۴-تحقیقاتی کامل از اثربخشی پیام ها
۵-پیام های استراتژیکی و مدیریت پیام ها
۶-شخصیت سازی های نام و نشان تجاری
۷-بیانیه های برند سازی
(خویه و دیگران،۱۳۹۱،۷۰)
ه- اهداف استراتژی برندسازی:
هدف و استراتژی برندسازی نخستین گام در تهیه و معین نمودن اهداف استراتژی است.برخی از اهداف برندسازی به شرح ذیل می باشند:
افزایش آگاهی نسبت به نام تجاری(برند)
ساخت تصویر برند(نام تجاری)
افزایش دادو ستد با مشتریان
افزایش سفارش های خرده فروشان یا عمده فروشان
افزایش تقاضا و سفارش در مصرف کننده نهایی و کانال توزیع
ارائه اطلاعات
یک طراح برندسازی قبل از طراحی برندسازی باید از اهداف برندسازی آگاه باشد زیرا اهداف برندسازی راهنمای طراحی برندسازی و چهارچوب اجرایی برند خواهد بود.اگر هدف برندسازی افزایش آگاهی مخاطبین نسسبت به نام تجاری است،باید بر نشان دادن نام کالا در برندسازی تاکید شود.یا اگر در برندسازی هدف تحریک و انگیزش مشتریان برای خرید فوری باشد باید بر تخفیف ها یا جوایز همراه کالا در پیام برندسازی تاکید شود.( خویه و دیگران،۱۳۹۱،۱۵۰-۱۵۱)
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

