• • ابن تیمیه وى مى‏گوید: «اگر اعتقاد داشته باشد که بر مردم واجب است که از یکى از امامان چهارگانه‏ به طور خاص تبعیت کنند، نه عالم دیگر، باید توبه‏اش داد، اگر توبه کرد خوب است وگرنه باید کشته شود».^[۲۷۳]

• • سیف الرحمان احمد، یکى دیگر از پیروان این مکتب، در زمان معاصر، معتقد است: «کسى که شیعیان را یهود این امت مى‏داند، راست گفته است و یهود اهل‏سنت همان کسانى هستند که تقلید مى‏کنند و بر تقلید خود اصرار مى‏ورزند؛ خصوصاًً بعضى از حنفى‏ها، مانند جماعت تبلیغ که یاور نادانى و جمود بر تقلیدند.^[۲۷۴]

  

• • شیخ عبدالله بن جبرین، از مفتى‏هاى افراطى عربستان سعودى، تصریح مى‏کند که شیعیان به چهار دلیل بدون‏شک کافر هستند: «علما در کتاب‏هاى‏شان در باب مستحقین زکات گفته‏اند که، زکات به کافر و بدعت‏گذار داده نمى‏شود. پس رافضه بدون تردید کافرند؛ به چهار دلیل: دلیل اول: طعن آن‏ها به قرآن و ادعاى‏شان که بیش از دو سوم قرآن حذف شده است. و هر کس بر قرآن طعنى وارد کند، کافر است و این سخن خداوند را تکذیب ‌کرده‌است که «ما قرآن را حفظ مى‏کنیم.» دلیل دوم: طعن آن‏ها به سنت و احادیث بخارى و مسلم. آن‏ها به روایات این دو کتاب عمل نمى‏کنند؛ زیرا از صحابه نقل شده است که آنان از دیدگاه شیعیان کافرند. دلیل سوم: آن‏ها اهل سنت را کافر مى‏دانند، بلکه اعتقاد به نجاست تک‏تک آن‏ها دارند، هر وقت با شیعیان دست مى‏دهیم، دست‏شان را بعد از آن مى‏شویند، و کسى که مسلمانان را کافر بداند، خودش براى‏ کافر بودن شایسته‏تر است؛ پس آن‏ها را تکفیر مى‏کنیم؛ همان‏طورى که آنان، ما را تکفیر مى‏کنند. دلیل چهارم: شرک صریح، به سبب غلو درباره على و فرزندانش او و خواندن آنان به همراه خداوند. این مطلب به صورت آشکار در کتاب‏هاى آن‏ها آمده است. هم‏چنین غلو آن‏ها و توصیف اهل بیت که این ویژگى‏ها تنها شایسته خداوند است. من این مطلب را از نوارهاى ایشان شنیده‏ام.^[۲۷۵]

• • لجنه دائمى افتاى عربستان سعودى به سرپرستى عبدالله بن باز، مفتى اعظم سابق عربستان سعودى، فتوا داده ‏اند که شیعیان جعفرى، چون اهل بیت را مى‏خوانند مشرک هستند و خوردن ذبیحه آنان نیز جایز نیست: «پیروان مذهب جعفرى که على، حسن، حسین و بزرگان‏شان را مى‏خوانند، مشرک و مرتد از اسلام هستند. به خدا پناه مى‏بریم. خوردن ذبیحه آنان حلال نیست؛ زیرا مردار است؛ حتى اگر اسم خدا را بر آن بخوانند».^[۲۷۶]

• • دکتر حسام عقاد، وهابى افراطى معاصر در کتاب حلقات ممنوع که علیه صوفیه نوشته است، درباره جلساتى که براى ذکر «لا اله الا الله» و یا صلوات بر پیامبر گرفته مى‏شود، مى‏نویسد: «یکى از بدعت‏هایى که در این حلقات وجود دارد این است که شیخ، ارقامى را تعیین مى‏کند که ذاکر بگوید؛ مثلا هزار مرتبه «لا اله الا الله» و یا ده هزار مرتبه صلوات بر پیامبر و یا بیشتر از این. این ذکرها در شرع ما وارد نشده است، بلکه از بدعت‏هاى جاهلان است. این افراد از ذکر شرعى به سوى شرک به خداوند خارج شده‏اند».^[۲۷۷]

