با توجه به اهمیت انجام تمرینات گرم کردن قبل از شروع مسابقه یا تمرینات ورزشی و استفاده از حرکات کششی به عنوان بخشی از برنامه گرم کردن توسط اکثر ورزشکاران مبتدی و نخبه، به منظور جلوگیری از آسیب و بهبود اجرا و با توجه به روشن نبودن اثر کشش بر اقتصاد دویدن به عنوان یک جز حیاتی و مهم برای موفقیت در عملکرد­های استقامتی، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر حاد کشش ایستا و پویا بر اقتصاد دویدن و برخی فاکتورهای سوخت و سازی فعالیت زیربیشینه در زنان فعال انجام شد. بدین منظور تعداد 16 نفر از دانشجویان زن رشته تربیت بدنی با میانگین سنی( انحراف استاندارد ± میانگین) 62/1 ± 87/23 سال، قد 23/6 ± 46/163 سانتی­متر، وزن 84/7 ±20/57 کیلوگرم، چربی70/2 ± 96/23 درصد و شاخص توده بدن  04/2 ± 38/21 کیلوگرم برمتر مربع، حداکثر اکسیژن مصرفی 41/3 ± 15/42 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه و آستانه لاکتات13/6 ± 94/77، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. پس از اندازه ­گیری حداکثر اکسیژن مصرفی و آستانه لاکتات، آزمودنی­ها در 3 جلسه جداگانه، 3 پروتکل کشش ایستا، کشش پویا و بدون کشش را قبل فعالیت زیربیشینه که شامل 6 دقیقه دویدن روی نوارگردان با شدت 70% حداکثر اکسیژن مصرفی بود (میانگین سرعت 62/8 کیلومتر بر ساعت)، انجام دادند. تمام متغیرها (O2 CO2-RER-VE-Tv- Fb-HR ) توسط گازانالایزر جمع­آوری و نمودار پویایی اکسیژن مصرفی ثبت شد و در نهایت بلافاصله بعد از اتمام آزمون غلظت لاکتات خون توسط لاکتومتر تعیین شد. میانگین داده­های مربوط به دو دقیقه­ی آخر فعالیت به عنوان مرحله­ی یکنواخت فعالیت و نیز ثابت­های زمانی از روی نمودار پویایی اکسیژن مصرفی محاسبه شد. برای بررسی تفاوت بین متغیرها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری و برای تعیین محل تفاوت از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج، افزایش معناداری در اکسیژن مصرفی(ml/kg/min ) طی فعالیت زیربیشینه، بعد از کشش ایستا نسبت به کنترل نشان داد (037/0P=) درحالی که، بین کشش پویا و کنترل (096/0P=) و نیز بین کشش ایستا و پویا (333/0P=)  تفاوت معنا­­داری یافت نشد. تهویه به طور معنا­داری در  هر دو وضعیت کشش ایستا (028/0P=) و پویا (044/0P=) نسبت به کنترل افزایش داشت. ولی بین کشش ایستا و پویا تفاوت معنا­­دار نبود (811/0P=). در سایر متغیرها نیز (CO2– RER – Tv – Fb-La – HR  τ1- τ2 – τ3– ) بین سه وضعیت تفاوت معنا­داری مشاهده نشد (05/0p >). به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که کشش ایستا با افزایش معنا­دار در اکسیژن مصرفی و تهویه­ی ریوی، باعث افزایش هزینه انرژی، کاهش اقتصاد دویدن و در نتیجه اختلال در عملکرد دویدن زیربیشینه می­شود ولی، کشش پویا اثر منفی بر اقتصاد دویدن ندارد. بنابراین توصیه می­شود که از کشش ایستا در برنامه گرم کردن قبل از فعالیت دوی زیربیشینه استفاده نشود و در صورت نیاز حرکات کششی پویا جایگزین گردد.

 

 

 

 

 

 

 

واژه­های کلیدی : کشش ایستا، کشش پویا، اقتصاد دویدن، ثابت­های زمانی پویایی اکسیژن مصرفی، فاکتورهای سوخت وسازی، فعالیت زیربیشینه، زنان فعال

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول: مقدمه ومعرفی                                                                                        1                                                                                          

 

1ـ1 مقدمه . 2

 

1ـ2 بیان مسئله .4

 

1ـ3 ضرورت و اهمیت پژوهش . 9

 

1ـ4 اهداف تحقیق 10

 

1ـ4ـ1 هدف کلی .10

 

1ـ4ـ2 اهداف اختصاصی .10

 

1ـ5 فرضیه های پژوهش 11

 

1ـ6 محدوده پژوهش .12

 

1ـ7 محدودیت های پژوهش .12

 

1ـ8 پیش فرض های پژوهش 13

 

1ـ9 تعریف واژه ها و اصطلاحات .14

 

فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه پژوهش                                                                 18                                                                

 

2ـ1 مقدمه 19

 

2ـ2 مبانی نظری . 19

 

2ـ2ـ1 عوامل موثر بر عملکردهای استقامتی 19

 

2ـ2ـ1ـ1 حداکثر اکسیژن مصرفی(Vo2max) 20

 

2ـ2ـ1ـ2 سرعت رسیدن به حداکثر اکسیژن مصرفی(vVo2max) 21

 

2ـ2ـ1ـ3 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی قابل تحمل .22

 

2ـ2ـ1ـ4 آستانه لاکتات 22

 

2ـ2ـ1ـ5 نوع تار عضلانی 25

 

2ـ2ـ1ـ6 اقتصاد حرکتی و کارآیی مکانیکی .26

 

2ـ2ـ2 عوامل موثر بر اقتصاد دویدن .27

 

2ـ2ـ2ـ1 فاکتورهای فیزیولوژیکی موثر بر اقتصاد دویدن 27

 

2ـ2ـ2ـ1ـ1 دمای بدن، ضربان قلب، تهویه، لاکتات 27

 

2ـ2ـ2ـ1ـ2 ترکیب تارهای عضلانی .28

 

2ـ2ـ2ـ1ـ3 سطح آمادگی 29

 

2ـ2ـ2ـ1ـ4 سطح خستگی 29

 

2ـ2ـ2ـ1ـ5 سن .30

 

2ـ2ـ2ـ1ـ6 جنس 30

 

2ـ2ـ2ـ2 فاکتورهای بیومکانیکی موثر بر اقتصاد دویدن .31

 

2ـ2ـ2ـ2ـ1 آنتروپومتری .31

 

2ـ2ـ2ـ2ـ2 کینماتیک 32

 

2ـ2ـ2ـ2ـ3 کینتیک (نیروهای واکنش زمین) .33

 

2ـ2ـ2ـ2ـ4 بازگشت (آزادسازی) انرژی 34

 

2ـ2ـ2ـ2ـ5 انعطاف پذیری .34

 

2ـ2ـ2ـ3 عوامل محیطی موثر بر اقتصاد دویدن 35

 

2ـ2ـ2ـ4 عوامل تمرینی موثر بر اقتصاد دویدن .37

 

2ـ2ـ2ـ4ـ1 تمرینات استقامتی 37

 

2ـ2ـ2ـ4ـ2 تمرینات قدرتی و پلایومتریک 38

 

2ـ2ـ2ـ4ـ3 تمرین در ارتفاع .39

 

2ـ2ـ2ـ4ـ4 تمرین در گرما .39

 

2ـ2ـ3 پویایی اکسیژن مصرفی(O2 kinetic) 40

 

2ـ2ـ3ـ1 ثابت­های زمانی .42

 

2ـ2ـ3ـ2 مولفه آهسته 43

 

2ـ2ـ4 عوامل موثر بر پویایی اکسیژن مصرفی  44

 

2ـ2ـ4ـ1 سطح آمادگی 44

 

2-2-4-2 تمرین 44

 

2ـ2ـ4ـ3 گرم کردن .45

 

2ـ2ـ4ـ4 نوع فعالیت 46

 

2ـ2ـ4ـ5 نوع انقباض ..46                                         2ـ2ـ4ـ6 شدت فعالیت ورزشی 47            2ـ2ـ4ـ7 جنس 48       2ـ2ـ4ـ8 سن .49            2ـ2ـ4ـ9 ترکیب بدن .50

 

2ـ2ـ4ـ10 بیماری .50

 

2-2-4-11 ریتم­های شبانه­روزی 51

 

2ـ2ـ4ـ12 نوع تار عضلانی 52

 

2ـ2ـ5 مبانی نوروفیزیولوژیک کشش 53

 

2ـ2ـ6 تاثیر کشش ایستا بر فعالیت­های بی­هوازی .54

 

2ـ2ـ7 تاثیر کشش پویا بر فعالیت­های بی­هوازی .56

 

2ـ2ـ8 تاثیر کشش ایستا و پویا بر اقتصاد دویدن و عملکرد هوازی 56

 

2ـ3 پیشینه پژوهش 57

 

فصل سوم: روش تحقیق                                                                                       66

 

3ـ1 مقدمه .67

 

3ـ2 نوع، روش و طرح پژوهش 67

 

3ـ3 آزمودنی­ها و شیوه انتخاب آن­ها 68

 

3ـ3ـ1 جامعه آماری .68

 

3ـ3ـ2 نمونه آماری و چگونگی گزینش آن­ها .68

 

3ـ4 متغیرهای پژوهش .69

 

3ـ4ـ1 متغیرهای مستقل 69

 

3ـ4ـ2 متغیرهای وابسته 70

 

3ـ5 ابزارهای مورد استفاده در پژوهش 70

 

3ـ6 روش اجرای پژوهش و شیوه جمع آوری اطلاعات .72

 

3ـ7 برنامه کشش .74

 

3ـ8 شیوه تجزیه وتحلیل آماری (روش­های آماری) 75

 

فصل چهارم: یافته های آماری پژوهش                                                                    76                                      

 

4ـ1 مقدمه 77

 

4ـ2 آزمون پیش فرض طبیعی بودن توزیع متغیرهای اندازه ­گیری شده 77

 

4ـ3 توصیف داده­ ها .77

 

4ـ4 آزمون فرضیه ­ها 79

 

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری                                                                       92

 

5ـ1 مقدمه .93

 

5ـ2 خلاصه پژوهش .93

 

5ـ3 بحث و بررسی 94

 

5ـ4 نتیجه­گیری .109

 

5ـ5 پیشنهادات برخاسته از پژوهش .110

 

5ـ6 پیشنهادات برای پژوهش­های آینده .110

 

منابع 112

 

پیوست­ها .123

 

فهرست شکل­ها

 

شکل 2ـ1 : مدل سه نمایی پاسخ اکسیژن مصرفی، شامل : دامنه­های منحنی نمایی( A´c,A´p,A´s)، ثابت های زمانی ((τc- τp- τs ، تاخیر­های زمانی( ,TDs TDp)42

 

شکل 2ـ2 : ثابت­های زمانی نمودار اکسیژن مصرفی .43

 

شکل 2ـ3 : تاثیر شدت فعالیت ورزشی بر پویایی اکسیژن مصرفی 48

 

فهرست جدول­ها

 

جدول 3ـ1 : طرح پژوهش .67

 

جدول 3ـ2 : مشخصات آزمودنی­های پژوهش 69

 

جدول 4ـ1 : توصیف متغیرهای پژوهش .78

 

جدول 4ـ2 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر   Vo2.79

 

جدول 4ـ3 : نتایج آزمون تعقیبی LSD فرضیه 1. 80

 

جدول 4ـ4 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر ثابت زمانی 1 .81

 

جدول 4ـ5 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر ثابت زمانی 2 .82

 

جدول 4ـ6 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر ثابت زمانی 3 .83

 

جدول 4ـ7 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر Vco2 84

 

جدول 4ـ8 :  نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر RER .85

 

جدول 4ـ9 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر VE .86

 

جدول 4ـ10 : نتایج آزمون تعقیبی LSD فرضیه 5 87

 

جدول 4ـ11 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر TV 88

 

جدول 4ـ12 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر Fb .89

 

جدول 4ـ13 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر ضربان قلب .90

 

جدول 4ـ14 : نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در ارتباط با متغیر لاکتات خون 91

 

فهرست پیوست­ها

 

پیوست 1 : پرسشنامه 124

 