همچنین یک طراح خلاق برندسازی باید نسبت به مخاطبین هدف خود شناخت کامل و یا نسبتا کامل داشته باشد.اطلاعاتی همانند سن مخاطبین برند،جنس،ویژگی های اقتصادی همانند درآمد و محل زندگی ،عقاید ،دیدگاه ها و سبک زندگی برای طراحی و خلق یک پیام برندسازی موثر که با ویژگی ها و خصوصیات اجتماعی و فردی مخاطبین هدف منطبق باشد بسیار مهم است.اگر طراح برندسازی نسبت به ویژگی های اقتصادی-روانشناختی و اجتماعی مخاطبین اطلاعات کافی داشته باشد می تواند چهارچوب اجرایی ،جاذبه پیام و رسانه پیام گونه ای انتخاب کند که با ویژگی های مخاطبین تناسب زیادی داشته باشد.( خرمی و آقازاده ،۱۳۹۱،۱۵۱)
نکته دیگر این که پیشرفت تکنولوژی به طور فزاینده ای ادامه دارد،در نتیجه مصرف کنندگان محصولات قدرت تشخیص خود را در بین رقبا تضعیف شده می بینند.موضوع خرید صرف،امروزه چندان معتبر نیست و در حال جایگزینی به صورت موضوع اخلاقی می باشد.با توجه به این مساله و علاوه بر عواملی که در بازاریابی سنتی درباره تصمیم خرید مورد توجه قرار می گرفت.باید به عواملی از قبیل طرز فکر،هنجارهای موضوعی،مکانیز م های کنترل رفتاری التزامات اخلاقی و خودشناسی فرد توجه کرد زیرا این عوامل است که نیت خرید را در مصرف کننده شکل می دهد(خویه و دیگران،۱۳۹۱،۶۱-۶۲)
شرکت ها برای رسیدن به تمایز با بهره گرفتن از احساسات مشتریان از تبلیغات روی نام ونشان و بسط ان استفاده می کنند که وسیله ای قدرتمند برای هدایت احساسات مصرف کنندگان می باشد.هدف در نام سازی ایجاد یک ذهنیت مطلوب در مشتری برای رسیدن به تمایز در رقابت است.اهداف نهایی ایجاد نام و نشان عبارتند از:
*غالب شدن در بازار
*افزایش وفاداری مشتریان
*افزایش قدرت نفوذ در موانع
(خویه و دیگران،۱۳۹۱،۶۳)
از آنجایی که نام سازی یک فعالیت انسانی است ،باید از نظر اخلاقی ارزیابی شود اما شدت رقابت و نگرانی شرکتها یک مشکل ایجاد می کند.نام های موفق ممکن است از نظر اخلاقی دچار مشکل شوند.مواردی از این قبیل عبارتند از:
*هدف قرار دادن کودکان زیر پنج سال در نام سازی و تبلیغات به دلیل نفوذپذیری بالا در این سنین ؛
*نام سازی و تبلیغات برای کالاهای مضر مانند مشروبات الکلی و یا سیگار برای افراد زیر سنین قانونی؛
*اغراق غیرواقعی در نام سازی محصولاتی که اساسا مطلوب بوده و تفاوت چندانی با دیگر مارک ها ندارند؛
*افزایش خودخواهی و تفاخر مصرف در نام سازی(فن،۲۰۰۵)
زمانی یک نام و نشان موفق و موثر پابه عرصه وجود می گذارد که متخصصانی از حوزه های بازاریابی ،هنر،ادبیات،جامعه شناسی،روان شناسی،فلسفه و اقتصاد بتوانند با یکپارچه کردن دانش یکدیگر یک اثر تبلیغی با ارزش و ماندگار ارائه دهند.(دکتر محمود محمدیان و علی خویه،۸۶،سبک های تبلیغات)
۲-۳-۱ . نقص در مدل های مربوط به نام و نشان تجاری
در مدل های مرسوم نام و نشان با دو نوع مخاطب مربوط است:مالک و مصرف کننده. ارزش دارایی نام و نشان نیز به وسیله ارزایابی اقتصادی آن در دوره های مالی تعریف و اندازه گیری می شود.این مدل اگرچه سودمند است اما در توضیح قدرت نام و نشان تعدادی تقص دارد:
۱-قانون و اخلاقیات:یک نام و نشان خوب باید قانونی و به همان اندازه اخلاقی باشد.بنابر این در سنجش ارزش نام و نشان ،علاوه بر جنبه های مالی،جنبه های اخلاقی و قانونی نیز سنجیده می شود.
۲-مدل های سنتی به عوض نام و نشان کلی شرکت،به نام و نشان محصول توجه بیش از اندازه می کنند.
نام و نامسازی نه تنها بر مردمی که آنرا می خرند،بلکه بر کل جامعه اثر عمیقی می گذارد.همچنین تصمیمات مربوط به نام سازی بر رضایت شغلی کارکنان،اعتبار عرضه کنندگان ،توجه سهام داران و از همه مهمتر بر نگرش جامعه نسبت به شرکت اثر می گذارد.به طور کلی یک نام و نشان خوب،نام و نشانی است که علاوه بر ارزش مالی برای صاحبان آن،ارزش احساسی برای استفاده کنندگان و جامعه ایجاد کند.(خویه و دیگران،۶۲)
۲-۴ . سبک های برندسازی
۲-۴-۱ . هدف از سبک های برندسازی:
فرآیندی که یک هدف برندسازی،طی می کند تا به مقصد برسد،قابل بررسی و تجزیه و تحلیل است،زیرا این فرایند دستخوش تغییرات و اثرگذاری عوامل بسیاری از نوع قابل کنترل و غیر قابل کنترل است.اگر بخواهیم به صورت بسیار ساده ،اهداف برندسازی را در بازاریابی مدرن تشریح کنیم،اولین هدف در سبک های برندسازی مدرن بر خلاف برندسازی پست مدرن،رساندن پیام موجودیت و هویت کالا ست و این مضمون به ویژه در مورد کالاهای جدید مصداق دارد.پیام های اولیه مصرف کننده را از حالت ناآگاهی و فقدان اطلاعات به حالت آگاهی رهنمون می سازد.پیام های بعدی،مکررا مصرف کننده را از وجود آن کالا مطلع می کند. به طوری که در اثر این تکرار ،پیام ها به صورت نوعی عادت در می آید و مصرف کننده منتظر شنیدن آن پیام یا دیدن آن تصویر می ماند.کیفیت سبک و سبک ارائه برندسازی،بسیار حائز اهمیت است.به ویژه در دهه های اخیر که نگرش کلی به بازاریابی و برندسازی دگرگون گشته و اغلب به صورت استراتژی های کاملا غیرقابل پیش بینی در آمده است^[۶۱]. اهمیت این موضوع بیش از پیش ضروری به نظر می رسد.دومین هدف سبک های برندسازی ،تغییر رفتار خریدار و ترغیب او به خرید آزمایشی کالا است.بدیهی است که پس از ارسال پیام های اولیه و تجمع آگهی ها نزد مصرف کننده ،وی به تدریج تحت تاثیر پیام های دیگر نیز قرار می گیرد،زیرا ماهیت عملیات اطلاع رسانی ،این است که رقابت را تشدید می کند و فرستنده های مختلف(فروشندگان)،گیرنده ها(مصرف کنندگان)را مورد حملات پیام های برندسازی خود قرار می دهند.در این وضعیت باید مضامین دیگری در پیام وارد شود تا او از میان چندین پیام متعلق به چند کالای رقیب،یکی را انتخاب کند.(متولی،کاظم،روابط عمومی و تبلیغات)هدف سوم سبک های برندسازی،کاهش تزلزل خریداران پس از آنکه کالایی را خرید کرده اند،است.از دید روان شناسی و بازاریابی ثابت شده است که وقتی کالای خریداری شده،جزو کالاهای استراتژیک و در سبد خرید خانواده باشد،فرد دچار تزلزل بعد از خرید می شود.بنابراین اگر شرکت ها برای این دسته از مشتریان ،برندسازی نداشته باشند به زودی این دسته از مشتریان به سوی کالاهای دیگر روانه می شوند.هدف چهارم سبک های برندسازی تکرار یا یادآوری به مشتریان گذشته است.
برندسازی در اغلب موارد روی سه گروه مخاطب اثر می گذارد؛ابتدا مخاطبان فعلی یا نسل هدف که در شرایط خرید قرار دارد،دوم مخاطبان گذشته که یکبار کالای مورد نظر را تجربه کرده اند و با تکرار برندسازی باید آن نام را در ذهن ایشان زنده نگه داشت و به خاطر خریدی که کرده اند به آنها اطمینان خاطر و قوت قلب داد،در پایان مخاطبان نسل آینده ،نسلی که در شرایط فعلی در موقعیت تصمیم گیری یا خرید نیست ولی چند سال دیگر در این موقعیت قرار خواهد گرفت.گارث.اس.جاوت و ویکتوریا ادراس با چنین دیدگاهی (که خالی از ایراد نیست)تبلیغ را به ۵ نوع تقسیم می کند(روزنامه شرق،شماره ۸۰۱)
۱/تبلیغ آشوب آفرین یا هیجانی:در این نوع تبلیغ سعی می شود ،مخاطب به سوی اهداف معین هدایت شود.برای نمونه در خرید کالا،شرکت در انتخابات و رای به نامزد انتخاباتی و….
۲/تبلیغ وحدت بخش:در این نوع تبلیغ تلاش منبع در راستای منفعل کردن مخاطب است.برای نمونه شرکت در قرعه کشی ،جشنواره ها،مسابقه ها و…
۳/تبلیغ سفید:در این نوع تبلیغ علی رغم اینکه منبع مشخص است و اطلاعات پیام ارسالی از طرف او صحت دارد ،تلاش منبع ،ایجاد اعتبار در نزد مخاطب است .برای نمونه تبلیغ بانک های کشور ما،تبلیغ کلاسهای کنکور و ….
۴/تبلیغ خاکستری:در این تبلیغ ممکن است منبع مشخص یا نا مشخص باشد و احتمال دارد اطلاعات پیام نیز درست یا نادرست باشند.برای نمونه تبلیغ نرم افزار،برندسازی استخدامی و …
۵/تبلیغ سیاه:در این نوع تبلیغ ،اطلاعات پیام نادرست و ساختگی بوده و هدف منبع نیرنگ آمیز است.برای نمونه برندسازی سیاسی غیر مسئولانه(شعار غفاری،تبلیغ سیاه،سپید،خاکستری،فصلنامه رسانه)
برندسازی و سبک های ارائه آن می تواند هدف های متفاوت دیگری نیز داشته باشد که اهم آنها به قرار زیر است:
۱.افزایش نوع مصرف:سعی در اینکه نوع مصرف متنوع گردد.
۲.افزایش مقدار خرید:کالاهای کوچک را می توان در بسته های بزرگ چندین عددی فروخت که در مصرف کل موثر است،چون دیرتر تما م می شود.
۳.افزایش مدت مصرف:افزایش زمانی که کالاهای فصلی را می توان مصرف کرد.
۴.ازدیاد دفعه های مصرف:کالاهایی که برای استفاده از کالای دیگر لازم اند و نسبت به آن جنبه فرعی داشته،عمر کوتاهی دارند ،مانند روغن موتور
۵.جذب نسل های جدید:برندسازی رقبا مانع از ثابت ماندن شهرت کالاهاست و به این امید نمی توان نشست که وقتی کالایی برای یک نسل معروف شد ،نسل بعدی هم پس از بلوغ همان را بخرد.
۶.نام موسسه یا نام کالا:کالا یا موسسه هایی که در اثر تبلیغ شهرت یافته اند ،اگر مداوم تبلیغ نکنند پس از مدتی فراموش می شوند و نام رقبا جانشین آنها می گردد.
۷.مبارزه با عقاید مخاطب:گاهی اتفاق می افتد که شایعه هایی بر ضد یک کالا یا موسسه یا مدیران یک واحد اقتصادی بر سر زبان ها می افتد.در این صورت برنامه و سبک برندسازی خاصی برای خنثی کردن شایعه ها لازم است.
۸.مبارزه با جانشین یا رشد فناوری:در اثر اختراع یا برندسازی،برخی کالاها جانشین دیگر کالاها می شوند ،مانند نایلون که جانشین ابریشم شد .برنامه ها و سبک های متناسب برندسازی می تواند تا حدودی جلوی متروک شدن کالا را بگیرد یا لااقل به مدت زیادی آن را به تعویق اندازد.
۹.فعالیت خاص:موسسه های بازرگانی گاهی ناچارند (یا میل دارند)در مدت کوتاه به هدف بزرگی برسند.مانند سازندگان کالاهای تابع مد که تا آخر فصل تمام موجودی را بفروشند زیرا در سال بعد خریداری نخواهد داشت.این کار با برنامه ها و سبک های فوق العاده برندسازی ممکن می شود.
۱۰.خدمت به خلق:گاهی هدف از برندسازی ،خدمت به جامعه یا گروهی خاص از مردم است.نظیر جمع آوری اعانه و…( خویه و دیگران،۱۳۹۱،۱۵۸-۱۵۹)
۲-۴-۲ . شبیه سازی منحنی عمر برندسازی:
نظریه منحنی طول عمر ارتباطات توسط داویر اسشور^[۶۲] در سال۱۹۸۷ مطرح شد.این مدل را با اندکی تغییر می توان برای طول عمر آثار برندسازی در نظر گرفت.این مدل چگونگی ایجاد و توسعه یک اثر برندسازی را بین مخاطبان و ارئه دهندگان از مرحله آگاهی تا زوال نشان می دهد.(پالمر،۲۰۰۰،۱۲۱)با توجه به منحنی عمر برندسازی می توان سبک های برندسازی را با توجه به این مراحل تجزیه و تحلیل کرد و برای هر مرحله سبکی خاص،طراحی و اجرا کرد.بهتر است مدیران و برنامه ریزان برندسازی،سبک های برندسازی را در تمامی این مراحل برای ارزیابی اثربخشی آن سبک تحلیل و بررسی نمایند.( خویه و دیگران،۱۳۹۱،۱۵۸-۱۵۹)
۱.مرحله آگاهی^[۶۳]:در این مرحله،با ارئه اثر برندسازی ،از طرف استراتژیست ها و برنامه ریزان برندسازی به مخاطبان اتفاق می افتد.در این مرحله تبیین و تدوین سبکی که وظیفه آگاهی را به خوبی انجام دهد بسیار مهم است.متاسفانه در کشور ما به آن اهمیت کمی داده می شود.به این مرحله می توان شوک برندسازی نیز اطلاق کرد ،زیرا باید با شوک بصری و غیر بصری و ایجاد پرسش هایی بتوان در ذهن و فکر مخاطبان نفوذ کرد.مانند برندسازی کتاب اول در کشور ما ،که فقط با حروف الفبایی این شوک را در اذهان ایجاد کرد.
۲.مرحله اکتشاف^[۶۴]:در این مرحله هر یک از دو طرف می کوشد تا با عکس العمل هایی که اثر برندسازی بوجود آورده است از خصوصیات شخصیتی،قدرت،هنجارها و انتظارات همدیگر آگاه شوند.چنانچه نتایج حاصله رضایت بخش باشد ،رابطه وارد مرحله بعد می شود.در این مرحله جنبه هایی از اثر برندسازی که مخاطب حضور دارد ،واضحتر و شفاف تر بیان می شود.

