همان طور که مشاهده شد نتایج آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه با مقایسه میزان تغییرات ضربان قلب ریکاوری در سه گروه تمرینات اینتروال، تمرینات دایرهای و کنترل نشان داد که بین تغییرات ضربان قلب ریکاوری در بین این سه گروه تفاوت معنیداری وجود دارد.
جدول ۴-۲۶٫ مقایسه تأثیر تمرینات اینتروال و دایرهای بر ضربان قلب ریکاوری فوتسالیستهای مبتدی
مقایسه گروه ها | اختلاف میانگین | سطح معنیداری | ||
گروه تمرینات اینتروال | گروه تمرینات دایرهای | ۴۰/۱ | ۵۱/۰ | |
گروه کنترل | ۴۰/۷- | *۰۱/۰ | ||
گروه تمرینات دایرهای | گروه کنترل | ۸۰/۸- | *۰۱/۰ | |
۰۵/۰P≤
نتایج آزمون تعقیبی توکی با مقایسه زوجی گروه ها نشان داد که میزان کاهش ضربان قلب ریکاوری در گروه کنترل به طور معنیداری از دو گروه دیگر کمتر بود، و همچنین میزان کاهش ضربان قلب ریکاوری در گروه تمرینات دایرهای نیز نسبت به گروه تمرینات اینتروال تفاوت معنیداری نداشت.
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
۵-۱ مقدمه
برنامه تمرینی اینتروال و دایره ای با شدت بالا به منظور دستیابی به چند هدف و به طور همزمان اجرا می شوند و اثر این نوع تمرینات بر عملکرد فوتسالیست های مبتدی مرد مورد مقایسه و مطالعه قرار گرفت . یافته های پژوهش با بهره گرفتن از روش های آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد و نتایج آن ها در فصل چهارم به صورت جداول و شکل ارائه گردید.
۵-۲ خلاصه پژوهش
مقایسه اثر تمرینات اینتروال و دایره ای با شدت بالا بر عملکرد فوتسالیست های مرد هدف این پژوهش بود. بدین منظور ۳۰ ورزشکار دانشجوی فوتسالیست مبتدی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت به ترتیب با میانگین( قد ۱۷۵٫۹۶ سانتی متر ، وزن ۷۲٫۲۲ کیلوگرم) به صورت نمونه در دسترس و داوطلبانه در پژوهش انتخاب شدند .آزمودنی ها شرکت کننده در برنامه های تمرینی فوتسال تحت برنامه های تمرینی اینتروال و دایره ای با شدت بالا قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل ۱۲ جلسه(هفته ای ۲روز) شامل۱۰ دقیقه گرم کردن و همین مدت سرد کردن بود ، تمرینات اینتروال با شدت و سرعت بالا در ۱۰ ایستگاه و تمرینات دایره ای با شدت بالا در ۸ ایستگاه به طور همزمان انجام گرفت.
اطلاعات بوسیله نرم افزار SPSS مورد بررسی آماری قرار گرفت .
در تجزیه وتحلیل از آزمون گلمورف –اسمیرنوف برای نرمال بودن توزیع داده ها و آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد . نتایج حاضر نشان داد که بین میزان توان بی هوازی ، چابکی ، کاهش ضربان قلب ، کاهش ضربان قلب ریکاوری در گروه کنترل به طور معناداری از دو گروه دیگر کمتر است و در گروه اینتروال و دایره ای تفاوت معناداری وجود ندارد ، همچنین یافته های پزوهش نشان داد میزان افزایش توان هوازی در گروه تمرینات اینتروال به طور معناداری از دو گروه دیگر بیشتر است ، از طرفی میزان افزایش توان هوازی گروه تمرینات دایره ای نیز به طور معناداری از گروه کنترل بیشتر بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت انجام تمرینات اینتروال و دایره ای تاثیرات معناداری در توان هوازی ، توان بی هوازی ، چابکی ، ضربان قلب استراحت ، ضربان قلب ریکاوری داشته است .
