گردش نقدی/
بدهی جاری

فعالیت

فروش خالص/
کل دارائی

دوره وصول مطالبات

دوره گردش کالا

فروش/
سرمایه در گردش

دوره واریز بستانکاران

سرمایه گذاری

نسبت کل بدهی/
حقوق صاحبان سهام

بدهی جاری/
حقوق صاحبان سهام

بدهی بلند مدت/
حقوق صاحبان سهام

نسبت مالکانه

نسبت پوشش بهره

سودآوری

سود ناخالص/ فروش

سود عملیات/ فروش

بازده فروش

بازده حقوق صاحبان سهام

بازده دارائی

۷٫۲٫ نسبت­های نقدینگی
نقدینگی عبارتست از توانایی و قدرت شرکت در بازپرداخت بدهی­های کوتاه مدت خود. اساس کاربرد این نسبت­ها بر این فرض استوار است که دارایی­ های جاری منبع اصلی شرکت برای بازپرداخت بدهی­های جاریست و مدیران شرکتها می­توانند با بهره گرفتن از این گروه نسبت­ها، قدرت بنگاه خود را در بازپرداخت بدهی­های کوتاه مدت مورد سنجش قرار دهند. علاوه بر مدیران و سهامداران شرکت، اطلاع از این گروه نسبت­ها، برای بستانکاران تجاری و وام دهندگان کوتاه مدت نیز مفید خواهد بود، چرا که اینان برای وام دهی، بیش از هرچیز وضعیت نقدینگی شرکت را مورد توجه قرار می­ دهند.نقدینگی جهت اجرای فعالیت­های واحد تجاری ضروری است، به خصوص در زمانی که شرکت با مشکلات خاصی نظیر رکود اقتصادی و یا زیانهای ناشی از آن و یا افزایش ناگهانی در قیمت مواد اولیه و یا قطعات مورد استفاده شرکت روبه رو گردد. در چنین شرایطی چنانچه شرکت فاقد نقدینگی کافی باشد مشکلات مالی جدی برای آن به وجود خواهد آمد. (برادران حسن زاده و همکاران، ۱۳۸۸).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۸٫۲٫ معیارهای اندازه گیری نقدینگی
با توجه به دیدگاه های مختلفی که وجود دارد، شاخص های متفاوتی برای اندازه ­گیری نقدینگی شرکت ارائه شده است که ذیلاً در قالب دو دسته معیارهای سنتی و معیارهای نوین به بررسی آنها می پردازیم.
۱٫۸٫۲٫ شاخص‌‌های سنتی اندازه ­گیری نقدینگی
در شاخص­ های سنتی نقدینگی، تاکید اصلی بر این موضوع است که هر چه دارایی­ های جاری بیشتر از بدهی­های جاری باشد، وضعیت نقدینگی شرکت مطلوب­تر است. به عبارت دیگر دارایی­ های جاری صرف­نظر از ترکیب آنها نمایانگر توان پرداخت شرکت و بدهی­های جاری نیز صرفنظر از ترکیب آن، نمایانگر نیازهای نقدی شرکت است. بر اساس همین دیدگاه نسبت های جاری و آنی برای اندازه گیری وضعیت نقدینگی ارائه شده ­اند (تیموتی و اندرو، ۱۹۹۷).
نسبت جاری: عبارتست از حاصل تقسیم دارایی­ های جاری به بدهی­های جاری. این نسبت نشان­دهنده توانایی بازپرداخت بدهی­های جاری از محل دارائی­های جاری موسسه می­باشد.
نسبت سریع (آنی): نسبت سریع از تقسیم نقدترین اقلام دارائی جاری (وجوه نقد، موجودی بانک و اسناد دریافتنی) به بدهی­های جاری به­دست می ­آید. موجودی کالا به دلیل اینکه برای نقد شدن به مدت زمان طولانی­تری نیاز دارند، در این محاسبه لحاظ نمی­شوند. پیش پرداختها نیز به دلیل اینکه اصولا” به وجه نقد تبدیل نمی­شوند در این محاسبه جزء دارائی­های جاری محسوب نمی­شوند. بدیهی است که رقم بیش از یک برای این نسبت نشان­دهنده توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی­های جاری است.
خالص سرمایه در گردش عبارت است از: دارایی جاری منهای بدهی جاری.
سایر نسبتهای نقدینگی:
نسبت وجه نقد: این نسبت از رابطه زیر محاسبه می­ شود: