اسپیرومتری کامل باید شامل هر دو مانور ظرفیت حیاتی با فشارو بدون فشار باشد. بالاترین ظرفیت حیاتی بدست آمده در جریان تست چه در مانورهای با فشار و چه بدون فشار باید جهت تخمین نسبت  محاسبه شود و بزرگترین جریانهای میانگین مثلاً FEF_(25-75%) یا جریانهای آنی مثلاً (۵۰%Vmax) جهت تفسیر استفاه شود، باید از تنها اسپیروگرام قابل قبول از نظر کیفی که دارای بزرگترین مجموع FVC و  است انتخاب شوند هنگامی که شاخصهای اولیه  ،FVC ،  نزدیک به حداقل حدود نرمال هستند از متغیرهای جریان میانگین FEF _(۲۵-۷۵%) و آنی (۵۰%Vmax) جهت کمک به تصمیم گیری باید استفاده شود.
شکل (۱۴) : نمونه ای از اسپیرومتری قابل قبول و غیر قابل قبول
شکل (۱۴) : نمونه ای از اسپیرومتری قابل قبول و غیر قابل قبول
A: تلاش تنفسی عالی
B: درنگ کردن در شروع شیب منحنی را غیر قابل قبول ساخته است.
C: بیمار تمام تلاش تنفسی خود را در بازدم انجام نداده است، تست نیاز به تکرار مجدد دارد.
D: بیمار در اینجا تمام تلاش تنفسی را در شروع دم انجام نداده است اما این منحنی معتبر و قابل قبول است. بخصوص در بیماران خانم جوان و غیر سیگاری ها که به آن منحنی رنگین کمانی rainbow curve می گویند.
E: منحنی یک شروع خوب را نشان می دهد اما بیمار بازدم را خیلی زود قطع کرده است. تست نیاز به تکرار مجدد دارد.
F: سرفه منحنی را متأثر کرده است. اگر امکانش وجود دارد بهتر است پس از قطع سرفه تست تکرار شود.
G: بیمار در اینجا برای یک لحظه بازدم را قطع کرده است، تست باید تکرار شود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

H: این تست با Knee یک منحنی قابل قبول است که بخصوص در بیماران جوان غیر سیگاری دیده می شود.
شکل (۱۵)
شکل (۱۶)
شکل (۱۶) اسپیروگرامهای تیپیک انسداد راه های هوایی خفیف، متوسط و شدید . توجه کنید که با افزایش انسداد، در نمودار جریان – حجم، در محور افقی، تعقر به جلو افزایش می یابد . نمودار پایین شامل نمودار قبل و بعد از برونکودیلاتور، نشان دهنده پاسخ خوب به برونکودیلاتور استنشاقی است.
ارتباطات پاتو فیزیولوژیک اسپیرومتری:
از دیدگاه تشخیص ، اسپیرومتری تنها جهت کلاسه کردن بیماران به عنوان یکی از این سه الگو استفاده می شود. ۱- طبیعی ۲- انسداد راه های هوایی ۳- محدود شونده.
تشخیص بر اساس اسپیرومتری تنها بدست نمی آید بلکه الگوی اسپیرومتری باید بر اساس حدسیات بالینی مطرح شده، تفسیر شود.
حداکثر تهویه اختیاری، (Maximum voluntary ventilation) (MVV) حداکثر تهویه اختیاری ، حداکثر جریان هوایی است که یک شخص در جریان تنفس عمیق و سریع ( با آموزشهای فراوان ) می تواند بازدم کند که درعرض ۱۵-۱۲ ثانیه اندازه گیری می شود. اغلب به وسیله ضرب  در ۳۵ یا  در ۴۰ تخمین زده می شود. کاهش در MVV در وضعیت های زیر رخ می دهد:
۱- وجود انسداد راه های هوایی ۲- محدودیت قفسه سینه همراه با بیماری عصبی – عضلانی ۳- از دست دادن تمرکز ۴- کاهش عملکرد شناختی
همچنین ممکن است هنگامی که شخص بطور عمدی نخواهد ماکزیمم کار را در جریان تست انجام دهد، رخ دهد مثلاً در افراد مسن، کسانی که بیماریهای مزمن دارند ، افرادی که سود (Cain) ثانویه دارند. به علت غیر اختصاصی بودن کاربرد MVV بالینی آن محدود است.
تجویز برونکودیلاتور و آزمایش کردن:
در بیماران انسداد راه های هوایی گرفتن اسپیرومتری، قبل و پس از استفاده از _۲β آگونیست انتخابی استنشاقی سریع الاثر شایع است. به این صورت که ابتدا یک اسپیرومتری پایه گرفته می شود. سپس برونکودیلاتور استفاده می شود و یک مدت زمان کوتاه ( معمولاً ۱۵ دقیقه ) منتظر می مانیم و سپس اسپیرومتری را تکرار می کنیم. برخی مطالعات ۵ دقیقه انتظار را هم کافی می دانند بهبود  به میزان ۱۲% بعنوان پاسخ مثبت مشخص در نظر گرفته می شود. پاسخ مثبت مدرک قوی دال بر این است که بیمار از درمان با برونکودیلاتور سود خواهد برد ولی عکس قضیه صادق نیست یعنی عدم پاسخ به برونکودیلاتور در وضعیت آزمایشگاهی صرف؛ پیش بینی نمی کند که آیا برونکو دیلاتور تراپی بر روی بیمار مؤثر است یا خیر.
موفقیت آزمایش به چندین موضوع تکنیکی بستگی دارد شامل : دوز و روش استفاده از برونکودیلاتور زمان انتظار و کیفیت تلاشهای اسپیروگرام.
مقادیر رفرنس و تفسیر:
اولین گام در تفسیر تست های عملکرد ریوی انتخاب بهترین مقادیر ممکن رفرنس است که توسط انجمن آمریکایی قفسه صدری (ATS) و انجمن اروپایی ریوی (ERS) ارزیابی هایی جهت تعیین مقادیر رفرنس مناسب انجام شده است ، تصمیم گیریهای بالینی پس از مقایسه مشاهدات بالینی با یک یا چند سری از اطلاعات رفرنس گرفته می شود.
قوانین کلی که جهت کاربردهای ریوی کمی تغییر داده شده اند عبارتند از:
۱- جمعیت رفرنس باید کاملاً تعریف و شرح داده شود.
۲- جمعیت مورد آزمایش باید تا حد امکان به جمعیت مطالعه رفرنس شباهت داشته باشد، به منظور فاکتورهای بیولوژیکی مرتبط با متغیرهای عملکرد ریوی.
برای عملکرد ریوی این فاکتور ها عبارتند از :
جنس، سن ، وزن، قد، نژاد، گروه، بیماری قلبی و فعلی، وضعیت اجتماعی و اقتصادی و مواجهات محیطی شامل : سیگار ، آلودگی هوا و مواجهات شغلی.
۳- اندازه های مقادیر بالینی و رفرنس باید با روش های تا حد کافی استاندارد شده و کنترل کیفی مناسب بدست آمده باشد.
Illness
Exposure
Socieo economic
Chronobiological
Other
۲۹%
Technical
۳%
Gender
۳۰%
Ethnic
Origins
۱۰%
Age