شکل ۲۶شکل ۴-۱ ساختار کلی زمانبندی سیستم پیشنهادی
۴-۲ کلیات الگوریتم پیشنهادی
الگوریتم پیشنهادی ما در این پژوهش شامل سه بخش متفاوت می‌باشد که در هر کدام از این بخش‌ها، روش جدیدی ارائه شده است که ترکیب این سه بخش، الگوریتم پیشنهادی ما را شکل خواهد داد. در این قسمت، هر یک از این سه بخش، به طور کلی و خلاصه، معرفی خواهند شد.
در بخش اول الگوریتم پیشنهادی، روش جدیدی برای نوع سازماندهی وظایف متناسب با هسته‌ها، پیشنهاد می‌شود. ویژگی بارز این سازماندهی این است که پیش از توزیع وظایف بین هسته‌ها، ماهیت وظیفه‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد و براساس خصوصیت این وظایف تفکیک شده، سازماندهی هسته‌های پردازنده انجام می‌شود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در بخش دوم الگوریتم پیشنهادی، روش جدیدی برای توزیع وظایف بین هسته‌ها، پیشنهاد می‌شود، یعنی الگوریتم جدیدی برای مشخص شدن اینکه هر وظیفه باید به کدام هسته برای اجرا فرستاده شود، پیشنهاد می‌شود. الگوریتم توزیع پیشنهادی ما، هدف‌های مهمی را دنبال می‌کند، از جمله این هدف‌ها می‌توان به کاهش نرخ نقض سررسید، کاهش مصرف انرژی، افزایش زمان پاسخ برخی وظایف و افزایش بهره‌وری سیستم اشاره کرد. همچنین سعی شده است تا سربار پیچیدگی الگوریتم، نسبت به کارهای گذشته، کاهش پیدا کرده و کارایی سیستم افزایش یابد.
در بخش سوم الگوریتم پیشنهادی، تکنیک جدیدی برای تنظیم فرکانس و ولتاژ هسته‌ها، در هنگام اجرای وظایف روی هر هسته، پیشنهاد می شود. این الگوریتم، همزمان با الگوریتم توزیع، اجرا می‌شود و زمان اجرای نهایی وظایف و میزان انرژی مصرفی آن‌ها را محاسبه خواهد کرد. همچنین این الگوریتم، جز الگوریتم‌های تنظیم فرکانس سررسید محور می‌باشد که به این معنی است که این الگوریتم، علاوه بر اینکه سعی در کاهش مصرف انرژی دارد، سررسید وظایف را نیز در نظر دارد، یعنی با بهره گرفتن از تکنیک پیشنهادی، برای جلوگیری از نقض سررسید وظیفه در حال اجرا، در مواقع لازم، سطح فرکانس اجرایی هسته را افزایش می‌دهد.
۴-۳ مدل وظیفه الگوریتم پیشنهادی
در مدل پیشنهاد شده در این پژوهش، وظایف سیستم به دو دسته تناوبی و غیرتناوبی تقسیم می‌گردند. وظایف تناوبی از نوع غیر انحصاری بوده و وظایف غیرتناوبی از نوع انحصاری درنظر گرفته می شوند. این مسئله بدین معنی است که هرگاه وظیفه‌ای تناوبی در حال اجرا در هسته‌ای باشد و وظیفه دیگری با اولویت بالاتر از راه برسد، این وظیفه جدید نمی‌تواند پردازنده را از وظیفه در حال اجرا بگیرد و در انحصار خود قرار دهد. اما اگر وظیفه غیرتناوبی در حال اجرا باشد و وظیفه غیرتناوبی دیگری با اولویت بالاتر وارد صف این هسته شود، پردازنده از وظیفه در حال اجرا گرفته شده و به وظیفه با اولویت بالاتر داده می شود.
همچنین در این مدل، وظایف غیرتناوبی می‌توانند تحت شرایطی بین هسته‌ها مهاجرت کنند، اما وظایف تناوبی چنین اجازه‌ای ندارند و باید تا پایان اجرا، روی هسته‌ای که الگوریتم توزیع، آن را به وظیفه اختصاص داده، باقی بمانند.
مشخصه‌ های وظایف سیستم پیشنهادی به صورت زیر می باشد:
S_i : مجموعه کل وظایف سیستم
T_p : مجموعه وظایف تناوبی
T_Ap : مجموعه وظایف غیرتناوبی
D_i : سررسید متناظر هر وظیفه
T_i : دوره تناوب وظایف تناوبی
P_i : اولویت وظایف غیرتناوبی
C_i : بدترین حالت زمان اجرای وظیفه
A_i : زمان ورود وظایف
t_f : زمان خاتمه هر وظیفه
R_i : زمان پاسخ هر وظیفه
E_i : انرژی مصرفی هر وظیفه
۴-۴ مدل سیستم الگوریتم پیشنهادی
مدل پیشنهادی ما، یک سیستم تعبیه‌شده بی‌درنگ نرم چندهسته‌ای می باشد که هسته‌های آن دارای سطوح فرکانسی متفاوت و توان مصرفی متناسب با هر سطح فرکانسی می باشند. بی‌درنگ نرم بودن سیستم ما یعنی تمام سعی سیستم بر این است که وظایف قبل از سرسید خود اجرا شوند اما ممکن است برخی سررسیدها نقض شود و به دلیل بی‌درنگ نرم بودن سیستم، می‌توان از این نقض سررسید چشم‌پوشی کرد و سیستم بدون مشکل به کار خود ادامه دهد. همچنین سیستم ما دارای محدودیت منابع انرژی است و الگوریتم پیشنهادی توجه اساسی به کاهش مصرف انرژی سیستم دارد. نمونه‌ای از کاربرد این سیستم در تلفن‌های هوشمند همراه می‌باشد که دارای وظایف بی‌درنگ نرم هستند. بر همین اساس، کاهش زمان انتظار اجرای وظایف غیرتناوبی نیز یکی دیگر از هدف‌های مهم سیستم ما می‌باشد. ایجاد یک توازن بین مصرف انرژی کم ، نقض سررسید کمتر و زمان پاسخ ایدال، یکی دیگر از دغدغه‌های ما در این سیستم می باشد که الگوریتم پیشنهادی توانسته تا حد زیادی این توازن را برقرار کرده و بهره‌وری و کارایی سیستم را افزایش دهد.
همچنین برای پیاده سازی سخت‌افزاری این سیستم میبایست از یک پردازنده مدیر ((Master برای اجرای الگوریتم استفاده شود و در صورت در دسترس نبودن یک پردازنده مدیر، از یکی از هسته‌ها برای اجرای الگوریتم استفاده می شود. ساختار کامل مدل سیستم پیشنهادی در شکل ۴-۲ نشان داده شده است.
مجموعه همه وظایف سیستم
مجموعه وظایف تناوبی
مجموعه وظایف غیرتناوبی
الگوریتم زمانبندی اولویت
الگوریتم زمانبندی اولویت
هسته۱
هسته۲
هسته۴
هسته۳
الگوریتم توزیع وظایف تناوبی
الگوریتم توزیع وظایف غیرتناوبی
الگوریتم تنظیم فرکانس
الگوریتم تنظیم فرکانس
الگوریتم تنظیم فرکانس
الگوریتم تنظیم فرکانس
الگوریتم زمانبندی EDF
الگوریتم زمانبندی EDF
خروجی سیستم : یک مجموعه زمانبندی شده
ورودی :
شکل ۴-۲ مدل سیستم پیشنهادی
شکل ۲۷شکل ۴-۲ مدل سیستم پیشنهادی
۴-۵ شرح کامل الگوریتم پیشنهادی
الگوریتم پیشنهادی ما دارای سه بخش می‌باشد که در این قسمت به شرح کامل این سه بخش، همراه با شبه‌کد الگوریتم پیشنهادی می‌پردازیم.
۴-۵-۱ بخش اول الگوریتم پیشنهادی (تفکیک وظایف و هسته‌ها)
بخش اول الگوریتم پیشنهادی ما به این صورت است که ابتدا همه وظایفی که در سیستم بوجود آمده‌اند و در یک مجموعه بزرگ قرار گرفته‌اند را را به دو زیرمجموعه جدا تفکیک می‌کنیم. عامل تفکیک این مجموعه را تناوبی بودن و غیرتناوبی بودن وظایف در نظر می‌گیریم. یعنی وظایف تناوبی را از وظایف غیرتناوبی جدا کرده و هرکدام را در یک زیرمجموعه مجزا قرار می‌دهیم. علت این تفکیک‌سازی ما این است که ماهیت این دو نوع وظیفه باهم متفاوت است و اثرات آن‌ها روی سیستم باهم فرق می‌کند. وظایف تناوبی مکرراً برا اساس نرخ دوره تناوب خود، تکرار می‌شوند. به عنوان یک مثال ساده از کاربرد این نوع وظایف، می‌توان به تلفن‌‌های هوشمند همراه اشاره کرد. هنگامی که گوشی در وضعیت آماده بکار قرار دارد، تعدادی وظیفه در پس‌زمینه سیستم‌عامل آن، در حال اجرا هستند، مانند وظایف مربوط به آنتن‌دهی گوشی که دائماً اجرا شده تا وضعیت ارتباطی با شبکه، بروز شود. این وظایف از نوع تناوبی هستند و نیاز به این دارند که دائماً تکرار شوند، بنابراین می‌توانند نقش زیادی در مصرف انرژی داشته باشند. ویژگی بارزی که این وظایف دارند این است که زمان‌ پاسخ آنها برای کاربر مهم نیست بلکه عدم نقض سررسید و مصرف انرژی کمتر برایش مهم است. بنابراین ماهیت این نوع وظایف مارا به سمت کاهش مصرف انرژی سوق می‌دهد، زیرا باید به خاطرتکرار دائم این وظایف و اجرای مکرر آنها، تا جایی که سررسید آنها نقض نشود، بتوانیم کاری کنیم که کمترین انرژی ممکن مصرف شود تا طول عمر باطری و خود سیستم (به دلیل کاهش گرمای تولید شده)، بیشتر شده و توان کمتری مصرف شود. این مسئله در گوشی‌های تلفن‌همراه بدلیل استفاده از باطری محدود برای ذخیره انرژی، بسیار حیاتی است.

