به طور کلی چهار عامل از سوی ایالتها و نائیک ( مؤسسه‌ ملی حق العملکاران بیمه ) برای موضوعات قانونی تجارت الکترونیکی بیمه پیشنهاد شده است .

۱ ـ مجوز : در دهم مارس ۱۹۹۷ ، ایالت ویرجینیا اقداماتی را که برای شروع درخواست های مجوز نمایندگی ایالتی در زمینه اینترنت در این ایالت کافی می‌باشد ، مشخص نمود . سند ویرجینیا بیان می‌دارد افرادی که چه خودشان و یا به نمایندگی از طرف یک بیمه گر ، تماسی تلفنی برقرار می‌سازند و یا تماسی تلفنی دریافت می نمایند و یا نمابری ارسال یا دریافت می نمایند یا از اینترنت استفاده می نمایند و … این افراد باید دقیقا در ویرجینیا تأیید اعتبار شده باشند و از این ایالت مجوز گرفته باشند .

۲ ـ تبلیغات : بسیاری از ایالتها دارای قوانینی می‌باشند که هر شکلی از تبلیغات را از سوی بیمه گران بدون مجوز ، در ایالت خود ممنوع می نمایند . بعلاوه بسیاری از ایالتها ، دارای قوانینی کاربردی ‌در مورد چگونگی انجام تبلیغات می‌باشند که محتوا و مضمون تبلیغات بیمه را مشخص می‌سازد . تا حدی لازم است انجام تبلیغات ، واقعی و صادقانه باشد .

طبق قوانین بیمه ایالت ایووا « تمام اطلاعات منتشر شده در اینترنت که از بیمه ای خاص تبلیغ می کند و یا هدف آن ها کسب و کار بیمه می‌باشد ، در معرض قوانین و مقررات آیووا از جمله قوانین تبلیغات می‌باشند » در کنار این ایالت ، نیوهمپشایر و داکوتای جنوبی نیز چنین اقداماتی را صورت داده‌اند ، به طوری که استانداردهای تبلیغاتی این ایالتها ، تجارت اینترنتی بیمه را جهت داده و آن را هماهنگ می کند .

۳ ـ پیروی از بخشنامه شماره ۳۱ سازمان بیمه نیویورک

در این بخشنامه چنین اظهار می‌گردد که « ما از آن زمانی که ممکن است تمام فرایند بیمه به طور الکترونیکی انجام گیرد زیاد دور نیستیم .»

این سازمان دستورالعملهای زیر را برای معاملات اینترنتی بیمه ارائه نمود :

آ ـ قانون بیمه نیویورک و همچنین تمامی قوانین و مقررات تفسیر شده در بخشنامه های صادره از سوی سازمان و سایر ایده های مشورتی اعلام شده ، باید رعایت گردد .

ب ـ این مسئله که طرحهای قطعی بیمه نامه ، در نیویورک قابل دسترسی نمی باشد ، باید به طور واضح مشخص گردد .

ج : تمام اشکال بیمه اینترنتی و همچنین کاربردهای اینترنت برای بیمه ، در معرض الزامات و محدودیتهای مشابهی می‌باشند ( به ‌عنوان مثال آن ها باید تصویب و تأیید گردند ) .

د : بیمه گران مسئول اقدامات بازاریابی صورت گرفته از جانب نمایندگی‌های خود می‌باشند .

ر : مالیات‌های حق بیمه باید به طور مداوم محاسبه و پرداخت گردند .

با توجه ‌به این دستورالعمل ، نمایندگی ها و شرکت های بیمه ای که وب سایت‌های منفعلی را در اختیار دارند ، باید حداقل نسبت ‌به این نکته اطمینان حاصل نمایند که محتوا و مضمون وب سایت ، ‌در مورد امور تبلیغات از قوانین و مقررات نیویورک متابعت نماید . همچنین در مواقعی که بیمه گر یا کارگزار ، فاقد مجوز در نیویورک باشند ، سایت باید به طور واضح و علنی یک چنین وضعیت‌های بدون مجوزی را افشا نماید .