• • ابن‏تیمیه به عنوان بارزترین شخصیتى است که آشکارا فتوا به کشتن مسلمانان داده است؛ هر چند که نخستین فرد نمى‏تواند باشد؛ چون پیش از او بنى‏امیه و بنى‏العباس با فتوا و بدون فتوا، صدها هزار نفر از مسلمانان را به بهانه‏هاى واهى کشته‏اند. از ابن‏تیمیه درباره کسى که اعتقاد داشته باشد، صحابه، حق امیرمؤمنان را غصب کرده ‏اند، سؤال شد، وى در پاسخ فتوا داد که جهاد با چنین طایفه‏اى واجب است: از شیخ الإسلام تقى الدین سؤال شد از کسى که ادعا دارد به خدا، ملائکه، کتاب‏ها، پیامبران و روز قیامت ایمان دارد، اما در عین حال اعتقاد دارد که امامِ برحق پس از رسول خدا، على بن ابى‏طالب است و پیامبر، به امامت ایشان تصریح ‌کرده‌است، صحابه با ظلم، او را از حقش بازداشتند و آن‏ها با این کار کافر شدند. آیا کشتن آن‏ها جایز است؟ آیا با این اعتقاد کافرند یا خیر؟ او جواب داد: سپاس پروردگار جهانیان را، علماى مسلمان اجماع دارند که هر کس از پذیرفتن شریعتى از شریعت‏هاى اسلامى که آشکار و متواتر است، امتناع کرد، کشتن او واجب است تا تنها دین خدا روى زمین باقى باشد. پس اگر بگویند که نماز مى‏خوانیم و زکات نمى‏دهیم، یا نماز پنج‏گانه را مى‏خوانیم و نماز جمعه و جماعت نمى‏خوانیم و … یا بگویند که همراه با مسلمانان با کفار نمى‏جنگیم و … از امورى که مخالف با شریعت و سنت رسول خدا است و مسلمانان بر آن اجماع دارند؛ به درستى که جهاد با همه این گروه ها واجب است؛ همان‏طورى‏که مسلمانان با مانعین زکات، خوارج، خرمیه، قرامطه، باطنیه و دیگر طوایفى که از هواى نفس و بدعت‏ها پیروى مى‏کنند و از شریعت اسلام خارج هستند، جهاد کردند.^[۲۷۸] در جاى دیگرى با زدنِ تهمت‏هاى فراوان به شیعیان، تصریح مى‏کند که کشتن شیعیان، از کشتن خوارج ثواب بیشترى دارد: رافضى‏ها، با این حال مساجد را تعطیل کرده ‏اند، همان مساجدى که خداوند دستور داده دیوارهاى آن بلند و نام خداوند در آن برده شود. رافضى‏ها، نه نماز جمعه را برپا مى‏کنند و نه نماز جماعت در مساجد مى‏خوانند. بر قبرهاى دروغین و غیردروغین مسجد مى‏سازند و آن‏ها را براى خود حرم قرار داده ‏اند؛ در حالى‏که رسول خدا لعنت ‌کرده‌است کسانى را که روى قبور، مسجد بسازند و امتش را از آن نهى ‌کرده‌است. شیعیان، اعتقاد دارند که به‏جا آوردن حج در این حرم‏ها از بزرگ‏ترین عبادات محسوب مى‏شود، تا جایى‏که بزرگان رافضه، حجِ این حرم‏ها را از حج خانه‏اى که خدا و رسولش به آن دستور داده، برتر مى‏دانند. با این توضیح روشن مى‏شود که رافضى‏ها از تمام گروه‏هایى که از هواى نفس پیروى مى‏کنند، شرورتر و حتى از خوارج نیز سزاوارتر به‏ کشتن هستند، و به همین دلیل در عرف عام شایع شده است که مقصود از اهل بدعت، رافضه هستند. عوام بر این باورند که ضدّ سنى همان رافضى‏ها هستند؛ زیرا آن‏ها آشکارترین دشمنان سنت رسول خدا و شرایع دین ایشان نسبت به سایر فرقه‏هاى اهل هوا هستند. هم‏چنین هیچ‏یک از خوارج، زندیق و غالى نبودند، در حالى‏که در میان روافض، زندیق و غالى به حدى است که جز خداوند، دیگران از شمارش آن عاجز است. هم‏چنین بیشتر ائمه آن‏ها از زنادقه هستند و اظهار رفض مى‏کنند تا دین اسلام را از بین ببرند. خوارج از راستگوترین مردم و باوفاترین آن‏ها به عهدشان هستند، اما رافضى‏ها از دروغگوترین و پیمان‏شکن‏ترین مردم‏اند.^[۲۷۹]