بعد از روی کارآمدن رضا شاه و استیلای دیکتاتوری بر جامعه ایرانی ،رمان های عاشقانه تحت تاثیر رمان های احساساتی فرنگی( مانند مادام کاملیا ،اثر الکساندر دوما وبوسه عذرا،اثر ژرژ رینلدز) باب می شوند،«شهرناز»،(یحیی دولت آبادی )«من هم گریه کرده ام»« ،کاروان عشق» (جهانگیر خلیلی )و…این رمان ها به سوزو گدازعاشقانه می پردازند و گاه انتقادی سطحی هم از جامعه می کنند.
می توان ادعا کرد که بیش از رمان های تاریخی و اجتماعی ژانر ادبی داستان کوتاه در تحول نثر فارسی تاثیر گذار بوده است . به ادعای بسیاری از منتقدان ادبی نه رمان که ژانر ادبی داستان کوتاه بود که نثر فارسی را دچار تحولات عمیق و جدی کرد و اولین نمونه های درخشان نثر جدید فارسی در این فرم ادبی به نگارش در آمدند. ( بالایی۱۳۷۷-آرین پور ۱۳۷۵-میر صادقی ۱۳۸۱-میرعابدینی ۱۳۷۷)
«در یکی بود ،یکی نبود» جمالزاده و« چرند و پرند »دهخدا استفاده از اصطلاحات مردم عادی کوچه و بازار در ادبیات آغاز شدو زبان نوشتن به زبان مردم نزدیک و آنچه که بعدها نثر گفتاری نام گرفت، خلق شد. البته قبل ا زخلق آثار ادبی نظیر چرند و پرند و یا یکی بود؛یکی نبود جمالزاده با آن مقدمه معروف اش ؛ تحول نثر فارسی با به کارگیری عناصر زبان گفتاری به همت ملکم خان در مطبوعات آغاز شده بود. وی از همان آغاز کار ترجمه دروس آموزگاران خارجی دارالفنون را ازفرانسه به فارسی و هم ترجمه دستگاه صدارت شاهی را عهده داشت وچون با عبارت پردازی ها و مغلق نویسی های دولتی کمتر آشنا بود، برای نقل متون اصلی به فارسی ناگزیر دراختیار کلمات و انسجام عبارات دقت زیاد می کرد و بدین قرار شیوه نگارشی به وجود آورد که در عین سادگی و روانی از فصاحت و بلاغت و حسن انشا بی بهره نیست.۴۲ شماره روزنامه قانون ورسائل اجتماعی و سیاسی وی به دلیل نزدیک بودن به زبان تکلم و محاوره عمومی به طور قطع ، هم در بیداری مردم موثر بوده و هم در میان ارباب مطبوعات صدر مشروطیت مقبول افتاده و مدتها سرمشق آزادی خواهان و نویسندگان ایران بوده است. (آرین پور ۱۳۷۵:۳۲۵)آثار ملکم خان سرمشقی برای کسانی شد که می خواستند در نثر فارسی نوآور ی کنند ، به عقیده ملک الشعرا بهار اگر مقالات ملکم خان در قانون وجود نداشت ،احتمالا چرند و پرند هرگز نوشته نمی شد.(بهار ۱۳۸۰سبک شناسی)
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

کسانی چون میرصادقی و کریستف بالایی بر این عقیده اند که داستان کوتاه فارسی تحت تاثیر ژانرهای ادبی سنتی ایرانی مثل حکایت به وجودآمدند.میر صادقی در این باره می گوید: زبان گفتاری قصه هاست که پلی می زند بین زبان مرسل و ساده دوره آغازین و نثرگفتاری وساده روزنامه ها و رمان ها وداستانهای کوتاه بعد از مشروطیت . (میر صادقی ۱۳۸۱:۲۱)به عقیده میر صادقی آنها(جمالزاده ودهخدا) نثر گفتاری را به وجود نیاوردند، بلکه تحت تاثیر شیوه بیان قصه ها نگارش خود را برگزیدند. بالایی (۱۳۷۷(نیز اقبال بیشتر فرم ادبی داستان کوتاه نسبت به رمان یا داستان بلند را در سابقه سنتی شباهت داستان کوتاه با ژانر سنتی حکایت می داند. وی در سرچشمه های پیدایش رمان فارسی می گوید ، ادبیات جدید فارسی با داستان کوتاه آغاز شد و بر خلاف غرب که رمان سرچمشه پیدایش داستان کوتاه بود در ایران داستان کوتاه سرچشمه شکل گیری رمان بود.چرا که برخلاف رمان که فرمی ناشناخته وجدید بود ، داستان کوتاه با حکایت یا داستانک های سنتی نثر فارسی شباهت بسیار داشت و فرمی آشناو آزموده محسوب می شد.( بالایی ۱۳۷۵)ادبیات جدید فارسی در آغاز قرن اخیر با آثار کسانی چون جمال زاده ،هدایت ،علوی شروع می شود . نقش جمالزاده بیشتر پیشکوتانه است ،اما داستان فارسی شکوه خود راتنها در آثار بزرگا نی چون هدایت پیدا می کند ، به هر جهت تا قبل از سال ۱۳۰۰ نمی توان از چیزی به نام داستان نویسی جدید فارسی نام برد.
۲-۲-دوره های ادبی:
برای طبقه بندی دورانهای تحول زبان فارسی چند روایت کمابیش متفاوت وجود داردکه بیشتر از آنکه به نسل های ادبی یا اجتماعی پرداخته باشند ،بر مبنای دور های ادبی تقسیم بندی شده اند.در ادامه چند تقسیم بندی رایجی که در این زمینه وجود دارد را بر می شمارم و در انتها تقسیم بندی مورد نظر خود را ارائه می کنم.
روایت میر صادقی :
جمال میر صادقی در کتاب خود به نام جهان داستان (۱۳۸۱) سه دوره کلی برای تحول داستان نویسی فارسی بر می شمارد.
-دوره آغازین وتکوینی (از ۱۳۰۰تا ۱۳۳۲)
-دوره رشد و شکوفایی(از ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷)
-دوره ناهمگونی (بعد از انقلاب تا کنون )
به عقیده میر صادقی بهترین آثار داستان نویسی زبان فارسی در دوره دوم خلق شدند وبزرگترین نویسندگان فارسی زبان در این دوره کار خودرا آغاز کردند یا آثار خود را خلق کردند.
گرچه بر طبقه بندی میر صادقی این ایراد وارد است که بسیارکلی است، اما نسبت به سایر طبقه بندی ها این مزیت را دارد که بر مبنای سیر تحولات ادبی تنظیم شده و صرفا تحولات سیاسی و اجتماعی جامعه را مبنای کار خود قرار نداده است .
حسن میرعابدینی در کتاب صد سال داستان نویسی(۱۳۷۷) ۶ دوره در سیر تحول داستان نویسی ایران تشخیص می دهد که نسبت به طبقه بندی میر صادقی جزئی تر به نظر می رسد.
این دوره ها که اغلب با تغییرات سیاسی واجتماعی قرین هستند.،به شرح زیراند:
۱-از حدود نخستین تلاشها (۱۲۷۴)تا ۱۳۲۰
۲-از ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۰
۳-۱۳۴۰تا ۱۳۵۷
۴-از ۱۳۵۷تا ۱۳۷۰
۵-از۱۳۷۰ تا کنون
نوعی طبقه بندی عام دیگر نیز وجود دارد که سیر تحول داستان نویسی را بر مبنای نسل های طبیعی نویسندگانش می داند و هر ۱۵ یا ۳۰ سال را یک نسل می داند. این طبقه بندی این حسن را دارد که افراد یک نسل اجتماعی را در یک طبقه قرار می دهد و به همین دلیل به محقق اجازه می دهد که مبنایی برای تحلیل های اجتماعی در دست داشته باشد ،ولی این عیب را نیز دارد که نویسندگان متعددی که دریک دوره نسلی (۱۵ یا ۳۰ سال) به دنیا نیامده اند ،اما در یک دوره به انتشار آثار خود دست زده اند را در دسته های متفاوتی قرار می دهد.
۲-۳-ظهور نویسنده های زن:
دورانی که اندک اندک نویسند های زن نیز به نوشتن روی می آورند و می نویسند،از دهه چهل آغازمی شود. گرچه تاپیش از دهه چهل نیز نویسنده های زنی وجود داشتند که می نوشتند(زنان دوران قاجار مانند.طاهره یا قره العین که زنی ادیب و صاحب قلم بود وبه خاطر تعقیب ها و آزارهایی که دید، امروزه از نوشته هایش چیز چندانی در دست نیست ویا فخرالدوله دختر ناصرالدینشاه است که به عقیده بسیاری منتقدین من جمله کریستف بالایی، داستان فارسی (امیر ارسلان ) به قلم یا روایت او نقل شده است و^[۲۴]…..)اما تعداد این نویسنده ها اندک و انگشت شمار است واز آن گذشته نوشتن ایشان نیز به صورت یک امر اجتماعی پذیرفته شده ، شناخته نمی شد. این زنان اغلب در خفا یا بانامی دیگر می نوشتندوتنها در دهه چهل بود که زنان توانستند با نام و هویت واقعی خود به عنوان یک زن بنویسند وآثار ادبی گرانمایه ای خلق کنند .آثار اولیه ای که زنان خلق کردند ،آثار خام دستانه ای بودند که مورد توجه جدی منتقدین قرار نگرفتند ونتوانستند در ادبیات فارسی تحولی به وجود آورند. تا قبل از انتشار شاهکار خانم سیمین دانشور (سووشون ۱۳۴۸) آثار زنان نویسنده نه تنها در شماره که در کیفیت آثارشان نیز چندان قابل توجه نبودند .بعد از انتشار این اثر نه تنها زنان بیشتر می نویسند ،که کیفیت آثارشان فصل نوینی در ادبیات معاصر فارسی آغاز می کند.دوره بندی آثار زنان نویسنده ایرانی الزاما با دوره بندی کلی آثارادبی یکسان نیست ،چرا که زنان در سال های آغازین این دوره هنوز شروع به نوشتن نکرده بودند.
