۹

۷۷۵_/۰

شبکه و ارزیابی

۸

۷۲۳_/۰

کل (شایستگی مربی)

۲۰

۸۵۹_/۰

خودکارآمدی رهبری

۸

۸۱۷_/۰

همانطور که یافته­های جدول ۱۷٫۴ نشان می­دهد میزان ضریب آلفا کرونباخ برای ۲۰ سئوال پرسشنامه شایستگی مربی میزان ۸۵۹/۰ و برای ۳ سئوال مؤلفه راهنمایی و مشاوره میزان ۷۰۱/۰، برای ۹ مؤلفه ارائه اطلاعات میزان ۷۷۵/۰و برای مؤلفه شبکه و ارزیابی میزان ۷۲۳/۰ و نیز برای ۸ سئوال پرسشنامه خودکارآمدی رهبری میزان ۹۰۳/۰ محاسبه شده است که چون میزان این ضریب برای هر یک از شاخص ­ها و مؤلفه­هایشان بیش از ۷/۰ می­باشد لذا پایایی پرسشنامه تأیید شده و نیازی به اقدام اصلاحی در این خصوص نیست.

۳٫۲٫۴٫تحلیل عاملی اکتشافی شاخص شایستگی مربی (تعیین روایی یا اعتبار پرسشنامه شایستگی مربی)
در تحلیل عاملی اکتشافی محقق در صدد کشف ساختار زیر بنایی مجموعه نسبتا بزرگی از متغیرهاست و پیش فرض اولیه پژوهش آن است که هر متغیری ممکن است با هر عاملی ارتباط داشته باشد. در این پژوهش از تحلیل عاملی اکتشافی در جهت سنجش روایی از نوع واگرا استفاده شده است. به عبارتی تحلیل عاملی می ­تواند ساختار ساز و مدل ساز نیز باشد. در تحلیل عاملی اکتشافی شاخص شایستگی مربی قصد داریم آزمون نمائیم که آیا می­توان ۲۰ سئوال پرسشنامه فوق الذکر را در غالب ۳ مؤلفه بررسی و تجزیه و تحلیل نمود یا خیر؟
جدول ۱۸٫۴٫ نتایج آزمون­های تحلیل عاملی

KMO آماره

Bartlett آماره

سطح معناداری

۹۲۷_/۰

۲۸۵_/۱۸۵۲۰

۰۰۰_/۰

همانطور که یافته­های جدول ۴-۱۸ نشان می­دهد میزان این آماره برای نمونه مورد بررسی ۹۲۷_/۰ محاسبه شده لذا اولین شرط اجرای تحلیل عاملی بر قرار بوده و سئوال­های پرسشنامه قابل تقلیل به تعدادی عامل بنیادی و زیر بنایی می­باشند. همچنین سطح معناداری آزمون بارتلت در سطح خطای کمتر از ۰۱_/۰ معنادار است و نشان می­دهد که ماتریس همبستگی بین سئوال­های پرسشنامه، ماتریس همانی و واحد نبوده لذا بین سئوال­های هر عامل یا مؤلفه با هم همبستگی بالایی وجود دارد و نیز بین سئوال­های هر عامل یا مؤلفه با سئوال­های عامل یا مؤلفه دیگر همبستگی وجود ندارد لذا شرط دوم اجرای تحلیل عاملی نیز برقرار است.
۱۹٫۴٫ نتایج تجزیه به عامل­ها

مؤلفه­ ها

دستگاه­های مورد استفاده در این تحقیق به صورت زیر می­باشد:
انکوباتور شیکردار مدل INFORS FG, Eittergasse 27 , CH-4103 Bottmingen
دستگاه انکوباتور مدل Memmert
هود لامینار مدل BEASAT-BSC126
دستگاه اسپکتوفوتومتر مدل Varian cary 50 UV- visible
آون Binder
ترازوهای معمولی و دیجیتال مدل Mehlern Toledo
بن­ماری Memmert
ورتکس
اسپین
هیتر Heidolph, (Heater stirrer)
الکتروفورز
PCR ترموسایکلر مدل Hielscher
Gel doc مدل Cyngene
PH متر
سانتریفیوژ مدل NAPCO-2028R
وسایل دیگر آزمایشگاهی که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند شامل موارد زیر می باشند:
میکروتیوپ، فالکون، سمپلر، سر سمپلر،پتری دیش، ارلن، بشر، استوانه مدرج، لوله آزمایش، شیشه­های درب آبی، قاشقک، لوپ،مگنت
استخراج کوتین
در اولین مرحله شناسایی گونه­ های تولید­کننده آنزیم کوتیناز، نیاز به تهیه سوبسترای کوتین می­باشد. با توجه به عدم در دسترس بودن کوتین در بازار لازم بود که آن را از میوه­ ها تهیه کنیم. به این منظور میوه­های سیب قرمز، سیب زرد، گوجه­ فرنگی و خیارسبز از سوپرمارکت خریداری شدند. میوه­ ها شست­و­شو داده و وزن گردیدند آنگاه پوست میوه­ ها را جدا کرده و بعد از وزن کردن پوست میوه­ ها، آنها را در بافر اگزالات (۲گرم اگزالیک اسید، ۸گرم آمونیوم اگزالات، ۵۰۰ میلی لیتر آب) به مدت ۴ ساعت جوشانده شد تا پالپ­ها کاملا جدا شوند پوست­ میوه­ ها را فیلترکرده و با آب مقطر شست­و­شو داده و وزن کرده و سپس پوست­ها را در آون ۴۰ درجه سانتیگراد خشک کرده و آسیاب می­کنیم. پودر بدست آمده را در محلول کلرفرم متانول به نسبت۲ به ۱ (۶۰ میلی­لیترکلروفرم، ۳۰ میلی­لیتر متانول) می­ریزیم و به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت روی شیکر قرار می­دهیم و سپس به محلول بدست­آمده آب اضافه کرده و در دستگاه سانتریفیوژ با دور ۱۲۰۰۰ و به مدت ۱۵ دقیقه سانتریفیوژ شدند سه فاز در این حالت تشکیل می­ شود که فازهای رویی را دور ریخته سپس فاز زیری را جدا می­کنیم. فاز زیری را درون پتری ریخته و پتری را در آون ۸۰ درجه سانتیگراد خشک می­کنیم. پودر بدست آمده همان کوتین است [۵۶].
نمونه برداری
نمونه­های قارچی و باکتریایی از پوست میوه و خاک باغچه (مرطوب و از برگ­های در حال تجزیه) نمونه معمولی خاک سطح برگ یا میوه­های مشکوک به آلودگی توده­ی باکتری ، ورمی­کمپوست جمع­آوری شد.
غربالگری و جداسازی گونه­ های تولیدکننده آنزیم کوتیناز
به منظور غربالگری و جداسازی سریع نمونه­های تولید کننده آنزیم کوتیناز از محیط کشتی باید استفاده گردد که کوتین تنها منبع کربن آن برای استفاده میکروارگانیزم­ها باشد و تنها میکروارگانیزم­هایی در این محیط رشد کنند که قادر به تجزیه کوتین باشند.

