها زمانی که افراد به سطوح بالای مهارت ها راه یابند، کانون توجه درونی مشکل آفرین است و با فرآیندهای پردازش خودکار[14] تداخل پیدا می کند و کانون توجه درونی برای افراد مبتدی مناسب تر از کانون توجه بیرونی است (فورد[15]، 2005).  پژوهش هایی که در چند سال اخیر برای مقایسه دو نوع کانون توجه صورت گرفته اند، حاکی از این مطلب بودند، که برای یادگیری موفقیت آمیز لازم است که یادگیرنده نسبت به چیزی که انجام می دهد آگاه باشد ( ولف و همکاران، 1998) و با توجه به اینکه دستورالعمل کانون توجهی یکی از عوامل مؤثر بر یادگیری می باشد و بر اساس آنچه که در بالا گفته شد می توان گفت کانون توجه بیرونی مؤثرتر از درونی می باشد، با این حال برای درک بهتر اثر دستورالعمل کانون توجهی بر یک تکلیف، پژوهش حاضر به بررسی اثر این دستورالعمل بر یک تکلیف در  دامنه کوچکی از زاویه که گویای دقت بالای آن می باشد به بحث پرداخته است.

 

 

 

1-2 تعریف مسئله و بیان سؤالهای اصلی تحقیق

 

توجه یک پیش نیاز اساسی برای اجرای موفقیت آمیز در ورزش است. پژوهشگران مشاهده کرده اند که اجرای ضعیف گروهی از ورزشکاران به دلیل نداشتن تمرکز و توجه کافی است. دونده دوی صد متری که در خط شروع به خاطر صدای تماشاگران گیج می شود یا بازیکن خط دفاع فوتبال که به خاطر پیچیدگی عملکرد حریف تمرکز خود را از دست می دهد همگی نمونه هایی از اجرای ناموفق ورزشکاران به دلیل عدم توجه است (سینگر، 2001). تقریباً هر کاری که انجام می دهیم، حداقل به مقداری توجه نیاز دارد. این امر، اجرای مهارت های حرکتی را نیز شامل می شود (ولف، 2009). این موضوع همواره یکی از موضوعات مهم مورد علاقه روانشناسان و محققین رفتار حرکتی بوده است. ویلیام جیمز[16](1890) که یکی از اولین و مشهورترین روانشناسان تجربی بوده، می نویسد: همه می دانند که توجه چیست. توجه به شکل روشن و واضح  عبارتست از، تمرکز ذهن به یک چیز از بین چندین چیز ممکن و همزمان یا یک فکر از زنجیره ای افکار می باشد. کانونی بودن، تمرکز و هوشیاری جوهر اصلی آن را تشکیل می دهند. این تعریف شامل دو ویژگی مهم است، یکی محدودیت توجه و دیگری انتخابی بودن توجه می باشد. انتخابی بودند توجه در واقع جهت توجه را نشان می دهد. فرد با انتخابش می تواند توجه درونی (تمرکز در حرکات بدن) یا توجه بیرونی (تمرکز بر اثر حرکت) داشته باشد ( اشمیت و لی، 2008). زمان پاسخ[17]، به عنوان یکی از پیامدهای اجرا ویادگیری، کل فاصله زمانی بین شروع حرکت تا پایان حرکت می باشد. نظریه های مسلط یادگیری سالمونی[18](1940)، اشمیت(1997) و اشمیت ولی[19](1994) بیان کردند، که یادگیری از طریق هدایت توجه یادگیرنده به حرکات بدنش، افزایش می یابد (استفاده از پردازش کنترل شده). این نظریه مخالف با چیزی است که ما پیشنهاد  می کنیم، زیرا بر اساس یافته های تحقیقات بی شمار اخیر«بازخورد خلاصه[20]» یا «بازخورد به روش حذفی» نسبت به اینکه بعد از هر کوششی بازخورد دهیم مؤثرتر است. دلیل برتری این گونه بیان شده است که تواتر زیاد بازخورد، از پردازش خودکار درونی جلوگیری می کند. یافته های اخیر با این عقیده که متمرکز شدن روی حرکات بدن (توجه درونی) برای یادگیری ضروری است در یک خط و یک ردیف قرار نمی گیرد و همچنین ولف و همکاران (2010)  بیان کردندکه جهت دادن تمرکز به صورت درونی باعث اختلال در یادگیری و عملکرد می شود و این  با پژوهشی که توسط دنی[21](2010)  صورت گرفت تناقض دارد او نشان دادکه هیچ تفاوت معناداری بین تمرکز درونی و بیرونی در مهارت سرویس پرشی زنان والیبالیست دیده نشد و همچنین با نتایج لورنس[22] و همکاران (2011) که اثر دستورالعمل های کانون توجه را بر روی افراد مبتدی که یک برنامه حرکات ژیمناستیک را انجام می دادند، را بررسی کردند.