پیوست 2 : رضایت نامه 125

 

پیوست 3 : برنامه حرکات کششی  ایستا و پویا 126

 

پیوست 4 : نتایج آزمون کلموگراف- اسمیرنف 128

 

 

 

 

فصل اول 

 

مقدمه و معرفی
 

 

 

 

1ـ1 مقدمه

 

در همه­ی دوران­ها ورزشکاران در جستجوی راهی بوده ­اند تا عملکرد ورزشی خود را بهبود بخشند. یکی از روش­هایی که می ­تواند بر توسعه عملکرد ورزشی تأثیر بگذارد و ورزشکار را از لحاظ فیزیکی و روانی برای عملکرد مطلوب آماده کند، گرم کردن است (3). گرم کردن با افزایش دما (96،3) و افزایش متابولیسم انرژی عضله، افزایش خاصیت ارتجاعی بافت، افزایش برون­ده قلبی و جریان خون محیطی، بهبود عملکرد دستگاه عصبی و فراخوانی عصبی عضلانی واحدهای حرکتی (3) و افزایش هماهنگی (96)، می ­تواند بر عملکرد ورزشی (3،14،79) و پیشگیری یا کاهش میزان آسیب اثر گذار باشد (14،79). هرچند فعالیت­ها و روش­های متنوعی برای گرم کردن مورد استفاده قرار می­گیرد، اما معمولا اکثر ورزشکاران مبتدی و نخبه حرکات کششی را به عنوان بخشی از برنامه گرم کردن قبل از فعالیت اصلی به منظور افزایش جریان خون، تمرکز و هماهنگی (136)، افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی، کاهش سفتی عضله، جلوگیری از آسیب و بهبود اجرا، به کار می­برند (13،89،133،135،136). حرکات کششی انواع مختلفی دارند که از جمله رایج­ترین آن­ها می­توان به کشش ایستا و پویا اشاره کرد (79،122،135،136). هر چند کشش ایستا روشی آسان و ایمن بوده (133) و به وفور در فعالیتهای گرم کردن به منظور کاهش سفتی عضله، افزایش دامنه حرکتی (116)، جلوگیری از آسیب و حتی بهبود عملکرد مورد استفاده قرارمی­گیرد (96،135)، اما، پژوهش­های اخیر نشان داده­اند که کشش ایستا قبل از تمرین یا رقابت، باعث کاهش عملکرد در فعالیت­هایی شامل حداکثر تولید نیرو، قدرت، توان و پرش عمودی (25،30،44،89،108،122،134)، دو سرعت (53،86)، چابکی (86) و زمان عکس العمل و تعادل (24) می­شود. همچنین، گزارش شده است که اثرات منفی این کشش بر عملکرد تا 60  دقیقه (129) و یا 120 دقیقه (13) بعد از کشش نیز باقی می­ماند. علاوه­بر این، علی رغم اینکه بسیاری از نویسندگان نقش آن را در پیشگیری و کاهش آسیب گزارش کرده اند (27،112)، برخی دیگر از محققان تاثیر کشش بلافاصله قبل ازتمرین را در پیشگیری از آسیب رد کرده اند (28،64). برهمین اساس، درسال­های اخیر، استفاده از کشش دینامیک در برنامه گرم­ کردن توسعه پیدا کرده است (96) و مطالعات بسیاری نشان داده اند که این نوع کشش، می ­تواند باعث بهبود توان، نیرو، قدرت و پرش عمودی (68،71،86،96،131،132)، زمان دویدن دوی سرعت (53،72،86)، شتاب و هماهنگی (86) و چابکی (15،86) شود. ازاین رو، بسیاری از محققان گزارش کرده اند که کشش دینامیک موثرتر ازکشش ایستا است و حتی برخی پیشنهاد می­ کنند که کشش ایستا از برنامه گرم کردن حذف شود (30،86) و کشش پویا جایگزین گردد (86).

 

علی رغم پژوهش­های بسیاری که در مورد اثر حاد کشش قبل از رویدادهای بی­هوازی انجام گرفته، اثر حاد آن روی عملکرد هوازی و استقامتی هنوز دقیقا تحقیق و بررسی نشده و در جوامع علمی مورد سوال و بحث است (129،135). در عملکرد استقامتی، علاوه­بر حداکثر اکسیژن مصرفی و آستانه لاکتات، توانایی استفاده موثر از انرژی و در نتیجه اقتصاد فعالیت بالا و یا VO2 پایین­تر برای یک کار یکسان، یک جز حیاتی (12،13)، به خصوص درمیان ورزشکاران نخبه است (13). بویژه در پژوهش­های بسیاری ارتباط قوی بین اقتصاد دویدن (مصرف انرژی کمتر در سرعت معین) و عملکرد استقامتی گزارش  شده است (40،46،123،129). در مجموع، فاکتورهای اثرگذار متعددی بر هزینه انرژی و اقتصاد دویدن و در نتیجه بر عملکرد استقامتی شناخته شده است که از آن جمله می­توان به سن، جنس، خستگی (21،123)، فاکتورهای آنتروپومتری (مورفولوژی اندام، سفتی عضله، طول تاندون، وزن و ترکیب بدن)، فیزیولوژیکی (حداکثراکسیژن مصرفی، دمای مرکزی، ضربان قلب، تهویه، لاکتات، نوع تار و سرعت انقباض تار، تعریق، فاکتورهای متابولیکی و)، محیطی (دما، ارتفاع، باد، کفش)، بیومکانیکی (انعطاف پذیری، ذخیره و بازسازی انرژی الاستیک، نیروی واکنش زمین، طول گام و فاکتورهای مکانیکی و تکنیک دویدن.) و تمرینی (پلایومتریک، مقاومتی،تمرین در گرما،تمرین در ارتفاع ، سرعت و حجم تمرین  ) (114) اشاره کرد. همچنین به نظر می­رسد، تمرینات ورزشی بویژه تمریناتی که در مرحله گرم کردن پیش از رقابت استفاده می­شوند نیز، بتواند بر هزینه انرژی و اقتصاد دویدن و پویایی اکسیژن مصرفی موثر باشد. بنابراین، اینگونه تمرینات باید به گونه­­ای انتخاب شوند که از افزایش هزینه انرژی جلوگیری کنند و باعث بهبود عملکرد شوند (129). به هرحال، مطالعات در این زمینه محدود و همچنان مورد توجه محققان می­باشد.

 

1ـ2  بیان مساله

 

گرم کردن یکی از اجزای کلیدی تمرین و مسابقه است. یک برنامه گرم کردن مناسب ورزشکار را از نظر جسمی و روحی برای تمرین و مسابقه آماده می سازد (3). حرکات کششی معمولا به عنوان بخشی از برنامه گرم کردن جهت افزایش دامنه حرکتی بدون درد برای افزایش اجرا و جلوگیری از آسیب مطرح است (13،135). مطالعات بسیاری نشان داده­اند که، کشش ایستا قبل از رویدادهای بی­هوازی باعث کاهش عملکرد، ولی کشش پویا باعث افزایش عملکرد می­شود. باوجوداین، اثر حاد کشش روی عملکرد هوازی و استقامتی هنوز روشن نشده است. برای مثال، برخی مقاله های گزارش شده در رابطه با این موضوع، اثرحاد کشش ایستا بر افزایش حداکثراکسیژن مصرفی به عنوان یکی از تعییین کننده های اصلی عملکرد هوازی نسبت به زمانی که هیچگونه کششی انجام نمی­ شود را نشان داده اند (135). از طرفی، در پژوهشی که توسط کور[1] و همکارانش با هدف بررسی تاثیر سه نوع گرم کردن بر حداکثراکسیژن مصرفی انجام شد، گزارش شد که اثر کشش پویا نسبت به ایستا بیشتراست (79). به هرحال، یکی دیگر از اجزای حیاتی موثر بر عملکرد هوازی و استقامتی، توانایی استفاده موثر از انرژی (اقتصاد دویدن) است (129)، زیرا هزینه انرژی بالاتر در تمرین باعث کاهش کارایی مکانیکی سیستم عضلانی و کاهش عملکرد و طی کردن مسافت کمتر می­شود (10). درحقیقت، اقتصاد دویدن، تقاضای (هزینه) انرژی در سرعت معین هنگام دویدن زیربیشینه است و از طریق مصرف اکسیژن در حالت یکنواخت و نسبت تبادل تنفسی تعیین می­شود (114). با وجود پژوهش­هایی که در این زمینه انجام گرفته، اثر حاد کشش بر اقتصاد دویدن و هزینه انرژی هنوز روشن نیست و اطلاعات ضد و نقیضی در این خصوص وجود دارد (123).

 