حسن میر عابدینی(مجله اینترنتی www.ZANAN.CO.IR) برای سنت نویسندگی زنان ایران طبقه بندی جداگانه ای قائل است وی با نگاهی کمی و کیفی به حضور نویسندگان زن ، سه دوره کلی برمی شمارد، میر عابدینی در این طبقه بندی ،ضمن مقایسه آماری بین تعداد نویسندگان زن ومرد ،آثار ایشان را به دودسته ادبیات متعالی و ادبیات پاورقی تقسیم می کند.
۱-. گام‌های اولیه: در فاصله زمانی ۱۳۱۰ تا ۱۳۳۹
۲-هموار کردن راه از ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۹
۳-رهسپار راه‌های تازه: در دهه ۸۰ـ۱۳۷۰
۲-۴-. گام‌های اولیه:
در فاصله زمانی ۱۳۱۰ تا ۱۳۳۹، به نام ۱۵ نویسنده زن برمی‌خوریم. تا ۱۳۳۹، ۲۷۰ نویسنده مرد در عرصه ادبیات داستانی فعال‌اند، یعنی در مقابل هر نویسنده زن، ۱۸ نویسنده مرد (میر عابدینی ۱۳۷۷). تا ۱۳۱۰ که داستان‌نویسی ایران سال های آغازین خود را می‌گذراند و مردان کمی در این عرصه قلم می‌زنند، نام هیچ زنی در تاریخ داستان‌نویسی نیامده است. از ۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰، ۲ زن داستان نوشته‌اند: «ایراندخت»^[۲۵] نامی ( امینه پاکروان) داستان اجتماعی احساساتی دختر تیره‌ بخت (حدود ۱۳۱۰) را نوشته و زهرا خانلری (۱۲۹۴ـ۱۳۷۱) پروین و پرویز (۱۳۱۲) و ژاله یا رهبر دوشیزگان (۱۳۱۵) را به رشته تحریر درآورده است. البته در این دوره، فاطمه سیاح در زمینه نقد ادبی فعال است و به‌عنوان نخستین زن ایرانی بر کرسی استادی دانشگاه تهران نشسته است.
از ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۹، که از نظر سیاسی‌ـ‌اجتماعی دهه پرتحرکی است، تنها به نام سیمین دانشور (متولد ۱۳۰۰) برمی‌خوریم با مجموعه آتش خاموش (۱۳۲۷) که جایگاه رفیعی درمجموعه آثاراو ندارد.
اما از ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۹ به ۸ زن نویسنده برمی‌خوریم که از میان آنها می‌توان به نام های زیر اشاره کرد:
ملکه بقایی کرمانی (۱۲۹۳ـ؟): پدرش نماینده مجلس بود، در تهران و پاریس تحصیل کرد وی از فعالان مبارزه برای حقوق زنان بود و چند اثر درباره شرایط زندگی زنان ایرانی نوشت، مثل زن ها چه می‌گویند؟ یا رمان بوسه تلخ (۱۳۳۶) که فضایی عصبی و پرتنش دارد. سال های پایانی عمر را در امریکا گذراند و مجموعه شکسته‌بالان (۱۳۶۳) را در لس‌آنجلس منتشر کرد. آثار او از نخستین نمونه‌های داستانی است که از دید یک زن به مسائل زنان پرداخته است.بهین‌دخت دارایی (متولد ۱۳۰۰) دکترای ادبیات فارسی داشت. پس از انتشار داستان حرمان (۱۳۳۵) درباره مهر مادری، به تحقیق در ادبیات کلاسیک از جمله شاهنامه روی آورد.مهین توللی (متولد ۱۳۰۹) همسر فریدون توللی شاعر معروف، داستان‌های کوتاهی را که در مجله سخن چاپ کرده بود به شکل مجموعه سنجاق مروارید (۱۳۳۸) انتشار داد. پس از وقفه‌ای که چند دهه به‌طول انجامید، مجموعه ویلن شکسته را منتشر کرد.کیوان‌دخت کیوانی (متولد ۱۳۱۳): مترجم زبان انگلیسی که جز جوانی (۱۳۳۰) و رمان گذر از سطح آب، خاطرات ایام جنگ را با نام یادداشت‌های ناتمام (۱۳۶۹) نوشته و تاریخ ادبیات عرب اثر نیکلسن را ترجمه کرده است.مریم ساوجی (۱۲۹۸ـ؟): نویسنده متون حقوقی و وکیل دادگستری، نخستین زنی است که مبحث حقوق زن را در ۱۳۳۵ در رادیو ایران مطرح کرد. او شاعر بود و داستان دختر راه و فرشته را نوشت.نویسنده‌ای به نام ماه‌سیما نیز زنجیرهای تقدیر (۱۳۳۶) را درباره موقعیت خانوادگی و اجتماعی زنان اشرافی نوشت.به عقیده میر عابدینی (www.ZANAN.CO.IR) زنان در سال های ۱۳۱۰ تا ۱۳۳۹، در عرصه داستان‌نویسی حضور کم‌رنگی دارند.در این دوره، زنان یا چنان گرفتار امور خانه‌اند که نتوانسته‌اند کارهایی را هم که توانایی خلقشان را داشته‌اند بیافرینند یا هنوز به صرافت داستان‌نویسی نیفتاده‌اند. بعضی هم که نوشته‌اند آثار خود را با نام های مستعاری چون ایراندخت، ماه‌سیما یا شهرزاد چاپ کرده‌اند. در چنان فضایی، زنان اگر هم می‌خواستند به نوشتن ترغیب نمی‌شدند زیرا امکانی برای نشر آثار خود نمی‌دیدند. در این دوران، زنان درگیر مبارزه برای کسب حقوق اولیه خویش‌اند و هنوز امکان گشودن درهای مراکز ادبی را به‌ روی خود نیافته‌اند. زیرا شرکت زنان در جنبش ادبی، مشروط به موقعیتی است که در جامعه به‌دست می‌آورند. ^[۲۶]
در سال هایی که از آنها صحبت می‌کنیم، عمدتاً زنانِ وابسته به خانواده‌های ممتاز (چه از نظر مالی و چه از نظر فرهنگی) بخت و فرصت نوشتن یافته‌اند که از جمله آنها می‌توان به کسانی چون فاطمه سیاح در نقد ادبی، زهرا خانلری یا سیمین دانشور اشاره کرد. اینان از نسل اول زنان ایرانی بودند که امکان برخورداری از آموزش عالی را یافتند و بعضی از آنها در کشورهای اروپایی درس خواندند. درآمد مالی، فراغت از کارِ خانه و فضای فرهنگی خانواده به آنان امکان کسب مهارت‌های ادبی لازم را داد. البته جز سیمین دانشور، دیگران داستان‌نویسی را جدی نگرفتند. برخی مثل خانلری در آغاز کارِ نگارشیِ خود به‌تفنن داستان‌هایی نوشتند و بعد به تدریس در دانشگاه و تحقیق در ادبیات کلاسیک پرداختند.
آثار پدیدآمده در این دوره زمانی، ارزش ادبی چندانی ندارند و از میان آنها نمی‌توان اثری را چشمگیر و شاخص دانست. این آثار بیشتر از نظر تاریخی و ظهور چند داستان‌نویس زن واجد اهمیت‌اند، وگرنه زنانِ داستان‌نویس اثر خلاقه‌ای نیافریده‌اند و عمدتاً دنباله‌رو شیوه‌ها و نظرگاه‌های نویسندگان مرد بوده‌اند. فاطمه سیاح،در سلسله‌مقالاتی که درباره جایگاه زنان در هنر و ادبیات اروپا نوشت (در مجلات مهر و ایران امروز از ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۹)، در پی‌جویی علل ضعف «روحیه ایجاد کردن و خلاقیت ادبی» در نویسندگان زن به عوامل متععدی اشاره می کند و «ضمن توجه به شرایط اجتماعی، علل بیولوژیک و منع‌های بازدارنده سنتی و مذهبی را هم از نظر دور نمی‌دارد.» (میرعابدینی ۱۳۷۷).
این نسل ، نسل،اول نویسندگان زن ایرانی است که با همه محدودیت های موجود دست به خلق ادبی زدند، نویسنده های این نسل با همه خام دستی ها و تازه کاری هایشان ،آغاز گران وپیشروان نسل زنان نویسنده ایرانی محسوب می شوند.دوره بعدی ،دوره ای است که دوره شکوفایی ادبی ایران محسوب می شود وهم مردان و هم زنان آثار ماندگارتری از خود به جای می گذارند.در این دوره ایران تحولات عمیق و تکان دهنده ای چون انقلاب و جنگ را پشت سر می گذراند.دو تجربه ای که بر زندگی اجتماعی( زنان و مردان) بسیار تاثیرگذار واقع می شود و نسل جدیدی از نویسندگان را به جامعه معرفی می کند.
۲-۵-. هموار کردن راه:
ذیل این عنوان به سه دهه کمابیش مشابه در سال های( ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۹) می‌پردازیم :^[۲۷]
الف) در دهه ۴۹ـ۱۳۴۰، که سال های شکوفایی ادبیات و هنر معاصر است، بیش از ۲۵ نویسنده زن شروع به داستان‌نویسی می‌کنند. عده نویسندگان مرد در این دهه ۱۳۰ نفر است، یعنی در مقابل هر یک نویسنده زن ۵ نویسنده مرد، می‌بینیم که فاصله آماری کم می‌شود و زنان، با اتکا به موقعیتی که در جامعه به‌دست آورده‌اند، به‌تدریج جایگاه ادبی خاص خود را پیدا می‌کنند. دراین سال ها، داستان‌نویسی از کاری تفننی به‌ آفرینش هنری منظمی رشد می‌یابد و داستان‌هایی با کیفیت بهتر نوشته می‌شود. نویسندگان پیگیر این دوره راه را برای داستان‌نویسان دوره‌های بعد هموار می‌کنند زیرا در جهت شکل بخشیدن به شیوه‌ای ادبی می‌کوشند که تا پیش از آن عمدتاً در انحصار مردان بود.گروهی از نویسندگان این دوره برای مجلات مردم‌پسند داستان می‌نوشتند، مثل خاطره پروانه که برای تهران مصور می‌نوشت، میمنت دانا و ژیلا سازگار که در اطلاعات بانوان قلم می‌زدند و فریده گلبو که اغلب آثارش در زن روز چاپ می‌شد، داستان احساساتی‌ای که قدسی نصیری با نام بی‌سرپرستان (۱۳۴۷) نوشت چند بار تجدید چاپ شد.در این دوره نوشتن حدیث نفس‌های «عبرت‌آموز» یا قطعه‌های ادبی احساساتی درباره عشق و حرمان در میان این گروه از نویسندگان رواج دارد.