این محیط کشت حاوی ترکیبات زیر است:
۰۳/۰ گرم سدیم­کلرید، ۰۳/۰ گرم آهن­نیترات، ۰۳/۰گرم پتاسیم­کلرید، ۵/۰ گرم آمونیوم­کلرید، ۰۱/۰ گرم آهن­سولفات، ۰۶/۰ گرم پتاسیم­دی­هیدروژن فسفات، ۰۲/۰ گرم منیزیم­سولفات. این مواد را در ۱۰۰ میلی لیترآب حل کرده سپس pH محیط را به ۲/۷ رسانده و به آن ۴/۰ گرم کوتین اضافه کرده و اتوکلاو شد[۵۷].
بدین منظور در ۹ فالکون در هر کدام ۱۰ میلی لیتر از محیط کشت تهیه شده در مرحله قبل ریخته و به صورت زیر کشت می­دهیم. در یکی از محیط کشت­ها چیزی کشت ندادیم و به عنوان نمونه شاهد قرار دادیم، در محیط کشت شماره یک ۱/۰ گرم از خاک باغچه ریختیم، درمحیط کشت شماره دو ۱/۰گرم خاک کمپوست، در محیط کشت شماره سه ۱/۰ گرم خاک باغچه ( پای درخت توت)، در محیط کشت شماره چهار ۱۸/۰ گرم از ناحیه­ی آلوده پوست سیب قرمز، درمحیط کشت شماره پنج ۳۵/۰گرم از ناحیه­ی آلوده­ی پوست سیب­زرد، در محیط کشت شماره شش هم۶۴/۰گرم پوست گوجه آلوده، در محیط کشت هفت ۵۹/۰ گرم از پوست آلوده به میکروب سیب زرد و درمحیط کشت شماره هشت ۱۴/۰گرم از پوست آلوده­ی سیب زرد کشت دادیم. سپس نمونه­ها به مدت ۳ تا ۵ روز در شیکرانکوباتور با دمای ۳۰ درجه وrpm 150 قرار داده شد [۸۳].
بعد از رشد کردن اولیه نمونه­ها نیاز به غربالگری آنها در روی محیط کشت جامد می­باشد. محیط کشت جامد حاوی ترکیبات زیر است:
۰۳/۰ گرم سدیم­کلرید، ۰۳/۰ گرم آهن­نیترات، ۰۳/۰ گرم پتاسیم­کلرید، ۵/۰ گرم آمونیوم­کلرید، ۰۱/۰ گرم آهن­سولفات، ۰۶/۰ گرم پتاسیم­دی­هیدروژن­فسفات، ۰۲/۰گرم منیزیم­سولفات و ۵/۳ گرم آگار را در ۱۰۰ میلی لیترآب حل کردیم. سپس pH محیط به ۲/۷ رسانده شد، به آن ۴/۰ گرم کوتین اضافه کردیم و محیط حاصل اتوکلاو گردید و بین پلیت ها تقسیم گردید. ۲۰میکرولیتر از هر محیط کشت مایع را در زیر هود در هر پلیت تلقیح کرده و بعد به انکوباتور ۳۰ درجه منتقل گردیده شد.
به دلیل اینکه نمونه­های کشت داده شده و رشد کرده خالص نبودند، برای تخلیص نمونه­ها، کلنی­های رشد کرده به پتری­های دیگر حاوی محیط کشت انتقال دادیم. بعد از رشد مناسب سویه­ها، پلیت­های موردنظر تا زمان ساخت اسلنت در یخچال ۴ درجه نگهداری می شود. سپس هر سویه را به یک slant برای نگهداری به یک محیط کشت مایع برای سنجش فعالیت کوتیناز انتقال دادیم. بعد از رشد نمونه­ها یک تک کلنی را برداشته و در محیط کشت مایع درون فالکون تلقیح داده شد و به مدت ۳ تا ۴ روز درون انکوباتور شیکردار با دور ۱۵۰ دور در دقیقه و دمای ۳۰ درجه سانتیگراد تیمار گردید. ۴ گرم نوترینت اگار را در ۲۰۰ میلی لیتر اب حل می­کنیم اتوکلاو می­کنیم سپس بین پتری­ها تقسیم می­کنیم و سپس باکتری­ ها را انتقال می­دهیم. از این پتری­ها نمونه­ها را به اسلند انتقال می­دهیم.
تهیه slant از سویه­های جدا شده
یک کلنی خاص از سویه­های جداشده را بر روی محیط اسلنت انتقال داده و بعد از انکوباسیون اسلنت­ها به مدت ۴۸ ساعت، آنها در یخچال و دمای ۴ درجه نگهداری می­شوند. اسلنت­ها را هم به مدت ۴۸ ساعت (تا زمانی که رشد کنند) در انکوباتور قرار دادیم. ۱۵۰ میلی­لیتر آب را و ۳ گرم نوترینت اگار را در بشر با حرارت ملایم حل می­کنیم و در هر لوله ۱۵ میلی­لیتر می­ریزیم بعد پنبه می­گذاریم و اتوکلاو می­کنیم بعد به صورت کج می­گذاریم تا ببندد و بعد از بستن و سرد شدن و یک کلنی خاص از سویه­های جداشده را بر روی محیط اسلنت انتقال داده و بعد از انکوباسیون اسلنت­ها به مدت ۴۸ ساعت، آنها در یخچال و دمای ۴ درجه نگهداری می­شوند. Slant ها را هم به مدت ۴۸ ساعت (تا زمانی که رشد کنند) در انکوباتور قرار دادیم. (slant به مدت یک ماه قابل نگهداری است).
نگهداری طولانی مدت سویه­ها
به منظور نگهداری طولانی مدت سویه­ها، ابتدا محیط کشت مایع نوترینت براس یا LB تهیه نموده و سویه­ها را در آن تلقیح کرده و در شیکر انکوباتور به مدت ۲۴ ساعت به منظور رشد بهینه قرار داده می­ شود سپس ۷۶۰ میکرولیتر از محیط کشت حاوی باکتری و ۷۶۰ میکرولیتراز گلیسرول ۴۰% به میکروتیوب­های ۵/۱ میلی لیتری انتقال داده و به مدت چند دقیقه به آرامی تکان داده می­ شود و در فریزر۸۰- برای طولانی مدت نگهداری می­ شود.
تهیه گلیسرول
۲۰۰ میکرولیتر گلیسرول و ۸۰۰ میکرولیتر آب مقطر را بهم افزوده و گلیسرول ۲۰% تهیه می شود.
تهیه محیط کشتLB
۵ گرم y(مخمر)
۱۰ گرم T(تریپتون)
۵ گرم nacl
این سه ماده را به هم اضافه نموده و آب مقطر به حجم یک لیتر اضافه می­ شود و اتوکلاو می­ شود.
محیط کشت LB را بعد از اتوکلاو در هر فالکون ۵ میلی­لیتر می­ریزیم و نمونه را به آن انتقال می­دهیم. سپس به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در انکوباتور می­گذاریم. بعد فالکون­های حاوی محیط کشت LB و نمونه را با rpm 4000 و به مدت ۵ دقیقه سانتریفیوژ می­کنیم.
۲ میلی­لیتر از محلول رویی را بیرون می­ریزیم و ۳ میلی­لیتر باقی مانده را پیپتاژ می­کنیم. بعد درون هر ویال ۶۰۰ میکرولیتر از محلول پیپتاژ شده و ۴۰۰ میکرولیتر محلول گلیسرول ۵۰ درصد می­ریزیم و به مدت چند دقیقه به آرامی تکان داده می شود بعد در یخچال ۸۰- درجه نگهداری می­کنیم.
Assay آنزیمی
به منظور assay یا سنجش فعالیت آنزیمی از تکنیک طیف­سنجی یا روش اسپکتروفتومتری استفاده می­ شود. سیستم اسپکتروفتومتر نور ثابت با طول موج دلخواه به وجود می­آورد. پس از عبور نور از محلول، نور باقیمانده به قسمت نورسنجی یا فوتومتر می­رود. فوتومتر از نوع فتومولتی پلایر تیوب، فوتو دیود و… نور را به سیگنال الکتریکی تبدیل می­ کند. سپس سیگنال­های دریافت شده اندازه ­گیری و پردازش می­شوند تا کمیت مورد نظر به دست آید. خروجی اسپکتروفوتومتر همیشه نموداری از شدت نور نسبت به طول موج است. داده­هایی که برای تولید نمودار گردآوری شده، در جدولی از شدت نور و طول موج ذخیره می­ شود. مقدار گراف بیان کننده مقدار عبور یا مقدار جذب است. اسپکتروفوتومترهای امروزی دیجیتالی بوده و به وسیله میکروپروسور کنترل می­شوند. از این دستگاه برای اندازه ­گیری غلظت ماده رنگی محلول­ها، به طور مثال اندازه ­گیری قند، اسید اوریک، کلسترول، آنزیم­ های مختلف و… استفاده می­ شود. این دستگاه قابلیت اندازه ­گیری نمونه­های فوق العاده کوچک را داشته لذا از آن برای تجزیه و تحلیل عناصر مولکول های RNA، استفاده می­ شود.