انعطاف پذیری به عنوان یک فاکتور بیومکانیکی تمرین پذیر و موثر بر اقتصاد دویدن است که بسیار مورد بحث است (74،123). محققان بسیاری ارتباط معکوس و معنادار بین انعطاف پذیری در عضلات ران، پا، تنه و لگن با اقتصاد دویدن، هم در دونده ها و هم غیرورزشکاران گزارش کرده­اند و پیشنهاد می­ کنند که اقتصاد دویدن در دونده های استقامت با انعطاف پذیری کمتر، بهتر است و در مقایسه با  افراد با انعطاف پذیری بالا، هزینه اکسیژن در یک کار زیربیشینه مشابه، کمتراست (43،74،123)، چون در این صورت انرژی الاستیک بیشتری ذخیره و مورد استفاده قرار می­گیرد (43،74،136)، زیرا گزارش شده است که  هنگام دو استقامت، 40  تا 50 درصد تقاضای انرژی از انرژی الاستیک تامین می­شود (123). بهبود اقتصاد دویدن به دنبال تمرین مقاومتی (13،114) نیز می ­تواند تاییدی برای این ارتباط باشد. برخی دیگر ازمحققان، این ارتباط معکوس را رد می­ کنند و انعطاف پذیری را یک فاکتور اساسی در رسیدن به اوج عملکرد می­دانند و معتقدند که، کشش قبل از تمرین بر اقتصاد و عملکرد دویدن موثراست (23،55،102)، زیرا باعث کاهش سفتی و در نتیجه نیاز به انرژی کمتر برای به حرکت درآوردن عضله می­شود (14،55،115). برای مثال، مطالعه گادجس[2] (1989) روی 7 مرد دانشجوی تمرین نکرده، بهبود 4 تا 7 درصدی دراقتصاد دویدن بلافاصله بعد از یک برنامه کشش ایستا را نشان داد (55). به هرحال، پژوهش­ها در مورد اثر حاد کشش بر اقتصاد دویدن و هزینه انرژی متناقض است و هنوز کاملا روشن نشده است (123). در همین راستا، برخی پژوهش­ها اثر منفی کشش بر اقتصاد دویدن را گزارش می­ کنند (41،74،128،129). همچنین، پژوهش­هایی وجود دارد که نشان می­دهد کشش ایستا (129) و پویا (117) باعث فراخوانی بیشتر واحدهای حرکتی و در نتیجه افزایش هزینه انرژی می­شود و عملکرد استقامتی را کاهش می­دهد. از طرفی، پژوهش­هایی نیز وجود دارد که نشان می­دهد، تفاوت معناداری در هزینه انرژی و اقتصاد دویدن بین گروه کشش و کنترل وجود ندارد. برای مثال، در پژوهشی که آلیسون[3] و همکارانش (2008) انجام دادند، نتایج نشان داد که کشش ایستا به مدت طولانی اثری روی هزینه انرژی (VO2)، اقتصاد دویدن، HR، RER و VE ندارد (13). همچنین، درپژوهشی که توسط استاسی لی پترسون[4] (2010) روی اثر کشش بر فاکتورهای قلبی عروقی و همودینامیکی (Q , HR DBP, SBP , MAP ,SVR , a-vo2diff , MVO2) و تنفسی (VE Fb ,Tv ,) انجام شد، نتایج نشان داد که کشش ایستا هیچگونه اثر مضر یا مفید بر اقتصاد دویدن ندارد (106). موجوک[5] و همکارانش نیز در سال 2011،  با پژوهش روی زنان دونده استقامت نشان دادند که، کشش ایستا تاثیری بر اقتصاد دویدن، هزینه انرژی، ضربان قلب و عملکرد استقامتی ندارد (99). همچنین، هایس و والکر[6] (62) و نیز زیمر[7] وهمکارانش (136)، پیشنهاد کردند که کشش ایستا و کشش پویا اثری بر اقتصاد دویدن یا اکسیژن مصرفی زیربیشینه ندارد. بنابراین، اثر کشش بر اقتصاد دویدن و هزینه انرژی هنوز روشن نیست و اطلاعات ضد و نقیضی در این خصوص وجود دارد، که این اختلافات می ­تواند مربوط به تفاوت­هایی در روش تمرین، تعداد آزمودنی­ها (123)، سن، جنس و سطح آمادگی، میزان فعالیت قبلی آزمودنی­ها، رژیم غذایی، طراحی آزمون، شدت و مدت آزمون و نوع، شدت، مدت و زمان کشش، فاصله کشش تا اجرا و. باشد (106). نکته قابل توجه دیگر این است که، در محاسبه ارتباط بین انعطاف پذیری و اقتصاد دویدن تفاوت­های جنسی باید در نظر گرفته شود. زیرا تفاوت ­های وابسته به جنس در اقتصاد دویدن بین آزمودنی­های تمرین کرده و تمرین نکرده وجود دارد (123). درهمین زمینه، پژوهش­هایی وجود دارد که نشان می­دهد مردان در یک فعالیت مشابه اقتصادی تر هستند (10،31). دنی­یلز[8] در مطالعه خود روی دونده های نخبه بیان کرد که مردان 6 تا 7 درصد در یک سرعت معین اقتصادی تر می­دوند (46). باوجود این، تریهرن[9] وهمکارانش در پژوهش خود، تفاوت معنی­داری در اقتصاد دویدن بین دو جنس پیدا نکردند (123). پژوهش­هایی وجود دارد که نشان می­دهد میزان سفتی تاندون و عضله در زنان 29 درصد کمتر از مردان است و از آنجایی که سفتی متغیر اصلی است که تحت تاثیر کشش قرار می­گیرد، بنابراین این امکان وجود دارد که پاسخ­های کشش بر عملکرد زنان و مردان متفاوت باشد (129). از طرفی، تفاوت­های جنسی (51) و ریتم­های مربوط به مراحل قاعدگی (109) بر پویایی اکسیژن مصرفی، شاخص­های قلبی و تنفسی و عملکردهای ورزشی نیز تاثیر دارد. لذا بررسی و پژوهش این موضوع روی زنان از اهمیت بسزایی برخوردار است. علی­رغم یافته هایی که اثر کشش را در پیشگیری از آسیب، توانایی­های بی­هوازی، اقتصاد دویدن و عملکردهای هوازی نشان می­دهد، تاثیر کشش بر اقتصاد دویدن هنوز مشخص نیست (123) و نیز پژوهشی در این رابطه در کشور انجام نگرفته است. از طرفی برای بیان دقیق تر اثر کشش بر هزینه انرژی و اقتصاد دویدن (اکسیژن مصرفی) و نیز روشن شدن مکانیسم­های احتمالی این اثر، باید فاکتورهای فیزیولوژیکی، همودینامیکی و متابولیکی متنوعی مورد آزمایش قرار گیرند (106)، تا مشخص شود که آیا کشش می ­تواند با تاثیر بر عوامل تفسی، قلبی ـ عروقی و متابولیکی و تاثیر بر هزینه انرژی این سیستم­ها، روی هزینه انرژی فعالیت زیربیشینه و اقتصاد دویدن اثر­گذار باشد یا خیر؟ همچنین، با توجه به چشم­گیرتر بودن اهمیت پویایی اکسیژن مصرفی نسبت به دیگر پارامترهای آمادگی هوازی مانند حداکثر اکسیژن مصرفی و آستانه لاکتات در بین تفاوت­ها در اجرای ورزشی و نیز با توجه به اینکه اکسیژن مصرفی فعالیت زیربیشینه دارای مولفه­ها یا فازهای زمانی مختلفی است (76)، بررسی اثر کشش بر ثابت­های زمانی اکسیژن مصرفی می ­تواند جنبه­های جدیدی از تاثیر کشش را بر عملکرد ورزشی روشن کند و مشخص کند که آیا کشش می ­تواند با تاثیر بر ثابت­های زمانی پویایی اکسیژن مصرفی بر سرعت پویایی اکسیژن مصرفی و میزان کسر اکسیژن در فعالیت زیربیشینه و در نهایت بر عملکرد اثر داشته باشد یا خیر؟

 

بنابراین، باتوجه به اطلاعات ضد و نقیض و اختلافاتی که آزمودنی های مختلف (جنس، سطح آمادگی و.) و پروتکل­های متفاوت تمرین و آزمون­، بر نتایج آزمون می­گذارند و اهمیت این سوال که آیا کشش قبل از تمرین یا مسابقه اثرمنفی روی هزینه انرژی و اقتصاد دویدن دارد یا نه، هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر کشش ایستا و پویا بر اقتصاد دویدن و برخی فاکتورهای متابولیکی موثر (لاکتات،RER ،VO2 ، VCO2، Tv، Fb ،VE، HR ) و نیز بر ثابت های زمانی 1،2،3 از نمودار پویایی اکسیژن مصرفی، طی فعالیت زیربیشینه در دانشجویان زن رشته تربیت بدنی است تا نشان دهد که آیا کشش قبل از فعالیت زیربیشینه اثری بر اقتصاد دویدن دارد یا خیر ؟ همچنین، با توجه به نتایج پژوهش­هایی که اثرات متفاوت کشش ایستا و پویا بر عملکرد بی هوازی را به نمایش گذاشته است، نشان دهد که آیا کشش ایستا و پویا اثر متفاوتی بر اقتصاد دویدن نیز دارند یا خیر؟ و همچنین نشان دهد که آیا کشش می ­تواند بر فاکتورهای تنفسی، متابولیکی و نیز ثابت­های زمانی فعالیت زیربیشینه اثرگذار باشد و از این طریق بتواند بر اقتصاد دویدن اثر بگذارد یا خیر؟

 

1ـ3 ضرورت و اهمیت پژوهش

 

کشش سالهاست که به عنوان بخش اساسی و مهم در برنامه گرم کردن قبل از تمرینات ورزشی و رقابت به منظور افزایش جریان خون، بهبود هماهنگی (136)، افزایش عملکرد، کاهش خطرآسیب، افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری و کاهش سفتی و گرفتگی عضله انجام می­گیرد (13،89،133،135،136). قابلیت استفاده از اکسیژن، توانایی استفاده از چربی به عنوان سوخت و در نتیجه ذخیره کربوهیدرات، سرعت رسیدن به حداکثر اکسیژن مصرفی، سرعت شروع تجمع لاکتات و اقتصاد حرکت (114) و توانایی استفاده موثر از انرژی (129)، ازعوامل موثر بر عملکرد استقامتی هستند. ازجمله راه­های نسبتا ساده و شایع برای نشان دادن تفاوت­های موجود بین افراد در اقتصاد فعالیت جسمانی، ارزیابی اکسیژن مصرفی در انجام فعالیت معین است. این رهیاب به هنگام انجام فعالیت با سرعت یکنواخت که در آن اکسیژن مصرفی هنگام فعالیت دقیقا مقدار دفع انرژی فعالیت را نشان می­دهد، مفید است. این موضوع در تمرین­­های دراز مدت که موفقیت عمدتا به توانایی هوازی فرد و نیاز فعالیت به اکسیژن بستگی دارد، حائزاهمیت است (10). از آنجاییکه ورزشکاران همواره در جستجوی راهی برای افزایش عملکرد خود هستند (3)، پرداختن  به بررسی و مقایسه راه های موجود در بهبود عملکرد ورزشی از اهمیت خاصی برخوردار است. حرکات کششی که بخشی از برنامه گرم کردن محسوب می شود، یکی از راههایی است که از گذشته تا کنون به امید بهبود اجرای ورزشی مورد استفاده بوده است (136). در مطالعات قبلی پژوهشگران تلاش کرده­اند تا اثر کشش را بر اقتصاد دویدن به تایید برسانند، اما یافته­ های پژوهش­های موجود بطور آشکاری با یکدیگر در تناقض هستند و فاکتورهای فیزیولوژیکی و قلبی عروقی، تنفسی و متابولیکی زیادی برای روشن شدن این موضوع باید مطالعه شوند. بدیهی است که آگاهی از اثرات کشش به ورزشکاران و مربیان ورزشی کمک خواهد کرد که از برنامه های مناسب

 

چکیده:

 

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر حاد و مزمن تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم و معتدل بر سطوح سرمی گلوتاتیون پراکسیداز و HSP72 استراحتی و فعالیتی در مردان فعال بود.

 

۲۴ نفر از دانشجویان تربیت‌بدنی دانشگاه خوارزمی به‌صورت داوطلبانه انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه تمرین در محیط گرم (دمای 40 درجه، 5±35 درصد)، گروه تمرین در محیط معتدل (دمای 24 درجه، رطوبت 5±35 درصد) و گروه کنترل بر اساس برآورد VO2max به‌طور مساوی و همتا تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی، تمرین را 6 جلسه در هفته و به مدت 2 هفته انجام دادند. پروتکل تمرین شامل 5 نوبت150 ثانیه‌ای دویدن روی نوار گردان با شدت 90-85 درصد vVO2max بود که هر نوبت، با 150 ثانیه دویدن با شدت 50 درصد vVO2max به‌عنوان ریکاوری از هم جدا می‌شد. نمونه‌های خونی پیش از فعالیت، بلافاصله پس از جلسه اول و 24 ساعت پس از جلسه دوازدهم گرفته شد و سطوح سرمی GPX و HSP72 به روش الایزا سنجیده شد. داده‌ها با بهره گرفتن از آزمون­های T مستقل، T وابسته و تحلیل واریانس یک‌سویه در سطح معناداری 05/0 > P تحلیل شد. نتایج بدست آمده از تجزیه‌وتحلیل دادها نشان داد یک جلسه فعالیت تناوبی با شدت بالا در محیط گرم و معتدل موجب افزایش معنادار در سطوح سرمی GPX(مقدار P به ترتیب 002/0 و 037/0) و HSP72(مقدار P به ترتیب 002/0 و 037/0) شد. اما در گروه تمرین در محیط گرم نسبت به گروه تمرین در محیط معتدل تفاوت معناداری در سطوح GPX(657/0P=) و HSP72(851/0P=) ایجاد نکرد. همچنین 12 جلسه تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم و معتدل موجب افزایش معنادار در سطوح سرمی GPX(مقدار P به ترتیب 003/0 و 010/0) و عدم افزایش معنی‌دار در گروه کنترل (453/0P=) شد. اما در سطوح سرمی HSP72 تفاوت معناداری بین گروه تمرین در محیط گرم، تمرین در محیط طبیعی و کنترل (مقدار757/ P=) ایجاد نشد. به‌طورکلی نتایج پژوهش نشان داد تمرین تناوبی با شدت بالا محرک GPX و HSP72 بوده و فعالیت در محیط گرم موجب تغییر بیشتر این دو فاکتور نمی‌شود.