۵-۳ بحث ونتیجه گیری
استراتژی تمرینات اینتروال بر پایه آموزش مدت هاست که توسط مربیان ورزشی برای رسیدن به اهداف جسمانی ، فیزیولوژیکی و فنی بازیکنان مورد استفاده قرار گرفته است ، با این حال مبنای علمی تاثیرات چنین تمرینات در اجرای جسمانی بازیکنان مشخص نشده است (۱۰۲). تغییر در رویکرد ورزش های تیمی مانند فوتبال به عرصه سرمایه گذاری باعث شده که تیم ها به دنبال روش های مختلف آموزش به منظور توسعه ظرفیت های رقابتی خود باشند. سطح تناسب هر بازیکن به توانایی هر فرد در برآورده کردن نیاز ها جسمانی یک رقابت ورزشی و در نهایت تعیین پتانسیل هر فرد در مشارکت تیمی در رشته ورزشی بستگی دارد .تجزیه و تحلیل زمان حرکت در بازی به هدایت الگوهای خاص فعالیتی در برآورده کردن نیازهای جسمانی ورزشکاران در سطوح پایین ، متوسط و بالای رشته های ورزشی کمک می کند ، این عوامل نشان داده که سطح یک تیم با انجام توانایی بازیکنان به انجام مکرر ورزش با شدت بالا دارای همبستگی مثبت است (۲۶).
از سوی دیگر نوع شدت تمرینات ورزشی در بهبود عملکرد بازیکنان فوتسال موثر است ، مطالعات نشان داده بازیکنان در طول بازی حرفه ای نیازمند ۷۶ درصد توان هوازی می باشند و شواهد گویایی این موضوع است که در هر ۷۹ ثانیه از شروع بازی مصرف اکسیژن در طیف وسیعی از ۴۵ تا ۵۵ میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه در تلاش های با حداکثر سرعت دویدن مشاهده شده است (۳۸). شدت فعالیت فوتبالیست های حرفه ای در مقادیر ضربان قلب و اکیسژن مصرفی به طور متوسط حدود ۶ درصد بالاتر از آستانه هوازی بوده است (۱۱۷). از سوی دیگر فعالیت های اینتروال به عنوان تکنیک های با شدت های بالا در حرکات کوتاه مدت دارای دوره های بهبود کوتاه می باشد(۱۱۰). از مزایایی اصلی تمرینات اینتروال این است که به ورزشکاران اجازه می دهد برای آموزش سریع و شدیدتر ، بدون خستگی و تمرین زدگی به بهبود عملکردهای فیزیولوژیکی خود از قبیل : سرعت ، قدرت دست یابند و با توانایی استفاده از چربی بدن به عنوان سوخت در این برنامه آموزشی باعث بالا رفتن و بهبود ویژگی های افراد شود (۱۲۶). از طرفی آموزش دایره ای شامل فرم های متعددی از تمرینات مقاومتی در یک توالی از پیش تعیین شده است (۷۱). تمرینات مقاومتی در توسعه ظرفیت جسمانی افراد موثر است به طوری که این تمرینات باعث افزایش برون ده قلبی در فشار خون سیستولیک و حفظ و یا اندک کاهش در فشار خون دیاستولیک و افزایش فشار نبض می شود . بنابر این با بالا بردن حجم عضله قلب باعث بالابردن ظرفیت هوازی ورزشکاران شده است (۹۲).لذا در این پژوهش مقایسه اثرات دو نوع تمرینات اینتروال و دایره ای بر توان هوازی ، توان بی هوازی ، چابکی ، ضربان قلب استراحت و ضربان قلب ریکاوری فوتسالیست های مبتدی مرد مورد بررسی قرار گرفت .
۵-۳-۱ تاثیر یک دوره تمرینات اینتروال و دایره ای بر توان هوازی فوتسالیست های مبتدی مرد
نتایج این پژوهش نشان داد میزان افزایش توان هوازی در گروه تمرینات اینتروال به طور معناداری از تمرینات دایره ای بیشتر بوده است.