بازداشت­گاه­ها و جلوگیری از بیماری­های واگیردار به­عمل آورد. برای اسیران جنگی آب و صابون به مقدار کافی به منظور نظافت بدنی روزانه جهت آنان تهیه خواهد شد.

این قانون یک نسخه گسترش یافته از ماده ۱۵ از کنوانسیون ۱۹۲۹ است، تأکید بر بازرسی و چک کردن منظم وزن اسیران جنگی؛ چرا که سریع ترین و آسان ترین راه برای آن است که ببینیم آیا وضعیت عمومی سلامت رضایت­بخش است یا خیر. مناسب­ترین روش برای بیماری­های واگیردار، برپایی واحدهای سیار است، مشابه آنچه برای بیماری سل در طول جنگ جهانی دوم احداث شد. بیان آخرین جمله از این ماده،
نشان­دهنده جدیدترین روش­ها است و راه را برای توسعه مؤثرترین تکنیک­ها باز گذاشته است. (پیکتت، ۱۹۶۰)
ماده ۱۴ کنوانسیون سوم ژنو در ماده ۳ پاراگراف اول کنوانسیون ۱۹۲۹ تقریباً بصورت مشابه آمده است. با اینحال در متن فرانسوی کنوانسیون ۱۹۴۹، کلمه ی Personne جایگزین کلمه ی Personnalite شد. به نظر می­رسد که این تغییر بر آن تأکید دارد که این یک قانون عمومی است و کلمه ی Personne هر دو جنبه ی فیزیکی و اخلاقی یک شخص را در بر می گیرد.
احترام به جنبه فیزیکی، عموماً به این معنی است که از کشتن، زخمی کردن و حتی به خطر انداختن زندانیان جنگی جلوگیری شود. حفاظت بطور خاص شامل موارد زیر می شود:
الف) هرگونه آسیب مستقیم، صدمات، شکنجه، ستم، نقص عضو، آزمایش علمی یا پزشکی که بر خلاف میل زندانیان است.
ب) شخص زندانی باید در شرایط معمولی زندگی حفاظت شود و نباید شرایط در سلامتی وی خطری ایجاد کنند.
ج) زندانی باید در برابر عملیات جنگی حفاظت شود، چه بر روی زمین و مخصوصاً در مقابل بمباران های هوایی.
احترام به شخص پا را فراتر از حفاظت فیزیکی گذاشته است و باید طوری در نظر گرفته شود که در بر گیرنده ی تمام جنبه های ضروری و انسانی شخص باشد. اسارت بیش از حالت دیگری از زندگی موجب جلوگیری از شکوفایی شخصیتی می شود، اما تأثیرات زیانبخش آن نباید از سختیهای ناشی از خود اسارت فراتر رود. (پیکتت، ۱۹۶۰)
مواردی نیز در جهت حمایت از افراد بازداشت­شده در اردوگاه­ها وجود دارند من جمله قدرت بازداشت­کننده نباید از اردوگاه­ها در جهت کسب منافع نظامی استفاده کند. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۳۶) بند ۲ ماده ۲۳ کنوانسیون سوم ژنو تعهد مطلقی برای قدرت بازداشت­کننده در تهیه پناهگاه­های حملات هوایی برای اردوگاه­ها وضع
نمی­کند.
پناهگاه­ها باید تا همان حدی در اختیار اسیران جنگی قرار گیرد که در اختیار جمعیت غیرنظامی قرار گرفته است. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۶۴) به عنوان یک اصل قدرت بازداشت­کننده نمی­تواند از علامت­گذاری اردوگاه­ها خودداری نماید. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۶۵) قدرت بازداشت­کننده در خصوص سایر اقدامات حمایتی از هیچ انتخابی برخوردار نیست. برای مثال توزیع ماسک­های گاز را نمی­ توان به جمعیت غیرنظامی محدود کرد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۶۵)
شرایط ذیل نمونه­های عملی نقض بند ۱ ماده ۲۲ کنوانسیون سوم ژنو می­باشد:
- قرار دادن اردوگاه در منطقه­ای که آب در دسترس نیست و نمی­ توان مقادیر کافی آب را نیز به آنجا حمل کرد؛
- ساخت اردوگاه در منطقه­ای که دارای آلودگی­های شیمیایی می­باشد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۶۴)
در ماده ۲۵ کنوانسیون اول ژنو وضع مسکن اسیران جنگی باید به خوبی وضع مسکن نیروهای کشور بازداشت­کننده که در همان ناحیه اقامت دارند باشد. در وضع مسکن اسیران جنگی باید اخلاق و عادات آنان را مورد رعایت قرار داد و در هیچ حال نباید وضع مسکن مضر به سلامت آنان باشد. مقررات فوق مخصوصاً درباره خوابگاه اسیران جنگی چه از حیث مساحت کلی و حداقل حجم هوا و چه از حیث اثاث و لوازم خواب منجمله روپوش به­موقع اجرا گذاره خواهد شد. محل­هایی که برای مصرف شخصی یا جمعی اسیران جنگی تخصیص داده می­ شود باید کاملاً غیر مرطوب بوده و به حد کافی گرم شود و نور داشته باشد. (سیاه رستمی و همکاران، ۱۳۹۰، صص ۱۹۶ و ۱۹۷) اسرای جنگی فقط باید در مکانی که روی زمین محکم قرار گرفته و واجد کلیه تضمینات بهداشتی و سلامت باشد بازداشت شوند. (کمیته بین ­المللی صلیب سرخ ۱۳۹۰، ص ۲۹)
همچنین مطابق ماده ۲۲ کنوانسیون سوم ژنو محل نگهداری اسیران جنگی باید یا در مناطق شهری و یا بیرون شهر باشد، اما در هر صورت باید بر روی زمین باشد. استفاده از قایق ها، کشتی و یا پل شناور مطلقاً ممنوع است.
قانون حاضر به زندانیانی اشاره دارد که در مکانهایی هستند که شرایط آب و هوایی برای آنها نامساعد است، چه به دلیل ارتفاع زیاد، سرما، گرما، خشکی و یا رطوبت. عبارت “جایی که شرایط آب و هوایی به آنها آسیب می رساند” همچنین برای زندانیانی به کار می رود که بنیه ضعیفی دارند یا زمینه ابتلا به بیماری خاصی دارند، برای مثال مرض سل. نیروهای بازداشت کننده اُسرا باید چنین زندانی های جنگی را به مکانی ببرند که برای آنها مساعدتر باشد، حتی اگر کمپ مورد درخواست از نظر زندانیان سالم کاملاً قابل قبول باشد.
به عنوان حداقل چیزهای مورد نیاز، شرایط بهداشتی و سلامتی مکانی که برای نگهداری زندانیان در نظر گرفته شده است، باید حداقل با شرایط مورد نیاز برای جمعیت غیرنظامی یکسان باشد. (پیکتت، ۱۹۶۰)
مطابق ماده ۱۵، تهیه غذای زندانیان یکی از اصلی ترین وظایف نیروهای بازداشت کننده است، که به نگهداری زندانیان بطور کل اشاره می کند. همچنین، این امر یکی از سخت ترین اجبارها جهت بررسی است، چرا که از طرفی باید نیازهای متغیر نیروهای مسلح را تأمین کند و از طرف دیگر سختی هایی که نیروهای بازداشت کننده در تهیه ذخیره غذایی خود با آن مواجه هستند.
باید نیازهای خاص هرگروه از جوامع انسانی و شرایط متغیر زندگی که برای اسیران جنگی فراهم می شود؛ آب و هوا، ارتفاعات و نیازهای کاری، زمانیکه جیره غذایی برنامه ریزی می شود، در نظر گرفته شوند. از طرف دیگر، سیستم این عیب را دارد که بازرسی این امور کاری مشکل است و اغلب باید به متخصصانی مراجعه شود تا وضعیت سلامتی زندانیان را ارزیابی کنند (پزشکان).
جیره غذایی روزانه ی «اصلی» به معنی حداقل میزانی است که برای نگه داشتن زندانیان جنگی در وضعیت سلامت لازم است. طبق ماده ۱۵، نیروهای بازداشت کننده ملزم به نگهداری زندانیان جنگی هستند، علیرغم وجود هرگونه ذخیره غذایی که ممکن است آنها از منابع بیرونی دریافت کنند. بنابراین جیره غذایی باید بطور کامل و در هر شرایطی تأمین شود.
در طول جنگ جهانی دوم، زندانیان جنگ همیشه قادر نبودند تا خودشان را با رژیم غذایی نیروی بازداشت کننده مطابقت دهند. ماده حاضر، باید مطمئن شود که زندانیان با غذایی منطبق بر نیازهایشان، مزاج و عادتهایشان تأمین می شوند. (پیکتت، ۱۹۶۰)
در ماده ۲۶ کنوانسیون اول ژنو جیره اساسی یومیه باید از حیث کم و کیف و تنوع کافی باشد به­ طوری که اسیران جنگی را در حال سلامت کامل نگاه دارد و از تقلیل وزن آن­ها یا عوارض کم غذایی جلوگیری کند. در تغذیه اسیران جنگی باید رژیم غذایی عادی آن­ها رعایت شود. آب کافی برای اسیران جنگی تهیه خواهد شد. هر گونه مجازات انتظامی دسته جمعی که از حیث غذا صورت گیرد ممنوع است.
در ماده ۲۷ کنوانسیون اول ژنو ملبوس، لباس زیر و کفش توسط دولت بازداشت کننده با توجه به آب و هوای محل اسیران جنگی به مقدار کافی برای آنان تهیه خواهد شد. (سیاه رستمی و همکاران، ۱۳۹۰، ص ۱۹۷)