 

 

 

 

 

                                                        فهرست مطالب:

 

عنوان صفحه

 

فصل اول: مقدمه و معرفی پژوهش

 

1-1 مقدمه 2

 

1-2 بیان مسئله. 3

 

1-3 ضرورت و اهمیت پژوهش. 6

 

1-4 اهداف پژوهش 7

 

1-4-1 هدف کلی 7

 

1-4-2 اهداف اختصاصی. 7

 

1-5 فرضیه ­های پژوهش 8

 

1-5-1 فرض کلی پژوهش 8

 

1-5-2 فرضیه ­های اختصاصی. 8

 

1-6 پیش‌فرض­ها 8

 

1-7 قلمرو پژوهش. 9

 

1-8 محدودیت­های پژوهش 9

 

1-9 تعریف­ اصطلاحات و واژه­ها 11

 

1-9-1 تمرین تناوبی با شدت بالا 11

 

1-9-2 محیط گرم 11

 

1-9-3 آنزیم‌های ضد اکسایشی 11

 

1-9-4 محیط معتدل. 12

 

1-9-5 پروتئین شوک گرمایی 12

 

1-9-6 مردان فعال. 12

 

فصل دوم: مبانی نظری و مروری بر پیشینه پژوهش

 

1.2 مقدمه 14

 

2.2 مبانی نظری پژوهش. 14

 

1.2.2 رادیکال‌های آزاد. 14

 

2.2.2 منابع اولیه و ثانویه تولید رادیکال‌های آزاد در ورزش. .15

 

1.2.2.2 زنجیره انتقال الکترون .15

 

2.2.2.2 مسیر گزانتین اکسیداز 17

 

3.2.2.2 انفجار تنفسی و نوتروفیل ها. .18

 

4.2.2.2 پروکسی زوم‌ها 19

 

5.2.2.2 اکسایش خودکار کاتکولامین ها 19

 

6.2.2.2 برطرف شدن کم‌خونی (ایسکمی) 20

 

3.2.2 آثار تخریبی رادیکال‌های آزاد. 20

 

1.3.2.2 تخریب اکسیداتیو لیپیدی20

 

2.3.2.2 تخریب اکسیداتیو پروتئین‌ها21

 

3.3.2.2 تخریب اکسداتیو DNA .22

 

4.2.2 دفاع ضد اکسایشی و سازوکارهای آن. 22

 

1.4.2.2 مرحله سازش با استرس اکسایشی 23

 

2.4.2.2مرحله جلوگیری از عملکرد رادیکال‌های آزاد 23

 

3.4.2.2 مرحله فرایندهای ترمیمی 23

 

5.2.2 مواد ضد اکسایشی. 24

 

6.2.2آنزیم‌های ضد اکسایشی و فعالیت بدنی. 25

 

1.6.2.2گلوتاتیون پراکسیداز. 25

 

2.6.2.2 سوپر اکسید دیسموتاز. 27

 

3.6.2.2 کاتالاز 28

 

7.2.2 گرما و استرس اکسیداتیو 29

 

1.7.2.2 مکانیسم‌های درگیر در تجمع ROS به واسطه گرما 29

 

8.2.2 پاسخ‌های استرسی و پروتئین شوک گرمایی 31

 

9.2.2 منابع تولید پروتئین شوک گرمایی 34

 

10.2.2 خانواده HSP70 34

 

11.2.2رهایی HSP72 و فعالیت ورزشی 36

 

12.2.2 تنظیم پاسخ/بیانHSP70 40

 

13.2.2 عملکرد و پاسخ HSP70 41

 

1.13.2.2 چپرون مولکولی. 41

 

2.13.2.2 حس استرس 42

 

14.2.2 تحمل گرمایی 42

 

15.2.2 پاسخ HSP70 به فعالیت ورزشی 45

 

16.2.2 اهمیت پاسخ HSP70 به فعالیت ورزشی. 48

 

17.2.2 دوره زمانی پاسخ HSP70 49

 

18.2.2تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIT)، سازگاری‌های متابولیکی و عضلانی. 50

 

3.2 بررسی پژوهش‌های انجام‌شده 52

 

1.3.2 تأثیر تمرین حاد بر پاسخ GPX و HSP72. 52

 

2.3.2تأثیر تمرین مزمن بر GPX و HSP72 56

 

4.3.2 اثر دما بر GPX و HSP72. 60

 

4.2 جمع‌بندی 63

 

فصل سوم: روش پژوهش

 

1.3 مقدمه 65

 

2.3 روش پژوهش. 65

 

3.3 آزمودنی‌های پژوهش. 66

 

4.3 متغیرهای پژوهش. 67

 

1.4.3 متغیرهای مستقل 67

 

2.4.3 متغیرهای وابسته. 67

 

5.3 ابزار جمع‌آوری داده­ ها. 67

 

6.3 روند آماده‌سازی اتاقک گرمایی. 68

 

7.3 روش اجرای پژوهش. 69

 

1.7.3 پروتکل تمرین 69

 

2.7.3 نحوه‌ی تعیین vVO2max و VO2max. 70

 

8.3 نحوه خون‌گیری و تجزیه‌وتحلیل شاخص‌های خونی. 71

 

9.3 نحوه اندازه‌گیری شاخص‌های پژوهش 71

 

1.9.3اندازه‌گیری GPX 71

 

2.9.3 اندازه‌گیری HSP72. 72

 

3.9.3 تعیین درصد چربی. 72

 

10.3 نحوه تعیین میزان درک فشار، ضربان قلب و دمای مرکزی. 72

 

11.3 روش تجزیه‌وتحلیل آماری. 73

 

فصل چهارم: تجزیه‌وتحلیل آماری داده­ ها

 

1.4 مقدمه. 75

 

2.4 آمار توصیفی 75

 

3.4 آزمون فرضیه‌های پژوهش. 79

 

4.4 بررسی پیش‌فرض‌ها 79

 

1.4.4 فرض همگنی واریانس‌ها. 79

 

2.4.4 آزمون کولموگروف اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها. 80

 

5.4 آزمون فرضیه‌ها. 81

 

1.5.4 فرضیه اول 81

 

2.5.4 فرضیه دوم. 83

 

3.5.4 فرضیه سوم 84

 

4.5.4 فرضیه چهارم. 87

 

فصل پنجم: بحث و نتیجه­گیری

 

1.5 مقدمه. 90

 

2.5 خلاصه پژوهش 90

 

3.5 یافته‌های پژوهش 92

 

4.5 نتیجه‌گیری. 102

 

5.5 پیشنهادها 103

 

1.5.5 پیشنهادهای برخاسته از پژوهش 103

 

2.5.5 پیشنهادهای پژوهشی. 103

 

منابع و مأخذ. 104

 

چکیده انگلیسی 115

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فهرست جداول

 

عنوان    صفحه

 

جدول1.2اعضای کلیدی خانواده پروتئین‌های شوک گرمایی در انسان 33

 

جدول1.3طرح پژوهش 65

 

جدول2.3 میانگین مشخصات آزمودنی­ها 66

 

جدول1.4 میانگین تغییرات وزن سه گروه 76

 

جدول2.4 میانگین ضربان قلب، میزان درک فشار و دمای مرکزی گروهای تمرین 76

 

جدول3.4 میانگین و انحراف معیار حداکثر اکسیژن مصرفی 78

 

جدول4.4 اطلاعات آماره­های توصیفی مربوط به مقدار GPX. 78

 

جدول5.4 اطلاعات آماره­های توصیفی مربوط به میانگین مقادیر HSP72. 78

 

جدول6.4 نتایج آزمون لوین جهت بررسی پیش‌فرض همگنی واریانس‌ها 80

 

جدول7.4 نتایج آزمون k.s مربوط به بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها در سه گروه. 81

 

جدول8.4 نتایج آزمون T وابسته پاسخ در دو گروه 82

 

جدول9.4 نتایج آزمونT مستقل مربوط به مقادیر GPX 83

 

جدول10.4 نتایج آزمون T وابسته پاسخ در دو گروه. 84

 

جدول11.4 نتایج آزمون Tمستقل مربوط به مقادیر HSP72 84

 

جدول12.4 نتایج آزمون T وابسته مربوط به سازگاری GPX در سه گروه. 85

 

جدول13.4 نتایج مربوط به تحلیل واریانس یک‌راهه  مقادیر GPX. 86

 

جدول14.4 نتایج مربوط به آزمون توکی مقادیر سازگاری GPX. 86

 

جدول15.4 نتایج آزمونTوابسته سازگاری HSP72 در سه گروه 88.

 

جدول16.4 نتایج مربوط به تحلیل واریانس  یک‌راهه HSP72 88

 

فهرست اشکال

 

عنوان .   صفحه

 

شکل 1.2 مکانیزم تخریب پیوندهای پپتیدی 21

 

شکل2.2 آسیب اکسایشی DNA 22

 

شکل3.2 نمایش شماتیک ساختار مولکولی HSP70. 36

 

شکل4.2 القا و تنظیم بیان پروتئین شوک گرمایی. 38

 

شکل5.2 فرآیند القا و تنظیم HSP70. 38

 

شکل6.2 عملکرد پروتئین شوک گرمایی را نشان می‌دهد. 44

 

شکل7.2 سیگنال­های فیزیولوژیکی که بیان HSP70 را فعال می­ کند. 47

 

شکل1.4 میانگین ضربان قلب دو گروه حین دوره تمرین 77

 

شکل2.4 میانگین میزان درک فشار دو گروه حین دوره تمرین 77

 

شکل 3.4 میانگین میزان دمای مرکزی بدن دو گروه حین دوره تمرین. 77

 

شکل4.4 مقادیر  پیش‌آزمون و پاسخ GPX در دو گروه گرم و  معتدل 82

 

شکل5.4 مقادیر  پیش‌آزمون و پاسخ HSP72 در دو گروه گرم و  معتدل. 83

 

شکل6.4 مقادیر پیش‌آزمون و سازگاری GPX در سه گروه گرم، معتدل و کنترل 85

 

شکل7.4 مقادیر پیش‌آزمون و سازگاری HSP72 در سه گروه گرم، معتدل و کنترل. 87

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول:

 

مقدمه و معرفی پژوهش

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

 

 

چکیده

 

هدف ازپژوهش حاضرتعیین اثرحادومزمن فعالیت رکاب­زدن زیربیشینه همراه و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی هورمون پرولاکتین در مردان سالم بود. بدین منظور 24 نفر از دانشجویان تربیت بدنی مشغول به تحصیل در دانشگاه خوارزمی به صورت داوطلبانه(میانگین سن 75/2±79/23سال، وزن77/8±87/69کیلوگرم، قد6/5±75/174سانتی‌متر، شاخص­توده بدن59/2±91/22 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند.آزمودنی‌ها به سه گروه رکاب زدن همراه با انسداد عروق پا(8 نفر)، رکاب زدن بدون انسداد(8 نفر) و کنترل(8 نفر) تقسیم­بندی گردیدند. آزمودنی‌های گروه تمرین با انسداد و تمرین بدون انسداد به مدت 3 هفته، هر هفته 3 جلسه و در مجموع 9 جلسه تمرین کردند، هر جلسه تمرین شامل 3 وهله سه دقیقه­ای رکاب زدن با شدت50 درصد وات حداکثر (Wmax)بود که بین هر وهله 30-45ثانیه استراحت وجود داشت (میزان فشار روی ران در گروه انسداد،140تا170 میلی متر جیوه بود). مجموع زمان تمرین10:30دقیقه بود. قبل و بعد از اجرای پروتکل ،آزمون­ کاستوم برای تعیین توان حداکثرآزمودنی­ها انجام شد.برای تجزیه و تحلیل داده‌ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی آن­ها، از آزمون­های تحلیل واریانس یکسویه،t مستقل و t وابسته استفاده گردید.نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده­ ها نشان داد، ایجاد انسداد (mmHg170-140) عروق پا همراه با یک جلسه تمرین زیربیشینۀ رکاب زدن برسطوح پرولاکتین(123/0= p) درگروه انسداد درمقایسۀ با گروه­ بدون انسداد تفاوت معناداری ایجاد نکرد.ازطرفی سه هفته فعالیت زیربیشینۀ رکاب زدن برسطوح پرولاکتین (577/0 = p) بین گروه­های انسداد،بدون انسداد وکنترل نیز تفاوت معنادار بوجود نیاورد.همچنین یک جلسه فعالیت زیربیشنۀ رکاب زدن بعد ازگذشت سه هفته از فعالیت،برسطوح پرولاکتین (202/0= p) بین هر سه گروه تفاوت معناداری ایجاد نکرد. ضمنا پس ازیک جلسه فعالیت مقدار پرولاکتین(033/0= p) درگروه انسداد درمقایسه با پیش آزمون پیشرفت معناداری را نشان داد. ازطرفی در گروه­ انسداد (015/0= p) بعد از گذشت سه هفته از فعالیت در مقدار پرولاکتین به نسبت پیش آزمون پیشرفت معناداری مشاهده شد. علاوه براین در گروه انسدادی، یک جلسه فعالیت بعد از گذشت سه هفته از فعالیت بر مقدار پرولاکتین(381/0= p) در مقایسه با پیش آزمون تفاوت معناداری ایجاد نکرد. به طور کلی نتایج نشان دادکه بین گروه­های انسداد ، بدون انسداد و کنترل در مقادیر پرولاکتین در پاسخ،سازگاری و سازگاری در پاسخ تفاوت معناداری وجود ندارد.