۴ ـ بیمه گران بدون مجوز

کالیفرنیا اولین ایالتی بود که اقدام به اتخاذ دستور العملهای اینترنتی برای تبلیغات نمود . خبرنامه کالیفرنیا ، قوانین کلی ایالتی را ‌در مورد انجام تبلیغات از سوی بیمه گران بدون مجوز ، تشریح نموده و این قوانین را ‌در مورد رسانه های الکترونیکی نیز به کار می‌گیرد . ^[۱۴۱]

ب ـ مسائل حقوقی بیمه الکترونیک در اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا تنها بازار بیمه ای که جمعیتی بالغ بر ۳۸۰ میلیون نفر را در بر می‌گیرد به تدریج از اینترنت به عنوان یک ابزار بازاریابی جایگزین و کانال توزیع محصولات بیمه استقبال می‌کند . با توجه به اینکه زمان قضاوت ‌در مورد اینکه آیا اینترنت کانال‌های توزیع سنتی را کنار خواهد زد یا نه ؟ نرسیده است ، اما واضح است که صنعت خدمات مالی اروپا طیف وسیعی از محصولات مالی خود را از طریق اینترنت ارائه خواهد نمود . حجم بازار بالقوه برای فروشهای اینترنتی مرتبط با بیمه بسیار مهم و قابل توجه است . اما هم اکنون بخش مهمی از فروشهای مرتبط به محصولات بیمه از طریق اینترنت شده است . ترس از منزوی شدن شبکه های نمایندگی و کارگزاری بیمه می‌باشد که ‌آمریکایی‌ها آن را تعارض کانال می‌نامند .

امروزه اکثر وب سایت‌های شرکت های بیمه اتحادیه اروپا فقط قادر به ارائه سطوح مختلفی از اطلاعات ‌در مورد محصولات بیمه ، نرخ حق بیمه و انتقال اطلاعات برای بیمه گران و واسطه ها می‌باشند . بعضی از سایت‌های بیمه گران ، مشتریان بالقوه خود را به یک واسطه در دسترس دارند و برخی دیگر سعی می‌کنند خودشان مستقیماً با مشتریان بالقوه تماس بگیرند . وب سایت ها به ندرت امکان دسترسی به نرخ‌های به روز محصولات بیمه را به مشتریان برای پر کردن فرم پیشنهاد به منظور استفاده از خدمات بیمه ای با بهره گرفتن از پرداخت حق بیمه یا دریافت بیمه نامه به صورت online می‌دهند .

عمده مسائل مربوط به بیمه الکترونیکی در اتحادیه اروپا نیز ، مسائل مربوط به اخذ مجوز بازاریابی و مسائل مربوط به انعقاد قرارداد است .

‌در مورد مسائل مربوط به اخذ مجوز بازاریابی بیمه از طریق اینترنت ، تنها بیمه گرانی که مجوز لازم برای فعالیت‌های بیمه ای را در یکی از ایالتهای عضو اتحادیه اروپایی اخذ کرده‌اند می‌توانند از مزایای بازار واحد بیمه استفاده نمایند . ظهور فعالیت‌های بیمه ای مبتنی بر اینترنت مستلزم ایجاد استانداردهای خاص در این زمینه می‌باشد . اینترنت بیشتر از هر رسانه دیگری ، پتانسیلی را برای فعالیت در معاملات بیمه در سرتاسر اتحادیه اروپا ، بدون توجه به اینکه آیا هیچ بیمه گر یا واسطه اروپایی مجوز لازم برای انجام امور بیمه ای را اخذ ‌کرده‌است یا نه ایجاد می‌کند .

تحت چارچوب قانونی کنونی اتحادیه اروپا ،یک معامله بیمه ای مجاز بایستی دارای شرایط زیر باشد :

۱ ـ از طریق اینترنت انجام بگیرد

۲ ـ در داخل اتحادیه اروپا انجام یابد

بدین منظور که وقتی بیمه گر اروپایی پروانه یا مجوز مربوط به فعالیت بیمه ای را از یکی از ‌دولت‌های‌ عضو می‌گیرد ، می‌تواند ریسکی را که در سایر دول عضو واقع شده است تحت پوشش بیمه در بیاورد . بیمه گران غیر اروپایی که مجوز فعالیت در هیچ یک از ایالتهای عضو را نگرفته اند حق ندارند از آزادی و تسهیلات ایجاد شده برای بیمه گران اروپایی در سرتاسر اروپا استفاده کنند . ‌بنابرین‏ بیمه گران غیر اتحادیه اروپایی که متمایل به فعالیت در زمینه بیمه الکترونیکی در داخل اروپا هستند بایستی حداقل در یکی از ‌دولت‌های‌ عضو اتحادیه اروپا مجوز فعالیت در زمینه بیمه را اخذ نمایند .