کنوانسیون تنها به شرایط فیزیکی بازداشت نمی­پردازد. تعداد بسیاری از مواد به شرایط اخلاقی و روانی بازداشت اختصاص دارد. این مواد نه فقط به مذهب و فعالیت­های ورزشی و فکری می­پردازند بلکه کارهایی را هم که برای حمایت از عزت نفس و آسایش روانی و جلوگیری از ملال و بیکاری اسرا مناسب است مد نظر دارند. (کمیته بین ­المللی صلیب سرخ ۱۳۹۰، صص ۳۰ و ۳۱)
اجازه تمرین و قرار گرفتن در هوای آزاد حداقل به مدت دو ساعت در روز، اجازه خواندن و نوشتن و همچنین دریافت و ارسال نامه. بالاخره، در هیچ موردی مجازات­های انظباطی نباید غیرانسانی، بیرحمانه یا خطرناک برای سلامتی اسیران جنگی باشد و طول مدت حبس انفرادی نباید از ۳۰ روز تجاوز کند. (کمیته بین ­المللی صلیب سرخ ۱۳۹۰، ص ۳۳)
تماس با جهان خارج برای حفظ سلامت اسیران جنگی بسیار اهمیت دارد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۴) اجازه نوشتن و دریافت نامه خشونت حبس را کاهش می­دهد. این جمله در تفسیر کنوانسیون چهارم ژنو درباره حفاظت از غیرنظامیان در زمان جنگ در کتاب جان پیکتت آمده است. دارندگان این حق نه تنها زندانیان جنگی یا غیرنظامیان بلکه افراد بازداشت شده در زمان صلح نیز می­باشند. بعلاوه این وضعیت ایجاد رویه قضایی رادر سال­های اخیر بهبود می­بخشد.(سوینارسکی، ۱۹۸۴، ص ۷۷)^[۸۷]
در ماده ۳ مشترک نحوه رفتار با شورشیان اسیرشده توسط دولت مشخص نشده، البته کمیته بین ­المللی
صلیب­سرخ در بیست و یکمین کنفرانس خود در استانبول(۱۹۶۹) قطعنامه شماره ۱۸ را با عنوان وضعیت رزمندگان در مخاصمات مسلحانه غیر بین ­المللی تصویب کرد. (دلخوش، ۱۳۸۷)
قدرت بازداشت­کننده بر اساس بند ۲ ماده ۴۱ کنوانسیون سوم ژنو متعهد است به اسیران جنگی قواعد حاکم بر رفتارشان را اطلاع دهد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۶)
اسیر کنندگان اجازه ندارند اسیران را اسیر شخصی خود تلقی کنند و در نتیجه با آن­ها رفتاری خودسرانه داشته باشند. این اصل که اسیران جنگی، اسیران دولت محسوب می­شوند همچنین مبنای مسئولیت در رفتار با آن­ها تلقی می­گردد. قدرت بازداشت­کننده متعهد است از ارگان­های خود بخواهد که از قواعد حقوق بین­الملل در خصوص رفتار با اسیران جنگی پیروی کنند و همچنین باید اجرای این قواعد را تضمین کند. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۳۵)
نه تنها در بند ۷۰۴ حقوق بین­الملل قابل اجرا در مخاصمات مسلحانه، بلکه در مقررات لاهه ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ و کنوانسیون­های ژنو ۱۹۲۹ نیز رفتار غیرانسانی با اسیران جنگی نیز تعریف نشده است. در ماده ۱۳ کنوانسیون سوم ژنو فعل یا ترک فعلی که منجر به مرگ یا به خطر افتادن شدید سلامتی اسیران جنگی می­ شود، نقض اصل رفتار انسانی تلقی می­گردد، با این­حال اگر این اعمال بر اساس معالجه پزشکی اسیران جنگی قابل توجیه باشد و در جهت منافع آن­ها انجام پذیرد، امکان­ پذیر است. این فرمول امکان ارائه خدمات پزشکی به اسیران بیمار را فراهم می­سازد، خدماتی که به نفع آن­ها است و می ­تواند آن­ها را نجات دهد. بدین ترتیب دیگر این امکان برای قدرت بازداشت­کننده وجود ندارد که رفتار غیرانسانی خود را بر اساس شرایط مخاصمه، دلایل مخاصمه و مواردی از این قبیل توجیه کند. (فلک، ۱۳۸۷، صص ۴۳۷ و ۴۳۸)
مطابق ماده ۴۸ کنوانسیون ژنو با اسیران جنگی باید رفتار انسانی شود. (گروه نویسندگان، ۱۳۸۶، ص ۴۶۲) کنوانسیون سوم ژنو بر این نکته که اصل رفتار انسانی همواره قابل اعمال می­باشد، تأکید می­ کند. رفتار انسانی نه تنها قدرت بازداشت­کننده را ملزم می­ کند که از دست زدن به اعمال غیرانسانی خودداری کند بلکه همچنین بند ۲ ماده ۱۳ صراحتاً بر این نکته تأکید می­ورزد که قدرت بازداشت­کننده باید از ارتکاب این اعمال توسط هر عضو دیگری ممانعت به عمل آورد؛ بویژه باید از اسیران جنگی در برابر خشونت و تهدید و توهین و کنجکاوی عمومی حمایت کرد. بنابراین نمی­ توان اسیران جنگی را از میان خیابان­های یک شهر عبور داد با این هدف که مورد حملات خشونت­آمیز یا تهدید قرار گیرند. حتی اگر اقدامات خشونت بار یا تهدید اعمال نشود باید این پرسش را مطرح کرد که آیا نقض ممنوعیت قراردادن اسیران جنگی در معرض دید عموم رخ داده است یا خیر؟ امروزه با کمک تکنولوژی مدرن می­توان تصاویر اسیران جنگی را تقریباً همزمان به سراسر جهان مخابره کرد. هدف غایی قواعد رفتار انسانی پخش تصاویر اسیران جنگی توسط قدرت بازداشت­کننده را ممنوع می­ کند. (فلک، ۱۳۸۷، صص ۴۳۸ و ۴۳۹) در این شرایط در صورت عدم شناسایی اسیران و یا ارائه گزارش در خصوص اسیران وشرایط اسارت آن­ها توسط قدرت حامی یا کمیته بین ­المللی صلیب سرخ یا سایر سازمان­های شناخته شده بین ­المللی در جهت تقویت حقوق بین­الملل بشردوستانه و بهبود شرایط اسارت پخش تصاویر آن­ها مجاز تلقی می­ شود. بدین معنی که حفظ حیات اسیران در برابر قاعده ممنوعیت قراردادن آن­ها در برابر دید عموم اولویت دارد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۳۹)
کنوانسیون سوم ژنو مواضعی آشکار در خصوص برابری رفتار با اسیران جنگی اتخاذ کرده است. رفتار برابر با اسیران جنگی باید توسط قدرت بازداشت­کننده تضمین شود حتی اگر، بتوان اسیران را بر اساس نژاد، ملیت، عقاید مذهبی و سایر ویژگی­ها طبقه ­بندی کرد. با وجود این، بند ۳ ماده ۲۲ کنوانسیون سوم ژنو حاوی قاعده­ای در خصوص تبعیض مثبت می­باشد. گروه­بندی اسیران جنگی بر اساس ملیت، زبان و عرف ممکن است دارای مزایایی باشد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۳۹) در این صورت برای هر یک از این گروه­ ها نماینده جداگانه­ ای انتخاب خواهد شد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۶) -کنوانسیون سوم ژنو انتخاب نمایندگان اسیران را پیش ­بینی کرده است که وظیفه آن­ها ارتقاء رفاه جسمی، اخلاقی و فکری اسیران جنگی است- (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۵) گروه­بندی تنها در صورتی امکان­ پذیر است که اسیران از نیروهای مسلحی که در زمان اسارت خود در آن خدمت می­کردند جدا نشوند، مگر اینکه خود آن­ها در این خصوص رضایت دهند. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۳۹) برای کاستن از مشکلات روانی خاص اسیران جنگی، دسته­بندی بر اساس ماده ۲۲ کنوانسیون سوم ژنو همچنین به حفظ ارتباطات عاطفی بین اسیران کمک می­ کند. دسته­بندی اسیران جنگی هیچ ارتباطی با حفظ نظم ندارد. دسته­بندی اسیران بر اساس زبان، در درجه نخست با هدف بهبود شرایط اسارت آن­ها صورت می­گیرد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۶۶)
اسرای جنگی و یا غیرنظامیان بازداشت­شده می­توانند شعائر مذهبی خویش را بجای آورند. (کنوانسیون ۳، ماده ۳۴ و ۱۲۰، ک ۴، ماده ۹۳ و ۱۳۰) (البرزی ورکی، ۱۳۸۶) ماده ۱۸ کنوانسیون سوم ژنو: علایم، درجه، ملیت، نشان­ها و اشیایی را که بالاخص ارزش شخصی یا احساسی دارند نباید از اسیران جنگی گرفت. (سیاه رستمی و همکاران، ۱۳۹۰، ص ۱۹۳)