 

واژه­های کلیدی

 

فعالیت رکاب زدن، محدودیت جریان خون، تمرین انسدادی، پرولاکتین، مردان سالم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فهرست مطالب

 

عنوان                                                                                                                                صفحه

 

فصل اول: مقدمه و معرفی ‍ پژوهش

 

1-1- مقدمه. 2

 

1-2- بیان مسئله تحقیق 3

 

1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق 7

 

1-4- اهداف تحقیق 8

 

1-4-1- هدف کلی 8

 

1-4-2- اهداف اختصاصی 8

 

1-5- فرضیات تحقیق 8

 

1-5-1- فرض کلی 8

 

1-5-2- فرضیات اختصاصی 8

 

1-6- پیش­فرض­ها 9

 

1-7- محدودیت­های تحقیق 9

 

1-8- تعریف مفاهیم و اصطلاحات 10

 

1-8-1- فعالیت رکاب زدن. 10

 

1-8-2- محدودیت جریان خون. 10

 

1-8-3- تمرین انسدادی 10

 

1-8-4- پرولاکتین 10

 

1-8-5- مردان سالم. 11

 

 

 

فصل دوم: مبانی نظری و پیشینۀ تحقیق

 

2-1- مقدمه. 13

 

2-2- زمینه ­های نظری موضوع تحقیق 13

 

2-2-1-پرولاکتین و ورزش. 13

 

2-2-1-1-مقدمه. 13

 

2-2-1-2-پرولاکتین و عوامل تأثیرگذار بر آن. 16

 

2-2-1-2-1-پرولاکتین و متابولیسم. 19

 

2-2-1-2-2-پرولاکتین و سیستم ایمنی بدن. 20

 

2-2-1-2-3-پرولاکتین و بیش تمرینی 21

 

2-2-1-3-اثر تمرین حاد بر سطوح پرولاکتین محیطی 22

 

2-2-1-3-1-ورزش بی هوازی 22

 

2-2-1-3-2-ورزش هوازی و طولانی مدت 23

 

2-2-1-4-اثر تمرینات مزمن 25

 

2-2-1-4-1-تمرینات استقامتی 25

 

2-2-1-4-2-تمرینات قدرتی 26

 

2-2-1-5-عوامل موثر بر پاسخ PRL  به ورزش. 26

 

2-2-1-5-1-الگوهای شبانه روزی 26

 

2-2-1-5-2-جنسیت 27

 

2-2-1-5-3-محرک های محیطی 27

 

2-2-1-5-4-محیط داخلی: لاکتات اسیدوز 29

 

2-2-1-6-مفاهیم کاربردی 31

 

2-2-2- تمرین انسداد عروقی(کاآتسو) 32

 

2-2-2-1-مقدمه. 32

 

2-2-2-2-ابزار انسداد عروقی 34

 

2-2-2-3- میزان فشار محدود کننده 35

 

2-2-2-4-ساز و کار تمرینات انسدادی 36

 

2-3- مروری بر تحقیقات انجام شده 36

 

2-3-نتیجه­گیری 39

 

 

 

فصل سوم: روش­شناسی تحقیق

 

3-1-مقدمه. 41

 

3-2-نوع، روش و طرح  پژوهش. 41

 

3-3- جامعه و نمونۀ آماری تحقیق 41

 

3-3-1-جامعۀ آماری 41

 

3-3-2- نمونۀ آماری 42

 

3-4- متغیرهای تحقیق 43

 

3-4-1- متغیر مستقل 43

 

3-4-2- متغیر وابسته. 43

 

3-4-3-متغیر ناظر. 43

 

3-5- روش جمع­آوری اطلاعات خام و ابزار اندازه ­گیری 43

 

3-5-1- ابزارهای اندازه ­گیری 43

 

3-5-2- روش اجرای تحقیق 44

 

3-5-2- 1-قبل از پیش آزمون. 44

 

3-5-2- 2-پیش آزمون. 44

 

3-5-2- 3-پروتکل تمرینی 45

 

3-5-2- 4-پس آزمون. 45

 

3-6- روش آماری تحقیق 47

 

 

 

فصل چهارم: یافته­ های تحقیق

 

4-1-مقدمه. 49

 

4-4-بررسی پیش فرض­ها 52

 

4-4-1-فرض همگنی واریانس­ها 52

 

4-4-2-آزمون کولموگروف اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده­ ها 52

 

4-5آزمون فرضیه ­ها 53

 

4-5-1- فرضیه اول. 53

 

4-5-2- فرضیه دوم. 54

 

4-5-3- فرضیه سوم. 56

 

جمع بندی 57

 

 

 

فصل پنجم: بحث و نتیجه‌گیری

 

5-1- مقدمه. 59

 

5-2- خلاصۀ پژوهش. 59

 

5-3- بحث پیرامون یافته­ های پژوهش. 61

 

5-4- نتیجه­گیری 66

 

5-5- پیشنهادهای پژوهش. 66

 

5-5-1-پیشنهادهای برخواسته از پژوهش. 66

 

5-5-2-پیشنهادهایی برای سایر پژوهشگران. 67

 

فهرست منابع و مآخذ. 69

 

پیوست­ها 76

 

چکیده انگلیسی 80

 

 

 

فهرست جداول­

 

عنوان                                                                                                                              صفحه

 

جدول3-1: طرح تحقیق 42

 

جدول 4-1: توصیف ویژگی­های آزمودنی­ها 49

 

جدول 4-2: توان حداکثر(Wmax)گروه انسدادی ،بدون انسداد و کنترل  قبل و بعد از سه هفته (9جلسه) تمرین بر حسب وات 50

 

جدول 4-3: اطلاعات آماره­های توصیفی مربوط به مقدار پرولاکتین(نانوگرم درمیلیلیتر) 51

 

جدول 4-4: نتایج آزمون لوین جهت بررسی پیش فرض همگنی واریانس­ها 52

 

جدول 4-5: نتایج آزمون k.s مربوط به بررسی نرمال بودن توزیع داده­ ها در سه گروه 53

 

جدول4-6: نتایج آزمونT وابسته جهت مقایسه میانگین های پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دردوگروه 53

 

جدول4-7: نتایج آزمونT مستقل  مربوط به مقادیر پرولاکتین سرم درپیش آزمون و پس آزمون. 53

 

جدول4-8: نتایج آزمونTوابسته جهت مقایسه میانگین­های پیش آزمون و پس آزمون سازگاری در سه گروه 55

 

جدول 4-9: نتایج مربوط به تحلیل واریانس یک­راهه درنمرات پس آزمون مقادیر پرولاکتین جهت بررسی اثر گروه 55

 

جدول4-10: نتایج آزمون T وابسته جهت مقایسه میانگین های پیش آزمون وپس آزمون سازگاری درپاسخ دوگروه 56

 

جدول 4-11: نتایج آزمونT  مستقل مربوط به مقادیر پس آزمون سازگاری در پاسخ جهت بررسی اثر گروه 57

 

فهرست تصاویر و نمودارها

 

عنوان                                                                                                                              صفحه

 

شکل 2-1: تنظیم ترشح پرولاکتین از غده هیپوفیز. 15

 

شکل2-2: پرولاکتین و ورزش کوتاه مدت. 23

 

شکل 2-3: پرولاکتین و ورزش طولانی مدت 25

 

شکل 2-4: در دسترس بودن اکسیژن و پرولاکتین 29

 

شکل 2-5: غلظت پرولاکتین در طی استراحت، دوچرخه سواری ثابت با شدت کم (گرم کردن)، آزمون سطح شیب دار دوچرخه سواری افزایشی و در طول دوره ریکاوری جهت بافرینگ 31

 

شکل 3-1: ران بند متصل به فشار سنج. 46

 

شکل4-1: نمایش درصد تغییرات توان حداکثر قبل و بعد از سه هفته تمرین در گروه­های تحقیق 50

 

شکل4-2.: نمایش درصد تغییرات پرولاکتین طی مراحل مختلف تمرین در گروه­های تحقیق 51

 

شکل4-3.: مقادیر پیش آزمون وپاسخ پرولاکتین سرم دردو گروه انسداد و بدون انسداد. 54

 

شکل 4-4: مقادیر پیش آزمون و سازگاری پرولاکتین سرم در سه گروه انسداد، بدون انسداد و کنترل. 56

 

شکل4-5: میانگین مقادیر پرولاکتین سرم پیش آزمون و سازگاری در پاسخ دو گروه انسداد و بدون انسداد. 57

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول

 

مقدمه و معرفی تحقیق

 

 

 

1-1- مقدمه
 

پرولاکتین یک هورمون پپتیدی مترشحه از هیپوفیز می‌باشد که شامل 300 عمل بیولوژیکی متفاوت است. عملکردهای بیولوژیک آن شامل: تولیدمثل، رشد و نمو، هومئوستاز، سوخت و ساز بدن و تنظیم ایمنی و رفتار است(1, 2). همچنین نشان داده شده است که در سیستم عصبی مرکزی پرولاکتین اثرات مستقیم بر تکثیر آستروسیت­ها[1](3) یا سلول‌های عصبی(4) دارد. در همین راستا شینگو و همکاران[2] نشان دادند که پرولاکتین نروژنز را در ناحیه فوق بطنی در زمان بارداری افزایش می‌دهد، همچنین در موش‌هایی که ژن پرولاکتین آن­ها خاموش شده بود نروژنز در این ناحیه دچار اختلال شده بود که حاکی از نقش پرولاکتین در نروژنز مغز است. با توجه به این یافته‌ها، ­می­توان چنین احتمال داد که افزایش ترشح پرولاکتین در سایر شرایط همانند فعالیت­بدنی ممکن است با افزایش نروژنز همراه باشد(5).در خصوص پاسخ پرولاکتین به مداخله‌های مختلف فعالیت ورزشی (6)، به نظر می‌رسد که تمرین بی‌هوازی (با شدت بالا) و هوازی (طولانی مدت) افزایش پرولاکتین را تحریک می‌کند درحالی‌که متعاقب حضور در تمرینات قدرتی چنین پاسخی گزارش نشده است(5). از طرفی بالاترین میزان غلظت پرولاکتین در شدیدترین فعالیت‌های ورزشی گزارش شده است(7). به همین دلیل شدت بعنوان یک ضرورت برای افزایش پرولاکتین مورد بررسی قرار گرفته است(8).زیرا هیچ افزایشی در غلظت پرولاکتین بعد از فعالیت کوتاه مدت در50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (9) گزارش نشده است. فعالیت اجراشده در شدت‌های بالاتر از 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی افزایش پرولاکتین را بعد از 30 دقیقه در مردان تقویت کرده است(10). از طرف دیگر از بررسی نتایج  چنین بر می‌آید که برای ترشح پرولاکتین در حین فعالیت، زمان و شدت از اهمیت یکسانی برخوردارند. فعالیت با شدت پایین معمولاً به زمانی بیش از 60 دقیقه برای افزایش معنادار در غلظت پرولاکتین نیاز دارد(11).

 

از طرفی در مورد تأثیرات تمرینات طولانی­مدت بر پرولاکتین نیز مطالعات بسیاری انجام شده است که نتایج متناقضی را در این مطالعات نشان داده‌اند(5) که به نظر می رسد به نوع و شدت تمرین وابسته بوده است. در خصوص افزایش فشار بیولوژیکی تمرین بر متغیرهای فیزیولوژیکی روش‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است و در همین راستا تمرین انسدادی که دارای قدمتی در حدود 40 سال می‌باشد، بعنوان یک مدل تمرینی خاص مورد توجه قرار گرفته  است. این  عمل سبب ایجاد یک حوضچه خونی موقت در عضو مورد تمرین شده و به دنبال آن تجمع مواد متابولیکی به ویژه اسید­لاکتیک به طور موضعی در عضو افزایش می‌یابد. براثرشرایط ایسکمی ایجادشده، پاسخ‌های هورمونی و سازگاری‌های عضلانی را سبب می‌شود. لذا در این پژوهش اثرات حاد و مزمن و سازگاری در پاسخ فعالیت رکاب زدن همراه و بدون  محدودیت جریان خون بر روی غلظت پلاسمایی هورمون پرولاکتین مورد بررسی قرار گرفت.

