- هرس سرشاخه های آلوده و انهدام آنها د رمورد درختانی که گل آنها جنبه زینتی ندارد.
- جمعآوری برگهای ریخته شده پای درخت به منظور حذف فرم زمستان گذران.
- اجتناب از پاشش آب براندامهای آلوده. گرچه در برخی منابع آمده است که واکوئل سفیدکها براثرجذب زیادآب، ترکیده و منجر به از بین رفتن آنها می شود ولی چون پاشش آب درهنگام آبیاری در حدی نیست که باعث ترکیدگی واکوئل در سفیدکها شود وانتشار قارچ عامل این بیماری به سهولت از طریق آبپاشی صورت میگیرد، اجتناب از پاشش آب برسطوح بیمار درخت اکیداً توصیه میگردد.
- امروزه دربرخی کشورها بیولوژیک سفیدکهای پودری با بهره گرفتن از قارچ Amplomyces quisqualis صورت میگیرد. این قارچ بصورت پودر قابل تعلیق در آب و با نام تجاری Aq10 به فروش میرسد.
۳-۸-۹- شانکر سیتوسپرایی (فتیله نارنجی)
فرم غیرجنسی قارچ عامل بیماری، Cyrospota (متعلق به شبه شاخه قارچهای ناقص) وفرم جنسی آن Valsa (متعلق به شاخه آسکومیکوتا) میباشد که فرم جنسی به ندرت تشکیل می شود ونقش چندانی در بیماریزایی ندارد. میزبان این قارچ درختان متعددی مانند چنار، صنوبر، تبریزی، اکالیپتوس، خرزهره، نارون، افرا، توت و تعداد زیادی از سوزنی برگان هستند. قاچ عامل بیماری، پاتوژنی فرصت طلب است که درصورت ضعف درخت به ویژه در اثر کم آبی و خشکی به درختان حمله می کند. خسارت این قارچ اغلب در درختان و درختچههای بسیار ضعیف و یا نهالهای تازه کاشت شده، منجر به مرگ آنها می شود (اشکان، ۱۳۵۲).
۳-۸-۹-۱- علائم بیماری
فرم غیرجنسی این قارچ که کنیدیهای شفاف و خمیده قایقی شکل ایجاد می کند، بین پوست و استوانه مرکزی تنه درختان و درختچهها مستقر شده و دراثر رشد و فعالیت خود دردرختان مختلف علائم متفاوتی به وجود می آورد این علائم شامل ایجاد لکههای چند سانتیمتری قهوهای در سطح پوست، شانکر یا زخمهای فرو رفته و کشیده روی شاخهها و تنه، سرخشکیدگی شاخهها بدون ایجاد لکه، ظهور برجستگیهای جوش مانند روی پوست مرده تنه و شاخه میباشد. همچنین در برخی از درختان مثل سوزنی برگان، با خشک شدن پوست، سطح آن ترک خورده و رزین از آنها خارج می شود. خشک شدن شاخهها از طبقات پایین درخت به طرف بالا نیز در سوزنی برگان در اثر آلودگی با این قارچ گزارش شده است .
جوشهای ظاهر شده که به رنگ نارنجی تا سیاه میباشد، پیکنیدیومها یا اندام باردهی قارچ سیتوسپرا میباشد. در شرایط مرطوب، تودههای کنیدی قایقی شکل قارچ از جوشها خارج شده و بهمراه مواد ژلاتینی، رشته نخی شکلی را بوجود میآورند که بصورت فتیله نارنجی رنگ روی تنه و شاخه درختان میزبان قابل مشاهده است. تودههای کنیدی که بصورت فتیله روی تنه و ساقه ظاهر میشوند از طریق باد، آب، پرندگان، حشرات و ادوات کار پراکنده شده وسبب گسترش آلودگی و انتشار بیماری میگردد.
۳-۸-۹-۲- کنترل و مدیریت
باتوجه به فرصت طلب بودن این پاتوژن، تقویت درخت و آبیاری به موقع ومناسب برای جلوگیری از وارد آمدن تنش خشکی به درخت بسیارتوصیه می شود؛
- ممانعت از پاشیدن آب روی تنه و شاخه آلوده به رشته های نارنجی کنیدیها جهت جلوگیری از انتشار بیماری؛
- ضدعفونی ادوات کار به منظورجلوگیری از گسترش آلودگی.