کنوانسیون سوم ژنو ممنوعیت مطلق مقابله به مثل علیه اسیران جنگی را مقرر کرده است. هیچ استثنائی در خصوص این اصل وجود ندارد حتی شدیدترین موارد نقض کنوانسیون سوم ژنو توسط طرف مقابل به قدرت بازداشت­کننده حق نقض ممنوعیت مقابله به مثل را اعطا نمی­کند. بر خلاف سایر کنوانسیون­های بین ­المللی، کنوانسیون سوم ژنو مشمول اصل تقابل تعهدات نمی ­باشد. این امر در ماده ۱ ذکر گردیده است که طی آن طرف­های معظم متعاهد تعهد کرده ­اند در تمامی شرایط به کنوانسیون سوم ژنو احترام بگذارند. به این ترتیب، نقض مقررات کنوانسیون را نمی­ توان با استناد به تعرض به آن توسط طرف مقابل توجیه کرد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۴۰)
بند ۳ ماده ۷۸ کنوانسیون سوم ژنو صراحتاً مقرر می­دارد که درخواست­ها و شکایات نباید محدود شده و باید سریعاً انتقال داده شوند. قدرت بازداشت­کننده اجازه ندارد به سبب درخواست­ها و شکایات، اسیران جنگی را مجازت کند حتی اگر ادعاهای آن­ها بی­اساس باشد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۵)
ضعف اساسی سیستم کنوانسیون سوم ژنو در این است که پیش از آنکه هیأت­های تعیین شده توسط قدرت حامی بتوانند فعالیت­های خود را انجام دهند رضایت قدرت بازداشت­کننده اسیران ضروری است. از آنجایی که هیچ تعهد کلی در خصوص پذیرش هیأت­های تعیین شده وجود ندارد و بعلاوه هیچ آیینی جهت انتخاب قدرت­های حامی توسط طرف­های مخاصمه وجود ندارد قدرت­های بازداشت­کننده می­توانند با امتناع از پذیرش، سیستم قدرت حامی را ناکام بگذارند. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۴۱)
اهمیت ماده ۸۶ کنوانسیون سوم ژنو در این­جاست که بدون تضمینات آیین دادرسی، قدرت بازداشت­کننده در این موقعیت قرار دارد که حیات و سلامت اسیران جنگی را بر مبنای تصمیمات قضایی به خطر اندازد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۸) این قاعده از بیگناهان حمایت می­ کند و از مجازات خودسرانه توسط مقامات اردوگاه جلوگیری به عمل می­آورد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۹)
هر چند در ماده ۸۵ کنوانسیون سوم ژنو قدرت بازداشت­کننده مجاز است اسیران جنگی را به علت اعمال ارتکابی پیش از اسارت تحت تعقیب قرار دهد و بدین­ترتیب اسیران جنگی ممکن است جهت ارتکاب جنایات جنگی و جرایم کیفری توسط قدرت بازداشت­کننده مسئول تلقی شوند؛ (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۷) لیکن ماده ۸۴ کنوانسیون سوم ژنو علاوه بر تضمینات اساسی حقوق کیفری، ترکیب دادگاه صالح به رسیدگی را نیز تعیین
می­ کند. اصولاً این دادگاه باید یک دادگاه نظامی باشد. دادگاه­ های غیرنظامی تنها در موارد استثنائی می­توانند اسیران جنگی را محاکمه کنند. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۹)
مطابق ماده ۱۰۱ کنوانسیون سوم ژنو چنانچه درباره یک اسیر جنگی حکم اعدام صادر گردد حکم مزبور از تاریخی که شرح جنایات او طبق ماده ۱۰۷ دولت حامی به نشانی معین برسد تا گذشت لااقل شش ماه نباید بموقع اجرا گذاشته شود. (گروه نویسندگان، ۱۳۸۶، ص ۵۷۸) تنها مجازات غیرقانونی در مورد اسیران ممنوع است. (گروه نویسندگان، ۱۳۸۶، ص ۵۷۹) بر اساس بند ۳ ماده ۲۲ کنوانسیون سوم ژنو، قدرت بازداشت­کننده هیچ اختیار و صلاحیتی در خصوص نحوه حبس ندارد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۶۶) همچنین ماده ۸۹ کنوانسیون سوم ژنو تأکید دارد که ارگان­های قدرت بازداشت­کننده در انتخاب هر نوع مجازات انضباطی آزاد نیستند. مجازات­های انضباطی نباید غیرانسانی باشد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۸۰)
قدرت بازداشت­کننده از آغاز به اسارت گرفتن اسیران جنگی مسئولیت جان آن­ها را بر عهده دارد. این امر نه تنها متضمن تعهد برخورداری از انجام برخی اعمال است بلکه همچنین تعهدی ایجابی برای انجام اقداماتی جهت حمایت از جان اسیران جنگی را نبز به ارمغان می­آورد. تعهد بر تخلیه یکی از عناصر ایفای این وظیفه است. تعهد اساسی تخلیه با تعهد بر مراقبت تکمیل می­ شود که هدف آن حمایت از جان اسیران جنگی از هنگام به اسارت گرفتن آن­ها تا زمان تخلیه می­باشد. در واقع خطرات موجود برای اسیران جنگی باید پس از اسارتشان به حداقل برسد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۵۳)
در کنوانسیون سوم ژنو صراحتاً ذکر نشده که آیا می­توان پس از به اسارت گرفتن اسیران جنگی، دست و پای آنان را بست. هیچ شکی وجود ندارد که به عنوان یک قاعده کلی، بستن اسیران جنگی در اردوگاه­ها ممنوع است. معیارهای دیگری ممکن است در بستن سربازان در صحنه نبرد قابل اعمال باشد. زیرا نخستین هدف توقیف سربازان باید ممانعت از فرار آن­ها یا ممانعت از تخریب تجهیزات باشد. شلیک به اسیران جنگی به منظور ممانعت از فرار آن­ها مجاز است. در این صورت می­توان استدلال کرد که بستن سربازان نیز منطبق با کنوانسیون سوم ژنو است.
اما مهم­ترین استدلال علیه امکان بستن اسیران جنگی در جبهه جنگ را می­توان تعهد قدرت بازداشت­کننده در مراقبت از اسیران جنگی دانست. از آنجا که اسیران جنگی معمولاً نیازمند آزادی حرکت در جبهه جنگ برای در امان ماندن از خطرات هستند، برای مثال پناه گرفتن در برابر استفاده از تسلیحات، بستن آن­ها
می ­تواند نقض این قاعده تلقی شود که نباید اسیران جنگی را پیش از آن­که از جبه جنگ تخلیه شوند هدف خطرات غیرضروری قرار داد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۴۸)
مطابق ماده ۱۸ کنوانسیون سوم ژنو در درجه نخست این ماده منافع امنیتی اسیران جنگی و قدرت بازداشت­کننده و همچنین شرایط ویژه اسارت را مدنظر قرار می­دهد. بدین­ترتیب این قاعده صرفاً مبتنی بر مالکیت اقلام همراه اسیر نیست بلکه به استفاده از اشیا توسط اسیر جنگی مربوط می­ شود. اموال مورد استفاده شخصی حتی پوشاک و مواد خوراکی که بخشی از تجهیزات نظامی اسیر است را نمی­ توان ضبط کرد چرا که برای ایمنی اسیر جنگی کاملاً ضروری است. همچنین کلاه ایمنی، ماسک­های گاز و اقلام مشابه مورد استفاده جهت حمایت شخصی نباید از آن­ها جدا شود. اهمیت این وسایل برای سلامت و رفاه اسیر جنگی واضح است. حلقه ازدواج یا یادگاری­ها نباید ضبط شود. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۴۹)
بند ۱ و ۲ ماده ۹۶ کنوانسیون سوم ژنو امنیت اسیران جنگی را در برابر رفتار خودسرانه فرماندهان اردوگاه یا سایر اسیران افزایش می­دهد. (فلک، ۱۳۸۷، ص ۴۷۹)
قتل اسرای جنگی، به بهانه­ی حفاظت از خود یا به این دلیل که نگاه داشتن آن­ها موجب به خطر افتادن عملیات نظامی می­ شود غیرقانونی است. (راجرز و مالرب، ۱۳۸۸، ص ۹۵) هر عمل یا غفلت غیر موجه از طرف دولت بازداشت­کننده که موجب فوت یک اسیر جنگی ممنوع است و به حکم تخلف مهم از این قرارداد خواهد بود مخصوصاً هیچ اسیر جنگی را نمی­ توان مورد جرح جسمانی یا آزمایش طبی یا عملی از هر قبیل قرار داد. (گروه نویسندگان، ۱۳۸۶، ص ۵۷۸) هیچ­گونه شکنجه بدنی یا روحی و هیچ­گونه فشاری نباید به اسیران جنگی وارد آید تا از آنان اطلاعاتی از هرقبیل کسب شود. (کمیته بین ­المللی صلیب سرخ ۱۳۹۰، ص ۲۸) مطابق ماده ۱۷ کنوانسیون دوم ژنو کسب اطلاعات از راه­های غیرقانونی از اسیران جنگی ممنوع است. (گروه نویسندگان، ۱۳۸۶، ص ۴۶۳) تنبیه بدنی، حبس در اماکن تاریک و به طور کلی شکنجه یا بی­رحمی به هر شکل ممنوع است. (کمیته بین ­المللی صلیب سرخ ۱۳۹۰، ص ۳۳)
کنوانسیون سوم ژنو تصریح می­ کند که «کاربرد سلاح علیه اسرا جنگی، بویژه علیه آنان که قصد فرار دارند، حتما بایستی پس از دادن اخطارهای لازم به چنین اسرایی صورت بگیرد.» (هنکرتز و دوسوالدبک، ۱۳۸۷، ص ۲۷۸)