 

ولف و همکاران (1998) بیان کردند که توجه درونی اجرا کننده را تشویق می کند که به صورت هوشیار توجه کند که این خود باعث تداخل این نتایج با یافته های نلان[23](2011) که نشان دادتوجه بیرونی نسبت به توجه درونی باعث می شود، فرد وضعیت نشستن بدون صندلی را در حالی که به دیوار تکیه داده است، برای مدت طولانی تری تحمل کند شد. نتایج تحقیقات لورنس و همکاران (2011) اثر دستورالعمل های توجه را بر دقت افراد مبتدی ژیمناستیک مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه رسیدند که در مرحله اکتساب توجه درونی باعث بهبود شد درحالی که تمرکز بیرونی باعث افت حرکت شد و در مرحله یادداری و انتقال تفاوت معناداری ملاحظه نشد. با توجه به یافته های اخیر و تناقضاتی که وجود دارد و انجام تحقیق با دقت پایین، پژوهش حاضر قصد دارد، علاوه بر بررسی پیامد حرکت با بهره گرفتن از دوربین هایی با سرعت 50 فریم در ثانیه، فرآیند حرکت را نیز مورد بررسی قرار دهد و همچنین بفهمد، آیا بین اثر دستورالعمل های کانون توجه درونی، بیرونی و خود انتخابی بر اجرا، یادداری و انتقال یک تکلیف ایستا تفاوت وجود دارد؟ بهترین نوع دستورالعمل (درونی، بیرونی وخود انتخابی) برای ورزشکاران مبتدی چه می باشد؟  نوع دستورالعملی (درونی، بیرونی و خودانتخابی) که بهتر است توسط کاردرمان ها و فیزیوتراپ ها برای درمان بیماران ارائه شود، چه می باشد؟

 

 

 

1-3 اهمیت و ضرورت انجام تحقیق

 

با ظهور رشته ی تحقیقاتی کانون توجهی در اواخر 1990، گابریل ولف و دیگران نشان دادند که کانون توجهی، بر عملکرد ویادگیری اثر معناداری می گذارد و همچنین این تحقیقات نشان دادند که کانون توجه بیرونی بهتر از درونی است و از طرفی بیش از یک دهه است که پژوهش ها  اثر سودمندی این دستورالعمل ها را در مهارت های مختلف و اجرا کننده های مختلف مورد بررسی قرار دادند هر چند گام های بلندی در این زمینه برداشته شده است ولی باز هم اختلاف نظر وجود دارد. به طورکلی تحقیقاتی که بتوانند مربی ها را در راهنمایی کردن ورزشکاران در حرکات ایستا کمک کنند خیلی کم است به عنوان مثال ژیمناستیک مردان از آن دسته ورزش هایی می باشد که حرکات ایستا  را در آن می توان به وفور دید. از یک طرف تحقیقاتی وجود دارد که بیان می کنند مربیان از دستورالعمل های کلامی که تمرکز فرد را به سمت درونی شدن جهت می دهد، استفاده می کنند (ولف و همکاران، 2000؛  پورتر[24] و همکاران، 2010 ) و این خلاف اکثر پژوهش های گذشته است و از طرفی دیگر ویز و همکاران (2008)  بیان کردند که این تمرکز ترجیحی فرد است که در مؤثر بودن هر کدام از دستورالعمل های توجهی نقش بازی می کند و تمرکز درونی لزوماً  باعث کاهش در عملکرد نمی شود. یعنی اگر ما به افراد اجازه بدهیم که طبق را ه ترجیحی خود جلو روند، عزت نفس[25] آنها افزایش می یابد بنابراین اجرا بهتر می شود. مطالعات نشان داده اند که بازخورد آموزشی مورد تقاضای یادگیرنده، نسبت به بازخورد آموزشی ارائه شده به صورت مکرر، مؤثرتر است (جانل، 1997)، این احتمال وجود دارد که مکانیزم های درگیر در فرآیند بازخوردهای درخواستی مشابه با مکانیزم هایی باشد که در فرآیند خود انتخابی درگیر می باشد. نلان (2011) برای اولین بار اثر دستورالعمل های کانون توجهی درونی و بیرونی را بر یک  تکلیف ایستا را مورد بررسی قرار داد اما گروه خود انتخابی را در تحقیق خود اعمال نکرده بود. لذا پژوهش حاضر می تواند نقطه شروعی در این زمینه باشد. محقق در این پژوهش به دنبال دو چیز می باشد، اول، روشن کردن بیشتر برخی از این تناقضات، دوم

 

 

 

 

 

اسفند 1390

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

به خالق زیباترین لحظه های زندگیم، دخترم نگار

 

 

 

چکیده :

 