ضد عفونی ادوات به این صورت است که ظرفی حاوی هیپوکلریت سدیم (وایتکس) به نسبت ۱ قسمت هیپوکلریت سدیم به ۹ قسمت آب، تهیه ادوات پس از استفاده بر روی یک درخت آلوده، برای چند دقیقه در ظرف مذکور غوطهور گردیده و سپس برای کار روی درخت بعدی استفاده می شود.
-هرس و از بین بردن شاخه های آلوده در شرایط جوی بدون بارندگی (زیرا در این صورت کندی قارچ نمیتواند براحتی منتشر شود و امکان آلودگی زخم تازه درمحل هرس کمتر است).
۳-۸-۱۰- قارچ دودهای (Fumago vagans)
این قارچ از شبه شاخه Deuteromycota و شبه خانوده Dematiaceae بوده و دارای میسلیومهایی تیره رنگ و کنیدیهایی با دیواره طولی و عرضی است. قارچ دودهای بصورت ساپروفیت روی برگ و تنه درختان مبتلا به آفات مکنده ویا بیماری، پوشش سیاه رنگ ایجاد می کند و ضمن کاستن از تنفس وتعرق درخت به دلیل کاهش سطح فتوسنتز، مانع فعالیتهای حیاتی درخت نیز می شود. همچنین این پوشش سیاه رنگ از ارزش زیبایی درختان زینتی میکاهد. حضور قارچ دودهای در سطح برگ و شاخه درختان مبتلا به شپشک و شته در پی ترشح عسلک توسط این آفاتها و دردرختان گرمازده به دنبال ترشح شیرابه (دراثر از دست دادن آب و موادمغذی از روزنهها) به کرات دیده شده است که حالت دوده مانند به ظاهر انساج درخت میدهد و وجه تسمیه این قارچ میباشد لازم به ذکر است که ظاهر دوده مانند روی سطح انساج درختان توسط قارچهای دیگری مانند جنس Capnodium نیز بوجود می آید. بعنوان مثال C.citri در مرکبات آلوده به مگس سفید و شپشک، ظاهر برگ و میوه را سیاه رنگ می کند.
۳-۸-۱۰-۱- کنترل و مدیریت
اولین گام در جلوگیری از فعالیت قارچ دودهای، کنترل آفات مکنده است. استفاده از روغنهای باغبانی نیز علاوه بر کنترل آفات مکنده، در شستشوی سطوح آلوده به قارچ دودهای کمک می کند. البته بهتر است روغنها در فصول خواب درخت بکار روند.
۳-۸-۱۱- بیماریهای پیتیومی
عامل این بیماری جنس پیتیوم از سلسله Straminopila، شاخه Oomycota و خانواده Pythiaceae میباشد (خداشناس و همکاران، ۲۰۰۷). این سلسله به علت تفاوتهای زیادی که با قارچهای حقیقی دارد از آنها جدا شده است. گونه های جنس پیتیوم درگستره اقلیمی وسیعی پراکنده و غالباً دارای دامنه میزبانی گستردهای هستند که میتوانند بصورت ساپروفیت و یا انگل زندگی کنند (دیک[۱۷۶]، ۱۹۹۰). وقتی درخت میزبان از شرایط بهینه رشد برخوردار نباشد، عوامل محیطی مانند آبیاری بیش از حد، pH قلیایی، زهکش نامناسب و سنگینی بافت خاک شرایط مناسبی برای افزایش شدت بیماریزایی پیتیومها فراهم کرده و بدین ترتیب سبب پوسیدگی ریشه، ساقه، بذر و مرگ درختچه در میزبان میشوند (نلسون و همکاران[۱۷۷]، ۱۹۹۱). در اثر تولید مثل غیرجنسی پیتیومها، اسپورهای متحرک (زئوسپور) تشکیل می شود که حضور آب برای حرکت و انتشار آن و ایجاد بیماری الزامی است (پلاتز-نیترنیک و وندر[۱۷۸]، ۱۹۸۱). در شرایطی که دور آبیاری درخت نامناسب ویا بیش از حد باشد، شرایط برای پیتیومها مساعد بوده و احتمال وقوع بیماری افزایش مییابد. در فضای سبز، درختانی که در سطوح سبز مانند چمنکاریها کاشته میشوند به علت آب زیادی که جهت سبز نگهداشتن چمنها به کار میرود، به میزان زیاد در معرض حمله پیتیومها هستند. بویژه در صورتی که تشتک عمیق درپای درخت تعبیه شده باشد، آب مانده در پای درخت و در ناحیه طوقه، احتمال وقوع بیماریهای پیتیومی را افزایش میدهد. مرگ درختچههای جوان گل کاغذی، پوسیدگی ریشه صنوبر، سدروس (که پژمردگی و مرگ درخت را بدنبال خواهد داشت)، زردی برگهای پوتوس، زنبق و پوسیدگی ریشه و بذر چمن نمونههایی از بیماریهای پیتیومی میباشند.