شکل ۲-۱- انواع سبک های کنترلی ستاد
ماخذ: مایکل گولد , اندرو کمپل ،مارکوس الکساندر ۱۳۸۹، استراتژی بنگاه مادر
همانگونه که در شکل نشان داده شده است هولدینگها معمولاً با روشها و ابزارهای مختلف شرکتهای تابعه را هدایت و کنترل می‌کند که این موضوع تابع نوع کسب و کار شرکتهای زیرمجموعه و ارتباط آنها با یکدیگر می‌باشند.کنترل مالی در واقع افراطی‌ترین نوع تفویض اختیار است. ستاد سازمان به مانند مادری عمل می‌کند که فقط در نقش یک سهامدار یا بانک ظاهر می‌شود. در واقع نقش ستاد سازمان در کنترل مالی به اختصاص سرمایه، تعیین اهداف اقتصادی، ارزیابی کارآیی، مداخله به منظور اصلاح کارآیی (بازار مالی) و پخش ریسک محدود می‌شود. اجرای کامل این مدل بندرت در سطح سازمانی دولتی و خصوصی دیده می‌شود و این روش بیشتر یک حالت ایده‌آل و دورنمای فعالیت تعدادی از مدیران سطوح بالای جهان است. و این روش بیشتر در بازارهای پایدار با فن‌آوری پیشرفته و تشابه بسیار زیاد بین فعالیتهای اقتصادی، واحدهای صنعتی و بیشتر مناسب سازمانهایی است که دیدگاه‌های کوتاه مدت دارند.معمولا چنین هولدینگهایی دارای کسب و کار غیر مرتبط در شرکتهای زیرمجموعه هستند و شرکتها مسئولیت برنامه‌ریزی را به عهده دارند و ستاد صرفاً نقش سهامدار را ایفاد می‌کند.شرکتهایی از جمله بی تی آر و هانسون از این سبک استفاده می‌نمایند.
برنامه‌ریزی استراتژیک، تمرکزگراترین نوع مدیریت هولدینگ در میان الگوهای مربوطه می‌باشد. برنامه‌ریزی استراتژیک سازمانهای زیر مجموعه نیز هنر و علم تدوین، اجرا و ارزیابی تصمیمات وظیفه ای چند گانه است که سازمان را قادر می سازد به اهداف بلند مدت خود دست یابد که توسط آنسف و همکاران ارائه شد(Ansoff et al. 1990) در این مدل ستاد سازمان در نقش طراح اصلی برنامه‌ ها ظاهر شده و مسئولیت هرگروه یا شرکت تحت پوشش را، خود مشخص می‌کند. شرکتهای کوچکتر وظیفه اجرای بخش‌های مختلف طرح اصلی را بر عهده دارند. با توجه به تحقیقات انجام شده برنامه‌ریزی استراتژیک می‌تواند در صورتی دستاورد بسیار کارآمدی داشته باشد که در آن مدیران سازمان توانایی ایجاد ارزش افزوده را در شرایطی خواهند داشت که از جزئیات کار هر یک از شرکتها اطلاع داشته باشند ولی اگر مدیران از جزئیات کار هر یک از شرکتها آگاه نباشند استفاده از این روش بسیار مشکل و در بسیاری از شرایط غیرعملی است.شرکتهایی از جمله شرکت شل و کانن از این سبک استفاده می‌نمایند.
کنترل استراتژیک مدلی است که بین دو مدل قبلی قرار می‌گیرد و بیشتر سازمانهای دنیا از آن استفاده می‌کنند. این مدل یک سبک مستقل نیست بلکه پل ارتباطی میان برنامه‌ریزی استراتژیک و کنترل مالی است. در این مدل ستاد سازمان شکل دهنده استراتژی‌هاست و بنابراین حداقل نقش‌های سازمان مادر به صورت زیر تعریف می‌شود عبارتست از تعریف و شکل‌دهی استراتژی‌های کلان سازمان بخصوص در تخصیص منابع و کنترل پروژه‌ها و تعریف فعالیتهای متعادل برای شرکتها و مأموریت هر یک، تعریف و کنترل سیاستهای سازمانی، پرورش نو‌آوری‌ها و یادگیری سازمانی و تعریف استانداردها و ارزیابی بهره‌وری شرکتهای تابعه و ایجاد تغییرات لازم سازمان برای ارتقاء بهره‌وری، در این مدل دیگر از یک برنامه اصلی طراحی شده توسط سازمان که وظایف شرکتها را تعیین می‌کند خبری نیست. کنترل استراتژیک بر پایه فرایند توافق بر برنامه‌های اصلی طراحی شده توسط ستاد سازمان استقرار است.