« در میان شهر تحصن نمودند وحشم منصور لازال منصوراً به غارت و تاراج مشغول گشت.»
(همان: ج۲ ، ۱۷۹)
مشغول گشت: مشغول شد ، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« وچون باز به خدمت قاآن رسید به تفحص احوال ادکو تیمور وکورکوز سبب آن که محل اعتماد بود نامزد گشت.»(همان:۲/ ۲۴۳)
نامزد گشت: نامزدشد ، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« وآن ممالک رسولان فرستاد تمامت آن مواضع و بلاد به استقبال او روان شدند و در مقام مرو مجتمع گشتند.»(همان:۲/ ۲۴۶)
مجتمع گشتند: جمع شدند امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« و روزی چند به استیفای لذات بالدات واتراب مشغول گشت و از اطراف اشراف متوّجه جناب او گشتند.»
(همان:۲/ ۲۴۷)
مشغول گشت: مشغول شد، سرگرم شد ، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« وامرای دیگر که بر موافقت امیر محمود بودند بر قصد لشکر سلطانی متفّق گشتند.»(همان: ج۲ ، ۶۲)
« چون تمامت برین قضیّت متفّق گشتند وبرین جمله منطبق وخط دادند که ازین سخن که گفتیم بهیچ وجه بیرون نیاییم» (همان: ج۳ ، ۱۸)
« درمیان شهر تحصن نمودند وحشم منصور لازال منصوراً به غارت وتاراج مشغول گشت.»
(همان: ج۲ ، ۱۷۹)
« و چون باز به خدمت قاآن رسید به تفحص احوال ادکو تیمور وکورکوز سبب آن که محل اعتماد بود نامزد گشت.»(همان:۲/ ۲۴۳)
« و ملتمس هر یک از ایشان ساخته و تا تمامت ولات بر ولاء او او متفّق گشتند.»(همان:۲/ ۲۴۶)
« وآن ممالک رسولان فرستاد تمامت آن مواضع و بلاد به استقبال او روان شدند و در مقام مرو مجتمع گشتند.»(همان:۲/ ۲۴۶)
« و روزی چند به استیفای لذات بالدات و اتراب مشغول گشت و از اطراف اشراف متوّجه جناب او گشتند.»
(همان:۲/ ۲۴۷)
نمودن
معنی اصلی نمودن در فارسی نشان دادن ، نمایش دادن ، اظهارکردن ، و مانند این ها است…اما هنگامی که با اسم یا صفت فعل مرکب می سازد هیچ یک از این معانی به طور صریح از آن اراده نشود. یعنی همکرد نمودن در ترکیب درست معادل کردن است و در همه ی موارد جانشین آن می تواند شد.
استعمال همکرد نمودن به جای کردن در آثار دورۀ اوّل فارسی کمتر است و سپس چون فعل های مرکب با کردن فراوان می شود نویسندگان برای پرهیز ازتکرار کلمه ، بیشتر همکرد نمودن را به جای کردن می آورند ، تا آن جا که در نثر معاصر فارسی نمودن در همۀ موارد می تواند جانشین کردن باشد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