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر دو نوع برنامه تمرینی 4 هفته­ای مقاومتی و پلیومتریک بر عملکرد فوتبالیست­های پسر  15تا 17 سال بوده است. به همین منظور تعداد 30 نفر از دانش­ آموزان فوتبالیست عضو تیم‌های آموزشگاهی استان کرمانشاه به صورت تصادفی به سه گروه 10 نفری که شامل گروه پلیومتریک، قدرتی (با وزنه) و گواه تقسیم شدند. قد، وزن، درصدچربی، پرش عمودی، قدرت بیشینه (دینامومتر) و چابکی ایلی­نویز در روز اول پیش آزمون اندازه ­گیری شد. درروز دوم پیش­ آزمون رکوردهای دوسرعت 36 متر و تست استقامتی یویو ثبت گردید. سپس دو گروه مقاومتی و پلیومتریک به مدت 4 هفته (سه جلسه در هفته) به تمرینات منتخب مقاومتی و پلیومتریک همراه بازی فوتبال و همچنین گروه گواه به تمرینات تخصصی فوتبال همراه بازی فوتبال پرداختند. کل زمان تمرین برای هر سه گروه 65 الی 85 دقیقه بود. پس از پایان دوره تمرینی، اندازه ­گیری­ها و آزمون­های پس آزمون همانند پیش آزمون به ترتیب در دو روز به عمل آمد و داده­های خام بوسیله آمار توصیفی و استنباطی کلوموگرف– اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری، آزمون t جفت شده وآزمون تعقیبی توکی به شرح زیر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت: 1- هر سه گروه در فاکتور­های سرعت دویدن، توان انفجاری و چابکی پیشرفت معنی­داری از پیش آزمون به پس آزمون داشته اند (05/0p<). 2- تمرینات پلیومتریک و قدرتی هر دو به صورت معنی­داری باعث افزایش قدرت بیشینه شده ­اند اما تمرینات تخصصی فوتبال (گروه گواه) تاثیر معنی­داری برفاکتور قدرت بیشینه نداشته است. 3- توان هوازی دردو گروه، پلیومتریک و گواه  افزایش معنی‌داری داشته اما درگروه قدرتی افزایش معنی داری دیده نشد. نتیجه: ترکیب تمرینات پلیومتریک با تمرینات تخصصی فوتبال در پژوهش حاضر نسبت به روش­های دیگر موجب افزایش مطلوب­تری در عملکرد فوتبالیست­های نوجوان شده است در نتیجه می­توان در جهت افزایش فاکتور­های سرعت، چابکی، توان انفجاری، قدرت بیشینه و توان هوازی از تمرینات پلیومتریک استفاده نمود.

 

واژگان کلیدی: تمرین قدرتی، تمرین همزمان، فوتبال، پلایومتریک
 

 

 

فهرست مطالب

 

عنوان                                                                                                                                    صفحه 

 

فصل اول: طرح تحقیق   1

 

1-1-  مقدمه  و بیان مسئله 2

 

1-2- مبانی نظری پژوهش 5

 

1-2-1- مقدمه. 5

 

1-2-2- مبانی علم تمرین 5

 

1-2-3- اصول تمرین 6

 

1-2-4- متغیرهای تمرین 6

 

1-2-4-1- حجم تمرین 6

 

1-2-4-2- شدت تمرین 7

 

1-2-4-3- تراکم (فراوانی) تمرین 7

 

1-2-4-4- مدت تمرین 8

 

1-2-5-  قلمرو تمرین 8

 

1-2-6- اصل اضافه بار- اصل ویژگی 8

 

1-2-7- کاربردتمرین­های قدرتی و پلایومتریک در فوتبال 9

 

1-2-8-  سازگاری­های حاصل از اجرای تمرین­های قدرتی و پلایومتریک 13

 

1-2-8-1- سازگاری ساختاری و عضلانی تمرین قدرتی و پلایومتریک 13

 

1-2-8-2- سازگاری دستگاه عصبی تمرین قدرتی و پلایومتریک 15

 

1-2-9- آماده­سازی در فوتبال 17

 

1-2-9-1- نقش قدرت، سرعت و توان در فوتبال 17

 

1-2-9-2- بهبود سرعت و قدرت توسط تمرینات قدرتی و پلیومتریک 17

 

1-2-10- چابکی در فوتبال 18

 

1-3- پیشینه تحقیق. 18

 

1-3-1- پژوهش­های انجام شده در داخل کشور. 18

 

1-3-2- پژوهش­های انجام شده در خارج از کشور. 22

 

1-4- ضرورت اجرای پژوهش 27

 

1-5- اهداف پژوهش 28

 

1-5-1- هدف کلی پژوهش 28

 

1-5-2- اهداف اختصاصی 28

 

1-7- متغیرهای پژوهش 29

 

1-7-1- متغیر مستقل 29

 

1-7-2- متغیرهای  وابسته 29

 

1-8- محدودیت­های پژوهش 29

 

1-8-1- محدودیت­های خارج از کنترل پژوهش­گر. 29

 

1-8-2- محدودیت­های تحت کنترل پژوهش­گر. 29

 

1-9- تعریف واژه­ها و مفاهیم 30

 

1-9-1- تمرین 30

 

1-9-2- تمرین مقاومتی 30

 

1-9-3- آمادگی عضلانی 30

 

1-9-4- قدرت 30

 

1-9-5- توان بی­هوازی 30

 

1-9-6- توان 31

 

1-9-8- استقامت عضلانی کوتاه مدت 31

 

1-9-9- سرعت. 31

 

1-9-10- چابکی 31

 

1-10-13- بازتاب- ماهیچه­ای یا کششی 31

 

فصل دوم: روش‌شناسی پژوهش    33

 

2-1 مقدمه 34

 

2-2 جامعه آماری و روش گزینش آزمودنی­ها 34

 

2-2-1- معیارهای ورود به پژوهش 34

 

2-2-2- معیارهای خروج از پژوهش 34

 

2-3- طرح پژوهش 35

 

2-3-1- گروه مقاومتی 35

 

2-3-2- گروه پلیومتریک 37

 

2-3-3- گروه گواه. 39

 

جدول 2-1 زمان اجرای آزمون­ها و تمرینات. 40

 

2-4- ابزار، اندازه ­گیری­ها و آزمون­ها 40

 

2-4-1- پرسش­نامه مشخصات فردی 40

 

