مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی یک طرفه و دو طرفه بر قدرت عضلات تاکننده و عضلات باز کننده مفصل آرنج در افراد مبتدی
اسفند ماه 1391
(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)
چکیده
هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی یک طرفه و دوطرفه بر قدرت عضلات تاکننده و باز کننده مفصل آرنج در افراد مبتدی بود. بیست فرد مبتدی به طور تصادفی در دو گروه تجربی یک (میانگین و انحراف معیار: سن 17/3± 1/18 سال، قد 97/.± 74/1 متر، وزن 32/8±3/62 کیلوگرم ) و گروه تجربی دو (میانگین و انحراف معیار: سن 29/4± 5/18 سال، قد 68/.± 76/1 متر، وزن 78/17±8/65 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی یک و دو، به ترتیب، تمرینات مقاومتی دو طرفه و یک طرفه را هفته ای سه جلسه به مدت هشت هفته انجام دادند. قدرت عضلات تاکننده و باز کننده مفصل آرنج قبل و بعد از هشت هفته تمرین به طور غیر مستقیم از طریق آزمون یک تکرار بیشینه اندازه گیری شد. برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون بین دو گروه تجربی از t مستقل استفاده شد. نتایج نشان دادکه هشت هفته تمرینات مقاومتی دو طرفه در گروه تجربی یک درمقایسه با تمرینات مقاومتی یک طرفه گروه تجربی دو سبب افزایش بیشتر قدرت عضلات تاکننده مفصل آرنج می شود. همچنین تمرینات مقاومتی یک طرفه و دو طرفه سبب افزایش برابر قدرت عضلات باز کننده مفصل آرنج می شود. از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی دوطرفه درمقایسه با تمرینات مقاومتی یک طرفه باعث افزایش بیشتری در قدرت عضلات تاکننده مفصل آرنج پس از هشت مقاومتی هفته تمرین می شود.
واژگان کلیدی: تمرین مقاومتی یک طرفه، تمرین مقاومتی دو طرفه، قدرت عضلانی، عضلات تاکننده مفصل آرنج، عضلات بازکننده مفصل آرنج
فهرست مطالب
عنوان
صفحه
فصل اول: طرح پژوهش
1-1- مقدمه. 1
1-2- بیان مسئله. 2
1-3- ضرورت و اهمیت تحقیق. 3
1-4- اهداف تحقیق. 5
1-4-1- اهداف کلی . 5
1-4-2- اهداف فرعی . 5
1-5- فرضیه های تحقیق. 5
1-6- پیش فرض های تحقیق . 5
1-7- محدودیت های تحقیق. 6
1-7-1- محدودیت های محقق خواسته. 6
1-7-2- محدودیت های اجتناب ناپذیر . 6
1-8- تعاریف واژه ها و اصطلاحات. 6
1-8-1- تعاریف نظری. 6
1-8-2- تعاریف عملیاتی . 7
فصل دوم: ادبیات و پیشینه تحقیق
2-1- مقدمه. 8
2-2- ساختار عضله اسکلتی . 8
2-3- ساختمان تار عضلانی . 9
2-4- پتانسیل عمل. 10
2-5- نظریه ی سرخوردن الیاف. 10
2-6- واحدهای حرکتی و اتصال عصبی عضلانی . 11
2-7- قانون همه یا هیچ وجمع انقباضات . 12
2-8- انواع تمرینات مقاومتی . 13
2-8-1- تمرینهای ایزومتریک. 13
2-8-2- تمرینهای پویا با مقاومت ثابت . 13
عنوان
صفحه
2-8-3- تمرینهای مقاومتی متغیر. 14
2-8-3- تمرینهای اسنتریک. 14
2-8-4- تمرینهای ایزوکینتیک. 15
2-9- مکانیسم انقباض وتنظیم آن. 15
2-10- قدرت و انواع آن وهماهنگی آن با عملکرد. 17
2-10-1- قدرت عمومی. 17
2-10-2- قدرت ویژه. 17
2-10-3- قدرت مطلق. 17
2-10-4- قدرت نسبی . 17
2-11- سازگاریهای عصبی عضلانی با تمرین های ورزشی. 18
2-11-1- سازگاریهای عصبی. 18
2-11-2- الگوهای فراخوان. 18
2-11-3- هم زمان سازی. 19.