 

1-2- بیان مسئله تحقیق
 

فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی بصورت حاد می‌تواند باعث افزایش غلظت پرولاکتین خون شود(5). پرولاکتین بعنوان یک هورمون پپتیدی عملکردهای بیولوژیکی مختلفی از جمله  اثرات مستقیم بر تکثیر آستروسیت­ها(3) یا سلول‌های عصبی(4)  و بنابراین نوروژنز برعهده دارد. بنابراین می­توان چنین احتمال داد که افزایش ترشح پرولاکتین در شرایط دیگر (فعالیت ورزشی) ممکن است با افزایش نروژنز همراه باشد(5). محرک‌های داخلی و خارجی که باعث افزایش پرولاکتین می‌شوند بر روی نرون های عصبی هیپوتالاموس که محرک و بازدارنده پرولاکتین هستند تاثیر گذارند. عوامل بازدارنده (PIF[3]) و عوامل تحریک‌کننده ([4]PRF) پرولاکتین از سلول‌های عصبی هیپوتالاموس به هیپوفیز قدامی ترشح می‌شوند که میزان ترشح پرولاکتین را توسط سلول‌های لاکتوتروف تنظیم می‌کنند. همچنین دوپامین به عنوان اصلی‌ترین بازدارنده پرولاکتین است(12). بنابراین مکانیسم­های تحریکی برای پرولاکتین در نتیجه مهار فعالیت دوپامین و یا افزایش فعالیت محرک‌های خود پرولاکتین است(1, 12). پرولاکتین همچنین در مکان‌های خارج هیپوفیزی نیز تولید می‌شود، جایی که به وسیله عوامل موضعی تنظیم‌شده و بنابراین می‌تواند در یک روش مستقیم به عنوان عوامل رشدی، انتقال‌دهنده عصبی، تنظیم‌کننده ایمنی به روش آتوکرین یا پاراکرین عمل کند(1, 12). محرک آزادکننده پرولاکتین شامل کودک شیرخوار، نور، شنوایی، بویایی و استرس می‌باشد. پرولاکتین همچنین به شدت در پاسخ به فعالیت بدنی و بطور متوسط متعاقب فعالیت جنسی نیز افزایش می‌یابد(13, 14).

 

آثار فعالیت ورزشی بر روی پرولاکتین احتمالاً بوسیله آزاد شدن PRFs و از طرفی بازداری از رهایی PIFs تسهیل می‌شود. بنابراین PRFs در طول فعالیت بدنی اثرات مهارکنندگی دوپامین را از بین می‌برند(5). تغییر چندین PRFs (AVP [5]و.) بعد از فعالیت ورزشی برای تأیید هایپرپرولاکتینمیا در طی فعالیت ورزشی پیشنهادشده‌اند. علاوه بر این تغییرات [6]PRL به غلظت لاکتات، دما، اسمولالیته و حجم خون نسبت داده شده است. در خصوص نروترنسمیترها نیز مسیرهای دوپامینرژیک،PRL را مهار می‌کنند درحالی‌که مسیرهای سروتونرژیک، PRL را تحریک می‌کنند(12, 15). همچنین هسته‌های پارا ونتریکولار هیپوتالاموس یک نقش اساسی در میانجی‌گری تولید 5-هیدروکسی تریپتوفان(5-HT[7]) برای ترشح پرولاکتین بازی می‌کند(16).

 

مداخلات تمرینی مختلفی برای پاسخ‌های پرولاکتین به فعالیت ورزشی استفاده شده است. به نظر می‌رسد که تمرین بی‌هوازی (با شدت بالا) و هوازی (طولانی مدت)

 

 

 

 بهمن ماه 1391

 

 

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

چکیده:

 

 

 

تحقیقات زیادی پیشنهاد می کنند که کانون توجه بیرونی اثرات مثبت تری نسبت به کانون توجه درونی بر یادگیری دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر دستورالعمل های کانون توجهی بر یادگیری کینماتیکی یک تکلیف ایستا بود. روش این تحقیق نیمه تجربی بوده و نمونه آماری شامل 36 دانشجوی مرد داوطلب با دامنه سنی بین 21 تا 29 سال که به طور تصادفی در سه گروه 12 نفره شامل: گروه با دستورالعمل کانون توجه درونی ( تمرکز بر زاویه 90  درجه)، گروه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی (تمرکز بر نقطه قرمز روبرو) و خودانتخابی (بدون دستورالعمل) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از دستگاه تجزیه و تحلیل حرکتی استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه جهت مقایسه سه گروه، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر جهت بررسی داده ها در مراحل مختلف و همچنین از تجزیه و تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری های مکرر جهت بررسی دو عامل زمان دستورالعمل های کانون توجهی و مراحل مختلف استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سه گروه در مراحل یادداری و انتقال تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0p>). در هر یک از گروه ها، بین پیش آزمون  و مراحل یادداری و انتقال تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>) و همچنین سه گروه با هم در مراحل یادداری و انتقال تفاوت معناداری را نشان ندادند (05/0p>)، هر چند در تمام مراحل کانون توجه بیرونی نسبت به دو گروه دیگر بهتر عمل کرده است. این پژوهش با فرضیه عمل محدود شده (ولف، 2007) که بیان می کند کانون توجه درونی در کلیه سطوح مهارت مشکل آفرین است و منجر به افت اجرا و یادگیری می شود، مغایرت دارد. بنابراین ما پیشنهاد می کنیم، احتمالاً تأثیرات دستورالعمل های کانون توجهی مرتبط با نوع تکلیف، مهارت، محیط آموزشی و ویژگی های فرد باشد.

 

 

 

واژگان کلیدی: دستورالعمل های کانون توجهی، یادگیری، تحلیل کینماتیکی حرکت، تکلیف ایستا

 

 

 

فهرست مطالب

 

فصل اول: طرح تحقیق

 

1-1 مقدمه.2

 

1-2 بیان مسئله.4

 

1- 3 ضرورت و اهمیت انجام تحقیق6

 

1-4 اهداف تحقیق7

 

1-4-1هدف کلی7

 

1-4-2 اهداف اختصاصی7

 

1-5 فرضیه های تحقیق7

 

1- 6 پیش فرض های تحقیق8

 

1-7 قلمرو تحقیق8

 

1-8 محدودیت های تحقیق.8

 

1-9 تعریف نظری واژه های تحقیق8

 

1-10تعریف عملیاتی واژه های تحقیق.10

 

فصل دوم: ادبیات و پیشینه تحقیقاتی

 

2-1 مقدمه11

 

2-2 مفاهیم نظری تحقیق.12

 

2-2-1دستورالعمل های آموزشی12

 

2-2-2 تاریخچه بحث درمورد توجه13

 

2-2-3 تعاریف توجه13

 

2-2-4 ویژگی های توجه14

 

2-2-5 ابعاد توجه14

 

2-2-6 انواع توجه.17

 

2-2-7 توجه انتخابی.19

 

2-2-8 توجه و سطح مهارت.19

 

2-2-9 ظرفیت توجه در ارتباط با انگیختگی و اجرا20

 

2-2-10 کانونی نمودن توجه.20

 

2-2-11 یادگیری حرکتی.21

 

2-2- 12  عوامل تأثیر گذار بر اجرا و یادگیری در محیط تمرین21

 

2-2-13  کینماتیک یا توصیف حرکت.23

 

2-2-14  کینماتیک زاویه ای23

 

2-2-15  اندازه گیری های کینماتیکی.24

 

2-2-16 جمع آوری داده های کینماتیکی24

 

2-2-17  زمان پاسخ25

 

2-3  گزارشات تئوریکی در مورد توجه درونی و بیرونی25

 

2-3-1 از دیدگاه زمان محدود25

 

2-3-2 از دیدگاه دسترسی به منابع محدود30

 

2-4 پیشینه تحقیق34

 

2-4-1 تحقیقات انجام شده در خارج از کشور34

 

2-4-2 تحقیقات انجام شده در داخل کشور47

 

2-4-3 نتیجه گیری 54

 

فصل سوم: روش شناسی تحقیق

 

3-1 مقدمه.57

 

3-2 روش تحقیق.57

 

3-3 جامعه آماری57

 

3-4 نمونه آماری.57

 

3-5 ابزار مورد استفاده تحقیق57

 

3-6 تکلیف.58

 

3-7 روش اجرای تحقیق59

 

3-8 متغیرهای تحقیق.62

 

3-8-1 متغیرهای مستقل.62

 

3-8-2 متغیرهای وابسته.62

 

3-9 روش تجزیه و تحلیل آماری.62

 

فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده ها

 

4-1 مقدمه65

 

4-2 آمار توصیفی.66

 

4-2-1 ویژگی های جمعیت شناختی.66

 

4-2-2 بررسی توصیفی داده ها66

 

4-3 آمار استنباطی (آزمون فرضیه های تحقیق)68

 

4-3-1 بررسی توزیع داده ها68

 

4-3-2 یافته های استنباطی.68

 

4-3-3  آزمون فرضیه های تحقیق.69

 

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری

 

5-1 مقدمه76

 

5-2 خلاصه پژوهش76

 

5-3 بحث و تفسیر یافته ها 77

 

5-4 نتیجه گیری83

 

5-5 پیشنهادات83

 

5-5-1 پیشنهادات آموزشی.83

 

5-5-2 پیشنهادات پژوهشی84

 

منابع.85

 

پیوست ها91

 

 

 

 

 

 

 

فهرست جداول

 

عنوانصفحه

 

 

 

جدول 1-4: ویژگی های جمعیت شناختی شرکت کنندگان.66

 

جدول2-4: آماره های توصیفی گروه ها66

 

جدول3-4: میزان استفاده از انواع کانون های توجهی در گروه درونی (درصد).63

 

جدول4-4: میزان استفاده از انواع کانون های توجهی در گروه بیرونی (درصد).63

 

جدول5-4: میزان استفاده از انواع کانون های توجهی در گروه درونی (درصد).63

 

جدول6-4: میانگین زمان (ثانیه) پایداری گروه ها در مراحل مختلف68

 

جدول7-4: نتیجه کلی آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در مرحله یادداری.69

 

جدول8-4: نتیجه کلی آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در مرحله انتقال.69

 

جدول9-4: نتایج آزمون post-hoc.69

 

جدول10-4: آزمون اثرات درون گروهی.70

 

جدول11-4: نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) .71

 

جدول12-4: آزمون t زوجی گروه درونی.71

 

جدول13-4: آزمون اثرات درون گروهی.72

 

جدول14-4:  نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) .72

 

جدول15-4:  آزمون t زوجی گروه بیرونی72

 

جدول16-4: آزمون اثرات درون گروهی.73

 

جدول17-4: نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) 73

 

جدول 18-4:  آزمون t زوجی گروه خودانتخابی.73

 

جدول19-4: آزمون اثرات درون گروهی.74

 

جدول20-4:  نتایج آزمون ماچلی(ماخلی) .74

 

جدول21-9: آزمون Tukey HSD برای مقایسه چند گانه.74

 

 

 

 

 

فهرست شکل ها

 

عنوانصفحه

 

شکل1-2: منحنی که نشان دهنده توجه مورد نیاز برای اجرا می باشد16

 

شکل2-2: مدل یادگیری مشاهده ای بندورا17

 

شکل3-2: استفاده از توجه در مراحل مختلف پردازش بر اساس نظریه های گوناگون29

 

شکل4-2:نظریه های جایگاه مرکزی منابع31

 

شکل5-2: مدل توجه کانمن  با عنوان ارزیابی نیازهای مطابق با ظرفیت.32

 

شکل1-3 : تصویر یکی از  شرکت کنندگان در حین آزمایش62

 

 

 

فهرست نمودارها

 

عنوانصفحه

 

نمودار1-4: مدت زمان پایداری گروه ها در مراحل مختلف68

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل اول

 

                               طرح تحقیق

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 

 

 

 

1-1 مقدمه

 

با توجه به محرک های بسیار زیادی که هر یک از ما همواره با آنها مواجه می شویم، زندگی بدون توجه انتخابی قطعاً مشکل است. ورزش نیز از این قاعده مستثنا نیست. در حقیقت، عاملهای بسیار کمی را می توان یافت که در اجرای بهتر ورزش، مهم تر از توانایی تمرکز[1] بر نشانه های مناسب، باشند. در محیط ورزشی، چه فرد در حال اجرا، چه در حال یادگیری باشد، توجه به مناسب ترین نشانه ها، متغیر مهمی به شمار می رود (نایدفر[2]، 1976).