(خانلری، ج۲ :۱۳۴)
« همای اقبال چون آشیانه ی کسی را مأوی خواهد ساخت و صدای ادبار آستانه ی دیگری را ملازمت نمود.»(جوینی :۱/ ۱۴)
ملازمت نمود : همراهی کرد، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« چندان گناه که از ایشان در وجود آید ایشان را بدان مؤاخذت ننمایند.» (همان:۱/ ۲۹)
مؤاخذت نماید : بازخواست نماید، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« و چون بیشتر ارباب آن هیچ وقتی جنگی مشاهده ننموده بودند.» (همان:۱/ ۶۹)
نموده بودند: نشان داده بودند، امروز کاربرد ندارد.
« وجراحات بسیار گشت ومدّتی برین منوال مقاومت نمودند.»(همان:۱/ ۱۰۵)
مقاومت نمودند: ایستادگی کردند، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« ایشان را نصیحت ها گفت تا از مخالفت ومکاشفت اجتناب نمایند.»(همان:۱/ ۱۱۴)
اجتناب نماید، دوری کند، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« و والی بلخ عمادالدین که سرور امرای بامیان بود در مقدمه دم هوای سلطان می زد.ودعوی مشایعت و متابعت ان حضرت دم بدم اظهار می نمود»(همان:۱/ ۶۳)
اظهار می نمود: آشکار کرد، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« چون آوازۀ پدر شنید خواست تا از خروج ابا نماید.»(همان:۱/ ۶۴)
ابا نماید: خود داری کند، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« و اصحاب اطراف به خدمت توسّل نمودند.»
توسل نمودند، متوسل شدند ، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« وسلطان در منتصف جمادی الولی من السنه با اهبتی وهیبتی که چشم کس مشاهده نکرده بود وزینتی وترتیبی که گوش کس نشنیده بود در شهر آمد.»(همان: ج۲ ، ۶۵)
نشنیده بود : امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« با تو سخن های گذشته را التزام نمود.» (همان: ج۳ ، ۱۸)
التزام نمود : پافشاری کرد امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« حاضران حضرت چون این کلمات بسمع عقل وخرد استماع نمودند.»(همان: ج۳ ، ۱۹)
استماع نمود : شنید، امروز بدون تغییر معنا کاربرد دارد.
« عدد رؤوس ایشان با اقطار باران نیسان مبارات می نمود.»(همان:۱/ ۱۱۹)
« قاضی وشیخ الاسلام با قومی از دستار بندان بخدمت چنگز خان مبادرت نمودند.»(همان ۱/ ۹۳)
« وشیخ الاسلام با قومی از دستار بندان به خدمت چنگیز خان مبادرت نمودند.»(همان:۱/ ۹۳)

آیت الله جوادی آملی در توضیح این آیه می فرمایند :"این آیه شریفه، ضمن ذم متبوع هایی که بدون آگاهی درباره خداوند به جدل می پردازند، از راه های شناخت نیز پرده بر میدارد و میفرماید: این گروه نه به راه عقل گام نهادهاند و نه راه عرفان، بر آنها گشاده است و نه از وحی که کتاب منیر است، مدد گرفتهاند.”^[۵۵]
بنابراین، راه های شناخت در قرآن به بیرونی و درونی تقسیم می شود:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