2-11-4- سازوکارهای مهاری. 19
2-11-5- سازگاری عضلات اسکلتی. 19
2-11-6- هیپرتروفی عضله. 20
2-12- سازگاریهای قدرت مربوط به سن وجنس. 20
2-13- مزایای تمرین های یک طرفه و دو طرفه . 21
2-14- انواع تارهای عضلانی. 23
2-14-1- تارهای نوع I. 23
2-14-2- تارهای نوع IIA. 23
2-14-3- تارهای نوع IIB . 23
2-15-تبدیل نوع تار. 24
2-16- پیشینه پژوهش. 25
فصل سوم: روش شناسی پژوهش
3-1- مقدمه. 29
3-2- روش و نوع پژوهش. 29
عنوان
صفحه
3-3- نمونه آماری. 30
3-4- ابزار و وسایل اندازه گیری . 30
3-5- نحوه جمع آوری اطلاعات و داده ها. 31
3-6- متغیرهای تحقیق. 32
3-6-1- متغیرهای مستقل. 32
3-6-2- متغیرهای وابسته. 32
2-3-7- مدت زمان اجرای آزمون. 32
3-8- روش اجرای تمرینات. 32
3-8-1- شیوه اجرای تمرینات مقاومتی یک طرفه و دو طرفه. 32
3-9- تجزیه و تحلیل آماری. 35.
فصل چهارم: یافته های پژوهش
4-1- مقدمه. 36
4-2- ویژگی های توصیفی یافته ها. 36
4-3- آزمون نرمال بودن متغیرها. 38
4-4- یافته های استنباطی پژوهش. 40
4-4-1- آزمون فرضیه اول. 40
4-4-2- آزمون فرضیه دوم. 41
4-4-3- آزمون فرضیه سوم. 42
4-4-3- آزمون فرضیه چهارم. 43
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
5-1- مقدمه. 44
5-2- خلاصه پژوهش . 44
5-3- بحث ونتیجه گیری . 45
5-4- پیشنهادات. 47
5-4-1- پیشنهادهای کاربردی . 47
5-4-2- پیشنهادهای پژوهشی . 47
پیوست. 48
عنوان
صفحه
فهرست منابع
منابع فارسی. 49.
منابع انگلیسی. 50
فهرست جدولها
عنوان
صفحه
جدول 2-1- ویژگی های انواع عضله. 24
جدول 3-1- برنامه تمرینات مقاومتی جفتی با هالتر گروه تجربی یک به مدت هشت هفته. 33
جدول 3-2- برنامه تمرینات مقاومتی یک طرفه با دمبل گروه تجربی دو به مدت هشت هفته. 34
جدول 4-1- مشخصات آنتروپومتریک آزمودنی ها (انحراف استاندارد± میانگین). 37
جدول4-2 مقادیر میانگین و انحراف معیار قدرت عضلات تاکننده و بازکننده مفصل آرنج آزمودنی ها (کیلوگرم). 37
جدول 4-3 میانگین و انحراف استاندارد مربوط به مقادیر قدرت عضلات تا کننده و باز کننده مفصل آرنج و آزمون ks 39
جدول 4-4- مقایسه قدرت عضلات تا کننده آرنج بین دوگروه تجربی(میانگین±انحراف استاندارد). 40
جدول 4-5- مقایسه قدرت عضلات تا کننده آرنج بین دوگروه تجربی (میانگین± انحراف استاندارد). 41
جدول 4-6- مقایسه قدرت عضلات باز کننده آرنج بین دوگروه تجربی (میانگین±انحراف استاندارد). 42
جدول 4-7- مقایسه قدرت عضلات باز کننده آرنج بین دوگروه تجربی(میانگین±انحراف استاندارد) 43
فهرست شکلها
عنوان
صفحه
شکل 2-1. 11
شکل 2-2. 16
شکل 4-1- نمودار مقایسه میانگین قدرت عضلات تا کننده آرنج. 40
شکل 4-2- نمودار مقایسه میانگین قدرت عضلات تاکننده آرنج. 41
شکل4-3- نمودار مقایسه میانگین قدرت عضلات بازکننده آرنج 42
شکل 4-4- نمودار مقایسه میانگین قدرت عضلات بازکننده آرنج 43
فصل اول
طرح پژوهش
1-1- مقدمه
عضله یکی از چهار بافت اصلی بدن است سه بافت دیگر عبارتند از : بافت های عصبی، پیوندی، پوششی. سه نوع عضله در بدن وجود دارد. عضله قلبی که تنها در قلب یافت می شود. عضله صاف که در دیواره رگ های خونی، راه های هوایی، روده و مثانه قرار دارد و عضله اسکلتی که بخش های مختلف اسکلت را به هم پیوند
می دهد. از میان این، تنها عضله اسکلتی تحت کنترل ارادی است و حرکت اندامها ونگهداری قامت را میسر
می سازد (5). عضله اسکلتی از حدود 75 درصد آب و 20 درصد پروتئین تشکیل شده است 5 درصد با قیمانده را نمک های آلی و سایر مواد شامل فسفاتهای پرانرژی، اوره، اسیدلاکتیک، مواد معدنی کلسیم منیزیم، فسفر،
آنزیم ها و رنگدانه های مختلف، یونهای سدیم، پتاسیم، کلر، اسیدهای آمینه، چربیها و کربوهیدرات ها را تشکیل می دهند (11).
