فرضیهی فرعیمعنادارینتیجه
۱بین کل اقلام تعهدی شرکتهای سالم و شرکتهای دارای بحران مالی تفاوت معناداری وجود دارد.۰۱۲/۰تأیید فرضیه۲بین اقلام تعهدی اختیاری شرکتهای سالم و شرکتهای دارای بحران مالی تفاوت معناداری وجود دارد.۰۰۶/۰تأیید فرضیه۳بین اقلام تعهدی غیراختیاری شرکتهای سالم و شرکتهای دارای بحران مالی تفاوت معناداری وجود دارد.۶۹۸/۰رد فرضیه
به طور کلی نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه های فرعی فرضیه اصلی دوم نشان داد که بین کل اقلام تعهدی و اقلام تعهدی اختیاری شرکتهای سالم و شرکتهای دارای بحران مالی تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج این پژوهش با نتایج پژوهشهای العطار و همکاران (۲۰۰۸)، تسای و چیو (۲۰۰۹)، خواجوی و همکاران (۱۳۹۱) و ثقفی و جمالیانپور (۱۳۹۲) همسو و با نتیجه یون و میلر (۲۰۰۲) همسو نیست.
۵-۲-۳- فرضیه اصلی سوم
فرضیه اصلی سوم این پژوهش به آزمون تفاوت معنادار بین سرعت گزارشگری مالی شرکتهای سالم و شرکتهای دارای بحران مالی اختصاص داشت. با توجه به اینکه مقدار معناداری مربوط به فرضیه فرعی اول بیشتر از میزان α یعنی ۵% است (جدول شماره ۴-۱۱)، این فرضیه رد میشود. انتظار بر این بود که شرکتهای سالم سرعت گزارشگری بیشتری نسبت به شرکتهای دارای بحران مالی داشته باشند اما نتیجه فرضیه اصلی سوم نشان داد که سرعت گزارشگری مالی شرکتهای دارای بحران برای پنهان کردن وضعیت مالی خود و به تعویق انداختن اخبار بد، نسبت به شرکتهای سالم تفاوت معناداری ندارد.
نتایج این فرضیه مخالف با نتایج پژوهشهای وایترد و زیمر (۱۹۸۴) و اسماعیل و چندر (۲۰۰۴) است. با توجه به اینکه در ایران پژوهشی یافت نشد که به بررسی رابطه بین سرعت گزارشگری مالی و بحران مالی شرکتها پرداخته باشد، مقایسه یافتههای پژوهش حاضر با سایر پژوهشهای داخلی، عملاً امکانپذیر نیست.
۵-۲-۴- فرضیه اصلی چهارم
فرضیه اصلی چهارم این پژوهش به بررسی رابطه معنادار و توانایی متغیرهای جریانهای نقدی، اقلام تعهدی و سرعت گزارشگری مالی در پیشبینی بحران مالی اختصاص داشت. فرضیه اصلی چهارم به سه فرضیه فرعی تقسیم شد. فرضیه های فرعی اول، دوم و سوم، به ترتیب، به بررسی توانایی پیشبینی بحران مالی با بهره گرفتن از متغیرهای جریانهای نقدی، اقلام تعهدی و سرعت گزارشگری مالی در سال مبنا، یکسال قبل از سال مبنا و دو سال قبل از سال مبنا پرداخت.
مقدار معناداری فرضیه فرعی اول که به توانایی متغیرهای جریانهای نقدی، اقلام تعهدی و سرعت گزارشگری مالی در پیشبینی بحران مالی در سال مبنا میپردازد کمتر از میزان α یعنی ۵% است. بنابراین، فرضیه فرعی اول تأیید شده و ضریب تشخیص مک فادون ۵۷۴/۰را نشان میدهد، به این معنا که ۴/۵۷ درصد وضعیت مالی شرکت بهوسیله الگو قابل توضیح است. در این فرضیه متغیرهای اقلام تعهدی، اقلام تعهدی اختیاری، وجه نقد عملیاتی، نسبت وجه نقد عملیاتی به کل داراییها، نسبت وجه نقد عملیاتی به فروش و نسبت بدهی شرط ورود به الگو را پیدا کرده و توانایی پیشبینی بحران مالی را دارد.
مقدار معناداری فرضیه فرعی دوم که به توانایی متغیرهای جریانهای نقدی، اقلام تعهدی و سرعت گزارشگری مالی در پیشبینی بحران مالی یکسال قبل از سال مبنا پرداخت، کمتر از میزان α یعنی ۵% است بنابراین، فرضیه فرعی دوم تأیید شد و ضریب تشخیص مک فادون ۴۵۴/۰ و به این معنی است که ۴/۴۵ درصد وضعیت مالی شرکت بهوسیله الگو قابل توضیح است. در این فرضیه متغیرهای اقلام تعهدی، اقلام تعهدی اختیاری، نسبت وجه نقد عملیاتی به کل داراییها، نسبت وجه نقد عملیاتی به فروش و نسبت بدهی شرط ورود به الگو را پیدا کرد و توانایی پیشبینی بحران مالی را دارد.
سرانجام، مقدار معناداری فرضیه فرعی سوم که به توانایی متغیرهای جریانهای نقدی، اقلام تعهدی و سرعت گزارشگری مالی در پیشبینی بحران مالی در دو سال قبل از سال مبنا پرداخت، کمتر از میزان α یعنی ۵% است. بنابراین، فرضیه فرعی سوم تأیید شد و ضریب تشخیص مک فادون ۳۴۹/۰ و به این معنی است که ۹/۳۴ درصد وضعیت مالی شرکت بهوسیله الگو قابل توضیح است. در این فرضیه نیز متغیرهای اقلام تعهدی، اقلام تعهدی اختیاری، وجه نقد عملیاتی، نسبت وجه نقد عملیاتی به کل داراییها و نسبت بدهی شرط ورود به الگو را پیدا کرد و توانایی پیشبینی بحران مالی را دارد.
به طور کلی نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه های فرعی فرضیه اصلی چهارم نشان داد که در سال مبنا،
یکسال قبل از سال مبنا و دو سال قبل از سال مبنا برخی از متغیرهای اقلام تعهدی، جریانهای نقدی و سرعت گزارشگری مالی توانایی پیشبینی بحران مالی را دارد. متغیرهای اقلام تعهدی، جریانهای نقدی و سرعت گزارشگری مالی به ترتیب، در سال مبنا نسبت به یکسال قبل از سال مبنا و دو سال قبل از سال مبنا توانایی
بیشتری در پیشبینی بحران مالی دارد که با دور شدن از سال مبنا این توانایی پیشبینی کمتر میشود. همچنین، نتایج آزمون در سال مبنا نشان داد که، به ترتیب، متغیرهای جریان نقدی، اقلام تعهدی، نسبت بدهی، اندازه و سرعت گزارشگری مالی و در یک و دو سال قبل از سال مبنا، به ترتیب، متغیرهای اقلام تعه
دی، نسبت بدهی، جریان نقدی، اندازه و سرعت گزارشگری مالی از تأثیر بیشتری در توانایی پیشبینی بحران مالی برخوردارند که این نتایج میتواند مبنایی برای تصمیمگیری و کمک به مدیران، سرمایهگذاران و سایر استفادهکنندگان برای پیشبینی بحران مالی، تصمیمگیری به موقع، پیشگیری و دوری از زیانهای ناشی از بحران مالی باشد.
جدول شماره ۵-۳ خلاصه نتایج بدست آمده از آزمون فرضیههای فرعی مربوط به فرضیه اصلی چهارم را نشان میدهد.