الف: راه درون؛ که همان طریق حصولی عقل و یا راه حضوری قلب است.
ب: راه بیرون؛ که راه وحی میباشد.^[۵۶]
آیت الله جوادی آملی در تبیین راه های شناخت میفرمایند: “تنها دو گروه هستند که در پیمودن طریق درون و فهم شریعت بیرون معصوم هستند. این دو گروه انبیاء و معصومین و اهل بیت عصمت و طهارتاند؛ زیرا آنان گذشته از مصونیت داشتن از خطاء، در فهم قواعد عقلی و طی طریق قلبی، در استدلال های شرعی و نقلی نیز معصوم هستند. مهم تر از همه، آن که در تلقی وحی، ضبط و نگه داری آن و نیز املاء و انشای وحی نیز معصوم هستند. آیات قرآن کریم، ما را به راه های درونی و بیرونی تشخیص حق از باطل ارشاد می نماید؛ در برخی از آیات، سخن از تفکر و تعقل و تدبر است، از جمله آیه ۴۴ سوره بقره است که می فرماید:
” اَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ"( سوره بقره، آیه ۴۴)؛ آیا مردم را به نیکى (و ایمان به پیامبرى که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت مى‏کنید، اما خودتان را فراموش مى‏نمایید با اینکه شما کتاب (آسمانى) را مى‏خوانید! آیا نمى‏اندیشید؟
افزون بر این آیات، در آیات فراوانی از قرآن برای اثبات مدعا، از براهین عقلی استفاده شده یا بر بطلان اندیشه های مخالفان استدلال عقلی شده است. در آیات فراوانی نیز دعوت به تفکر عقلی شده است. نظیر آیه ۵۰ سوره مبارکه انعام که می فرماید:
“…قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الْأَعْمى‏ وَ الْبَصیرُ أَ فَلا تَتَفَکَّرُونَ"(سوره انعام، آیه ۵۰ )؛ بگو: «آیا نابینا و بینا مساویند؟! پس چرا نمى‏اندیشید؟
و در برخی از آیات به راه دل و تذهیب آن اشارت شده است؛ مانند اینکه در سوره محمد(ص)، ضمن مواخذه و سوال از کسانی که تدبر در قرآن نمی کنند، به راه قلب نیز پرداخته می شود:
“أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها"(سوره محمد، آیه ۲۴)؛ آیا آنها در قرآن تدبّر نمى‏کنند، یا بر دلهایشان قفل نهاده شده است؟
در سوره مبارکه “نساء” بر حقانیت و صیانت قرآن از باطل یعنی بر عصمت راه وحی دلیل آورده است:
” أَ فَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ وَ لَوْ کاَنَ مِنْ عِندِ غَیر اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلَافًا کَثِیرًا"(سوره نساء، آیه ۸۲)؛ آیا درباره قرآن نمى‏اندیشند؟! اگر از سوى غیر خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مى‏یافتند.
نه تنها اختلاف که نشانه غیر الهی بودن است هرگز در قرآن راه ندارد بلکه هیچ عامل دیگری برای بطلان قرآن، وجود ندارد؛ چنان که آیاتی درباره صیانت قرآن از آسیب رساندن پدیده باطل به آن وارد شده است؛ نظیر:
” إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِالذِّکْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَکِتَابٌ عَزِیزٌ(۴۱) لَّا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِن بَینْ‏ِ یَدَیْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَکِیمٍ حَمِید” (سوره فصلت، آیات ۴۱-۴۲)
ترجمه: کسانى که به این ذکر [قرآن‏] هنگامى که به سراغشان آمد کافر شدند (نیز بر ما مخفى نخواهد ماند)! و این کتابى است قطعاً شکست ناپذیر.(۴۱) که هیچ گونه باطلى، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى‏آید چرا که از سوى خداوند حکیم و شایسته ستایش نازل شده است.
بنابراین، هیچ یک از آیات مربوط به مساله معرفت، مخالف یکدیگر نیست؛ بلکه همه آیات قرآنی وارد شده در زمینه معرفت، موید یکدیگر هستند و برخی از آن ها متمم و مکمل دیگری است. عصاره آن آیات این است که هر یک از راه های بیرون و درون در حد خود، انسان را به مقصود می رسانند؛ به عنوان مثال عقل به جزئیات عالم پی نمی برد و این را نیز می داند که قادر به شناخت جزئیات نیست؛ ولیکن وحی هم کلیات و هم جزئیات را مشاهده می کند و در ارائه و راهنمایی خود نیز معصوم است.”^[۵۷]
۱-۳-۴٫ شرایط معرفت از منظر قرآن
ابزارهای مختلف معرفت و مراحل متفاوت آن هر یک برای خود شرایطی خاص دارند؛ شرایط رویت، سلامت چشم و حفظ فاصله مناسب و صافی هوا و روشنایی فضا و مانند آن است. قوه عاقله نیز برای تعقل، نیازمند به فضای صاف و پاک از دام های وهمی و خیالی است. قلب نیز شرایطی خاص دارد. قلب علاوه بر صیقل و پاکی از غبار و زنگ هایی که مناسب به آن است همانند آیینه نیاز دارد تا سمت و جهت خود را نیز تصحیح کند. آیه الله جوادی آملی درباره عمده ترین شرط شناخت در قرآن می فرمایند:” عمده ترین شرط معرفت حقایق در قرآن، تقوی الهی است که در قرآن ذکر شده است. قرآن کریم در این مورد می فرماید:
“یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً…..” ( سوره انفال، آیه ۲۹)؛ اى کسانى که ایمان آورده‏اید! اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، براى شما وسیله‏اى جهت جدا ساختن حق از باطل قرار مى‏دهد (روشن‏بینى خاصّى که در پرتو آن، حق را از باطل خواهید شناخت).
و این آیه ی شریفه با اطلاقی که دارد ، تنها به بیان شرط معرفت عرفانی، اختصاص نداشته و شرط معرفت برهانی را شامل می شود؛ به این معنا که تقوی هم درفهم و عقل و هم در شهود موثر است. به طوری که درک صحیح مفاهیم ذهنی و دیدن حقایق عینی در پرتو تقوا تامین می گردد. مفاد آیه فوق را اصلی کلی مستفاد از آیه سوره طلاق نیز تایید می کند:
“…وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً"(سوره طلاق،آیه ۲ )؛ و هر کس تقواى الهى پیشه کند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مى‏کند. ^[۵۸]
بنابراین، تقوی الهی با تعلیم الهی رابطه دارد؛ تعلیم الهی و بصیرت دینی، هر دو نتیجه تقوا و نمودی از شکوفایی فطرت انسانی در پرتو تعلیم دینی است؛ قرآن می فرماید:
” رَبَّنا وَ ابْعَثْ فیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ یُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ” (سوره بقره،آیه ۱۲۹)؛ اى پروردگار ما، از میانشان پیامبرى بر آنها مبعوث گردان تا آیات تو را برایشان بخواند و به آنها کتاب و حکمت بیاموزد و آنها را پاکیزه سازد و تو پیروزمند و حکیم هستى.
و یا آیه:” لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی‏ ضَلالٍ مُبینٍ"(سوره آل عمران، آیه ۱۶۴)؛ خداوند بر مؤمنان منت نهاد [نعمت بزرگى بخشید] هنگامى که در میان آنها، پیامبرى از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت بیاموزد هر چند پیش از آن، در گمراهى آشکارى بودند.^[۵۹]
این مبحث را با فرازی از خطبه غراء حضرت زهراء به پایان می رسانیم. ایشان می فرمایند:
“و اَشهد ان لا اله الا اللهُ وحدَه لا شریکَ له کلمه جعل الاخلاص تاویلها و ضَمّن القلوب موصولها و انار فی التفکر معقولها “
آیت الله مجتبی تهرانی در ترجمه و شرح این فراز خطبه می فرمایند: “و گواهی می دهم که خدایی جز الله نیست و شریکی برای او وجود ندارد. برای این کلمه توحید، خداوند تاویلی قرار داده و آن اخلاص است ( یعنی این شهادت به وحدانیت، کلمه ای است که ما می گوییم و نتیجه و تاویل آن اخلاص در عمل است.) و وابستگی به توحید خود را در دل ها جای داده است،( و این همان معنایی است که در معارف و روایات ما وجود دارد که: ” کل مولود یولد علی الفطره” یعنی، هرکس براساس فطرت زاده می شود. و در روایت دیگر آمده است که” الفطره هی التوحید” یعنی خدا همه دل ها را مفطور به توحید کرده است حتی دل مشرک و ملحد و کافر به معنای اخصش را ) و خداوند نورانی کرده است دل ها را به همان اندازه که از کلمه توحید تعقل می کنند. اگر توحید در قلب کسی وارد شد، ثمره اش اخلاص در عمل است و خداوند هم، توحید را در قلب همه انسان ها جاسازی کرده است و هیچ انسانی نیست که فاقد آن باشد و جمله قبلی حضرت زهرا دلالت بر این داشت. و حضرت در این فراز (و انار فی التفکر معقولها) از بحث قلب، وارد بحث عقل می شود و می فرماید همین کلمه توحید که در قلب است، تفکر معقول تو را نورانی کرده است. آن تفکری که کلمه توحید پشتوانه آن باشد یعنی آن تفکری که از کلمه توحید نورانیت گرفته باشد، تفکر نورانی و صحیح است و به خطا نمی رود. البته این معنا هم به حسب افراد و مراتب مختلف می شود و هرچه کلمه توحید، در دل فرد قوی تر باشد، تفکر هم نورانی تر است. ^[۶۰]
۱-۳-۵٫ عوامل بازدارنده از شناخت صحیح در قرآن
