• مدیریت بهره برداری از زمین ‌و موضوعات تنوع زیستی وجنگل ها.



• مدیریت زمین ‌و موضوعات تغییر آب وهوا.
• موضوعات مرتبط با اثرات مواد شیمیایی، زباله های صنعتی وشهر نشینی بر زمین وخاک.
• سیاست ها وخط مشی های بهره برداری از زمین، تجارت وفقر زدایی.

بدیهی است قانون ‌کارآمدتر و پیشرفته خاک نقش مهم وحیاتی را ‌در انطباق ابعاد مختلف این استراتژی واجرای آن درسطح ملی به عنوان بخشی از یک رویکرد جامع ‌و منسجم جهت مدیریت بهره برداری از زمین ‌و حفاظت از خاک ایفاء می کند. دستورالعمل حاضر اذعان دارد که ابعاد مختلف استراتژیUNEP می‌تواند به گونه ای مؤثر ‌و کارآمد در تدوین ارکان ویژه سازمانی وحقوقی قانون ملی خاک، یادرتعیین جهت برخی ارکان یا مجموعه ای از ارکان خاص ویا تعیین ارکان یادشده مورد استفاده قرارگیرد^[۱۶].

دستورکار۲۱ (فصل۱۲، مدیریت اکوسیستم های شکننده، مبارزه بابیابان زدائی وخشکسالی)

محدوده این برنامه به شرح زیر است:

• • توسعه طرح های همه جانبه آماده باش وامداد خشکسالی، ازجمله ترتیبات کمک رسانی به مناطق درمعرض خشکسالی وطراحی برنامه هایی برای آوارگان ناشی از مسائل زیست محیطی.

• تشویق وترویج اشتراک مساعی مردمی وآموزش زیست محیطی، باتمرکز ‌بر مسائل مربوط به بیابان زدائی و مدیریت آثارخشکسالی.

پروتکل کیوتو

بند دوم این پروتکل، از توسعه پایدار حمایت می‌کند واز هریک از اعضاء می‌خواهد تاسیاست ها ‌و اقداماتی را برای حفظ وارتقاء ذخیره گاه ها ومحل های مصرف گازهای گلخانه ای ‌با درنظرگرفتن تعهداتشان درقبال موافقتنامه های زیست محیطی بین‌المللی مختلف، روش های مدیریت پایدارجنگل به اجرا درآورند. همچنین مسئولیت دارند تا از اشکال پایدار کشاورزی ‌در سایه ویژگی های تغییر اقلیم حمایت نمایند. روشن شده است که قوانین زیست محیطی می بایست نقش مهمی در حاظت واحیا محل های ترسیب کربن وتوسعه محل های مصرف فعلی یعنی برگرداندن کربن به خاک وذخیره آن در ذخیره گاه های درازمدت ایفا نماید. دربرخی شرایط، لازم است ارکان حقوقی خاصی مشخص شوند تابعنوان بخشی از هدف نهایی بهره برداری پایدار خاک وجلوگیری از فرسایش آن وپیشگیری از تشکیل ریزگردها، به ترسیب کربن خاک بپردازند.

حاصل میزگرد سال۲۰۰۱ آن بود که برخی کشورهای دارای اراضی وسیع کشاورزی ‌و دامداری موافقت کردند که از طریق بهبود شیوه های کشاورزی، انتشار ریزگردها راکاهش دهند، چراکه بخش عظیمی از ایجاد ریزگردها در این کشورها ناشی از شیوه های کاربری اراضی کشاورزی است.

اصول جنگل

اصول جنگل UNEPدرسال۱۹۹۲ ، بیانیه غیر حقوقی الزام آور ‌بر مبنای‌ تفاهم جهانی در زمینه حفاظت، مدیریت، توسعه پایدار جنگل ها می‌باشد. این اصول براین باور هستند که جنگل ها فرآیندهای اکولوژیکی منحصر به فرد وپیچیده ای دارند که اساس ظرفیت بالقوه وبالفعل آن ها برای تأمین منابع دربرطرف ساختن نیازهای انسان ونیز ارزش های زیست محیطی می‌باشند. همچنین مسئولیت حفاظت وتوسعه پایدار دربسیاری از کشورها برعهده دولت ها در سطوح ملی، استانی ومحلی دانسته است. در این بیانیه همچنین عقیده براین است که می توان اجزای مختلف اصول جنگل را درون راهبردهای مدیریت جنگل به شکل رهنمودهایی برای مدیریت جنگل ها گنجاند تا با حفاظت ومدیریت محیط خاک که تخریب آن عامل اصلی بیابازایی و وقوع ریزگردهامی باشد، توجه بیشتری شود.