اما در این دوره برای نخستین بار با یک گروه نویسنده مواجه می‌شویم که داستان‌نویسی را به‌طور پیگیر دنبال می‌کنند و، به تعبیری، یک جریان داستان‌نویسی زنانه پدید می‌آورند؛ و برخی از آنان به چهره‌های طراز اول داستان‌نویسی ایران تبدیل می‌شوند. جز سیمین دانشور که کار خود را دو دهه قبل شروع کرده اما در این دوره شاهکارش سووشون (۱۳۴۸) را به چاپ می‌سپارد، جا دارد از مهشید امیرشاهی، گلی ترقی، میهن بهرامی و مهری یلفانی نام ببریم. امیرشاهی و ترقی و بهرامی در اروپا و امریکا درس خواندند و پس از بازگشت به وطن به نوشتن و تدریس پرداختند. امیرشاهی (متولد ۱۳۱۹) در مجموعه‌داستان‌هایش مثل سار بی‌بی‌خانم (۱۳۴۷)، بعد از روز آخر (۱۳۴۸) و به صیغه اول شخص مفرد (۱۳۵۰)، ماجراهایی شخصی را با ذوقی طبیعی و طنزی تنیده‌شده در تار و پود جملات بازمی‌گویدترقی (متولد ۱۳۱۸) مجموعه من هم چه‌گوارا هستم (۱۳۴۸) و رمان خواب زمستانی (۱۳۵۲). دیدگاهی انتقادی‌، اجتماعی و فلسفی بر داستان‌های ترقی غلبه دارد، درحالی‌که داستان‌های امیرشاهی از لحن و نگاه زنانه‌تری رنگ می‌گیرند. ترقی در داستان‌های دومین مرحله از نویسندگی خود مثل خاطره‌های پراکنده (۱۳۷۲) و دو دنیا (۱۳۸۱)، چنین لحن و فضایی را تجربه می‌کند. این داستان‌ها یا ریشه در خاطرات نوستالژیک دوره کودکی دارند یا دشواری‌های زندگی در غربت و سرگردانی‌های روحی مهاجران‌ را به تصویر می‌کشند.
ماجرای داستان‌های بهرامی (متولد ۱۳۲۴) ـ زنبق ناچین (۱۳۴۱) و حیوان (۱۳۶۴) ـ در فضای رئالیستی مألوف‌تری می‌گذرد. وی در داستانهایش زندگی زنان را در خانواده‌های اعیانی تهران قدیم توصیف می‌کند.
برخلاف بهرامی که در ایران زندگی می‌کند، یلفانی (متولد ۱۳۱۵) مثل امیرشاهی و ترقی مهاجرت می‌کند. او مجموعه روزهای خوش (۱۳۴۵) و رمان قبل از پاییز (۱۳۵۹) را در ایران به چاپ می‌سپارد، اما نگاه خاص زنانه خود را در آثاری می‌یابد که در سال های اخیر منتشر کرده است.
جز اینان می‌توان از کسانی یاد کرد که داستان‌نویسی کار اصلی آنان نبود، مثل طاهره صفارزاده شاعر که مجموعه پیوندهای تلخ (۱۳۴۰) را نوشت یا نورالهدی منگنه (۱۲۸۲ـ؟) از فعالان حقوق زنان که مجله مشهور بی‌بی را منتشر می‌کرد. او در بیروت روان‌شناسی خواند، چند مجموعه‌شعر منتشر کرد و شمه‌ای از خاطرات من (۱۳۴۴) را در توصیف سرگذشت یک زن ایرانی نوشت. همچنین می‌توان از آلیس آرزومانیان نام برد که در رمان همه از یک (۱۳۴۳) به شگفتی‌ها و دلهره‌های بلوغ و تن‌آگاهی می‌پردازد. ماجرا در خانواده‌ای مسیحی می‌گذرد و زندگی دختری را از کودکی تا بزرگسالی دربرمی‌گیرد. آرزومانیان داستان خود را با نوعی بی‌پروایی در توصیف تمناهای جسم نوشته است.
ب) دو دهه ۵۹ـ۱۳۵۰ و ۶۹ـ۱۳۶۰ از نظر آماری مشابه‌اند، یعنی در هر دهه ۲۸ نویسنده زن شروع به نوشتن کرده‌اند. در سال های ۵۹ـ۱۳۵۰، در مقابل این ۲۸ نویسنده زن، ۱۹۸ نویسنده مرد نخستین آثار خود را منتشر کرده‌اند، یعنی به‌ازای هر یک نویسنده زن، ۷ نویسنده مرد داریم. اما در دهه بعد به رقم ۱۴۰ نویسنده مرد برخورد می‌کنیم، یعنی در این ‌دهه مردان کمتری داستان نوشته‌اند، درحالی‌که عده زنان نویسنده فرقی نکرده است. بنابراین، شاخص‌های مقایسه آماری به هم نزدیک‌تر شده‌اند: در برابر هر یک نویسنده زن، ۵ نویسنده مرد داستان نوشته‌اند. (www.ZANAN.CO.IR)
در این دوره بیست‌ساله، برخی چهره‌های مطبوعاتی‌ داستان هم می‌نویسند، اما کمیت و کیفیت کارشان در حدی نیست که پاورقی‌نویسی نویسندگان زن را در حد یک جریان ادبی تأثیرگذار مطرح کند: مینو بناکار (اطلاعات هفتگی)، آذرمیدخت دانشجو و شهره وکیلی (سپید و سیاه) و شکوه میرزادگی (فردوسی) که مهم‌ترین رمانش، بیگانه‌ای در من (۱۳۷۲)، را پس از مهاجرت در اروپا منتشر می‌کند، از این دسته اند ،زنانی هم هستند که در حیطه‌های هنری دیگر فعال‌اند اما به تفنن داستان‌هایی هم می‌نویسند که آنها را می‌توان بین روایت و خاطره زندگی‌نام های جای داد، مثلا ً منصوره حسینی (متولد ۱۳۱۶)، نقاش، در رمان پوتین گِلی (۱۳۵۰)، با نثری ساده و شاعرانه به ملال مالیخولیایی زنی می‌پردازد که گریزان از محدودیت‌های زندگی خانوادگی به اروپا سفر می‌کند و در آنجا عاشق مردی رُمی می‌شود.همچنین فروغ شهاب (۱۲۸۶ـ۱۳۷۸) که در بروکسل در رشته علوم تربیتی تحصیل کرد و از مؤسسان مدارس جدید دخترانه بود، در میان ترجمه‌ها و تألیف‌هایش، رمان سه هزار و یک شب (۱۳۶۸) ارزشی بیش از بقیه دارد. او این داستان را براساس خاطرات تاج‌السلطنه دختر ناصرالدین شاه و زندگی عبداللطیف طسوجی مترجم هزار و یک شب نوشته است. رمان از دیدگاهی زنانه روایت می‌شود و توصیفی متقاعدکننده از وضعیت فجیع زنان در حرمسراهای قاجاری است. نویسنده، با ایجاد نوعی همسانی بین سرنوشت راوی و شهرزاد هزار و یک شب، بیانگر تداوم رنج زنان در طول تاریخ و تلاش دیرپای آنان برای گریز از مرگ و حفظ تشخص فردی از طریق روایتگری است. نوع نگاه نویسنده و صمیمیت او در بازگویی احساسات زنانه ویژگی خاصی به اثر داده است.
اما از میان زنانی که جدی و پیگیر به داستان‌نویسی پرداخته‌اند می‌توان به نویسندگان زیر اشاره کرد:
شهرنوش پارسی‌پور (متولد ۱۳۲۴) در رمان سگ و زمستان بلند (۱۳۵۵) و مجموعه آویزه‌های بلور (۱۳۵۶) بیشتر فضایی زنانه و آمیخته باترس و ابهام تاریخی زنان خلق می کند. وی در آثاری که پس از انقلاب می‌نویسد، مثل رمان طوبا و معنای شب (۱۳۶۷) و مجموعه زنان بدون مردان (۱۳۶۸)، به زنان و تغییر و تحولات روحی آنان از منظر عرفانی‌ـ‌اساطیری توجه می‌کند. گرایش به رئالیسم جادویی ویژگی خاص کار اوست.
غزاله علیزاده (۱۳۲۵ـ۱۳۷۵) همزمان با پارسی‌پور به نوشتن می‌پردازد و مجموعه سفر ناگذشتنی (۱۳۵۶) و داستان بلند بعد از تابستان (۱۳۵۶) را منتشر می‌کند. شخصیت‌های داستان‌های او نیز در رویای گریز از دلتنگی‌های تسکین‌ناپذیر به جست‌وجویی اشراقی و اساطیری در پی خوشبختی برمی‌آیند. علیزاده در رمان های خانه ادریسی‌ها (۱۳۷۰) و شب‌های تهران (۱۳۷۸) زنان را در مواجهه با حادترین مسائل اجتماعی، مثل انقلاب، تصویر می‌کند.
فریده رازی (متولد ۱۳۱۷) داستان‌نویسی را با مجموعه عطر مه‌آلود شامگاه (۱۳۵۳) و رمان عذاب روز (۱۳۵۷) آغاز می‌کند و بهترین اثرش رمان من و ویس (۱۳۷۷) را در ستایش عشق و شادی و نهی جنگ و خشونت می‌نویسد. داستان از مکالمه‌ای سر بر می‌کشد که راوی با جنبه شیدای وجود خود ـ ویس ـ برقرار می‌کند و از طریق ایجاد رابطه‌ای بینامتنی با داستان ویس و رامین، موقعیتی سراسر کامروایی را در کنار موقعیتی ناامن و کابوسناک می‌نهد.