تفکر همواره در معرض اشتباه قرار دارد؛ چون گاهی عوامل بازدارنده ای متعرض جریان تفکر می شوند و میان تفکر و وصول انسان به حقیقت، مانع ایجاد می کنند؛ و هرگاه موانع و بازدارنده های تفکر به طور متراکم بر انسان فشار آورند، اندیشه انسان دچار جمود می شود؛ و زمانی که انسان به این حالت برسد، تفکر ارزش عظیم خود را در زندگی از دست می دهد و وظیفه طبیعی خود را در کار تشخیص حق و باطل، نیکی و بدی، کشف حقایق، کسب دانش و بالا بردن انسان در مدارج ترقی و کمال، انجام نمی دهد.^[۶۱]
در این بخش، قبل از آن که به بررسی مهمترین عوامل و آفات اندیشیدن و تفکر صحیح پرداخته شود، لازم است اشاره ای گذرا به این که خطا و اشتباه چگونه به وجود می آیند را در قرآن مورد بررسی قرار دهیم.
آیت الله جوادی آملی در خصوص چگونگی پیدایش خطا و اشتباه می فرمایند: “هستی و نیستی اشیاء و به تعبیر قرآنی حق و باطل همواره بدیهی و بین نیستند؛: اگر مساله هستی و نیستی و حق و باطل، امری ضروری و بدیهی می بود، صاحب نظران در علوم مختلف هرگز اختلاف پیدا نمی کردند و نیز شخص واحد در طول زندگی درباره برخی از مطالب علمی، نظرات متفاوت پیدا نمی کرد. بدیهی نبودن حق و باطل یا هستی و نیستی اشیاء موجب اشتباه می گردد. اشتباه ، همان چیزی است که در تعبیر قرآن با «لبس» از آن یاد شده است؛"لُبس” – به ضم – به معنا پوشیدن با “لَبس"- به فتح – به معنا اشتباه کردن هم ریشه است، خداوند درباره منکران معاد می فرماید:
” بَل هُم فی لَبسٍ من خلقٍ جدید"( سوره ق، آیه ۱۵)؛ ولى آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند!
یعنی آنها درباره حصول خلقت تازه پس از مرگ در اشتباه هستند. علت این اشتباه، همان پوشیدن لباس روح حق بر پیکر شبح باطل است. خدای سبحان درباره آمیختگی حق و باطل مثالی را بیان کرده و می فرماید:
” أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ أَوْدِیَهٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَداً رابِیاً وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغاءَ حِلْیَهٍ أَوْ مَتاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ کَذلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَ الْباطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفاءً وَ أَمَّا ما یَنْفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ کَذلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ"(سوره رعد،آیه ۱۷)
ترجمه: خداوند از آسمان آبى فرستاد و از هر درّه و رودخانه‏اى به اندازه آنها سیلابى جارى شد سپس سیل بر روى خود کفى حمل کرد و از آنچه (در کوره‏ها،) براى به دست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگى، آتش روى آن روشن مى‏کنند نیز کفهایى مانند آن به وجود مى‏آید- خداوند، حق و باطل را چنین مثل مى‏زند!- امّا کفها به بیرون پرتاب مى‏شوند، ولى آنچه به مردم سود مى‏رساند [آب یا فلز خالص‏] در زمین مى‏ماند خداوند این چنین مثال مى‏زند.
زبد و کف روی آب که باطل است، درونی تهی دارد و درون آن قشری از نم است، آن قشر از نم که یک نیم قوس است چهره سیلاب را فرا می گیرد، باطل همان درون تهی حباب است که در زیر نم قرار گرفته و نم از آب است . خداوند در این مسایل می فرماید: آن نم ها نیز به آب باز می گردد و آنگاه بطلان باطل روشن می شود، پس باطل آن مجموعه حباب نیست بلکه همان فضای خالی است که با نم پوشیده شده و رفته رفته با حرکت آب برطرف می گردد یعنی حق با تحول خویش، باطل را برطرف می کند، لذا فرمود: ” فیذهب جفاء “جفا، همان آب برد است که که بدون رنج خارجی بلکه با سعی داخلی خود آب از بین می رود.
فرق قرآن کریم با کتب عقلی منطقی که به بحث از انواع مغالطات و خطا های فکری پرداخته اند، در این است که قرآن کریم، افزون بر اشاره به اشتباه برخی از اندیشه ها، سبب فاعلی آن را نیز معرفی می کند، چنان که قرآن مبداء فاعلی علم صائب و مصون از مغالطه را، فرشتگان مدبر الهی می داند. قرآن کریم شیطان را به عنوان فاعل و کسی که حق را ابزار کار خود قرار داده به تلبیس دست می زند، یاد کرده و می فرماید:
” …. وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ * إِنَّما یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ “(سوره بقره، آیات ۱۶۹ – ۱۶۸ )؛ و از گامهاى شیطان، پیروى نکنید! چه اینکه او، دشمن آشکار شماست او شما را فقط به بدیها و کار زشت فرمان مى‏دهد (و نیز دستور مى‏دهد) آنچه را که نمى‏دانید، به خدا نسبت دهید. “^[۶۲]
قرآن کریم، مهمترین عواملی را که مانع اندیشیدن و مایه جمود فکری می شوند و در نتیجه میان تفکر و شناخت حقیقت و اظهار نظر درست در مسایل مختلف ایجاد سد می کند، ذکر کرده است: این عوامل عبارتند از تعصب و تقلید کورکورانه، ظّن و گمان، تمایلات و هوای نفس.^[۶۳]
۱-۳-۵-۱٫ تعصب و تقلید کورکورانه
منظور از تعصب^[۶۴] و لجاجت این است که کسی صرفا به دلیل وابستگی به رای و عقیده ای، بر آن رای و عقیده، بدون هیچ دلیل و برهانی وبدون توجه به محتوای سخنان دیگران پافشاری کند. آشکار است که انسان متعصب و لجوج به دلیل این صفت ناپسند خود، از راه یابی به حق و حقیقت محروم است. زیرا چنین شخصی در هر بحث و گفتگو تمام توان خود را صرف دفاع از عقاید خود می کند و حتی حاضر به شنیدن انتقادهای دیگران برای پی بردن به نادرستی و عیوب افکار و عقاید خود نیست . همین امر باعث می شود که نه خطاهای خود را بشناسد و نه به حقیقت جدیدی دست یابد.^[۶۵]
قرآن کریم پای بندی بسیاری از مردم را در کلیه قرون گذشته تاریخ، به عقاید پدرانشان و عبادتهای آنان، توصیف کرده است و متذکر شده است که آن ها با اندیشه ای آزاد از قید و بندهای آداب و رسوم سنتها و اندیشه های کهنه، قدرت نگرش به عقیده توحید را که انبیاء و پیامبران به آن دعوت می کردند، نداشتند:
“وَ إِذا قیلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى‏ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ قالُوا حَسْبُنا ما وَجَدْنا عَلَیْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ کانَ آباؤُهُمْ لا یَعْلَمُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُون"(سوره مائده ، آیه ۱۰۴)؛ و هنگامى که به آنها گفته شود: «به سوى آنچه خدا نازل کرده، و به سوى پیامبر بیایید!»، مى‏گویند: «آنچه از پدران خود یافته‏ایم، ما را بس است!» آیا اگر پدران آنها چیزى نمى‏دانستند، و هدایت نیافته بودند (باز از آنها پیروى مى‏کنند.) ^[۶۶]
۱-۳-۵-۲٫ ظن و گمان
عدم تعقل و تفکر و قضاوت صحیح، سبب پیدایش پندار غلط می گردد. تفکر درست، بر اساس علم و آگاهی استوار است و عدم آگاهی سبب می گردد که انسان عقاید و آراء و اصول رفتاری خود را بر پایه ظن^[۶۷] و گمان استوار سازد و این امر زمینه گمراهی فرد را فراهم می سازد. قرآن کریم می فرماید:
“وَ ما یَتَّبِعُ أَکْثَرُهُمْ إِلاَّ ظَنًّا إِنَّ الظَّنَّ لا یُغْنی‏ مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ بِما یَفْعَلُونَ"(سوره یونس، آیه۳۶)؛ و بیشتر آنها، جز از گمان (و پندارهاى بى‏اساس)، پیروى نمى‏کنند (در حالى که) گمان، هرگز انسان را از حقّ بى‏نیاز نمى‏سازد (و به حق نمى‏رساند)! به یقین، خداوند از آنچه انجام مى‏دهند، آگاه است.
قرآن کریم، همچنین در آیه ۳۲ سوره جاثیه می فرماید:
” وَ إِذَا قِیلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ السَّاعَهُ لَا رَیْبَ فِیهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِى مَا السَّاعَهُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَ مَا نحَنُ بِمُسْتَیْقِنِین"(سوره جاثیه، آیه ۳۲)؛ و هنگامى که گفته مى‏شد: «وعده خداوند حقّ است، و در قیامت هیچ شکّى نیست»، شما مى‏گفتید: «ما نمى‏دانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانى در این باره داریم، و به هیچ وجه یقین نداریم.
از دیدگاه قرآن کریم، تا چیزی برای آدمی قطعی و ثابت نشده باشد، نباید آن را ملاک عمل خود قرار دهد و از آن پیروی کند:
” وَ لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً"( سوره اسراء، آیه ۳۶؛ از آنچه به آن آگاهى ندارى، پیروى مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه مسئولند.^[۶۸]

