فصل اول : تعاریف و معیار میراث. 8
فرهنگی زیر آب. 8
گفتار اول – فرهنگ. 10
گفتار دوم – اموال فرهنگی- تاریخی (عتیقه) 10
گفتار سوم – اموال فرهنگی 11
گفتار چهارم -تعریف و مفهوم میراث فرهنگی زیر آب 12
گفتار پنجم – معیارهای میراث فرهنگی زیرآب 14
مبحث دوم – منشورهای حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب 15
گفتار اول – میراث فرهنگی 15
گفتار دوم – مـنشورهای بین المللی در حفاظت از میراث فرهنگی 25
ا- منشور توریسم فرهنگی مصوب نوامبر 1976-ایکوموس 25
یک)موضع اساسی 26
2- باغهای تاریخی-منشور فلورانس مصوب دسامبر 1982-ایکوموس. 28
3- مـنشور حفاظت از شـهرها و مـناطق شـهری تاریخی مصوب اکتبر 1978-ایکوموس 31
4- منشور بین المللی مدیریت میراث باستانشناسی مصوب 1990-ایکوموس* 34
5- منشور بین المللی حمایت و مدیریت میراث فرهنگی زیر آب مصوب 1996-ایکوموس* 39
فصل دوم : هنجارها وقواعد حقوق بین الملل در حفاظت از میراث فرهنگی زیرآب 48
مبحث اول – قواعد بین الملل در حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب. 49
گفتار نخست- قواعد غیرالزام آور(حقوق نرم) 49
1-توصیه نامه شماره 848شورای اروپا(1978). 49
2-پیش نویس کنوانسیون اروپایی راجع به حمایت از میراث فرهنگی زیرآب(1985) 50
3-طرح موسسۀ حقوق بین الملل دربارۀ میراث فرهنگی زیرآب(1994). 50
4-منشور حمایت و مدیریت میراث فرهنگی زیر آب(1996). 51
گفتار دوم- قواعدالزام آور. 53
1-معاهدات. 53
1-1-کنوانسیون سازمان ملل متحد دربارۀ حقوق دریاها(1982) 53
1-1-1-مناطق تحت حاکمیت دولت ساحلی. 53
1-1-2-مناطقی که دولت ساحلی در آنها حقوق حاکمۀ خود را اعمال می کند 54
الف)منطقۀ مجاور. 54
ب)منطقۀ انحصاری اقتصادی. 55
ج)فلات قاره. 57
1-1-3-دریای آزاد. 57
1-2-کنوانسیون اروپایی دربارۀ حمایت از میراث باستانی(1992). 59
2-حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب در عرف بین المللی 60
فصل سوم: کنوانسیون یونسکو دربارۀ حمایت از میراث فرهنگی زیر آب(2001). 62
گفتار نخست:درآمد،چکیده واهداف واصول حاکم بر کنوانسیون 63
1-درآمد. 63
2-چکیدۀ کنوانسیون: 65
3- اهداف واصول حاکم بر کنوانسیون 66
گفتار دوم- وضعیت حقوقی میراث فرهنگی زیرآب 66
1-مناطق تحت حاکمیت دولت ساحلی 66
2-مناطق تحت صلاحیت دولت ساحلی 67
2-1- منطقۀ مجاور 67
2-2-منطقه انحصاری اقتصادی وفلات قاره. 67
3-منطقۀ بین المللی 69
1-عدم استفاده از مناطق تحت صلاحیت برای تجارت غیر قانونی میراث فرهنگی زیرآب. 71
2-جلوگیری از اشتغال اتباع به اعمال مغایر با کنوانسیون 71
3-همکاری وبه اشتراک گذاردن اطلاعات. 71
4-انعقاد موافقت نامه های دو جانبه،نطقه ای یا چند جانبه 72
5-وضع ضمانت اجراهای متناسب. 73
6-توقیف وضبط میراث فرهنگی زیرآب تحصیل شده بر خلاف مقررات کنوانسیون. 73
7-افزایش آگاهی عمومی 73
8-آموزش در زمینۀ باستان شناسی زیرآب 74
9-تعیین مقامات صلاحیت دار برای اجرای مناسب کنوانسیون:. 74