2-4-2- اندازه ­گیری  وزن 40

 

2-4-3- اندازه ­گیری قد. 40

 

2-4-4- محاسبه توده بدن (BMI) 40

 

2-4-5- محاسبه درصد چربی 41

 

2-4-5-1- اندازه ­گیری چین پوستی سه سربازویی 41

 

2-4-5-2- اندازه ­گیری چین پوستی ساق پا 41

 

2-4-6- آزمون توان انفجاری پایین تنه. 42

 

2-4-7- آزمون سرعت دویدن 42

 

2-4-8- آزمون قدرت بیشینه (آزمون دینامومتر) 43

 

2-4-9- آزمون چابکی (ایلی­نویز) 43

 

2-4-10- آزمون استقامتی متناوب یو- یو. 44

 

2-5- روش­های آماری. 46

 

فصل سوم: یافته‌ها 47

 

3-1- مقدمه 48

 

3-2- اطلاعات و ویژگی­های آزمودنی­ها و تجزیه و تحلیل مقدماتی. 48

 

3-3- یافته­ های به دست آمده بر مبنای اهداف پژوهش 49

 

فصل چهارم: بحث و نتیجه‌گیری   59

 

4-1- مقدمه 60

 

4-2- خلاصه پژوهش 60

 

4-3- بحث و تفسیر نتایج پژوهش 61

 

4-3-1- سرعت دویدن 61

 

4-3-2- قدرت بیشینه. 62

 

4-3-3- چابکی 64

 

4-3-4- توان انفجاری پایین تنه (پرش سارجنت) 64

 

4-3-5- اکسیژن مصرفی بیشینه 66

 

4-4- نتیجه­گیری. 67

 

4-5- پیشنهادات پژوهشی. 67

 

4-5-1- پیشنهادات برخاسته از تحقیق 67

 

4-5-2- پیشنهادات برای مطالعه بیشتر. 67

 

پیوست­ها 68

 

منابع و مأخذ  75

 

 

 

 

 
 

 

 

 

 

فصل اول
 

طرح تحقیق

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

1-1-  مقدمه  و بیان مسئله
 

فوتبال[1]، پرطرفدارترین ورزش دنیا است که توسط بسیاری از مردان، زنان، کودکان و بزرگسالان در سطوح مختلف رقابتی انجام می­گیرد. در طول90 دقیقه بازی، بازیکنان نخبه حدود 10 کیلومتر با میانگین شدتی نزدیک به آستانه بی­هوازی می­دوند. در میان این فعالیت­ها، بازیکن به بسیاری از حرکات انفجاری از قبیل پرش­ها، شوت زدن­ها، تکل­ها، چرخش­ها­، استارت­ها، تغییر موقعیت و از همه مهم تر فعالیت­هایی که بازیکن به طور مستقیم درگیر بازی با توپ و رقابت برای تصاحب آن است، نیاز دارد. در فوتبال نیز همانند بسیاری از ورزش­ها آمادگی جسمانی نقش تعیین­کننده و بسیار مهمی در اجرای بهینه دارد. برخورداری از آمادگی جسمانی مطلوب نیاز به برنامه تمرین صحیحی دارد که بتواند عواملی چون استقامت قلبی– تنفسی، استقامت عضلانی، قدرت، سرعت، توان­ انفجاری و انعطاف­پذیری ورزشکاران را بهبود بخشد. بنابراین، فوتبال، ورزشی است که نیازمند آمادگی هوازی و بی هوازی است.    

 

کسب عنوان قهرمانی در عرصه رقابت­های جهانی اهمیت بی­سابقه­ای یافته است و تلاش برای بهبود عملکرد ورزشکاران، دانشمندان علوم ورزشی را نیز به فعالیت در این حوزه واداشته و پژوهش در علوم ورزشی را فزونی بخشیده است. انتقال نتایج پژوهش­ها به مربیان و ورزشکاران که مصرف­ کنندگان این اطلاعات هستند، انتشار کتاب­ها و انجام تحقیقات گوناگون را طلب می­ کند (11).

 

یکی از موضوعات مهم در تربیت بدنی که افکار متخصصین را در جهان به خود معطوف داشته است، نقش فعالیت­ها و برنامه ­های تدوین شده بدنی بر سیستم­های مختلف بدن می­باشد و از آنجا که قدرت عضلانی به عنوان یکی از عوامل آمادگی جسمانی نقش مهمی در بهداشت و تندرستی بازی می­ کند، آشنایی با روش­های مختلف افزایش قدرت عضلانی موجب توسعه و گسترش تندرستی خواهد شد. با آن­که انسان طی گذشت هزاران سال دریافته است که انجام کارهای سخت و شدید، قدرت بدنی را

 

 

 

(رشته حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی)

 

 

 

اردیبهشت 1388

 

 

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

چکیده

 