تعداد داده ها

۶٫۰۵۸۲۵

میانگین

۱٫۱۰۹۹۰

انحراف معیار استاندارد

۰٫۲۵۸۲۳

قدر مطلق بیشترین انحراف

۰٫۱۹۸۰۸

بیشترین انحراف مثبت

-۰٫۲۵۸۲۳

بیشترین انحراف منفی

۲٫۶۲۰۷۶

آماره Z

۰٫۰۰۰۰۰

مقدار معنی داری

با انجام این آزمون به ازای تمامی شاخص های مطرح شده در پرسشنامه، مشخص گردید که عدد معناداری برای کلیه شاخص های سنجش کمتر از سطح معناداری ۵% می باشد. لذا فرض _۰H را نمی توان پذیرفت. بنابراین داده ها از توزیع نرمال تبعیت نمی کند. در نتیجه بایستی از آزمون های ناپارامتریک برای آزمون فرضیات بهره گرفت.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۴-۳-۳) آزمون دوجمله ای
به منظور ارزیابی توانمندی شاخص ها جهت سنجش توانمندی شاخص های موفقیت سیستم برنامه ریزی منابع سازمان در پرسشنامه اول، وضعیت هر یک از سوالات مربوط به شاخص های ارزیابی کننده های موفقیت سیستم برنامه ریزی منابع سازمان توسط آزمون دو جمله‌ای مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به اینکه طیف لیکرت هفت تایی برای این پرسشنامه استفاده شده است؛ اعداد مساوی و کمتر از ۴ نشان دهنده نامناسب بودن متغیر و اعداد بالای ۴ نشان دهنده مناسب بودن متغیر می باشد.
در حقیقت به ازای هر یک از شاخص ها و همچنین در سطح هر یک از عوامل، فرضیه های زیر ارائه خواهند شد:
فرض صفر : پاسخ دهندگان درباره مساله مطرح شده نظر موافق ندارند (نقیض). به عبارت دیگر، بیش از نیمی از پاسخ دهندگان، شاخص را حائز توانایی سنجش موفقیت پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان نمی دانند.
فرض مقابل : پاسخ دهندگان درباره مساله مطرح شده نظر موافق دارند (ادعا). به عبارت دیگر، بیش از نیمی از پاسخ دهندگان، شاخص را حائز توانایی سنجش موفقیت پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان می دانند.
در صورتی که در سطح خطای ۰٫۰۵ درصد، سطح معنی داری (Sig.) کمتر از ۰٫۰۵ باشد، فرض مقابل یا همان ادعا تائید خواهد شد. به عبارت دیگر، شاخص هایی که دارای سطح معنی داری کمتر از ۰٫۰۵ باشند، با موفقیت پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان در ارتباط خواهند بود. به عبارت دیگر، بیش از نیمی از پاسخ دهندگان، شاخص را حائز توانایی سنجش سنجش توانمندی موفقیت پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان می دانند.
آزمون فرضیه های فرعی مربوط به آزمون دو جمله‌ای
پیش از برگزاری آزمون جهت بررسی فرضیات اصلی پژوهش، باید نتایج مربوط به هر یک از فرضیات فرعی مشخص گردیده و در صورتی که برخی از فرضیه های فرعی (که نشانگر شاخص ها هستند) توسط آزمون مورد تائید قرار نگرفتند، از آزمون دو جمله ای مربوط به فرضیات اصلی حذف شوند. بهمین جهت آزمون های فرض مربوط به هر یک از فرضیه های فرعی (شاخص ها) به ترتیب عوامل ارائه خواهند شد. نتیجه تائید برای این آزمون به معنای وجود توانایی سنجش و تاثیرگذاری شاخص است.
جدول ۴-۹) آزمون دو جمله ای – شاخص اول

