در شرکت های دولتی
حقشناس،جمشیدیان،شائمی، شاهین، یزدان شناس(۱۳۸۶)، سادلر(۲۰۰۰)، زامپاتاکیس، موستاکیس[۷۲](۲۰۰۷)،کرنی و همکاران(۲۰۰۸)، هالت، روترفورد، کلوسی[۷۳]، (۲۰۰۷)، شهرکی پور و همکاران(۱۳۸۹)، طاهری و همکاران(۱۳۸۹)
در شرکت های تولیدی
بارینگر و بلودرن(۱۹۹۹)، بارت(۱۹۹۶)، مقدسی(۱۳۸۸)، تقی زاده و همکاران(۱۳۸۶)، موریش، دیاکن(۲۰۰۹)؛ موریش، دیاکن(۲۰۱۱)
در شرکت های خدماتی
فیضی(۱۳۸۵)، فرهنگی و صفرزاده(۱۳۸۴)، علیمردانی، قهرمانی، ابوالقاسمی(۱۳۸۸)؛ فیضی(۱۳۸۵)
در سازمان های از پیش تاسیس شده و بزرگ
وینکر و همکاران(۲۰۰۷)، زهرا(۱۹۹۱)، عبدالملکی و همکاران(۱۳۸۷)، موریس، پل(۱۹۸۷)
در سازمان های کوچک و متوسط و تازه تاسیس
الوانی، رودگرنژاد(۱۳۸۹)، ژانگ و همکاران(۲۰۰۸)، زهرا و همکاران(۲۰۰۹)، خنیفر و وکیلی(۱۳۸۷)، بوجیکا، فوینتا(۲۰۱۲)، گین هیوز و همکاران(۲۰۰۸)، فاربر(۱۹۹۹)، دهقان، حقیقی(۲۰۰۸)، استاچتیبک(۲۰۱۱)
با توجه به تفاوتهای مذکور، نویسندگان از کارآفرینی سازمانی تعاریف بیشماری ارائه کرده اند که در جدول ۲-۷ به برخی از آنها اشاره می شود.
جدول ۲‑۷- خلاصه ای از تعاریف موجود از کارآفرینی سازمانی
تعاریف موجود از کارآفرینی سازمانی
کوین و سلوین[۷۴] (۱۹۹۱)
توسعه قلمروی شایستگی های شرکت و به کارگرفتن فرصت های مرتبط از طریق تولید داخلی و ترکیب منابع جدید را کارآفرینی سازمانی گویند.
زهرا(۱۹۹۱) دس، لامکین، مک گی[۷۵](۱۹۹۹)
کارآفرینی سازمانی فرایندی است که در آن محصولات یا فرایندهای نوآوری شده از طریق ایجاد کسب و کار جدید برای بهبود قابلیت سود دهی سازمانی و بالا بردن جایگاه رقابتی شرکت، درون شرکت های از قبل تاسیس شده ایجاد می شود
زهرا (۱۹۹۳)
فرایند کارآفرینی سازمانی که ۲ بعد مجزا ولی مرتبط به هم دارد )نوآوری و یا توسعه کسب و کار، تجدید استراتژیک)
زهرا (۱۹۹۵ – ۱۹۹۶)
مجموعه تلاش های شرکت که شامل نوآوری، تجدید استراتژیک و توسعه کسب و کار میباشد
لامکین، دس(۱۹۹۶)
فعالیت های کارآفرینانه در مسیرهای جدید(توسعه کسب و کار) را کارآفرینی سازمانی گویند.