یکی از اهداف اصلی تربیت‌ بدنی و علوم ورزشی فراهم نمودن شرایط مناسب برای استفاده از ابزار و امکانات حرکت و ورزش برای تحقق سلامت جامعه است. تربیت‌بدنی و ورزش وظیفه دارد برای تامین سلامت سالمندان تلاش نماید و با شناخت ویژگیهای سالمندی و شناسایی مشکلات و عوامل بازدارنده در تحقق سلامت سالمندان کوشش کرده و راهکارهایی را برای پیشگیری و به تاخیر انداختن بروز مشکلات ناشی از کم تحرکی ارائه دهد، تا بتواند فرد سالمند را برای داشتن یک زندگی سالم راهنمایی نماید.هدف از تحقیق حاضر تاثیر فعالیت بدنی در سالمندی و سابقه ورزشی در دوران جوانی بر تعادل وضعیتی افراد سالمند می باشد.تعداد 150 آزمودنی از بین سالمندان زن و مرد بالای 60 سال بصورت هدفدار انتخاب شدند.آزمودنیها بر اساس فعالیت ورزشی کنونی و سابقه ورزش در جوانی به 4 گروه به شرح زیر تقسیم شدند:گروه اول سالمندانی که در دوران جوانی ورزش می کرده و در دوران سالمندی نیز ورزش می کنند(40n=).گروه دوم سالمندانی که در دوران جوانی ورزش می کرده ولی در دوران سالمندی ورزش نمی کنند(34n=).گروه سوم سالمندانی که در دوران جوانی ورزش نمی کرده ولی در سالمندی ورزش می کنند(40n=).گروه چهارم سالمندانی که در دوران جوانی ورزش نمی کرده و در سالمندی نیز ورزش نمیکنند(36n=).از تمامی آزمودنیها آزمون تعادل برگ به عمل آمد.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون t  مستقل استفاده و حداقل سطح معنی داری در این تحقیق آلفای )05/0 ( تعیین شد.نتایج تحقیق نشان داد بین گروه اول و گروه سوم از نظر تعادل وضعیتی اختلاف معنی داری وجود ندارد و کسانی که در گذشته ورزشکار نبوده اند ولی هم اکنون ورزش می کنند از تعادل وضعیتی مشابهی با افرادی که در گذشته ورزشکار بودند و هم اکنون نیز ورزش می کنند برخوردارند از نتایج تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که فعالیت ورزشی کنونی تاثیر بیشتری بر تعادل وضعیتی سالمندان نسبت به سابقه ورزشی در دوران جوانی آنها دارد.لذااز یافته های تحقیق حاضر می توان برای تشویق سالمندان به ورزش و فعالیت بدنی استفاده کرد و به سالمندانی که در دوران جوانی ورزشکار نبوده اند آگاهی داد که فعالیت کنونی نیز تاثیر مثبت و پیشرونده ای بر تعادل وضعیتی این گروه از جامعه دارد،همچنین سالمندانی را که در معرض خطر افتادن هستند شناسایی کرد و آنها را به یک برنامه پیشگیری که شامل تمرینات بدنی و فعالیت ورزشی است راهنمایی نمود.

 

وا ژه های کلیدی:فعالیت بدنی کنونی ، سابقه ورزشی ،  تعادل وضعیتی سالمندان.

 

 

 

 

 

فهرست مطالب

 

 

 

عنوان                                                                                                  صفحه

 

فصل اول طرح تحقیق

 

1-1مقدمه.

 

1-2بیان مسئله

 

1-3ضرورت و اهمیت تحقیق.

 

1-4اهداف تحقیق.

 

1-4-1 هدف کلی

 

1-4-2 اهداف اختصاصی.

 

1-5  فرضیه های تحقیق.

 

1-6  متغیر های تحقیق.

 

1-6-1 متغیر مستقل

 

1-6-2 متغیر وابسته

 

1-7  جامعه آماری و حجم نمونه

 

1-8  معیارهای انتخاب نمونه

 

1-8-1 محدودیت های اعمال شده توسط محقق

 

1-8-2 محدودیتهای خارج از اختیار محقق.

 

1-9 تعریف عملیاتی واژه ها.

 

 

 

فصل دوم مبانی نظری و پیشینه تحقیق

 

2-1 مقدمه.

 

2-2 بخش اول:مبانی نظری مفاهیم نظری

 

2-2-1 سالمندی

 

2-2-2 عوامل اولیه و ثانویه در سالمندی.

 

2-2-3 سیستم کنترل پوسچر و تعادل

 

2-2-4 کنترل پوسچر ایستاده

 

2-2-5 مکانیزمهای حرکتی در کنترل تعادل

 

2-2-6 مکانیزمهای حسی در کنترل تعادل

 

2-2-6-1 سیستم بینایی

 

2-2-6-2 سیستم وستیبولار

 

2-2-6-3 سیستم حس عمقی.

 

2-2-7 کنترل وضعیتی و تعادل در سالمندان

 

2-2-8 افزایش سن و سیستم های حرکتی.

 

2-2-8-1 تغییر در سیستم اسکلتی-عضلانی

 

2-2-8-2 تغییر در سیستم عصبی-عضلانی.

 

2-2-9 افزایش سن و سیستم های حسی.

 

2-2-9-1 تغییر در سیستم بینایی سالمندان.

 

2-2-9-2 تغییر در سیستم حس عمقی سالمندان.

 

2-2-9-3 تغییر در سیستم وستیبولار سالمندان.

 

2-2-10 زمین خوردن در سالمندان.

 

2-2-11 ابزار و روش اندازه گیری تعادل در سالمندان.

 

2-3 بخش دوم پیشینه تحقیق

 

2-3-1 تحقیقات انجام شده در خارج از کشور

 

2-3-2 تحقیقات انجام شده در داخل کشور

 

 

 

فصل سوم روش تحقیق

 

3-1 مقدمه.