الف:

شکل ‏۴‑۷: ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۱ با کنترلگر قدیمی برای حذف وزوز.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

ردیابی سیگنال دلخواه، خطوط نقطه چین خروجی و خطوط صاف مقدار دلخواه میباشد.
ب:

شکل ‏۴‑۸: سیگنال کنترل و سیگنال خطا برای ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۱ با کنترلگر قدیمی برای حذف وزوز.
سیگنال کنترل توسط نقطه چین و مقدار خطای خروجی توسط خطوط صاف نمایش داده شده است.
سامانه به همراه کنترلگر AFSMC قدیمی در شرایط مسیر دلخواه و مقدار اولیه و وارد شدن اغتشاش در میانه مسیر .
الف:

شکل ‏۴‑۹: ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۲ با کنترلگر قدیمی برای حذف وزوز.
ردیابی سیگنال دلخواه، خطوط نقطه چین خروجی و خطوط صاف مقدار دلخواه میباشد.
ب:

شکل ‏۴‑۱۰: : سیگنال کنترل و سیگنال خطا برای ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۲ با کنترلگر قدیمی برای حذف وزوز.
سیگنال کنترل توسط نقطه چین و مقدار خطای خروجی توسط خطوط صاف نمایش داده شده است.
سامانه به همراه کنترلگر AFSMC قدیمی در شرایط مسیر دلخواه مقدار اولیه و وارد شدن اغتشاش در میانه مسیر.
الف:

شکل ‏۴‑۱۱: سیگنال کنترل و سیگنال خطا برای ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۱ با کنترلگر جدید.
سیگنال کنترل توسط نقطه چین و مقدار خطای خروجی توسط خطوط صاف نمایش داده شده است.
ب:

شکل ‏۴‑۱۲: ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۱ با کنترلگر جدید.
ردیابی سیگنال دلخواه، خطوط نقطه چین خروجی و خطوط صاف مقدار دلخواه میباشد.
سامانه به همراه کنترلگر جدید AFSMC در شرایط مسیر دلخواه و مقدار اولیه و وارد شدن اغتشاش در میانه مسیر .
الف:

شکل ‏۴‑۱۳: ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۲ با کنترلگر جدید.
ردیابی سیگنال دلخواه، خطوط نقطه چین خروجی و خطوط صاف مقدار دلخواه میباشد.
ب:

شکل ‏۴‑۱۴: سیگنال کنترل و سیگنال خطا برای ردیابی سیگنال دلخواه، برای سناریوی ۲ با کنترلگر جدید.
سیگنال کنترل توسط نقطه چین و مقدار خطای خروجی توسط خطوط صاف نمایش داده شده است.
سامانه به همراه کنترلگر جدید AFSMC در شرایط مسیر دلخواه مقدار اولیه و وارد شدن اغتشاش در میانه مسیر.
نتیجه گیری
بنابراین از شکل های شبیه سازی شده مشاهده میگردد که عمل ردیابی مقدار دلخواه در کنترلگر جدید نسبت به قدیم، دارای عملکرد بهتری میباشد، یعنی خروجی سامانه در زمان کمتری به مقدار دلخواه میرسد و همچنین این عمل بازای مقدار سیگنال خطای کمتری نسبت به کنترلگر قدیمی میباشد و همینطور در زمان ورود اغتشاش به سامانه دارای قابلیت بیشتری در حذف اغتشاش و ادامه دادن مسیر دلخواه را دارد .
نتیجه گیری و پیشنهادها
نتیجه گیری
گزارش فوق شامل طراحی یک کنترلگر جدید و مدل کردن یک سامانه مکانیکی زیر تحریک (شناور اثر سطحی) و سپس در نهایت شبیه سازی کل سامانه به همراه کنترلگر میباشد.
با توجه به اینکه کنترل مد لغزشی در مواجه با سامانه هایی که دارای عدم قطعیت میباشند و همچنین دارای متغیرهای زیاد هستند، میتواند رفتار مناسبی ارائه دهد، از این نوع روش کنترل برای سامانه فوق استفاده میکنیم. اما همانطور که در منابع مختلفی به این موضوع اشاره شده است، این روش کنترل دارای معایبی نیز میباشد، پس تلاش ما در عملکرد مطلوب سامانه، مشروط به حداقل کردن این معایب است. تا به حال روش های متفاوتی برای کم کردن معایب کنترل مد لغزشی معرفی شده است که یکی از آنها، کنترل مد لغزشی فازی میباشد، در واقع، اساس و پایه این روش کنترل همان کنترل همان کنترل مد لغزشی است که در آن از یک سامانه فازی برای بهبود رفتار کنترل مورد نظر استفاده شده است، اما باید توجه داشت که استفاده از منطق فازی در کنترل مد لغزشی، در کاربردهای مختلف و به منظورهای مختلف، استفاده شده است. یکی از کاربردهای استفاده از منطق فازی در کنترل مد لغزشی، برای تخمین ترمهای نا معلوم میباشد که این ترمهای نامعلوم از عدم قطعیتهای مدل سامانه ناشی شده است و در نهایت خود را در کنترلگر نمایان میکند. یکی دیگر از روش های استفاده از منطق فازی در کنترل مد لغزشی، برای از بین بردن پدیده ایی خاص با نام وزوز میباشد که یکی از معایب مهم کنترل لغزشی است. بنابراین تلاش ما در اینجا برای حداقل کردن معایب کنترل لغزشی برای رویارویی با سامانه مورد نظر به این نکته رسید که در صورت ترکیب هر دو روش اشاره شده، چه تاثیری را روی سامانه تحت کنترل بوسیله کنترلگر جدید طراحی شده میتوان انتظار داشت. پس به طراحی یک کنترلگر جدید لغزشی فازی با بهره گرفتن از دو سامانه فازی کاملا مجزا برای هرکدام از تخمین گرهای مورد نظر پرداختیم، بطوری که یکی از آنها عمل تخمین ترمهای نامعلوم و دیگری عمل حذف وزوز را بطور همزمان انجام دهد. سپس با توجه به نتایج شبیه سازی برای عمل ردیابی که در آن