عوامل متعددی در رشد و حفظ قدرت و توده عضله موثر هستند. این عوامل عبارتند از: وراثت، فعالیت بدنی، تغذیه مناسب، غدد درون ریز، عوامل محیطی و فعالیت دستگاه عصبی که وراثت سایر عوامل را تحت نفوذ خود دارد. فعالیت بدنی و عضلانی بدون یک تغذیه مناسب، نمی تواند بر قدرت و حجم عضله بیفزاید. تستوسترون، هورمون رشد، کورتیزول و انسولین موجب سازگاری های اساسی در حجم و قدرت عضلات خواهند شد. بدون تنش بیشینه و تمرینات مقاومتی، سایر عوامل نمی توانند پاسخ های تمرینی ایجاد کنند (9). تمرین مقاومتی از رایج ترین تمرین هایی است که در دو دهه اخیر رشد پیدا کرده است. تمرین مقاومتی در توسعه عملکرد ورزشکار بوسیله افزایش قدرت، توان، سرعت و هیپرتروفی عضله، استقامت عضلانی موضعی، عملکرد حرکتی، تعادل و هماهنگی عضله نقش ایفا می کند. در گذشته به طور مرسوم تمرین مقاومتی طرفداران زیادی نداشت (برای مثال، تنها ورزشکاران قدرتی و آنهایی که برای افزایش حجم تلاش می کردند مثل بدن سازان تمرینات قدرتی را دنبال می کردند) اما اکنون درک بهتری از مزیت های مرتبط با تندرستی تمرینات مقاومتی وجود دارد. تمرینات مقاومتی از رایج ترین تمرینهایی است که بوسیله سازمان های بهداشت جهانی مثل کالج آمریکایی داروهای ورزشی و انجمن قلب آمریکا برای بیشتر جامعه شامل افراد مسن، بزرگسالان، نوجوانان و جامعه کلینکی (مثل افرادی با اختلال عصبی، عضلانی و بیماریهای قلب و عروق) توصیه می شود (30).
1-2- بیان مسئله
قدرت یکی از مهم ترین قابلیت های زیست حرکتی است و معمولا در تمرین اغلب ورزشکاران جایی برای خود باز کرده است و عبارت است از ظرفیت عصبی و عضلانی برای غلبه بر مقاومت خارجی یا داخلی که تنها برای یک بار انجام می شود. ورزشکار می تواند با غلبه بر مقاومت خارجی یا داخلی قدرت را بهبود بخشد. منابع مهم مقاومت خارجی شامل وزن بدن افراد، توپ مدیسین، باندها و طناب های قابل ارتجاع، دمبل، هالتر و مقاومت ثابت می باشد. ورزشکاران می توانند با روش های تحریک الکتریکی هم جنبش یا ایزوکنتیک، هم طول یا ایزومتریک، درون گرا یا کانسنتریک و برون گرا یا اسنتریک قدرت بیشینه را افزایش دهند. اما روش قدرت بیشینه با بهره گرفتن از وزنه های آزاد یا وسایل دیگر هنوز رایج است. شناخت انواع قدرت برای اجرای کارآمد عملکرد و تمرین ضروری است. انواع قدرت شامل قدرت عمومی، ویژه، بیشینه مطلق و نسبی می شود که در ورزش های گوناگون برای عملکرد بهینه نوع خاصی از قدرت لازم می باشد (2).