 

3-2روش تحقیق.

 

3-3 جامعه تحقیق

 

3-4 نمونه های تحقیق و روش گزینش آنها.

 

3-5 توصیف متغیرهای تحقیق.

 

3-6 وسایل و ابزارهای مورد استفاده در تحقیق

 

3-7 روند انجام آزمون

 

3-8 ملاحظات اخلاقی.

 

3-9 روش آماری

 

3-10 طرح شماتیک تحقیق

 

 

 

 

 

فصل چهارم تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق

 

4-1 مقدمه.

 

4-2 مشخصات نمونه ها.

 

4-3 بررسی فرضیات تحقیق

 

4-3-1 آزمون فرض اول تحقیق

 

4-3-2 آزمون فرض دوم تحقیق.

 

4-3-3 آزمون فرض سوم تحقیق

 

4-3-4 آزمون فرض چهارم تحقیق

 

4-3-5 آزمون فرض پنجم تحقیق.

 

4-3-6 آزمون فرض ششم تحقیق.

 

4-3-7 آزمون فرض هفتم تحقیق

 

 

 

فصل پنجم بحث و نتیجه گیری

 

5-1 مقدمه .

 

5-2 خلاصه تحقیق

 

5-3 نتایج تحقیق.

 

5-4 بحث و نتیجه گیری.

 

5-4-1 فرضیه اول

 

5-4-2 فرضیه دوم

 

5-4-3 فرضیه سوم.

 

5-4-4 فرضیه چهارم

 

5-4-5 فرضیه پنجم

 

5-4-6 فرضیه ششم.

 

5-4-7 فرضیه هفتم

 

5-5 پیشنهادات بر گرفته از تحقیق.

 

5-6 پیشنهادهای تحقیقی در حیطه مورد نظر به محققین بعدی

 

منابع

 

جدول 1-4 ویژگیهای عمومی آزمودنیها

 

جدول 2-4ویژگیهای عمومی آزمودنیها به تفکیک گروهه.

 

جدول 3-4نتایج آزمون t مستقل بین گروه اول و دوم

 

جدول 4-4 نتایج آزمون t مستقل بین گروه اول وسوم

 

جدول 5-4 نتایج آزمون t مستقل بین گروه اول و چهارم.

 

جدول 6-4 نتایج آزمون t مستقل بین گروه دوم و سوم

 

جدول 7-4 نتایج آزمون t مستقل بین گروه دوم و چهارم.

 

جدول 8-4 نتایج آزمون t مستقل بین گروه سوم و چهارم.

 

جدول 9-4 نتایج آزمون ANOVA

 

جدول 10-4 نتایج آزمون تعقیبی LSD  در بین چهار گروه.

 

ضمائم

 

ضمیمه شماره (1).

 

ضمیمه شماره(2).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول

 

طرح تحقیق

 

 

 

1-1 مقدمه

 

در آغاز قرن بیست و یکم قرار داریم، قرنی که در آن امید به زندگی برای جهانیان از مرز 66 سال عبور کرده است و هر سال 7/1% به جمعیت جهان افزوده می‌شود، ولی این افزایش برای جمعیت 65 سال و بالاتر 5/2% است. نیم قرن پیش، اغلب مردم قبل از 50 سالگی می‌مردند، در حالی که امروز اکثر مردم خصوصاً در کشورهای توسعه یافته   بیش از 65 سال عمر می‌کنند(2). این فاصله ترکیبی سنی، جمعیت جهان را به سوی سالمند شدن سوق می‌دهد و پیش‌بینی می‌شود که ربع قرن دیگر 2/1 میلیارد نفر (حدود 14%) از ساکنان کره خاکی را افراد 60 سال و بالاتر تشکیل خواهند داد(5،19،62). ایران نیز از این تغییر جمعیتی بی‌نصیب نمانده است. شاخصهای آماری نشان می‌دهند که روند پیر شدن جمعیت در کشور ما نیز آغاز شده است و پیش‌بینی می‌شود. که درفاصله 20 ساله ی 1375 تا 1359 به میانه سنی جمعیت کشور10 سال افزوده شود.

 

دستاوردهای توسعه مانند بهبود شرایط اقتصادی – اجتماعی، ارتقای وضعیت بهداشت، تغذیه، ورزش، مسکن و پیشرفت دانش و فن‌آوری پزشکی از عوامل عمده

 

چکیده

 