 

آن چه محققان رفتار حرکتی به دنبال آن هستند اجرای مطلوب و در نهایت یادگیری می باشد. اجرا همان رفتار قابل مشاهده می باشد و یادگیری، تغییر در قابلیت فرد برای اجرای یک مهارت که باید از پیشرفت نسبتاً پایدار در اجرا استنباط شود و در نتیجه ی تمرین یا تجربه به دست می آید (مگیل[3]، 2011).

 

عوامل متعددی یادگیری[4] در محیط تمرین را تحت تأثیر قرار می دهند. اساساً متغیرهای تأثیر گذار بر یادگیری مهارت های حرکتی به دو دسته تقسیم می شوند. دسته اول، متغیرهای اجرا (عملکرد) نام دارند. این دسته از متغیرها از اثرات آنی و موقتی برخوردارند که تنها در حضور متغیر مستقل وجود دارند و با حذف آن، اثرات این نوع متغیرهای عملکرد نیز از بین می رود. در مقابل آنها، متغیرهای یادگیری قرار دارند که اثراتشان بر روی عملکرد بعد از حذف متغیر مستقل نیز وجود دارد. در واقع آنها از اثرات نسبتاً دائمی در یادگیری تکلیف مورد نظر برخوردارند. با توجه به این که یکی از نتایج مهم تمرین، ایجاد قابلیت اجرایی نسبتاً پایدار یا یادگیری در فرد است، اساساً کشف شرایط تمرینی که توسعه تغییرات نسبتاً پایدار را به حداکثر برساند مورد توجه است (اشمیت[5]، 1991). از جمله این شرایط تمرینی، نوع توجه می باشد. مگیل (2011) نیز بازخورد[6]، تغییر پذیری تمرین و تداخل زمینه ای را از جمله عوامل مؤثر بر متفاوت بودن نتایج از یادگیری (یادداری[7] و انتقال[8]) می داند. در این راستا اثر کانون های توجهی  به عنوان نوعی دستورالعمل آموزشی و بازخورد بر اجرا و یادگیری، برای محققان و مربیان ضروری می باشد. توجه[9] فرآیندی است که فرد از طریق آن از حواس خود برای ادراک دنیای خارج استفاده می کند و متمرکز ساختن توجه یعنی آگاه شدن از یک امر و صرف نظر کردن از سایر موارد است (موسوی و همکاران، 1382). در واقع توجه به عنوان یک پیش نیازی شناختی برای اجرای موفقیت آمیز در ورزش حیاتی است (شفیع نیا و همکاران، 1385). در فعالیت های ورزشی نیز دو بعد از کانون توجه، مهم تشخیص داده شده اند، پهنا (وسیع، باریک) و جهت (درونی، بیرونی). کانون توجه از بعد جهت که موضوع تحقیق است، می تواند نسبت به ورزشکار درونی یا بیرونی باشد. اگر توجه فراگیر روی یک موضوع ذهنی و در موقع اجرای مهارت روی حرکت های بدنش کانونی شود”توجه درونی[10]” و اگر توجه او، روی یک هدف بیرونی و در موقع اجرای مهارت روی تأثیر حرکت در محیط کانونی شود”توجه بیرونی[11]” نامیده می شود (نمازی زاده و همکاران، 1384).

 

در رابطه با مراحل یادگیری و دستورالعمل کانون توجه مناسب، دو فرضیه متفاوت بیان شده است: فرضیه عمل محدود شده[12] بیان می کند که کانون توجه درونی در کلیه سطوح مهارت مشکل آفرین است و منجر به افت اجرا و یادگیری خواهد شد (ولف وهمکاران[13]، 2001). ازسوی دیگر و طبق فرضیه عمل خودکاری مهارت ها، تنها زمانی که افراد به سطوح بالای مهارت ها راه یابند، کانون توجه درونی مشکل آفرین است و با فرآیندهای پردازش خودکار[14] تداخل پیدا می کند و کانون توجه درونی برای افراد مبتدی مناسب تر از کانون توجه بیرونی است (فورد[15]، 2005).  پژوهش هایی که در چند سال اخیر برای مقایسه دو نوع کانون توجه صورت گرفته اند، حاکی از این مطلب بودند، که برای یادگیری موفقیت آمیز لازم است که یادگیرنده نسبت به چیزی که انجام می دهد آگاه باشد ( ولف و همکاران، 1998) و با توجه به اینکه دستورالعمل کانون توجهی یکی از عوامل مؤثر بر یادگیری می باشد و بر اساس آنچه که در بالا گفته شد می توان گفت کانون توجه بیرونی مؤثرتر از درونی می باشد، با این حال برای درک بهتر اثر دستورالعمل کانون توجهی بر یک تکلیف، پژوهش حاضر به بررسی اثر این دستورالعمل بر یک تکلیف در  دامنه کوچکی از زاویه که گویای دقت بالای آن می باشد به بحث پرداخته است.

 

 

 

1-2 تعریف مسئله و بیان سؤالهای اصلی تحقیق

 

توجه یک پیش نیاز اساسی برای اجرای موفقیت آمیز در ورزش است. پژوهشگران مشاهده کرده اند که اجرای ضعیف گروهی از ورزشکاران به دلیل نداشتن تمرکز و توجه کافی است. دونده دوی صد متری که در خط شروع به خاطر صدای تماشاگران گیج می شود یا بازیکن خط دفاع فوتبال که به خاطر پیچیدگی عملکرد حریف تمرکز خود را از دست می دهد همگی نمونه هایی از اجرای ناموفق ورزشکاران به دلیل عدم توجه است (سینگر، 2001). تقریباً هر کاری که انجام می دهیم، حداقل به مقداری توجه نیاز دارد. این امر، اجرای مهارت های حرکتی را نیز شامل می شود (ولف، 2009). این موضوع همواره یکی از موضوعات مهم مورد علاقه روانشناسان و محققین رفتار حرکتی بوده است. ویلیام جیمز[16](1890) که یکی از اولین و مشهورترین روانشناسان تجربی بوده، می نویسد: همه می دانند که توجه چیست. توجه به شکل روشن و واضح  عبارتست از، تمرکز ذهن به یک چیز از بین چندین چیز ممکن و همزمان یا یک فکر از زنجیره ای افکار می باشد. کانونی بودن، تمرکز و هوشیاری جوهر اصلی آن را تشکیل می دهند. این تعریف شامل دو ویژگی مهم است، یکی محدودیت توجه و دیگری انتخابی بودن توجه می باشد. انتخابی بودند توجه در واقع جهت توجه را نشان می دهد. فرد با انتخابش می تواند توجه درونی (تمرکز در حرکات بدن) یا توجه بیرونی (تمرکز بر اثر حرکت) داشته باشد ( اشمیت و لی، 2008). زمان پاسخ[17]، به عنوان یکی از پیامدهای اجرا ویادگیری، کل فاصله زمانی بین شروع حرکت تا پایان حرکت می باشد. نظریه های مسلط یادگیری سالمونی[18](1940)، اشمیت(1997) و اشمیت ولی[19](1994) بیان کردند، که یادگیری از طریق هدایت توجه یادگیرنده به حرکات بدنش، افزایش می یابد (استفاده از پردازش کنترل شده). این نظریه مخالف با چیزی است که ما پیشنهاد  می کنیم، زیرا بر اساس یافته های تحقیقات بی شمار اخیر«بازخورد خلاصه[20]» یا «بازخورد به روش حذفی» نسبت به اینکه بعد از هر کوششی بازخورد دهیم مؤثرتر است. دلیل برتری این گونه بیان شده است که تواتر زیاد بازخورد، از پردازش خودکار درونی جلوگیری می کند. یافته های اخیر با این عقیده که متمرکز شدن روی حرکات بدن (توجه درونی) برای یادگیری ضروری است در یک خط و یک ردیف قرار نمی گیرد و همچنین ولف و همکاران (2010)  بیان کردندکه جهت دادن تمرکز به صورت درونی باعث اختلال در یادگیری و عملکرد می شود و این  با پژوهشی که توسط دنی[21](2010)  صورت گرفت تناقض دارد او نشان دادکه هیچ تفاوت معناداری بین تمرکز درونی و بیرونی در مهارت سرویس پرشی زنان والیبالیست دیده نشد و همچنین با نتایج لورنس[22] و همکاران (2011) که اثر دستورالعمل های کانون توجه را بر روی افراد مبتدی که یک برنامه حرکات ژیمناستیک را انجام می دادند، را بررسی کردند.

 

ولف و همکاران (1998) بیان کردند که توجه درونی اجرا کننده را تشویق می کند که به صورت هوشیار توجه کند که این خود باعث تداخل این نتایج با یافته های نلان[23](2011) که نشان دادتوجه بیرونی نسبت به توجه درونی باعث می شود، فرد وضعیت نشستن بدون صندلی را در حالی که به دیوار تکیه داده است، برای مدت طولانی تری تحمل کند شد. نتایج تحقیقات لورنس و همکاران (2011) اثر دستورالعمل های توجه را بر دقت افراد مبتدی ژیمناستیک مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه رسیدند که در مرحله اکتساب توجه درونی باعث بهبود شد درحالی که تمرکز بیرونی باعث افت حرکت شد و در مرحله یادداری و انتقال تفاوت معناداری ملاحظه نشد. با توجه به یافته های اخیر و تناقضاتی که وجود دارد و انجام تحقیق با دقت پایین، پژوهش حاضر قصد دارد، علاوه بر بررسی پیامد حرکت با بهره گرفتن از دوربین هایی با سرعت 50 فریم در ثانیه، فرآیند حرکت را نیز مورد بررسی قرار دهد و همچنین بفهمد، آیا بین اثر دستورالعمل های کانون توجه درونی، بیرونی و خود انتخابی بر اجرا، یادداری و انتقال یک تکلیف ایستا تفاوت وجود دارد؟ بهترین نوع دستورالعمل (درونی، بیرونی وخود انتخابی) برای ورزشکاران مبتدی چه می باشد؟  نوع دستورالعملی (درونی، بیرونی و خودانتخابی) که بهتر است توسط کاردرمان ها و فیزیوتراپ ها برای درمان بیماران ارائه شود، چه می باشد؟

 

 

 

1-3 اهمیت و ضرورت انجام تحقیق

 

با ظهور رشته ی تحقیقاتی کانون توجهی در اواخر 1990، گابریل ولف و دیگران نشان دادند که کانون توجهی، بر عملکرد ویادگیری اثر معناداری می گذارد و همچنین این تحقیقات نشان دادند که کانون توجه بیرونی بهتر از درونی است و از طرفی بیش از یک دهه است که پژوهش ها  اثر سودمندی این دستورالعمل ها را در مهارت های مختلف و اجرا کننده های مختلف مورد بررسی قرار دادند هر چند گام های بلندی در این زمینه برداشته شده است ولی باز هم اختلاف نظر وجود دارد. به طورکلی تحقیقاتی که بتوانند مربی ها را در راهنمایی کردن ورزشکاران در حرکات ایستا کمک کنند خیلی کم است به عنوان مثال ژیمناستیک مردان از آن دسته ورزش هایی می باشد که حرکات ایستا  را در آن می توان به وفور دید. از یک طرف تحقیقاتی وجود دارد که بیان می کنند مربیان از دستورالعمل های کلامی که تمرکز فرد را به سمت درونی شدن جهت می دهد، استفاده می کنند (ولف و همکاران، 2000؛  پورتر[24] و همکاران، 2010 ) و این خلاف اکثر پژوهش های گذشته است و از طرفی دیگر ویز و همکاران (2008)  بیان کردند که این تمرکز ترجیحی فرد است که در مؤثر بودن هر کدام از دستورالعمل های توجهی نقش بازی می کند و تمرکز درونی لزوماً  باعث کاهش در عملکرد نمی شود. یعنی اگر ما به افراد اجازه بدهیم که طبق را ه ترجیحی خود جلو روند، عزت نفس[25] آنها افزایش می یابد بنابراین اجرا بهتر می شود. مطالعات نشان داده اند که بازخورد آموزشی مورد تقاضای یادگیرنده، نسبت به بازخورد آموزشی ارائه شده به صورت مکرر، مؤثرتر است (جانل، 1997)، این احتمال وجود دارد که مکانیزم های درگیر در فرآیند بازخوردهای درخواستی مشابه با مکانیزم هایی باشد که در فرآیند خود انتخابی درگیر می باشد. نلان (2011) برای اولین بار اثر دستورالعمل های کانون توجهی درونی و بیرونی را بر یک  تکلیف ایستا را مورد بررسی قرار داد اما گروه خود انتخابی را در تحقیق خود اعمال نکرده بود. لذا پژوهش حاضر می تواند نقطه شروعی در این زمینه باشد. محقق در این پژوهش به دنبال دو چیز می باشد، اول، روشن کردن بیشتر برخی از این تناقضات، دوم