گفتار چهارم- مصونیت های کشتی های جنگی، نظام دسترسی به میراث فرهنگی زیرآب وحل وفصل اختلافات 74
1- مصونیت کشتی های جنگی. 74
2-نظام دسترسی به میراث فرهنگی زیرآب 76
3- حل وفصل اختلافات 78
نتیجه گیری. 80
منابع. 83
الف) منابع فارسی 83
ب) منابع انگلیسی 84
چکیده
حمایت از هر پدیده مادی و یا معنوی مستلزم داشتن راهکارهایی در قوانین ملی و بین المللی است. میراث فرهنگی به مثابه تبلور رنج ها و مشقات و یا پیروزی های یک ملت در طی قرون، آیینه تمام نمایی از تاریخ، فرهنگ و در یک کلام تمدن یک ملت می باشد. به همین دلیل این آثار نیازمند حمایت های قانونی خاص در سطوح ملی و بین المللی چه در زمان صلح و چه در زمان جنگ می باشند. قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران به عنوان سند پایه ای در تعیین جرایم و مجازات های قانونی در فصل نهم کتاب تعزیرات درمواد 558 تا 569 تحت عنوان «تخریب اموال تاریخی، فرهنگی» به حمایت کیفری در راستای حفظ آثار و ابنیه فرهنگی و تاریخی کشور پرداخته است. بی تردید یکی از معضلات نظام آموزشی کشور ما بی توجهی مستمر به ضرورت های حفاظت از میراث فرهنگی در تمام دوران تحصیل است. این بی توجهی حتی در دوره تحصیلات عالیه در رشته حقوق نیز ادامه دارد و اکثریت دانشجویان حقوق که بعدها در مشاغل قضایی چون قضاوت و وکالت به کار مشغول می شوند، اطلاعی از قوانین و مقررات راجع به میراث فرهنگی ندارندیا اینکه اطلاعات آنها درحد بسیار محدودی است، زیرا در متون درسی اصلی حقوق جزا- چه حقوق جزای عمومی و به ویژه حقوق جزای اختصاصی- به بررسی دقیق این مقررات (حداقل) از چشم انداز معیارهای حقوقی و تناسب این مقررات با آن معیارها توجه کافی نشده است. در این مقاله تلاش خواهد شد تا کاستی ها و انتقادات وارد بر این فصل از قانون مجازات اسلامی مورد مطالعه قرار گیرد تا شاید مورد توجه مسئولین امر قرار گیرد.
واژگان کلیدی:
حقوق جزا، میراث فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی، شکایت خصوصی، ارزش های عمومی.
روش شناسی تحقیق
1-1 مـقدمه
هـمگان اذعان دارند که شناخت و درک علل پیدایش و تحول جوامع بشری،انسان را درشناسایی ریشههای فـرهنگی و اجـتماعی او بـه نحو قابل توجهی یاری خواهد کرد.
میراث باستانشناسی، ثبت اساسی فعالیتهای انسان در زمانهای پیشین اسـت.ازایـنروی حمایت و مدیریت صحیح این میراث، باستانشناسی و دیگر محققان را قادر میسازد تا از طـرف و بـه نـفع نسلهای حاضر و آینده به مطالعه و تفسیر آن بپردازند.
حمایت از این میراث نمیتواند تنها مبتنی بر اسـتفاده از فـنون بـاستانشناسی باشد،بلکه این امر مستلزم وجود یک زمینه وسیعتر از نظر اطلاعات و مـهارتهای حـرفهای و علمی است.برخی عناصر میراث باستانشناسی،اجراء ساختارهای معماری هستند.در چنین مواردی عناصر مورد نظر مـیباید طـبق معیار حمایت از اینگونه ساختارها که در منشور(حفاظت و مرمت بناهای تاریخی و محوطهها” (مـنشور 1966 مشخص شده است،حمایت کردند.