هدف تحقیق حاضر، مطالعه اثر نوع تمرین بر خودپنداره بدنی پسران نوجوان غیر فعال است. به همین منظور به روش تصادفی، تعداد 80 نفر از دانش آموزان پسر غیر فعال آموزش و پرورش شهر مشکین شهر با دامنه سنی 14-17 سال که تجربه ای در روش های تمرینی منتخب نداشتند، انتخاب و به روش تصادفی و به تعداد مساوی به سه گروه تجربی مقاومتی، هوازی و ترکیبی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه های تجربی، به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه، در برنامه تمرینی مربوطه شرکت کردند و آزمودنی های گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه تمرینی سازمان یافته ای، شرکت نداشتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خود توصیفی (PSDQ) در هر دو نوبت شروع و پایان برنامه تمرینی استفاده شد. این پرسشنامه در ایران اعتبار یابی شده است (8) و در مطالعه آزمایشی حاضر، پایایی آن 94%. محاسبه شد.  برای بررسی اثر هر یک از برنامه تمرینی بر خودپنداره مرتبط با توانایی و ظاهر بدنی، از آزمون t گروه های وابسته، تحلیل واریانس یک طرفه و شفه استفاده شد. نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر نشان داد که 8 هفته تمرین در گروه مقاومتی، با افزایش معنی دار خودپنداره مرتبط با توانایی، همراه بود (p<.05). اما این مدت تمرین در گروه مقاومتی، تأثیر قابل توجه و معنی داری بر خودپنداره مرتبط با ظاهر بدنی نداشت (p>.05). همچنین این مدت تمرین در گروه هوازی و ترکیبی نیز، تأثیر قابل توجه و معنی داری بر خودپنداره مرتبط با توانایی و ظاهر بدنی نداشت (p>.05). بطوریکه فقط بین اثر روش های تمرینی مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی تفاوت معنی داری وجود داشت (p<.05). اما این تفاوت تنها بین گروه مقاومتی با گروه کنترل معنی دار بود(p<.05). نیز بین اثر روش های تمرینی منتخب و درصد چربی تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>.05). لذا چنین به نظر می رسد که تغییر در درصد چربی پسران نوجوان در افزایش خودپنداره مرتبط با توانای بدنی از طریق تمرین مقاومتی مداخله ای نداشته است.با توجه با این نتایج می توان نتیجه گرفت که تمرین و فعالیت بدنی می تواند سبب تغییر و بهبود خود پنداری بدنی شود.

 

واژگان کلیدی: خودپنداره بدنی ، پسران نوجوان، غیر فعال، پرسشنامه خود توصیفی

 

 

 

فهرست مطالب

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عنوان
صفحه
فصل 1       طرح تحقیق
1
    1-1)           مقدمه
2
    1-2)           بیان مسئله
3
    1-3)          اهمیت و ضرورت تحقیق
6
    1-4)          اهداف تحقیق
7
    1-4-1)        هدف کلی
7
   1-4-2)       اهداف اختصاصی
7
   1-5)          فرضیه های تحقیق
7
   1- 5-1)      فرضیه های فرعی تحقیق
8
    1-6)        پیش فرض های تحقیق
8
    1-7)        محدودیت های تحقیق
8
    1-8)       تعریف عملیاتی واژه ها
9
فصل 2    مبانی نظری و پیشینه تحقیق
11
    2-1)          مقدمه
12
    2-2)         مبانی نظری
12
   2-2-1)  شخصیت
12
 2-2-2)         خود
15
    2-2-3)         خودپنداره
17
    2-2-3-1)     مدل‌های نظری خودپنداره
17
    2-2-3-2)     مدلهای عامل مستقل یا بهم پیوسته
18
    2-3)    تعاریف و مدل‌های خودپنداره بدنی یا تصویر بدنی
22
    2-4)    آمادگی جسمانی و خود پنداره بدنی
26
     2-5)   عوامل موثر بر خودپنداره بدنی
27
    2-6)  ترکیب بدنی وخوذ پنداره بدنی
27
    2-7)       بلوغ و خودپنداره بدنی
27
    2-8)       فعالیت بدنی و خودپنداره بدنی
28
    2-9)       مدل‌های تأثیر فعالیت‌ بدنی بر خودپنداره بدنی
30
    2-10)       تمرین هوازی
34
    2-11)       تمرین مقاومتی
35
    2-12)      ترکیب بدن
35
    2-13)       پیشینه تحقیق
35
    2-13-1)   بخش اول:تحقیقات انجام شده در داخل کشور
35
    2-13-2)   بخش دوم: تحقیقات انجام شده در خارج کشور
39
    2-14)      جمع بندی
45
فصل 3   روش‌شناسی تحقیق
46
    3-1)       مقدمه
47
    3-2)      روش و طرح تحقیق
47
    3-3)      جامعه و نمونه آماری
47
    3-4)      متغییر های تحقیق
47
    3-5)     ابزار تحقیق
48
    3-5-1)      پرسشنامه جمعیت شناختی
48
    3-5-2)      فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی جسمانی (PSDQ-S)
48
    3-5-2-1)      زیر مولفه های PSDQ-S
49
    3-5-3)      پرسشنامه بین المللی  فعالیت بدنی (IPAQ)
50
    3-5-3-1)      نمره گذاری پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی
50
    3-6)     شیوه اجرای تحقیق
51
    3-7)  برنامه تمرین هوازی
52
    3-8)  برنامه تمرین مقاومتی
53
    3-9)  برنامه تمرین ترکیبی
53
    3-10) گروه کنترل
54
    3-11) پس آزمون
54
    3-12)    روش تجزیه و تحلیل آماری
54
فصل 4    نتایج آماری تحقیق
55
    4-1)        مقدمه
56
    4-2)       بررسی توصیفی داده ها
56
    4-3)       آزمون فرضیه های تحلیلی
60
    4-4)       فرضیه های فرعی
64
فصل 5   بحث و نتیجه گیری
71
    5-1)       مقدمه
 