۳-۸-۱۱-۱- کنترل و مدیریت
- اجتناب از کاشت درخت حساس، در بستر نامناسب با زهکش بد
- بهبود بافت خاک، از طریق اضافه کردن خاک سبک
- جلوگیری از دور نامناسب و بیش از حد آبیاری
- کاربرد کودهای شیمیایی اسیدزا جهت کاهش PH خاک در مناطق آلوده (بدیت علت که گونه های پیتیوم درPH قلیایی فعالیت بیشتری دارند)
- استفاده از سم متالاکسیل درمناطق آلوده
۳-۸-۱۲- بیماری باکتریایی گال طوقه و ریشه (Agrobacterium tumefaciens)
باکتری عامل این بیماری از شاخه Bacteria و خانواده Rhizobiaceae میباشد و دارای دامنه میزبانی وسیعی بوده که به بیش از ۱۰۰گونه درخت از خانوادههای مختلف خسارت وارد می کند. از میزبانهای زینتی این باکتری میتوان به زبان گنجشک، بید، رز، نارون و ارغوان اشاره کرد. این باکتری میلهای شکل تاژکدار دارای یک یا سه میکرون طول و ۴/۰ تا۸/۰ میکرون قطر میباشد. زمستان گذرانی عامل بیماری درخاک صورت میگیرد و از طریق زخمهای روی ریشه یا تنه درختان میزبان وارد گردیده و میان سلولها تکثیر و پخش می شود (پیروان[۱۷۹]، ۱۹۸۰). دراثر فعالیت باکتری، سلولهای ریشه و تنه درختان بیش از حد معلمول هورمون سیتوکینین تولید کرده و درنتیجه اندازه ویا تعداد سلولها افزایش غیرعادی مییابد.درنتیجه این رشد نابهنجار، برجستگیهای گال مانند روی ریشه و تنه و حتی گاهی در شاخه های بالایی میزبان بوجود می آید. رشد بیش از حد سلولهای درخت و گالهای بوجود آمده منجر به صدمه زدن به آوندهای چوبی و اختلال در انتقال آب و شیره خام به اندامهای هوایی درخت و درنتیجه ضعف و رشد کم درخت وکلروز برگها می شود.
۳-۸-۱۲-۱- کنترل و مدیریت
تلفیقی از روشهای ذیل جهت کنترل بیماری پیشنهاد می شود:
- رعایت اصول بهداشتی جهت جلوگیری از انتشار عامل بیماری؛ بدین منظور ضدعفونی نمودن ادوات کار در محلول هیپوکلریت سدیم بعد از کاربرد بر روی درخت بیمار و همچنین سوزاندن یا انهدام بقایای آلوده درختی الزامی خواهد بود.
- اجتناب از کاشت درخت حساس در خاکهایی با سابقه آلودگی قبلی (باکتری A.tumefaciens می تواند چندسال درخاک زنده بماند و در درختان ایجاد بیماری کند)؛
- دقت درحین انجام عملیات به زراعی جهت جلوگیری از ایجاد زخم در تنه یا ریشه درخت (به علت اینکه راه نفوذ باکتری دردرخت از طریق زخمها است، این راهکار می تواند مدخل ورودی و درنتیجه احتمال ایجاد بیماری را کاهش دهد)؛
- استفاده از سموم جهت کنترل حشرات به منظور جلوگیری از بوجود آمدن زخم در اثر تغذیه آنها از درخت؛
- استفاده از باکتری کشهایی مانند محلول بردو و اکسی کلرورمس برای جلوگیری از پیشرفت بیماری.
فصل چهارم :
نتیجه گیری
- نتیجه گیری
بطورکلی روشهایی که برای جلوگیری از شیوع بیماریها بکار میروند شامل مواردی است که مانع از افزایش میزان ماده آلوده کننده ای که در ابتدای آلودگی وجود دارد و در نهایت باعث میشوند که خسارت ایجاد شده توسط عامل بیماری کاهش یابد که بطور سنتی از این روشها به نام روشهای کنترل یاد می شود (نیکنژاد و اکبری، ۱۳۸۱).