منصوره شریف‌زاده (متولد ۱۳۳۲) نخستین مجموعه‌داستانش مولود ششم (۱۳۶۳) را درباره مشکلات زنان می‌نویسد. اما در شکل‌یافته‌ترین مجموعه‌اش عطر نسکافه (۱۳۸۰) با بصیرتی روایتگرانه از طرح «مسائل بزرگ» اخلاقی و اجتماعی خودداری می‌کند و از طریق توصیف ماجراهایی ساده، راهی به ‌سوی معنای پنهانی زندگیِ ازهم‌گسیخته مردان و زنان داستان‌هایش می‌گشاید.
بنفشه حجازی (متولد ۱۳۳۳) که عمدتاً به‌عنوان شاعر و محقق وضعیت تاریخی زنان شهرت دارد رمان هایی هم نوشته است که بهترین آنها زووو (۱۳۸۱) نام دارد.
فرخنده آقایی (متولد ۱۳۳۵) در مجموعه تپه‌های سبز (۱۳۶۶) ناآرامی‌های روحی زنان را از منظر ذهنیتی وحشت‌زده و مواجه با واقعیتی کابوسناک روایت می‌کند. در راز کوچک (۱۳۷۲) و یک زن یک عشق (۱۳۷۶) فاصله میان زندگی آرزوشده و تلخی واقعیت، زنان را به انزوایی می‌راند که حاصلی جز آشفته‌فکری ندارد. او در رمان جنسیت گمشده (۱۳۷۹) به موضوعی جسورانه می‌پردازد و شرح تلاش‌های پسری برای تغییر جنسیت را همپای سفر عرفانی او به هند پیش می‌برد.
منیرو روانی‌پور (متولد ۱۳۳۳) در مجموعه کنیزو (۱۳۶۷) و رمان اهل غرق (۱۳۶۸) رنج‌ها و حسرت‌های زنان را در فضای وهمناک جنوب ایران به شیوه رئالیسم جادویی توصیف می‌کند. آثاری را که درباره مشکلات عاطفی و معیشتی زنان هنرمند در جامعه امروز ایران پدید آورده است، مثل رمان دل فولاد (۱۳۶۹) را می‌توان از نظر فکری کارهایی ابتکاری دانست. روانی‌پور که نویسنده‌ای پرکار است در رمان کولی کنار آتش (۱۳۷۸) به درگیری‌های زنان با سنت‌های مردسالارانه در زمینه‌ای از ماجراهای سیاسی سال های پس از انقلاب می‌پردازد.این دوره که برای ادبیات معاصر فارسی دوره پرباری است نویسندگان زن و مرد زیادی را به خود می بیند .
۲-۶- رهسپار راه‌های تازه:
در دهه ۸۰ـ۱۳۷۰، در حدود ۳۷۰ نویسنده زن شروع به انتشار اولین اثر خود می‌کنند (۱۳ برابر نویسندگان زن دهه قبل). عده نویسندگان مرد در این دوره زمانی ۵۹۰ نفر است. فاصله خیلی کم شده است و شاخص مقایسه تعداد نویسندگان مرد که پنج برابر نویسندگان زن بود به۵/۱ برابرتقلیل یافته است.
زنان چه در عرصه رمان متعالی و چه در عرصه رمان عامه‌پسند حضوری محسوس دارند.اقبال به داستانهای عامه پسند در این سال ها افزایش می یابد.منتقدی«اقبال روز ا فزون مردم ایران ـ به‌ویژه زنان ـ به رمان های عامه‌پسند را نشانه فزونی گرفتن شماره زنان و مردان مدرن در جامعه ما می‌داند، زیرا رمان از هر نوع که باشد به جهان جدید تعلق دارد؛ و رواج آن در هر جامعه‌ای مبین حلول روح تجدد در کالبد تک‌تک افراد رمان‌خوان آن جامعه است.» (محمد حق شناس۱۳۷۶)به نظر وی این جامعه -جامعه مدرن- جامعه ای است که به واسطه رمان، هم سرگرم می‌شود و هم به خوداندیشی دست می‌زند.
مثل دوره‌های پیشین، آثار نویسندگان این دهه را نیز می‌توان در سه دسته بررسی کرد. نویسندگانی که کار اصلی‌شان در دیگر حیطه‌های هنری است اما داستان هم می‌نویسد، مثل سیمین بهبهانی (شاعر)، ایران درودی (نقاش)، پری صابری (کارگردان تئاتر)، پوران فرخ‌زاد (شاعر و محقق)، منصوره نظام‌مافی (مورخ)، نوشین احمدی (ناشر)، شادی صدر (روزنامه‌نگار) و… عده این‌گونه نویسندگان که آثارشان در مرز داستان و خاطره قرار می‌گیرد خیلی بیشتر از دهه گذشته شده است. فرزانه میلانی( ۱۳۷۵) محقق ، درباره این قبیل آثار می‌گوید: «عصیانی است علیه سکوت، تأیید تازه‌ای است بر فردیت زن، حضوری است بر جای غیبتی طولانی؛ غصب فضا و نقشی است که تاکنون از آنِ مردان بوده است. از همین رو، این روایات بدیع از زنان را… باید از نظر فرهنگی، اگر نه همواره از دید ادبی، واجد اهمیت و ارزش ویژه‌ای دانست».
از میان گروه کثیر پاورقی‌نویسان می‌توان از نسرین ثامنی، مریم جعفری، فهیمه رحیمی، فریده رهنما و رویا سیناپور به‌عنوان کسانی که هریک بیش از ده داستان منتشر کرده‌اند یاد کرد.دلایل متعددی برای روی آوردن زنان به رمان های عامه پسند وجود دارد .ویرجینیا وولف در این باره می‌گوید: «محدودیت تجربیات زنان در خانواده و فعالیت‌های روزمره‌شان می‌تواند خیلی راحت به شکل رمان ظاهر شود تا هر فرم ادبی دیگر… تجربیات آنان عمدتاً شامل مطالعه شخصیت‌ها و تحلیل احساسات می‌شود.» زنان بسیاری به سبب آسان بودن این نوع رمان به‌ سوی آن می‌آیند، زیرا «در میان شکل‌های هنری کمترین میزان تمرکز را می‌طلبد.»(وولف ۱۳۸۲)
پاورقی‌نویس آثاری را به وجود اورده که که دستاورد بزرگی برای ادبیات ما محسوب نمی‌شوند. اما از منظر یک محقق علوم اجتماعی، افزایش این رمان ها می‌تواند پرسش‌هایی را درباره واقعیت اجتماعی برانگیزد.

کانال حرارتی
فن دمنده هوا
شکل ۳-۶- محل گرم کن و فن دمنده هوا
۳-۲- ابزارهای اندازه گیری به کار گرفته شده
کوره برقی
در این تحقیق برای اندازه گیری درصد رطوبت نمونه های گرفته شده از دانه های در زمان ها و مکان های مختلف، از کوره برقی ۷۰ لیتری مجهز به ترموستات ساخت شرکت بهداد ایران استفاده گردید (شکل ۳-۷).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

گرماسنج: برای اندازه گیری دمای هوا از گرماسنج دیجیتال استفاده شد.
نمونه گیر^[۱۳۰]: برای گرفتن نمونه از داخل مخزن دانه از نمونه گیر ساخته شده در بخش مهندسی بیوسیستم استفاده گردید(شکل ۳-۸).
ترازوی دیجیتال: جهت توزین نمونه های گرفته شده از دانه های داخل مخزن، از ترازوی دقیق دیجیتالA&D با دقت ۰۰۱/۰ گرم استفاده گردید (شکل۳-۹)
شکل ۳-۷- کوره برقی مورد استفاده
شکل ۳-۸- نمونه گیر مورد استفاده برای گرفتن نمونه های دانه از داخل مخزن خشک کن
شکل ۳-۹- ترازوی دیجیتال دقیق مورد استفاده
اندازه گیری سرعت دانه ها در داخل مخزن:
از یک نقاله خروجی مواد جامد برای خروج مخلوط دانه و ساچمه از درون مخزن استفاده گردید. با تغییر سرعت دورانی موتور محرک این نقاله توسط اینورتر، سرعت حرکت مواد داخل خشک کن کنترل گردید. سه سطح سرعت دورانی برای موتور محرک انتخاب گردید. این سرعت ها با روش سعی و خطا به گونه ای انتخاب گردیدند که میزان سرعت متوسط دانه های در طول مخزن مساوی سه سطح مذکور در قسمت۳-۱-۲ باشند. جهت انجام این کار، دبی خروجی مواد جامد از دستگاه با وزن کردن و زمان گرفتن اندازه گیری می شد. و با داشتن جرم کل مواد درون مخزن و ارتفاع کل مخزن، می توان سرعت را بدست آورد.
اندازه گیری سرعت هوای ورودی به مخزن
برای اندازه گیری سرعت هوای ورودی به مخزن از سرعت سنج دیجیتالی استفاده گردید. سرعت هوا در لوله ورود به مخزن اندازه گرفته شد. سه سطح سرعت۱، ۲ و ۳ متر برثانیه برای هوای خشک کن استفاده گردید. جهت تغییر سرعت هوا از اینورتر و پولی استفاده شد.
به طور معمول دو روش برای بیان درصد رطوبت محصول وجود دارد (Akgun and Doymaz, 2005):
الف- رطوبت بر اساس وزن تر: برابر است با نسبت وزن آب موجود در نمونه به وزن نمونه مرطوب که به صورت زیر بیان می شود:
(۳-۱)
: درصد رطوبت بر اساس وزن تر
: درصد رطوبت بر اساس وزن خشک
: وزن آب موجود در نمونه
: وزن ماده خشک در دانه
ب- رطوبت بر اساس وزن خشک: برابر است با نسبت وزن آب موجود در دانه به وزن
ماده خشک در دانه و رابطه آن به این صورت است:
(۳-۲)
در این تحقیق درصد رطوبت بر اساس وزن تر بیان گردید.