کنترل استراتژیک در جایی وجود دارد که ستاد سازمان توجه کمتری به ایجاد وظایف برای شرکتها و بخش‌های مختلف دارد و بیشتر به شکل‌دهی رفتارهای شرکتها و همچنین ایجاد زمینه‌های کاری مناسب برای فعالیت مدیرانش می‌پردازند، بنابراین در این مدل شرکتها برنامه‌های خود را بر اساس استراتژی‌های سازمان مادر تنظیم می‌کند و سازمان آنها را بازبینی و کنترل می‌کند لذا مسئولیت تدوین برنامه‌های عملی و ارائه پیشنهادهای کلی به عهده شرکتهای تحت پوشش و تابعه است. در شرکتهایی از جمله سه ام و جنرال الکتریک از این سبک استفاده می‌نمایند.رابطه شرکتهای هولدینگ با شرکتهای تابعه را می توان در جدول زیر مقایسه کرد و سبکهای تعامل هولدینگ با شرکتهای تابعه را دسته بندی کرد.
جدول ۲-۱: انواع رابطه شرکتهای هولدینگ با شرکتهای تابعه

لازم به یادآوری است که سبک کنترل استراتژیک از کاربرد بالایی در سطوح شرکتهای هولدینگ برخوردار است و چنانچه جدول مقایسه‌ای نیز نشا÷ن می‌دهد، در این حالت احتمال هم‌افزایی به مراتب بیشتری وجود دارد، اما نباید فراموش کرد که نمی‌توان هیچ یک از سه سبک را بهترین سبک معرفی کرد و بر اساس نگرش اقتضایی در مدیریت ممکن است هر یک از سبکها بر اساس شرایط محیطی و سازمانی به دیگری ارجحیت یابد.برای مدیریت برنامه‌ریزی ارزش آفرین در هولدینگها باید انتظارات سهامداران را جواب داد ، انتظارات سهامداران از بنگاهها در فضای کسب و کار فعلی عبارتند از رشد پایدار و متمادی ارزش‌زایی بنگاه که از طریق ارزش فعلی نقدینگی‌های قابل کسب طی سالهای آتی محاسبه می‌گردد.شرکتهای هولدینگ با توجه به ارزش‌زایی بنگاه، اعمال نظارت بر اساس عوامل کنترلی و ارزیابی انتظارات از اعضاء هیأت مدیره شرکتهای تابعه را با اعمال نظارت بر بازار سرمایه بر اساس عوامل و مؤلفه‌های متنوع که در نمودار صفحه بعد ترسیم گردیده، کنترل و ارزیابی می کند.فرایند برنامه‌ریزی در شرکتهای هولدینگ در نهایت به تهیه و تدوین برنامه‌های کلان سازمان و حداکثر تا سطح رشته فعالیتها منجر خواهد شد. برنامه‌ریزی در سطح واحدهای تابعه توسط خود آنها انجام می‌شود ولی در نهایت باید به تأیید ستاد هولدینگ برسد. این فرایند می‌تواند شامل زیرفرآیندهای ذیل باشد:
تدوین نظام سنجش عملکرد برنامه و بودجه
تدوین و تلفیق برنامه و بودجه
نظارت و کنترل بر اجرای برنامه و بودجه
تهیه و تدوین آئین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های تخصصی موردنیاز
تدوین و بهسازی نظام بهره‌وری و نظارت کلان بر اجرای آن
سهم بازار در هولدینگها
اندازه بازار به تعداد خریداران موجود بستگی دارد. خریداران موجود در بازار دارای سه خصوصیت هستند ،علاقه، درآمدودسترسی. تعیین سهم بازار در هولدینگها به این موضوع بر می گردد که تعیین کند سهم کدام یک از واحد های تجاری زیر مجموعه خود سهم بازار مناسبی دارد و کدامیک سهم بازار خوبی ندارد ، در واقع یک هوادینگ باید یک تصمیم یکپارچه در مورد تک تک زیر مجموعه های خود بگیرد. یکی از نگرانیهای اصلی محققان در حوزه استراتژی مادری، تشخیص الگوهایی مناسب برای تدوین استراتژی در خصوص شرکت زیرمجموعه ای خود که در جهت افزایش “سود شرکت مادر” به کار میرود، میباشد. انواع رویکردهای استراتژیک مادری در شرکتهای چند رشته ای رویکردهای استراتژیک در شرکتهای مادر بر اساس دو عامل نفوذ کنترلی و نفوذ برنامه ریزی تعیین میشود ، همانگونه که در بخش قبلی عنوان شد سه نوع سبک برنامه ریزی استراتژیک ، کنترل مالی و کنترل استراتژیک برای ارتباط با شرکتهای زیر مجموعه می تواند بکار رود . سبک برنامه ریزی استراتژیک تمرکزگراترین نوع در میان سه الگوی مزبور است. در مدل برنامه ریزی استراتژیک، شرکت مادر در نقش طراح اصلی برنامه ها ظاهر شده و مسئولیت هر گروه یا شرکت تحت پوشش را خود مشخص میکند. شرکتهای کوچکتر وظیفه اجرای بخشهای مختلف طرح اصلی را بر عهده دارند. شرکتهایی که از این سبک پیروی میکنند معمولاً در تدوین برنامه و اتخاذ تصمیمات با شرکتهای زیرمجموعه خود مشارکت دارند. در واقع شرکت مادر جهتگیری کلی و روشن برای کل شرکتها تعیین میکند.
در سبک کنتر ل مالی شرکتهای مادری گرایش دارند کلاً برنامه ریزی را به کسب وکارها واگذار یا تفویض میکنند. این شرکتها از روش های نفوذ انفرادی برای مدیریت شرکتهای زیرمجموعه استفاده میکنند. در این سبک تا حد ممکن کارها به ویژه برنامه ریزی غیرمتمرکز بوده و شرکتهای زیرمجموعه استقلال عمل دارند. کنترل مالی، افراطیترین نوع تفویض اختیار است. شرکت به مانند مادری عمل میکند که فقط در نقش یک سهامدار یا بانک ظاهر میشود. در این مدل، اهمیت کمی برای شیوه های تولید و بازاریابی در واحدها وجود دارد
مدل کنترل استراتژیک، بین دو مدل قبلی قرار میگیرد و بیشتر سازمانهای دنیا از آن استفاده میکنند. این مدل یک سبک مستقل نیست، بلکه پل ارتباطی میان برنامه ریزی استراتژیک و کنترل مالی است. در این شرکتهای مادر، شرکتهای تابعه برنامه ها را تنظیم میکنند، اما شرکت مادر آن برنامه ها را کنترل و بازبینی میکند. بنابراین شرکتهای زیرمجموعه مسئولیت تدوین برنامه و استراتژی و ارائه پیشنهادهای کلی را بر عهده دارند. این سبک از محبوبیت بیشتری نسبت به سایر سبکها برخوردار است. همانطوری که بیان گردید، سه سبک اصلی وجود دارد که البته مرز آنها دقیقاً مشخص نیست، یعنی ممکن است شرکت مادر در حد واسط این سبکها قرار بگیرند. اینکه کدام سبک اثربخش تر است، گولد و کمپبل دریافتند که سبکها به مقتضیات شرکتهای تابعه بستگی دارد و هر سه سبک میتواند اثربخش باشد. شرکتی که سبک نظارتی مثل سبکهای سه گانه نداشته باشد بعید است موفق باشد .سئوالی که اینجا مطرح می شود این است که شرکتهای هولدینگ چگونه بایستی سهم بازار شرکتهای زیر مجموعه خود را کنترل کند .
سهم بازار که معمولا بصورت نسبت فروش بنگاه به فروش صنعت تعریف می شود در هولدینگها نیز معنا دارد ولیکن تفاوت آن با سهم بازار یک شرکت مجزا و تنها در این است که سهم بازار هولدینگ در سهم زیر مجموعه های آن می توان مورد بررسی قرار گیرد یهنی یک هولدینگ مجموعه ای از سهام های بازار را در اختیار دارد ، سهم بازار یکی از متغیرهای ساختاری باز ارها محسوب میشود و عوامل موثر بر سهم بازار هولدینگها ، موضوع مطالعات مهمی در حوزه اقتصاد و سازمان صنعتی طی دهه های اخیر بوده است . از سوی دیگر، بی ثباتی سهم بازار که نوسانات سهم بازار بنگاه ها را در طول زمان اندازه گیری می نماید، یکی از شاخص های اندازه گیری میزان رقابت و انحصار و پویایی رقابت در بازارها محسوب شده و از متغیرهای ساختاری بازار به شمار می رود که تحت تاثیر متغیرهای مختلفی قرار می گیرند . در حقیقت سؤال این است که ارتباط بین سهم بازار و قدرت رقابتی بنگاههایی که زیر مجموعه یک شرکت هولدینگ کار می کنند چیست .این ارزیابی می تواند از طریق ارزیابی پورتفولیو صورت پذیرد.