 

 

 

 

 

اسفند 1390

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

به خالق زیباترین لحظه های زندگیم، دخترم نگار

 

 

 

چکیده :

 

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر دو نوع برنامه تمرینی 4 هفته­ای مقاومتی و پلیومتریک بر عملکرد فوتبالیست­های پسر  15تا 17 سال بوده است. به همین منظور تعداد 30 نفر از دانش­ آموزان فوتبالیست عضو تیم‌های آموزشگاهی استان کرمانشاه به صورت تصادفی به سه گروه 10 نفری که شامل گروه پلیومتریک، قدرتی (با وزنه) و گواه تقسیم شدند. قد، وزن، درصدچربی، پرش عمودی، قدرت بیشینه (دینامومتر) و چابکی ایلی­نویز در روز اول پیش آزمون اندازه ­گیری شد. درروز دوم پیش­ آزمون رکوردهای دوسرعت 36 متر و تست استقامتی یویو ثبت گردید. سپس دو گروه مقاومتی و پلیومتریک به مدت 4 هفته (سه جلسه در هفته) به تمرینات منتخب مقاومتی و پلیومتریک همراه بازی فوتبال و همچنین گروه گواه به تمرینات تخصصی فوتبال همراه بازی فوتبال پرداختند. کل زمان تمرین برای هر سه گروه 65 الی 85 دقیقه بود. پس از پایان دوره تمرینی، اندازه ­گیری­ها و آزمون­های پس آزمون همانند پیش آزمون به ترتیب در دو روز به عمل آمد و داده­های خام بوسیله آمار توصیفی و استنباطی کلوموگرف– اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری، آزمون t جفت شده وآزمون تعقیبی توکی به شرح زیر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت: 1- هر سه گروه در فاکتور­های سرعت دویدن، توان انفجاری و چابکی پیشرفت معنی­داری از پیش آزمون به پس آزمون داشته اند (05/0p<). 2- تمرینات پلیومتریک و قدرتی هر دو به صورت معنی­داری باعث افزایش قدرت بیشینه شده ­اند اما تمرینات تخصصی فوتبال (گروه گواه) تاثیر معنی­داری برفاکتور قدرت بیشینه نداشته است. 3- توان هوازی دردو گروه، پلیومتریک و گواه  افزایش معنی‌داری داشته اما درگروه قدرتی افزایش معنی داری دیده نشد. نتیجه: ترکیب تمرینات پلیومتریک با تمرینات تخصصی فوتبال در پژوهش حاضر نسبت به روش­های دیگر موجب افزایش مطلوب­تری در عملکرد فوتبالیست­های نوجوان شده است در نتیجه می­توان در جهت افزایش فاکتور­های سرعت، چابکی، توان انفجاری، قدرت بیشینه و توان هوازی از تمرینات پلیومتریک استفاده نمود.

 

واژگان کلیدی: تمرین قدرتی، تمرین همزمان، فوتبال، پلایومتریک
 

 

 

فهرست مطالب

 

عنوان                                                                                                                                    صفحه 

 

فصل اول: طرح تحقیق   1

 

1-1-  مقدمه  و بیان مسئله 2

 

1-2- مبانی نظری پژوهش 5

 

1-2-1- مقدمه. 5

 

1-2-2- مبانی علم تمرین 5

 

1-2-3- اصول تمرین 6

 

1-2-4- متغیرهای تمرین 6

 

1-2-4-1- حجم تمرین 6

 

1-2-4-2- شدت تمرین 7

 

1-2-4-3- تراکم (فراوانی) تمرین 7

 

1-2-4-4- مدت تمرین 8

 

1-2-5-  قلمرو تمرین 8

 

1-2-6- اصل اضافه بار- اصل ویژگی 8

 

1-2-7- کاربردتمرین­های قدرتی و پلایومتریک در فوتبال 9

 

1-2-8-  سازگاری­های حاصل از اجرای تمرین­های قدرتی و پلایومتریک 13

 

1-2-8-1- سازگاری ساختاری و عضلانی تمرین قدرتی و پلایومتریک 13

 

1-2-8-2- سازگاری دستگاه عصبی تمرین قدرتی و پلایومتریک 15

 

1-2-9- آماده­سازی در فوتبال 17

 

1-2-9-1- نقش قدرت، سرعت و توان در فوتبال 17

 

1-2-9-2- بهبود سرعت و قدرت توسط تمرینات قدرتی و پلیومتریک 17

 

1-2-10- چابکی در فوتبال 18

 

1-3- پیشینه تحقیق. 18

 

1-3-1- پژوهش­های انجام شده در داخل کشور. 18

 

1-3-2- پژوهش­های انجام شده در خارج از کشور. 22

 

1-4- ضرورت اجرای پژوهش 27

 

1-5- اهداف پژوهش 28

 

1-5-1- هدف کلی پژوهش 28

 

1-5-2- اهداف اختصاصی 28

 

1-7- متغیرهای پژوهش 29

 

1-7-1- متغیر مستقل 29

 

1-7-2- متغیرهای  وابسته 29

 

1-8- محدودیت­های پژوهش 29

 

1-8-1- محدودیت­های خارج از کنترل پژوهش­گر. 29

 

1-8-2- محدودیت­های تحت کنترل پژوهش­گر. 29

 

1-9- تعریف واژه­ها و مفاهیم 30

 

1-9-1- تمرین 30

 

1-9-2- تمرین مقاومتی 30

 

1-9-3- آمادگی عضلانی 30

 

1-9-4- قدرت 30

 

1-9-5- توان بی­هوازی 30

 

1-9-6- توان 31

 

1-9-8- استقامت عضلانی کوتاه مدت 31

 

1-9-9- سرعت. 31

 

1-9-10- چابکی 31

 

1-10-13- بازتاب- ماهیچه­ای یا کششی 31

 

فصل دوم: روش‌شناسی پژوهش    33

 

2-1 مقدمه 34

 

2-2 جامعه آماری و روش گزینش آزمودنی­ها 34

 

2-2-1- معیارهای ورود به پژوهش 34

 

2-2-2- معیارهای خروج از پژوهش 34

 

2-3- طرح پژوهش 35

 

2-3-1- گروه مقاومتی 35

 

2-3-2- گروه پلیومتریک 37

 

2-3-3- گروه گواه. 39

 

جدول 2-1 زمان اجرای آزمون­ها و تمرینات. 40

 

2-4- ابزار، اندازه ­گیری­ها و آزمون­ها 40

 

2-4-1- پرسش­نامه مشخصات فردی 40

 

2-4-2- اندازه ­گیری  وزن 40

 

2-4-3- اندازه ­گیری قد. 40

 

2-4-4- محاسبه توده بدن (BMI) 40

 

2-4-5- محاسبه درصد چربی 41

 

2-4-5-1- اندازه ­گیری چین پوستی سه سربازویی 41

 

2-4-5-2- اندازه ­گیری چین پوستی ساق پا 41

 

2-4-6- آزمون توان انفجاری پایین تنه. 42

 

2-4-7- آزمون سرعت دویدن 42

 

2-4-8- آزمون قدرت بیشینه (آزمون دینامومتر) 43

 

2-4-9- آزمون چابکی (ایلی­نویز) 43

 

2-4-10- آزمون استقامتی متناوب یو- یو. 44

 

2-5- روش­های آماری. 46

 

فصل سوم: یافته‌ها 47

 

3-1- مقدمه 48

 

3-2- اطلاعات و ویژگی­های آزمودنی­ها و تجزیه و تحلیل مقدماتی. 48

 

3-3- یافته­ های به دست آمده بر مبنای اهداف پژوهش 49

 

فصل چهارم: بحث و نتیجه‌گیری   59

 

4-1- مقدمه 60

 

4-2- خلاصه پژوهش 60

 

4-3- بحث و تفسیر نتایج پژوهش 61

 

4-3-1- سرعت دویدن 61

 

4-3-2- قدرت بیشینه. 62

 

4-3-3- چابکی 64

 

4-3-4- توان انفجاری پایین تنه (پرش سارجنت) 64

 

4-3-5- اکسیژن مصرفی بیشینه 66

 

4-4- نتیجه­گیری. 67

 

4-5- پیشنهادات پژوهشی. 67

 

4-5-1- پیشنهادات برخاسته از تحقیق 67

 

4-5-2- پیشنهادات برای مطالعه بیشتر. 67

 

پیوست­ها 68

 

منابع و مأخذ  75

 

 

 

 

 
 

 

 

 

 

فصل اول
 

طرح تحقیق

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

1-1-  مقدمه  و بیان مسئله
 

فوتبال[1]، پرطرفدارترین ورزش دنیا است که توسط بسیاری از مردان، زنان، کودکان و بزرگسالان در سطوح مختلف رقابتی انجام می­گیرد. در طول90 دقیقه بازی، بازیکنان نخبه حدود 10 کیلومتر با میانگین شدتی نزدیک به آستانه بی­هوازی می­دوند. در میان این فعالیت­ها، بازیکن به بسیاری از حرکات انفجاری از قبیل پرش­ها، شوت زدن­ها، تکل­ها، چرخش­ها­، استارت­ها، تغییر موقعیت و از همه مهم تر فعالیت­هایی که بازیکن به طور مستقیم درگیر بازی با توپ و رقابت برای تصاحب آن است، نیاز دارد. در فوتبال نیز همانند بسیاری از ورزش­ها آمادگی جسمانی نقش تعیین­کننده و بسیار مهمی در اجرای بهینه دارد. برخورداری از آمادگی جسمانی مطلوب نیاز به برنامه تمرین صحیحی دارد که بتواند عواملی چون استقامت قلبی– تنفسی، استقامت عضلانی، قدرت، سرعت، توان­ انفجاری و انعطاف­پذیری ورزشکاران را بهبود بخشد. بنابراین، فوتبال، ورزشی است که نیازمند آمادگی هوازی و بی هوازی است.    

 

کسب عنوان قهرمانی در عرصه رقابت­های جهانی اهمیت بی­سابقه­ای یافته است و تلاش برای بهبود عملکرد ورزشکاران، دانشمندان علوم ورزشی را نیز به فعالیت در این حوزه واداشته و پژوهش در علوم ورزشی را فزونی بخشیده است. انتقال نتایج پژوهش­ها به مربیان و ورزشکاران که مصرف­ کنندگان این اطلاعات هستند، انتشار کتاب­ها و انجام تحقیقات گوناگون را طلب می­ کند (11).

 

یکی از موضوعات مهم در تربیت بدنی که افکار متخصصین را در جهان به خود معطوف داشته است، نقش فعالیت­ها و برنامه ­های تدوین شده بدنی بر سیستم­های مختلف بدن می­باشد و از آنجا که قدرت عضلانی به عنوان یکی از عوامل آمادگی جسمانی نقش مهمی در بهداشت و تندرستی بازی می­ کند، آشنایی با روش­های مختلف افزایش قدرت عضلانی موجب توسعه و گسترش تندرستی خواهد شد. با آن­که انسان طی گذشت هزاران سال دریافته است که انجام کارهای سخت و شدید، قدرت بدنی را