یکی از مهمترین اهداف انجام این تحقیق به دست آوردن مدل ریاضی خشک شدن دانه های ذرت به روش پیوسته می باشد. از مدل های ریاضی می توان به طور موثری جهت تشریح ویژگی های خشک شدن محصولات کشاورزی و باغی استفاده نمود. روش های مختلفی برای بدست آوردن مدل ریاضی خشک شدن محصولات کشاورزی وجود دارد. که در این تحقیق، دو روش مورد استفاده قرار گرفت.
۳-۳- مدل سازی ریاضی
مدل سازی فرایند خشک شدن دانه های ذرت در این تحقیق به دو طریق انجام گرفت:
تحلیل ابعادی^[۱۳۱] ۲- دینامیک سیالات محاسباتی^[۱۳۲]
۳-۳-۱- تحلیل ابعادی
روش تحلیل ابعادی برای کاهش پیچیدگی مسائل دارای ابعاد گوناگون استفاده می شود. به عبارت دیگر، آنالیز ابعادی مسائل پیچیده را با کم کردن متغیرهای به کار رفته آسان تر می کند.
در جدول زیر پارامترهای موثر بر فرایند خشک شدن پیوسته دانه های ذرت آورده شده است.
جدول۳-۱- پارامترهای موثر بر فرایند خشک شدن پیوسته دانه های ذرت

۳-۷-۱-۱- تعیین روایی پرسشنامه
در این پژوهش، پس از طرح سوال ها پرسشنامه در اختیار اساتید راهنما و مشاور و چند تن از اساتید دیگر قرار گرفت. روایی سازه به وسیله تحلیل عاملی تائیدی آزمون شد که در فصل چهارم به آن اشاره خواهد شد.
۳-۷-۱-۲- تعیین پایایی پرسشنامه
در این تحقیق ضریب آلفای کرونباخ که از طریق نرم افزار SPSS محاسبه شد، عدد ۹۰.۴ را نشان داد که بیانگر قابلیت اعتماد بالای پرسشنامه بود. با عنایت به اینکه حداقل ضریب پایایی لازم ۷.۰ توصیه شده است، بنابر این می توان نتیجه گرفت که پرسشنامه از پایایی مناسبی برخوردار است.
۳-۸- روش تجزیه و تحلیل داده ها
در این پژوهش با استفاده ازنرم افزار ۱۶ SPSS و ۱۸AMOS از روش های مختلف آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شده است. آزمون های انجام شده در این پژوهش عبارتند از:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

آمار توصیفی به منظور طبقه بندی و بررسی ویژگی های پاسخ دهندگان و جامعه آماری
آزمون آلفای کرونباخ برای بررسی پایایی پرسشنامه
آزمون نرمال بودن سپس آزمون همبستگی پیرسون برای تعیین نوع و شدت رابطه میان متغیرها
تکنیک معادلات ساختاری(تحلیل عاملی برای تعیین روایی سازه، تحلیل مسیر برای آزمون فرضیه های تحقیق) و معیارهای نیکویی برازش
۳-۸-۱- آمار توصیفی
آن دسته از علم آمار را گویند که با دسته بندی و تلخیص داده ها سرو کار دارد. به طور کلی از سه روش در آمار توصیفی برای خلاصه‌سازی داده‌ها استفاده می‌شود:
استفاده از جداول
استفاده از نمودار
محاسبه مقادیری خاص که نشان‌دهنده خصوصیات مهمی از داده‌ها باشند(صادقپور و مرادی،۱۳۹۲).
۳-۸-۲- آزمون آلفای کرونباخ
ضرایب آلفای کرونباخ بر اساس میانگین همبستگی آیتم های(سوالات) موجود در یک پرسش نامه در صورتی که آیتم ها استاندارد شده باشد، محاسبه می شود. اگر آیتم ها استاندارد نشده باشند، بر اساس کواریانس میان آیتم ها محاسبه می شود. چون آلفای کرونباخ را می توان به عنوان یک ضریب همبستگی بیان کرد، دامنه آن بین صفر تا۱ می باشد(صادقپور و مردای،۱۳۹۲).
۳-۸-۳-۱- آزمون نرمال بودن
برای انتخاب آزمون درست برای تحلیل فرضیه‌ها ابتدا باید از توزیع آماری متغیری که مورد آزمون قرار می‌گیرد اطمینان حاصل کرد. برای نمونه، پیش‌نیاز گرفتن آزمون‌های پارامتری، نرمال‌بودن توزیع آماری متغیرهاست. برای بررسی توزیع آماری متغیرها از آزمون‌هایی استفاده می‌کنند. آزمون کولوموگراف اسمیرنوف به همراه آزمون کای دو، از این دسته اند. اما با توجه به محدودیت‌های آزمون کای‌دو، معمولا برای آزمون نرمال‌بودن، از آزمون کولوموگراف-اسمیرنوف(k-s) استفاده می‌شود(صادقپور و مردای،۱۳۹۲).
۳-۸-۳-۲- آزمون همبستگی
همبستگی، اندازه ی رابطه خطی بین متغیرهاست. درSPSS ضریب همبستگی پیرسون برای یافتن ارتباط میان دو متغیر کمی و نرمال، ضریب همبستگی اسپرمن برای یافتن ارتباط میان دو متغیر کیفی و غیر نرمال به کار می رود(صادقپور و مرادی،۱۳۹۲).
۳-۸-۴-۱- تکنیک معادلات ساختاری^[۶۰]
در اکثر فرم های کلی، مدلسازی معادلات ساختاری حاوی دو قسمت است: مدل اندازه گیری و مدل معادله ی ساختاری.
۳-۸-۴-۱-۱-مدل اندازه گیری(تحلیل عاملی)
قوانین حاکم بر چگونگی اندازه گیری متغیرهای پنهان بر حسب متغیرهای مشاهده شده را تعیین و ویژگی های اندازه گیری متغیرهای مشاهده شده را بیان می کند. یعنی مدل های اندازه گیری، با روابط میان متغیرهای پنهان و مشاهده شده، سرو کار دارد. چنین مدلی فرض هایی را در مورد روابط میان مجموعه ای از متغیرهای مشاهده شده تعیین می کند، همانند سوالات(آیتم های) پرسش نامه و متغیرهای پنهان(عامل هایی) که سوالات برای اندازه گیری آن طراحی شده اند.
۳-۸-۴-۱-۲-مدل معادله ساختاری
مدلی جامع و انعطاف پذیر است که الگوی روابط میان متغیرهای مستقل و وابسته(که می توانند مشاهده شده یا پنهان باشند) را تعیین می کند. از این دو مدل، مدل ساختاری برای محقق اهمیت بیشتری دارد، چون آزمون مستقیمی از نظریه ی مورد نظر را ارائه می کند. مدل اندازه گیری نیز مهم است، زیرا آزمونی برای پایایی متغیرهای مشاهده شده ای که در اندازه گیری متغیرهای پنهان به کار رفته اند، ارائه می کند. اگر مدل اندازه گیری برازش ضعیفی به داده ها داشته باشد، نشان می دهد که حداقل برخی از متغیرهای نشانگر مشاهده شده، معتبر نیستند و مانع حرکت محقق به تحلیل مدل ساختاری هستند. متغیرهای نشانگر همان متغیرهای مشاهده شده ای هستند که توسط آن ها عامل های پنهان تعریف می شوند(صادقپور و مرادی،۱۳۹۲).
۳-۸-۴-۲-شاخص های برازش
با آن که انواع گوناگون آزمون ها که به گونه کلی شاخص های برازندگی^[۶۱] نامیده می شود، پیوسته در حال مقایسه، توسعه و تکامل می باشند اما هنوز درباره ی حتی یک آزمون بهینه نیز توافق وجود ندارد. نتیجه آن است که مقاله های مختلف، شاخص های مختلفی را ارائه کرده اند(هومن،۱۳۸۴). این شاخص ها به شیوه های مختلفی طبقه بندی شده اند که یکی از عمده ترین آن ها طبقه بندی به صورت مطلق، نسبی و تعدیل یافته می باشد. برگردان فارسی این شاخص ها در جدول (۳-۲) آمده است. برخی از این شاخص ها عبارتند از:
۳-۸-۴-۲-۱- شاخص های مطلق
شاخص های مطلق مطرح کننده ی این پرسش هستند که آیا واریانس خطا یا تبیین نشده که پس از برازش مدل باقی می ماند، قابل توجه است یا خیر. که ریشه دوم میانگین مربعات خطای تقریب جز شاخص های مطلق می باشد(صادقپور و مرادی،۱۳۹۲).
۳-۸-۴-۲-۲- شاخص های نسبی
این اندازه ها، مدل پیشنهادی را با برخی مدل های مرجع که به مدل استقلالی یا نول منسوب اند مقایسه می کنند.برخی اندازه های برازش نموی عبارتند از: شاخص توکر لوئیس، شاخص برازش نرمدار، شاخص برازش نسبی، شاخص برازش نموی، شاخص برازش تطبیقی. محققین می توانند شاخص های برازش نموی بزرگتر از۰.۹ را به عنوان سطوح قابل قبول برازش مدل به کار برند(صادقپور و مرادی،۱۳۹۲).
۳-۸-۴-۲-۳- شاخص های تعدیل یافته
این شاخص ها به بررسی این امر می پردازد که مدل مورد نظر چگونه برازندگی و صرفه جویی و یا ایجاز را باهم ترکیب می کنند(هومن،۱۳۸۴).
جدول(۳-۳) معادل فارسی شاخص ها

موافقت نامه تریپس بر اساس بند ۱ ماده ۹ ، « اعضا موافقت نامه را متعهد به حقوق اعطایی به موجب ماده ۶ مکرر کنوانسیون برن نمی داند ».