ارزیابی پورتفولیو سهم بازار
ریشه مفهوم پورتفولیو

در حالت مطلوب شرکت‌ها در چندین بعد تمایز ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال، شرکت کاتر پیلار تراکتور نه تنها به خاطر شبکه فروش قوی بلکه به خاطر تسهیل در دسترسی به قطعات یدکی و نیز کیفیت و دوام بالای محصول معروف می‌باشد. البته همه این خصوصیات در ابزارآلات سنگین که زمان خاموشی آن‌ ها بسیار هزینه بردار است، مهم می‌باشد. باید توجه داشت که استراتژی تمایز به شرکت اجازه نمی‌دهد هزینه‌ها را نادیده بگیرد. البته این هزینه‌ها هدف استراتژیک اصلی نمی‌باشند.
تمایز، ابزاری است که اگر شرکت به آن دست یابد می‌تواند از آن به عنوان یک استراتژی معتبر برای به دست آوردن بازدهی بالاتر از حد متوسط بهره گیرد. همچنین تمایز می‌تواند به واسطه وفاداری مشتری به علامت تجاری محصول و در نتیجه حساسیت کمتر به قیمت، سپری محافظ در برابر رقابت چالش‌برانگیز ایجاد کند.

تمرکز:
آخرین استراتژی ژنریک تمرکز بر گروه خاصی از خریداران، بخشی از خط تولید یا بازار جغرافیایی می‌باشد. تمرکز نیز همانند ممکن است به اشکال مختلفی صورت گیرد. اگر چه هزینه پایین و تمایز با هدف دستیابی به مقاصدی در کل صنعت ایجاد می‌شود، کل استراتژی تمرکز حول دستیابی به هدفی خاص می‌چرخد و هر کدام از راهکارهای عملکردی با توجه به این هدف طراحی می‌شود.
استراتژی تمرکز بر این اصل استوار است که شرکت از این طریق می‌تواند مؤثرتر و کارآتر از رقبای دیگر که در سطح گسترده‌ای رقابت می‌کنند- به هدف استراتژیک و محدود خود برسد. در نتیجه، شرکت از طریق جوابگویی بهتر به نیازهای یک هدف خاص به تمایز دست می‌یابد یا هزینه‌ها را درارائه خدمات کاهش می‌دهد و یا هر دوی آن‌ ها.
اگر چه از خاستگاه بازار، به عنوان کلیت استراتژی تمرکز قادر به دستیابی به هزینه اندک یا تمایز نمی‌باشد، با این حال در صورت محدود شدن بازار مورد هدف، قادر خواهد بد به یکی از این موقعیت‌ها و یا هر دوی آن‌ ها دست یابد.
مزیت استراتژیک

نمودار ۲-۲٫ سه استراتژی ژنریک (پورتر، ۱۳۸۵: ۸۷)
شرکتی که به تمرکز دست می‌یابد، همچنین ممکن است به طور بالقوه از درآمدی بالاتر از متوسط صنعت برخوردار باشد. اصولاً تمرکز نشان دهنده این است که شرکت دارای موقعیت هزینه پایین با هدف استراتژیک خود، تمایز بالا یا هر دو آن ها می‌باشد. همان طور که در بحث پیشرو بودن در هزینه و تمایز گفته شد، چنین موقعیتی باعث ایجاد لایه‌ای محافظ در مقابل هر کدام از عامل‌های رقابتی می‌شود (پورتر، ۱۳۸۵،ص۸۵).
استراتژی تمرکز همواره حاکی از یک سری محدودیت‌ها در مورد سهم بازار قابل دسترسی می‌باشد. تمرکز لزوماً مستلزم ایجاد نوعی توازن بین سودآوری و حجم فروش است تمرکز نیز ممکن است، همانند استراتژی تمایز مستلزم توازن در وضعیت کلی هزینه بوده و یا می‌تواند بی‌نیاز از آن باشد (پورتر، ۱۳۸۵: ۸۶p).
۲-۲-۵-۹-۱- ملزومات استراتژی‌های ژنریک:
سه استراتژی ژنریک علاوه بر تفاوت‌های عملکردی در برخی ابعاد دیگر نیز با هم تفاوت دارند، پیاده کردن آن ها شکل موفقیت‌آمیز نیاز به منابع مختلف و مهارت دارد. این استراتژی‌ها، همچنین نیاز به سازماندهی تشکیلاتی، شیوه‌های کنترل و سیستم‌های نوآورانه متفاوت دارند. بنابراین، برای دستیابی به هدف، شرکت به طور پیوسته باید بر یکی از این استراتژی‌ها به عنوان هدف اصلی تکیه کند. بعضی از مفاهیم ضمنی مشترک در بین استراتژی‌های ژنریک عبارتند از: