پس، مدل ریاضی پیشنهادی به توضیح زیره:
Subject to:
تامین مالی تا حد ممکن دقیق واسه واحد iام
سود هر سهم مورد انتظار واحد iام
هزینه تامین مالی واحد iام
خطر مالی واحد iام
ساختار سرمایه مناسب واحد iام
میانگین موزون هزینه سرمایه مورد انتظار واحد iام
سطح مطلوب به کار گیری هر منبع واسه واحدهای خاص
بیشترین حد ظرفیت به کار گیری هر منبع واسه واحد iام

۳-۱۱جمع بندی

در این فصل روش شناسی تحقیق شامل روش تحقیق، جامعه آماری، روش جمع آوری داده ها، تعریف موضوع و مدل طراحی شده واسه رسیدن به جوابای مورد نظر ارائه شد. در فصل بعد به حل مدل طراحی شده می پردازیم.

فصل چهارم: موشکافی داده ها

۴-۱ مقدمه

در این فصل اول با به کار گیری اطلاعات دریافتی از کارشناسان و مدیران مالی و با به کار گیری تکنیکای دیمتل و روند تحلیل شبکه به اولویت بندی معیارهای موثر بر انتخاب روش تامین مالی و هم روشای تامین مالی پرداخته و در آخر با به کار گیری اطلاعات واقعی ۲۰واحد تابعه شرکت هلدینگ غدیر به حل مدل طراحی شده برنامه ریزی تامین مالی می پردازیم. واسه این منظور، اول پارامترهای لازم مدل رو از صورتای مالی(ترازنامه و صورت سود و زیان) ۲۰واحد تابعه استخراج کرده، بعد با کامل کردن مدل و استانداردسازی اون، مدل رو وارد نرم افزار Lingo کرده و با حل مدل به تفسیر یافته های حاصله می پردازیم. در آخر اعتبارسنجی مدل شکل میگیره.

۴-۲ استفاده فوت وفن دیمتل واسه تعیین روابط داخلی بین معیارها

واسه این منظور ۵مرحله رو طی کردیم:
الف) تشکیل ماتریس رابطه مستقیم(M): پس از جمع آوری پرسشنامه ها از کارشناسان، با به کار گیری میانگین ساده، این پرسشنامه ها رو به یه پرسشنامه یا ماتریس تبدیل می کنیم.

جدول ۴-۱: ماتریس رابطه مستقیم

ب) نرمال کردن ماتریس رابطه مستقیم با به کار گیری رابطه N = K*M
که در این فرمول k به صورت زیر محاسبه می‌شه. اول جمه همه سطرها و ستون‌ها محاسبه می‌شه. برعکس بزرگترین عدد سطر و ستون k رو تشکیل می‌دهد.

جدول۴-۲: ماتریس نرمال شده رابطه مستقیم

ج) محاسبه ماتریس رابطه کامل: بعد ماتریس رابطه کامل(T) رو با به کار گیری رابطه  بدست آوردیم.

جدول۴-۳: ماتریس رابطه کامل

د) ایجاد نمودار علی:
جمع عناصر هر سطر (D) واسه هر عامل بیان کننده اندازه تاثیرگذاری اون عامل بر بقیه عامل‌های سیستمه.
جمع عناصر هر ستون® واسه هر عامل بیان کننده اندازه تاثیرپذیری اون عامل از بقیه عاملای سیستمه.
پس بردار افقی (D + R) اندازه تاثیر و تاثر عامل مورد نظر در سیستمه. یعنی هرچه مقدار D+R دلیلی بیشتر باشه، اون عامل تعامل بیشتری با بقیه عوامل سیستم داره. بردار عمودی (D - R) قدرت تاثیرگذاری هر عامل رو نشون می‌دهد. کلا اگه D - R مثبت باشه، متغیر یه متغیر علی حساب می‌شه و اگه منفی باشه، معلول حساب می‌شه. در آخر یه دستگاه مختصات دکارتی ترسیم می‌شه. در این دستگاه محور طولی مقادیر D + R و محور عرضی براساس D - R می‌باشه. موقعیت هر عامل با نقطه‌ای به مختصات (D + R, D - R) در دستگاه مشخص می‌شه. اینطوری یه نمودار گرافیکی هم بدست میاد.

جدول۴-۴: مختصات عوامل

نمودار گرافیکی این ماتریس در زیر ارائه شده.

شکل۴-۱: نمودار گرافیکی عوامل

ه) محاسبه آستانه روابط
جهت تعیین نقشه روابط شبکه (NRM) باید ارزش آستانه محاسبه شه. با این روش می‌توان از روابط جزئی صرف‌نظر کرده و شبکه روابط قابل توجه رو ترسیم کرد. تنها روابطی که مقادیر اونا در ماتریس T از مقدار آستانه بزرگتر باشه در NRM نشون داده می شه. واسه محاسبه مقدار آستانه روابط کافیه تا میانگین مقادیر ماتریس T محاسبه شه. بعد از اینکه شدت آستانه تعیین شد، همه مقادیر ماتریس T که کوچکتر از آستانه باشه صفر شده یعنی اون رابطه علی در نظر گرفته نمی‌شه. مقدار آستانه برابر با ۳۹۱۱۸۵/۰ محاسبه شده. ماتریس زیر معیارهایی که با هم رابطه ای ندارن رو نشون میده. سلولای رنگی نشون دهنده نبود رابطه بین دو ملاک مشابه با اون سلوله.

جدول۴-۵: ماتریس روابط بین معیارها