مبحث سوم : آثار الحاق در مدت حمایت
۱ – حمایت از حقوق مادی مولف که تاکنون سی سال بوده است اخیراً برای اینکه قدم های موثری را در الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی که یکی از شرایط پیوستن به آن الحاق به موافقت نامه تریپس می باشد ، برداشته شده و این مدت از سی سال به پنجاه سال پس از مرگ پدیدآورنده برای وراث افزایش یافته است . همچنین این مدت زمان ، در صورت وصایت پدیدآورنده نیز اعمال خواهد شد .
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مدت زمان حمایت از آثار عکاسی و هنرهای کاربردی که در موافقت نامه تریپس حداقل بیست و پنج سال پس از خلق اثر می باشد در قوانین ایران به مدت سی سال از تاریخ نشر یا عرضه اثر قابل حمایت می باشد . برای هنرهای کاربردی در ایران مدت حمایت مشخص نگردیده است . بنابر این پس از الحاق این هنرها از مدت زمان حمایت حداقل بیست و پنج سال برخوردار خواهد شد . اگر چه دیدگاه های مختلفی مبنی بر اینکه نرم افزارهای رایانه ای جزء هنرهای کاربردی محسوب می شود یا خیر اما در صورتی که به عنوان هنرهای کاربردی محسوب گردد ، مدت حمایت از این گونه آثار بیست و پنج سال مقرر خواهد شد اما اگر این برنامه ها جزء هنرهای کاربردی نباشند ، مدت سی سال به پنجاه سال افزایش خواهد یافت . چنانکه ملاحظه می شود مدت حمایت برای آثار عکاسی و اثرهای دیداری و شنیداری در پیش نویس لایحه قانون جامع پنجاه سال از تاریخ پدید امدن اثر ، تاریخ انتشار یا عرضه هرکدام که اخرین باشد مقرر شده است .
مدت حمایت در آثار سینمایی که اینک در قوانین ایران سی سال و هنگام شروع حمایت از تاریخ انتشار یا عرضه می باشد در موافقت نامه این مدت پنجاه سال و مبدا شروع آن از زمان انتشار مجاز و یا از زمان خلق آن مورد محاسبه قرارداده شده است که قوانین ایران نیز از آن متاثر خواهند شد . « هرگاه مدت حمایت بر مبنایی غیر از عمر شخص حقیقی محاسبه شود ، مدت حمایت حداقل پنجاه سال پس از پایان سال تقویمی انتشار مجاز ( یعنی در دسترس قرار گرفتن نسخه های اثر ) یا در صورت عدم انتشار مجاز آن تا پنجاه سال پس از خلق اثر ، پنجاه سال پس از پایان سال تقویمی آن خواهد بود ».^[۱۹۳]
در آثار بی نام و فاقد نام : قوانین ایران تاکنون برای چنین اثرهایی مقرراتی وضع ننموده است و مدت زمان حمایتی نیز مقرر نشده است اما در صورت تصویب لایحه جامع ، این مدت پنجاه سال و از هنگامی که اثر در دسترس عموم قرار گرفته ، مطابق با مقررات موافقت نامه پیش بینی شده است .
مدت حمایت در اثرهای مشترک از سی سالی که تاکنون می باشد به پنجاه سال افزایش یافته و زمان شروع حمایت کماکان پس از مرگ آخرین پدیدآورنده خواهد بود .
فصل پنجم : محدودیت ها و استثنائات
مبحث نخست : در قوانین ایران
در قوانین ایران بحث محدودیت ها و استثنائات موادی را به خود اختصاص داده است ، و قانون گذار تحت شرایطی استفاده و بهره برداری از اثر ادبی و هنری را بدون اجازه از دارنده یا پدیدآورنده اثر مجاز دانسته است .
ماده ۷ قانون حمایت از حقوق مولفان ، مصنفان و هنرمندان به این محدودیتها و استثنائات پرداخته و چنین مقرر می دارد : « نقل از اثرهایی که انتشار یافته و استناد به آنها به مقاصد ادبی و علمی و فنی و آموزشی و تربیتی و به صورت انتقاد و تقریظ با ذکر مآخذ در حدود متعارف مجاز است ».
همچنین در تبصره ذیل همین ماده آمده است : « ذکر مآخذ در مورد جزوه هایی که برای تدریس در موسسات آموزشی توسط معلمان آنها تهیه و تکثیر می شود الزامی نیست مشروط بر اینکه جنبه انتفاعی نداشته باشد ». با توجه به ماده و تبصره فوق الذکر چنین برداشت می شود که یکی از موارد استفاده که منشا استثنا واقع می شود ، استفاده در بعُد آموزشی و علمی است ؛ همچنین در ماده ۸ همین قانون به ضلع دیگر استثنائات اشاره شده است : «کتابخانه های عمومی و موسسات جمع آوری نشریات و موسسات علمی و آموزشی که به صورت غیر انتفاعی اداره می شوند طبق آیین نامه ای که به تصویب هیات وزیران خواهد رسید از اثرهای مورد حمایت این قانون از راه عکسبرداری یا طرق مشابه آن به میزان مورد نیاز و متناسب با فعالیت خود نسخه برداری کنند ». مواد ۹ و ۱۰ ، وزارت خانه های اطلاعات و آموزش و پرورش را از استفاده از اثرهای ادبی و هنری مستثنی دانسته اند . « وزارت اطلاعات می تواند آثاری را که قبل از تصویب این قانون پخش کرده و یا انتشار داده است پس از این قانون نیز کماکان مورد استفاده قرار دهد ». ماده ۱۰ « وزارت آموزش و پرورش می تواند کتاب های درسی را که قبل از تصویب این قانون به موجب قانون کتاب های درسی که چاپ و منتشر کرده است کماکان مورد استفاده قرار دهد ».
لایحه قانون جامع حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط در فصل سوم تحت عنوان استثنائات ۱۱ ماده شامل مواد ۳۲ الی ۴۳ را به خود اختصاص داده و آن را بطور مشروح و مفصل بیان نموده است . ماده ۳۲ این قانون مقرر کرده است : « بهره برداری از اثر بدون اجازه دارنده حقوق در موارد مذکور در این فصل مجاز است مشروط بر اینکه با بهره برداری عادی اثر منافاتی نداشته باشد و به منافع مشروع دارنده حقوق به طور غیر متعارف لطمه نزند ».
در مبحث اول ذیل همین فصل که تحت عنوان موارد تکثیر مجاز به آن پرداخته شده است ، استثنائات را به شرح ذیل برشمرده است :
۱ ) تکثیر محدود برای مقاصد شخصی : بر اساس ماده ۳۳ با رعایت مواد بعد ، تکثیر محدود از اثر منتشر شده بدون اجازه دارنده حقوق در صورتی مجاز خواهد بود که تکثیر توسط شخص حقیقی و فقط برای مقاصد خصوصی و شخصی و به صورت غیر انتفاعی انجام شده باشد ». چنانکه از این ماده استنباط می شود شرایط ذیل را بیان نموده است :
الف) تکثیر توسط شخص حقیقی صورت پذیرفته باشد و در صورت استفاده شخص حقوقی ، عملی غیر قانونی صورت پذیرفته است .
ب ) برای مقاصد خصوصی و شخصی صورت پذیرفته باشد و نه برای افراد متعدد .
ج ) از این استفاده منافعی مالی و غیر مالی بدست نیاورده و حقوق مالی و معنوی پدیدآورنده را رعایت نماید .
ماده ۳۴ مواردی را از استثنا خارج نموده است که عبارتند از :
الف ) تکثیر اثر معماری به شکل ساختمان یا به شکل دیگر ؛
ب ) تکثیر مجموع یا بخش عمده از پایگاه داده الکترونیکی ؛
ج ) تکثیر برنامه رایانه ای به استثنا مواردی که در مواد بعد ( بخش پنجم ) مقرر شده اند .
۲ ) تکثیر به منظور آموزش یا پژوهش علمی : ماده ۳۵ این لایحه مقرر می دارد : « استفاده از اثرهای منتشر شده مورد حمایت این قانون با رعایت ماده ۳۲ برای مقاصد غیر انتفاعی ، آموزشی و پژوهشی به میزان مورد نیاز در حدود متعارف و در صورت امکان با ذکر مآخذ و نام پدیدآورنده بر روی نسخه ها به شرط عدم امکان اخذ مجوز از سازمان مدیریت جمعی مربوط مجاز است ».
۳ ) تصویر برداری توسط کتابخانه ها و موسسات نگهداری منابع : ماده ۳۶ اشعار می دارد : « هر کتابخانه یا موسسه نگهداری آثار که به صورت غیر انتفاعی اداره می شود مجاز است با رعایت ماده ۳۲ در موارد زیر بدون اجازه دارنده یک نسخه از آثار مورد حمایت این قانون را تکثیر کند :
الف ) اثر کوتاه منتشر شده ، از قبیل مقاله یا چکیده کوتاه یک اثر و بخش کوتاهی از یک کتابب به درخواست شخص حقیقی به شرط این که :
اولاً – کتابخانه یا موسسه متقاعد شود که نسخه تکثیر شده فقط برای مطالعه و یا پژوهش است .
ثانیاً – عمل تکثیر یک بار و یا در صورت تکرار در نوبت های جداگانه و بی ارتباط با هم صورت گیرد .
ثالثاً – اخذ مجوز جمعی از سازمان مدیریت جمعی^[۱۹۴] مربوط امکان نداشته باشد .
ب) تکثیر به منظور حفظ و در صورت لزوم جایگزینی آن به جای نسخه دیگر یا جایگزینی آن به جای نسخه هایی که در مجموعه دائمی کتابخانه یا موسسه مفقود ، تلف یا غیر قابل استفاده شده ، به شرط این که تهیه نسخه دیگر اثر به طور متعارف غیر ممکن یا مشکل باشد .