برنامه های تمرینی مقاومتی می توانند موجب افزایش قدرت شوند. با سه تا شش ماه تمرین پیشرفتی برابر با 25 تا 100 درصد و حتی بیشتر در قدرت عضلانی دیده می شود. افزایش حجم عضلانی و سازگاریهای عصبی ناشی از تمرین مقاومتی از موثرترین عوامل توسعه قدرت عضلانی می باشند. هنگام بی تحرکی عضله و کاهش فعالیت عضله آن تغییرات عضلانی بلافاصله شروع می شود که موجب آتروفی و تحلیل عضلانی و در نتیجه کاهش در قدرت و توان عضله می شود (10). با توجه به ویژگی های ورزش ،توسعه قدرت انواع متعددی دارد. بعضی ورزش ها به توان بیشتر و بعضی دیگر به دلیل فعالیت طولانی به استقامت عضلانی بیشتری نیاز دارند. بنابر این یک روش ویژه برای تامین نیازهای همه ورزش ها وجود ندارد(2). ورزش هایی مثل وزنه برداری، قایقرانی با دو دست، پاس سینه بسکتبال و پرتاب اوت در فوتبال به سطح بالای نیازمندیهای دو طرفه نیازمند هستند و
ورزش های راکتی، سرویس والیبال، شوت فوتبال، گلف و بیسبال بیشتر به به نیازمندیهای تمرین یک طرفه احتیاج دارند. برنامه های تمرینات مقاومتی از طریق دستکاری شدت تمرین، حجم تمرین و تکرار تمرین به صورت پیشرونده و با بهره گرفتن از هالتر، دمبل و دستگاه های تمرینی اجرا می شوند. شدت تمریت مقاومتی از طریق تکرارهای بیشینه یا به صورت درصدی از یک تکرار بیشینه محاسبه می شود. حجم تمرین میزان کار انجام شده در یک جلسه تمرین است که در مقابل شدت تمرین قرار دارد و هرقدر حجم تمرین بالا باشد، شدت تمرین کاهش می یابد. در تمرینات مقاومتی حرکاتی انتخاب می شوند که با الگوی حرکتی رشته ورزشی سازگار باشند. از آنجا که عامل کلیدی برای موفقیت در تمرین مقاومتی در هر سطح آمادگی و سنی طراحی شیوه برنامه تمرینی متناسب باالگوی ورزش مورد نظر است توجه به شیوه تمرینی که تاثیر تمرین مقاومتی را در افزایش قدرت عضله تبین کند از نکات مهمی است که نیاز به بررسی و مطالعه دارد. در این تحقیق اساس کار بر پایه تمرینات مقاومتی یک طرفه و دو طرفه بر توسعه قدرت عضلانی می باشد تا از این طریق روش بهتر جهت افزایش بیشتر قدرت عضلانی بدست آید. بر این اساس هدف این مطالعه مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی یک طرفه و دوطرفه در توسعه قدرت عضلات تا کننده و عضلات باز کننده مفصل آرنج می باشد.
1-3- ضرورت و اهمیت تحقیق
کارشناسان سلامت عمومی عمدتا بر تمرین یکنواخت و دقیق هوازی و افزایش فعالیت بدنی که آمادگی قلبی، عروقی را افزایش می دهد و در ترکیب بدن موثر می باشد متمرکز می شوند. با این حال تحقیقات نشان
می دهند که تمرین مقاومتی تاثیر زیادی در سیستم عضلانی و اسکلتی، مشارکت هایی در حفظ توانایی های عملکردی، جلوگیری از پوکی استخوان یا استئوپروز، کاهش بافت عضله یا سارکوپینه، کمر درد و اختلال های دیگر دارد. بیشتر تحقیقات اخیر نشان می دهند که تمرین مقاومتی می تواند اثر مثبتی بر عوامل خطر مثل مقاومت