72
    5-2)       خلاصه تحقیق
 
72
    5-3)       یافته های تحقیق
 
73
    5-3-1)    یافته های فرعی
 
74
    5-4)        بحث
 
74
    5-5)        نتیجه گیری
79
    5-6)        پیشنهادات بر خاسته از تحقیق
79
    5-6-1)        پیشنهادات پژوهشی
79
    5-6-2)       پیشنهادات کاربردی
79
      منابع
 
81
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فهرست جداول
صفحه
جدول4-1 اطلاعات توصیفی سن، قد، وزن، درصد چربی و شاخص توده بدنی آزمودنی ها
 
57
جدول 4-2  نمرات خود پنداره مرتبط با توانایی و ظاهر بدنی در گروه های تجربی و کنترل در پیش آزمون و پس  آزمون
 
58
جدول4-3 میانگین و انحراف معیار  درصد چربی در گروه های تجربی و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون
 
59
جدول4-4  نتایج حاصل از آزمون t به منظور مقایسه خودپنداره مرتبط با توانایی بدنی گروه مقاومتی
60
جدول4-5  نتایج حاصل از آزمون t به منظور مقایسه خودپنداره مرتبط با ظاهر بدنی گروه مقاومتی
61
جدول4-6  نتایج حاصل از آزمون t به منظور مقایسه خودپنداره مرتبط با توانایی بدنی گروه هوازی
61
جدول4-7  نتایج حاصل از آزمون t به منظور مقایسه خودپنداره مرتبط با ظاهربدنی گروه هوازی
62
جدول4-8 نتایج حاصل از آزمون t به منظور مقایسه خودپنداره مرتبط با توانایی بدنی گروه ترکیبی
63
جدول4-9 نتایج حاصل از آزمون t به منظور مقایسه خودپنداره مرتبط با ظاهر بدنی گروه ترکیبی
64
جدول 4-10 نتایج حاصل از واریانس یک طرفه به منظور مقایسه  پس آزمون خودپنداره مربوط به توانایی بدنی بین گروه های تجربی و کنترل
65
جدول 4-11 نتایج حاصل از آزمون تعقیبی شفه
66
جدول4-12 نتایج حاصل از واریانس یک طرفه به منظور مقایسه  پس آزمون خودپنداره مربوط به ظاهر بدنی بین گروه های تجربی و کنترل
67
جدول 4-13 مقایسه میانگین درصد چربی در گروه های تجربی و کنترل در  پیش آزمون و پس آزمون
68
جدول 4-14 نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک طرفه به منظور مقایسه میانگین درصد چربی در گروه های تجربی و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون
69
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فهرست نمودارها
صفحه
شکل 1-1  رابطه خود پنداره بدنی با فعالیت بدنی                                                                                    
 
5
شکل 2-1 مدل‌های ساختاری خودپنداره که از مدل‌های توانایی و هوش اقتباس شده است
 
21
شکل 2-2  سه مدل ارائه شده درمورد ارتباط بین ابعاد چندگانه خودپنداره بدنی و اجزای آمادگی جسمانی
 
25
شکل 2-3  مدل روانی شرکت در فعالیت‌های بدنی
 
31
شکل 2-4  مدل تمرینات بدنی و عزت نفس
 
32
شکل2-5  راه حل بهنجار یک مدل گسترش یافته
 
33
نمودار4-1  میانگین خودپنداره بدنی آزمودنی های گروه های تجربی و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون
 
59
 

 

                                              

 

                                              

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

طرح تحقیق

 

 

 

 

 

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1-1   مقدمه

 

خود پنداره نقش تعیین کننده ای در تکامل شناختی و عاطفی فرد دارد. خود پنداره، مجموعه ی ویژگی هایی است که فرد برای توصیف خویش به کار می برد (1). خود پنداره دارای یک ساختار چند بعدی است که می توان آن را به دو سطح تحصیلی و غیر تحصیلی تقسیم کرد. خود پنداره تحصیلی مربوط به زمینه های تحصیلی مانند ریاضی و زبان انگلیسی می باشد. خود پنداره غیر تحصیلی به سطوح اجتماعی، عاطفی و بدنی تقسیم می شود که هر کدام به نوبه خود دارای زیر مجموعه هایی می باشند. به عنوان مثال خود پنداره بدنی یکی از ابعاد خود پنداره ی غیر تحصیلی، نگرش فرد را نسبت به ابعاد بدنی، توانایی ها و مهارت های بدنی خود نشان می دهد(15).

 

محققین علوم رفتاری معتقدند که خود پنداره بدنی، می تواند تحت تاثیر برنامه های مداخله ای چون ورزش، تمرین بدنی و برنامه های کاهش وزن قرار گیرد(2). کالوگیانیس (2006) در بررسی نقش ورزش و تربیت بدنی  در توسعه خود پنداره به این نتایج دست یافت که تدریس مناسب خود پنداره می تواند به کودکان و نوجوانان در شکل دادن یک تصویر عینی از خود جسمانی شان و به دست آوردن عزت نفس بدنی مثبت کمک کند(39).

 

مدلی بر اساس ارزش‌های جامعه ایران، توسط عبدالملکی (1389) ساختار یابی شده است که با مداخله در عناصر این رابطه از جمله ارتباط فعالیت بدنی با خودپنداره بدنی، می‌توان اثر آن را بر خودپنداره بدنی مورد آزمایش قرار داد تا دستیابی به این مدل نظری را بصورت تجربی، مورد آزمایش قرار دهد(17).