۴ ) تکثیر ، پخش رادیو – تلویزیونی و سایر صور ارسال عمومی اثر به منظور اطلاع رسانی : بر اساس ماده ۳۷ ، هر گونه مقاله منتشر شده در روزنامه یا نشریه اطلاع رسانی ادواری و نیز هر گونه اثر پخش شده در رادیو تلویزیون و یا در وسایل ارسال عمومی در باره مباحث جاری اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی یا مذهبی را می توان بدون نیاز به کسب اجازه در روزنامه یا نشریه ادواری دیگر و یا در رادیو – تلویزیون و یا در سایر وسایل ارسال عمومی تکثیر ، منتشر و یا پخش کرد به شرط این که دارنده حق صریحاً این حق را برای خود محفوظ اعلام نکرده باشد و مآخذ و نام پدیدآورنده در صورت امکان ذکر شود . همچنین در ماده ۳۸ پخش یا نمایش اثر دیگران را که به طور ضمنی و اتفاقی در جریان پخش گزارش صوتی یا تصویری ، بدون نیاز به موافقت دارنده مجاز دانسته است . در ماده ۳۹ نیز تکثیر ، عرضه یا ارسال عمومی سخنرانی های عمومی در باره مباحث جاری یا در جریان رسیدگی قضایی در روزنامه ها ، نشریات اطلاع رسانی ادواری ، رادیو تلویزیون یا دیگر وسایل ارسال عمومی اثر به شرط ذکر مآخذ و نام پدیدآورنده در صورت امکان بدون نیاز به موافقت دارنده را مجاز دانسته است . در مبحثی دیگر به سایر موارد استثنا پرداخته و نقل قول ، نمایش عمومی اثر وترجمه اثر را مقرر داشته است :
ماده ۴۱ نقل از اثرهایی که به صورت مجاز انتشار یافته اند و استناد به آنها برای مقاصد ادبی ، هنری ، آموزشی ، پژوهشی ، تربیتی و اطلاع رسانی به منظور شرح ، نقد و تقریظ در حدود متعارف و به میزانی که هدف مورد نظر را تامین کند با ذکر مآخذ و نام پدیدآورنده در صورت امکان مجاز است .
در ماده ۴۲ ، نمایش عمومی آثار را چه بصورت اصل یا نسخه اثر را بدون اخذ مجوز از دارنده ، مجاز دانسته مشروط به اینکه نمایش اثر با بهره گرفتن از فیلم ، اسلاید ، تصاویر تلویزیونی یا به طرق دیگر روی پرده و یا با بهره گرفتن از هرگونه دستگاه یا فرایند دیگری صورت نپذیرفته باشد ثانیاً انتشار یا واگذاری اصل یا نسخه نمایش داده شده توسط پدیدآورنده یا قائم مقام اوصورت گرفته باشد . و در ماده ۴۳ در صورتی که اثری به زبان غیر رایج کشور منتشر شده باشد ، ترجمه و انتشار آن به زبان رایج بدون کسب اجازه از دارنده حق را مشروط به رعایت شروط ذیل می داند :
۱ ) متقاضی ترجمه اجازه ترجمه اثر را از دارنده حق طی شش ماه خواسته باشد ولی نتوانسته باشد نظر دارنده اثر را جلب نماید یا ضمن همین مدت و با تلاش نتوانسته به او دسترسی یابد . هم زمان با اقدامات فوق مراتب را به مقامات ذیصلاح مذکور در بند دو نیز در صورت نیافتن دارنده ، به اطلاع ناشر اثر رسانده شود .
۲ ) مجوز این کار از سوی کمیته منتخب دولت صادر شود .
۳ ) هدف از آن تنها برای مقاصد آموزشی ، پژوهشی باشد .
۴ ) ظرف مدت سه سال پس از انتشار نخستین اثر ، ترجمه یاد شده توسط دارند حق یا اشخاص مجاز از سوی او انجام نشده باشد و یا تمامی نسخه های ترجمه مزبور دست کم ظزف مدت یاد شده تمام شده باشد .
۵ ) مترجم مبلغ عادلانه ای را بابت حق ترجمه دارنده به وی یا سازمان مدیریت جمعی مربوط بپردازد .
۶ ) نام پدیدآورنده و عنوان اصلی اثر در تمامی نسخه های اثر بطور آشکار درج شود
۷ ) کمیته منتخب به توانایی متقاضی در انجام ترجمه صحیح مطمئن باشد .
ماده ۷ قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه ای تهیه نسخه‌های پشتیبان^[۱۹۵] و همچنین تکثیر نرم‌افزاری که به طریق مجاز برای استفاده شخصی تهیه شده است ، چنانچه به طور همزمان مورد استفاده قرار نگیرد ، بلامانع دانسته است . علت استثنا شدن تهیه نسخه پشتیبان آن است که چون برنامه رایانه ای برای مدت طولانی به دیگران منتقل می شود و طی این مدت ممکن است برای استفاده کننده عیوب سخت افزاری نیز بوجود بیاید ، قانون گذار برای اینکه هزینه های اضافی را از سبد هزینه های اشخاص کاسته و ملزم به خرید مجدد با هزینه گزاف نگردد ، تهیه نسخه پشتیبان را برای استفاده شخص خریدار بلامانع دانسته است .
مبحث دوم : در موافقت نامه تریپس
موافقت نامه تریپس همانند کنوانسیون های برن و رم در مورد حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی ، هنری ونرم افزارهای رایانه ای محدودیت ها و استثنائاتی را بدون ذکری از مواردی خاص برای حقوق انحصاری پدیدآورندگان پیش بینی نموده است . بر اساس قاعده کلی که در ماده ۱۳ موافقت نامه تریپس مقرر شده آن است که « محدودیت ها یا استثنائات راجع به حقوق انحصاری را تنها می توان در موارد خاصی برقرار نمود که با بهره برداری معمولی از اثر تعارض نداشته باشد و لطمه غیر متعارفی را به منافع مشروع و قانونی دارنده حق وارد نیاورد ». برای تعیین موارد و نمونه ها باید به دو کنوانسیون برن و رم تمسک جست .
بند ۲ ماده ۹ کنوانسیون برن مقرر داشته است : « اعطای اجازه تکثیر آثار ( ادبی و هنری ) در موارد خاص ، موضوعی است که باید از سوی قوانین کشورهای اتحادیه تعیین شود مشروط به آن که چنین تکثیری با بهره برداری معمول از اثر تعارض نداشته و لطمه نامتعارفی به منافع مشروع مولف وارد نسازد ». با نگاهی اجمالی به این دو ماده ، « تفاوتی که مشاهده می شود ، این است که در موافقت نامه استثنا به طور کلی و در همه زمینه ها مجاز شمرده شده است ولی در کنوانسیون برن ، تنها به محدود کردن امکان تکثیر اثر اشاره شده و به محدود کردن بقیه حقوق انحصاری دارنده ، اشاره ای نشده است ».^[۱۹۶] این تفاوت ظاهری مهم بنظر نمی رسد البته موارد استثنا و محدودیت در کنوانسیون برن تنها به ماده ۹ پایان نمی پذیرد و در مواد دیگری نیز اشاره شده است و لذا یکی از عوامل گستردگی تریپس نسبت به کنوانسیون برن را همین پراکنده بودن کنوانسیون برن می دانند ، که ذیلاً به تعدادی از آنها اشاره خواهد شد . کنوانسیون برن در ماده ۱۰ به استفاده آزاد آثار پرداخته و مقرر می دارد :
« نقل از آثاری که قبلا به طور مجاز در اختیار عموم قرار گرفته ، مجاز است مشروط به این که استفاده از نقل قول جنبه معقول داشته و با توجه به هدف مورد نظر قابل توجیه باشد . هم چنین نقل قول از مقالات روزنامه ها و نشریات ادواری که به شکل بررسی های مطبوعاتی هستند ، مجاز است ؛
تعیین استفاده مجاز آموزشی تکثیر ، پخش رادیویی ، ضبط صوتی یا تصویری از آثار ادبی یا هنری در اختیار قانون گذاران کشورهای عضو می باشد ، به شرط اینکه چنین استفاده ای معقول بوده و با توجه به هدف قابل توجیه باشد ؛
نقل قول ها و استفاده های مذکور در بند پیشین باید با ذکر منبع و ذکر نام پدیدآورنده باشد ، در صورتی که در منبع آمده باشد .
هم چنین در ماده ۱۰ مکرر نیز مقرر می دارد : « قانون گذاران کشورهای عضو مختارند تکثیر مقالات راجع به مسائل روز اقتصادی ، سیاسی یا مذهبی را که در روزنامه ها یا مجلات دوره ای منتشر شده اند یا آثار پخش شده رادیویی مشابه را توسط وسایل ارتباط جمعی یا پخش رادیویی یا پخش با وسایل ارتباطی با سیم ، در مواردی که صراحتاً منع نشده است ، تجویز کنند . با وجود این ، همواره منبع باید به روشنی قید شود ؛ ضمانت اجرای این تعهد توسط قانون کشور محل تقاضای حمایت تعیین می شود ». در ماده ۲ مکرر کنوانسیون برن هم امکان محدود کردن حمایت از برخی آثار را مورد تاکید و در اختیار قانون گذاران کشورهای عضو قرار داده است : بند ۱ شامل محدودیت حمایت در بخشی از سخنرانی های سیاسی و سخنرانی های ایراد شده در جریان رسیدگی قضایی بوده و در بند ۲ کنفرانس ها ، خطابه ها و سایر آثار با ماهیت مشابه که برای عموم ایراد شده اند شده اند ، توسط مطبوعات تکثیر ، یا از طریق رادیویی یا با وسایل باسیم برای عموم پخش شوند . در ماده ۱۳ همین قانون به امکان محدود کردن حق ضبط آثار موسیقی و کلام های همراه آن پرداخته است : « هر کشور عضو می تواند ، در آنچه به او مربوط می شود ، محدودیت ها و شرایط راجع به حقوق انحصاری پدیدآورنده اثر موسیقی و پدیدآورنده کلام که پیش از این شخص اخیر ضبط آن را با اثر موسیقی اجازه داده ، تعیین کند و ضبط صوتی چنین اثر موسیقی ، و در صورت مقتضی با کلام آن را تجویز کند . اما محدودیت ها و شرایطی با این ماهیت در کشورهای واضع فقط دارای اثر کاملا محدود است و به هیچ وجه به حقوق پدیدآورنده در گرفتن غرامت منصفانه که با توافق و در غیر این صورت توسط مقام صالح تعیین می شود ، لطمه ای وارد نمی کند ».