سایر عـناصر مـیراث بـاستانشناسی،بخشی لز سنتهای زندهء مردم بومی را تشکیل مـیدهند و مـشارکت گروه های فرهنگی محلی برای حمایت و محافظت از اینگونه همانگونه که در ماده یک آمده اسـت .مـراد از میراث باستانشناسی،آن دسته از عناصر مـادی مـیراث است کـه بـا اسـتفاده از فنون و روش های علم باستانشناسی،شناسایی و کـشف مـیشوند.
فرهنگ در واقع مجموعه ای شامل همه فعالیت های انسانی می شود. فرهنگ یک کلیت در هم تنیده ای از دانش، هنر، اعتقادات، باورها، اخلاقیات، آداب و رسوم، هنجارها و هرگونه توانایی ها و عاداتی است که انسان به عنوان عضوی از جامعه به دست می آورد. فرهنگ در اساس، مخرج مشترک همه باورها، رفتارها، ارزش ها، آداب و سنن و شیوه زندگی یک ملت در طول زمان است که از نسلی به نسل دیگر منتقل می گردد. یونسکو بر اساس وظائف محوله به این سازمان، تلاش می کند اقدامات مربوط به ارتقای احترام به تنوع فرهنگ ها و سنتها و نیز ترویج گفتگوهای میان فرهنگی را سامان بخشد. یونسکو همچنین از طریق استاندارد سازی و تنظیم اسناد بین المللی، اقداماتی را در راستای حفاظت و حراست از میراث فرهنگی اعم از میراث طبیعی، میراث معنوی، میراث فرهنگی زیر آب، دارائیهای فرهنگی منقول و سایر ابعاد میراث فرهنگی طبیعی اتخاذ می نماید.
یکی از وظایف خطیر یونسکو کنوانسیون 2001 حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب؛ می باشد.
یکی ازموضوعات بخش فرهنگ یونسکو عبارت است از: کنوانسیون 2001 حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب (نشست کشورهای عضو، ارگان های مشورتی). به طور خلاصه، “میراث فرهنگی زیر آب” شامل همهی آثار فرهنگی، تاریخی و با ویژگیهای باستانشناختی است که برای مدتی (حداقل صد سال) زیر آب قرار داشتهاند یا هنوز هم زیر آب قرار دارند.
غنای میراث فرهنگی زیر آب اغلب دست کم گرفته میشود. در حالیکه، در قرون گذشته “سایتهای باستانشناسی روی زمین” اطلاعات بسیاری را از توسعهی تمدنها به ما ارزانی داشتهاند، اما اقیانوسها که بخش وسیعی از سیارهی ما را دربرگرفتهاند هنوز اسرارشان را حفظ کردهاند.
میراث زیر آب میتوانند اطلاعات منحصربهفردی را از زندگی اجدادمان به ما ارائه کنند. از طرفی ویرانههای شهرهای گمشده در میان امواج و در زیر آب بسیار بهتر از سایتهای باستانشناسی روی زمین حفظ شدهاند.
در این میان، آنچه نگرانکننده به نظر میرسد این است که، سرقت از میراث فرهنگی زیر آب و تخریب آنها به سرعت در حال افزایش است. بنابراین تهدیدات جدی برای محروم کردن بشر از این میراث، به تازگی رخ نموده است.
امواج ،خرابهها را برای قرون متمادی حفظ کردهاند ولی پیشرفت تکنولوژی غواصی میراث زیر آب را بیشتر در دسترس و درنتیجه آسیبپذیر ساخته است. اکنون دیگر با شکار گنجهای زیر آب، غارتگری میراث باستانی تنها به سایتهای باستانی روی زمین محدود نمیشود.