تقسیم موضوع به بخش‏های مختلف (جیگ ساو)[۵۳]

این روش یکی از الگوهای روش تدریس مشارکتی است که برای محیط‏های آموزشی مناسب می‏ باشد و در سال ۱۹۷۸ توسط آرونسو به کار برده شده. در این روش فراگیران به ‌گروه‌های ۴ تا ۵ نفره تقسیم می ‏شوند. آرونسون ‌گروه‌های ۶ نفره تشکیل داد، ولی امروزه با توجه به نتایج تحقیقات بسه به شرایط، تعداد اعضای گروه فرق می ‏کند.

روش جیگ ساو یک متد ویژه مشارکتی است که نزدیک به ۳ دهه پیشینه موفقیت سودمندی را در ابعاد مختلف تربیت به همراه دارد، توانسته است در کاهش تضادها و نابرابر یهای نژادی، ایجاد جوش و پویایی یادگیری، نقش ارزنده‏ای را ایفا نماید (رابرت[۵۴]، ۲۰۱۱).

روش جیگ ساو یکی از ویژگی‏های برجسته را نسبت به سایر روش‏های ویژه یادگیری مشارکتی دارد که در آن افراد، تیم‏های ویژه و تخصصی پیرامون آن قسمت از بحث یا موضوعی که انتخاب کرده‌اند، تشکیل می ‏دهند و این امر فرصت ویژه‏ای برای تمرین مهارت مسئولیت پذیری و سایر مهارت‏های اجتماعی است (آرونسون[۵۵]، ۲۰۱۱).

این روش که ابتدا به وسیله آرونسون و همکاران در سال ۱۹۷۸ میلادی طراحی شد در این روش دانش‏آموزان برای کار کردن روی موضوع درسی که به بخش‏های مختلف تقسیم شده است تیم‏های ۴ تا ۶نفره تشکیل می ‏دهند برای مثال یک سفرنامه را می‏توان به بخش‏های گوناگون از قبیل سال‏های مسافرت اتفاق‏هایی که در طول این سفر پیش آمده، نتایج سفرنامه و مسائل مهم را تقسیم کرد، در این روش هر یک از اعضاء به مطالعه بخش ویژه‏ی خود می‏ پردازد سپس اعضای تیم‏های مختلف که بخش‏های مشترکی را مطالعه کرد هاند به منظور بحث و بررسی پیرامون مطلب مذکور یک گروه تخصصی تشکیل می ‏دهند پس از آن هر یک به تیم خود بازگویی کردند و به منظور آموزش بخث خود به اعضای تیم در نوبت قرار می‏ گیرند از آنجا که تنها راه فراگیری بخش‏ها شنیدن دقیق توضیحات هم تیم هاست انگیزه توجه به مطالب و کار هم تیم‏ها در سایرین تقویت می‏ شود.

روش جیگ ساو یکی از ویژگی‏های برجسته را نسبت به سایر روش‏های ویژه یادگیری مشارکتی دارد که در آن افراد، تیم‏های ویژه و تخصصی پیرامون آن قسمت از بحث یا موضوعی که انتخاب کرده‌اند، تشکیل می ‏دهند و این امر فرصت ویژه‏ای برای تمرین مهارت مسئولیت پذیری و سایر مهارت‏های اجتماعی است. (آرونسون، ۲۰۱۱)

در کلاس‏های مبتنی بر الگوی جیگ ساو از الگوی یادگیری مشارکتی استفاده می‏ شود این الگو دقیقا مانند پازل (جورچین) است. در جیگ ساو نیز شرکت هر یک از دانش‏آموزان مانند هر تکه از یک پازل برای تکمیل کردن و فهمیدن کاملا ماحصل و نتیجه نهایی ضروری است. اگر نقش هر دانش‏آموز بنیادی باشد پس وجود هر دانش‏آموز نیز ضروری است و این به طور دقیق همان چیزی است که سبب مؤثر واقع شدن این استراتژی شده است (بهرنگی و آقایاری، ۱۳۸۳).