اتحادیه بین‌المللی حفظ طبیعت^[۱۷] (IUCN)

اتحادیه بین‌المللی حفظ طبیعت، یک سازمان بین‌المللی با وظیفه یافتن راه‌ حل ‌های عملی برای طبیعت در معرض فشار و چالش‌های توسعه در جهان با مأموریت حفظ «تنوع زیستی» است زیرا تنوع زیستی پایه اصلی برخی چالش‌های جهان امروز چون تغییر آب و هوا، توسعه پایدار و امنیت غذایی محسوب می‌شود و در عمل به دنبال «حفظ» طبیعت و «پایداری» آن در مقیاس جهانی و محلی و با بهره گرفتن از کمیسیون‌های علمی، پروژه های عملی و سازمان‌های عضو در مقیاس جهانی است. این اتحادیه متشکل از نهادهای ملی، بین‌المللی، سازمان‌های دولتی، غیردولتی و بخش خصوصی است و یکی از مهمترین فعالیت‌های آن تنظیم دوره‌ای لیست قرمز گونه‌های در معرض تهدید است. با ظهور اولین جوانه های مفهوم توسعه پایدار، اتحادیه حفظ طبیعت در کشورهای مختلف فعال شد و متخصصین داوطلب بسیاری را به خدمت گرفت و خدمات مشاوره‌ای و حافظتی را در مقیاس منطقه‌ای و محلی تدارک دید و شبکه کمیته‌ها و نهاد‌های مشورتی منطقه‌ای خود را به تعداد بیشتری از کشورها توسعه داد. این نهاد از تحقیقات علمی حمایت کرده و پروژه های می دانی را در مقیاس جهانی اداره می‌کند و دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی،‌ آژانس‌های ملل متحد، ‌شرکت‌ها و جماعات محلی را کنار هم گرد می‌آورد تا سیاست‌های لازم را توسعه داده و به کار گیرند. این اتحادیه قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین شبکه محیطی جهان با عضویتی دموکراتیک با شراکت بیش از ۱۰۰۰ سازمان دولتی و غیردولتی و تقریباً ۱۱ هزار دانشمند داوطلب از بیش از ۱۶۰ کشور جهان است. فعالیت‌های این اتحادیه تحت حمایت بیش از ۱۰۰۰ گروه حرفه‌ای در بیش از ۴۰ اداره و صدها شریک در بخش عمومی، ‌سازمان غیردولتی و بخش خصوصی در نقاط مختلف دنیا است. شعبه مرکزی آن در شهر «گلاند» سویس در نزدیکی ژنو قرار دارد. دیدگاه بیان‌شده این اتحادیه دنیایی است که برای طبیعت ارزش قایل باشد و آن را حفظ کند. مأموریت این تشکل اثرگذاری، تشویق و کمک به جوامع مختلف در سرتاسر دنیا برای حفظ طبیعت و اطمینان از این مسئله است که هر گونه استفاده از منابع طبیعی اجتناب‌پذیر و از نظر اکولوژیکی پایدار است

در پیش نویس موافقتنامه IUCN که به عنوان یک قرارداد، اصول منعکس شده درمعاهده های بخشی که برمحیط زیست وتوسعه اثر می‌گذارند را به هم پیوند می‌دهند، تهیه شده است. این پیش نویس، بندهای زیادی دارد که ‌در زمینه حفاظت ومدیریت خاک، جلوگیری از بیابان زایی و تشکیل ریزگردها می‌باشند.

بند۱۸ به طور مشخص به شرح زیر به موضوع حفاظت از خاک می پردازد:

اعضا باید به منظور حصول اطمینان از حفاظت و در صورت لزوم نظارت خاک ها درتمام نظام های زیستی اقدامات مناسب را به کار گیرند وبا اجرای اقدامات مؤثر به جلوگیری از فرسایش خاک، مقابله با بیابان زایی، حمایت از فرایند تجزیه مواد آلی ‌و استمرار باروری خاک ها بپردازند.

برنامه عمل منطقه ای غبار

آسه آن^[۱۸] ( اتحادیه ملت های جنوب شرق آسیا) یک سند منطقه ای ‌در زمینه آلودگی فرامرزی ناشی از ذرات دودوغبار به نام برنامه عمل منطقه ای غبار، درسال۱۹۹۷ تدوین کرد. در واقع این سند مشهورترین سند منطقه ای در این زمینه درسطح بین‌المللی است.

این برنامه در راستای انجام تعهد به همکاری مکانیزم های نظارت منطقه ای را اتخاذ ‌کرده‌است. بدین نحو که برای جلوگیری ازآتش سوزی ‌و خطرات ناشی ازآن مناطق به تجهیز منابع در این راستا ملزم شده اند واین از طریق ایجاد سیستم های مانیتورینگ می‌باشد.