فرایند روش جیگ ساو را می‏توان به صورت زیر تقسیم نمود:

گروه دانش‏آموزان کلاس درس

گروه الف

۱ ۲ ۳ ۴

گروه ب

۱ ۲ ۳ ۴

گروه ج

۱ ۲ ۳ ۴

گروه د

۱ ۲ ۳ ۴

‌گروه‌های تخصصی(۱)

‌گروه‌های تخصصی(۲)

‌گروه‌های تخصصی(۳)

‌گروه‌های تجمعی

شکل ۱-۲ فرایند روش جیگ ساو

فرایند روش جیگ ساو (بهرنگی و آقایاری، ۱۳۸۳)

بعد از اجرای این فرایند معلم بایست به ارزیابی میزان یادگیری دانش‏آموزان در موضوعات مد نظر بپردازد. بایستی برآورد نماید که آیا همه دانش‏آموزان در فرایند یادگیری فعالیت داشته اند یا خیر؟ علاوه بر این بایستی از دانش‏آموزان نیز خواسته شود که به ارزیابی آموخته‏های خود و دیگر اعضای گروه اقدام نمایند و سپس بایستی اهداف و مباحث یادگیری برای جلسه بعد را مشخص نمود و جلسه درس را خاتمه داد.

روش آموختن با هم[۵۶]

این شیوه را جانسون و جانسون در سال ۱۹۸۷ ابداع نموده اند. در این روش دانش‏آموزان در ‌گروه‌های ناهمگن ۴ تا ۵ نفره مشغول انجام تکالیف خود می ‏شوند. نتایج کار گروهی روی یک ورقه منعکس می‏ شود و مبنای دریافت نمره یا روش‏های گروهی همین کار مشترک است محور اصلی موفقیت در این روش یادگیری مشارکتی فعالیت‏های درون گروهی مشترک و تشکیل جلسه‏های مباحث منظم درباره‏ چگونگی بهتر انجام دادن یک کار گروهی است.

روش پژوهش گروهی

این روش به وسیله شلوموساران و بیل شاران در دانشگاه تلاویو طراحی شد این روش در اصل یک طرح عمومی اداره‏ی کلاس درس است که طبق آن دانش‏آموزان در ‌گروه‌های کوچک با بهره گرفتن از روش‏های مشارکتی بحث‏های گروهی و برنامه ریزی مشارکت فعالیت می‏ کنند در این روش دانش‏آموزان به ‌گروه‌های ۲ تا ۶ نفره تقسیم می ‏شوند. پس از انتخاب عنوان مورد مطالعه هر گروه آن را به بخش‏های کوچک تر تقسیم می ‏کند و هر بخش را یکی از اعضاء مطالعه می‏ کنند در آخرین مرحله هر یک از گروه ها مجموع آموخته‏ها و یافته های خود را به صورت یک کار گروهی به بقیه کلاس ارائه می ‏دهند.

جدول ۱-۲ مقایسه فعالیت‏های ‌گروه‌های مشارکتی با فعالیت‏های ‌گروه‌های کوچک

‌گروه‌های همیار
‌گروه‌های کوچک

همبستگی مثبت وجود دارد یا همه نجات می‏یابیم یا همه غرق می‏شویم. گفتگوی رو در رو

هیچ همبستگی وجود ندارد دانش‏آموزان معمولا برای خودشان کار می‏ کنند. به ندرت جواب هایشان را با یکدیگر مقایسه می‏ کنند.

‌پاسخ‌گویی‌ فردی وجود دارد هر دانش‏آموز باید بر تمام مطالب مسلط باشد.

بازخورد را به روی دوش دیگران گذاشتن بعضی از دانش‏آموزان اجازه می ‏دهند تمام کار یا بیشتر کار را دیگران انجام دهند.

معلم مهارت اجتماعی لازم را برای کارگروهی آموزش می‏ دهد.

مهارت‏های اجتماعی را به طور نظام مند نمی آموزند.

معلم رفتار دانش‏آموزان را زیر نظر دارد. بازخورد و بحث دربره رفتار دانش‏آموزان

رفتار دانش‏آموزان مستقیما مورد مشاهده قرار نمی گیرد. معلم اغلب با دانش‏آموزان دیگر کار می ‏کند و یا درس جلسه‏ی بعد را آماده می ‏کند. هیچ نوع گفتگویی ‌در مورد این که دانش‏آموزان چطور با یکدیگر کار کردند انجام نمی شود. حداکثر ممن است گفته شود کار خوبی بود سعی کنید زنگ دیگر در هنگام کار کمتر شلوغ کنید.

مقایسه فعالیت‏های ‌گروه‌های مشارکتی با فعالیت‏های گروه کوچک: الیس و والن
(ترجمه رستگار و ملکان، ۱۳۷۹)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...