• • • شیخ عبدالله بن جبرین که فتاواى تکفیرى او را در فصل پیشین ملاحظه کردید، در فتواى دیگر مى‏گوید که چون شیعیان معتقد به توسل و استغاثه هستند، کشتن آنان جایز است:وى در پاسخ ‌به این سؤال که: در شهر ما مرد رافضى هست که شغلش قصابى است، اهل سنت او را مى‏آورند تا حیوانات آن‏ها را ذبح کند. هم‏چنین اهل سنت با این شخص رافضى و رافضى‏هاى دیگرى که در همین شغل هستند، تعامل مى‏کنند. ‌بنابرین‏، حکم معامله با این رافضى و امثال او چیست؟ حکم ذبیحه آن‏ها چیست؟ حرام است یا حلال؟ پاسخ: ذبح کردن به وسیله رافضى و هم‏چنین خوردن ذبیحه او حلال نیست؛ زیرا رافضى‏ها غالبا مشرک هستند و على بن أبى طالب را در سختى‏ها و مشکلات مى‏خوانند؛ حتى در عرفات، طواف و سعى. هم‏چنین فرزندان آن حضرت را مى‏خوانند؛ همان‏طورى که بارها از ایشان شنیده‏ایم. این شرک بزرگ و ارتداد از اسلام است که به سبب آن شایسته کشتن هستند.^[۲۸۰]

  

۲٫ اشتباه موضوعی که قلمرو این اشتباه محدود به جرایم عمدی است و در جرایم غیر عمدی باعث تنزل مسئولیت جزائی مرتکب جرم می شود و به تعبیری می توان گفت که اشتباه موضوعی در جرایم شبه عمدی و غیر عمدی یکی از مصادیق خطا ست. در خصوص جهل به قانون فرقی نمی کند که نا آگاهی از قانون به خاطر جهل قصوری باشد یا جهل تقصیری ‌به این معنی که در جهل قصوری شخصی در شرایطی قرار گرفته که به هیچ وجه نمی تواند دسترسی و آگاهی به حکم پیدا کند جهل تقصیری ‌به این معنی است که شخص جاهل می‌تواند از قانون آگاه شود اما در اثر سهل انگاری به دنبال آگاهی نمی رود که این جهل زمانی موجب زائل شدن مسئولیت می‌گردد که جاهل مقصر غیر ملتفت باشد پس جاهل مقصر ملتفت معذور نیست بلکه مسئول است در قوانین مدنی اشتباه مصادیق بسیاری دارد که عمده آن ها به قرار ذیل می‌باشند:

۱٫ تهدیدی که مؤثر در شخص با شعوری باشد.

۲٫ تهدید در تهدید شونده مؤثر واقع شود.

۳٫ اکراه به طور نا مشروع واقع شود یعنی اکراه کننده حق اعمال چنین تهدیدی را قانوناً نداشته باشد

۲٫ مرحله تدبر: یعنی پس از تصور مرحله سنجش و اندیشیدن سود و زیان عمل در ذهن است

۳٫ مرحله تصمیم: در نتیجه اشتیاقی که نفس به سوی انشاء عمل کشیده می شود شخص قصد و تصمیم انجام عمل را پیدا می‌کند

۴٫ مرحله اجرای تصمیم: در آخرین مرحله شخص تمایل و رضای درونی خود را به فعلیت می رسانداهمیت عنصر قصد در ساختار عقد بیشتر از رضاست رضا به عقد اعتبار می‌دهد ولی قصد انشاء عقد را محقق می‌کند و این دو را نباید با هم خلط کرد پس فقدان قصد معامله را باطل می‌کند و فقدان رضا نیز معامله را غیر نافذ می‌کند. اراده اعم از قصد و رضا و انشا است که مکره قصد لفظ دارد اما قصد معنا را ندارد و چون با انعقاد عقد کمترین دو ضرر را انتخاب می‌کند ‌بنابرین‏ حداقل قصد را خواهد داشت در نتیجه اکراه چون با خلل به یکی از عناصر تهدید شوند مؤثر واقع شود.

که باز اشتباه به عنصر روانی جرم تعلق می‌گیرد و آن را از بین می‌برد. پس بر خلاف اکراه در قوانین و مقررات جزایی اشتباه همیشه علت تام رافع مسئولیت نخواهد بود و به طور کامل مسئولیت را رفع نمی کند بلکه گاهی ممکن است با توجه به شرایط و اوضاع و احوال به طور نسبی رافع مسئولیت جزایی می‌باشد.هدف غائی از مسئولیت مدنی جبران زیان متضرر از عمل بدون مجوز قانونی است و اکراه در امور کیفری تحت شرایط خاصی ازعلل تام رافع مسئولیت جزایی خواهد بود و قاعده اقوی بودن سبب از مباشر مطرح است که حاکم می‌باشد در قوانین و وقایع حقوقی نیز چون سبب در اکراه مؤثر بوده لذاضمان قهری مکره که تقصیر از او می‌باشد زائل نخواهد شد چون طبق اصل ۴۰ ق. ا و م ۳۲۲ ق. م و اصل لا ضَرَرَ و لا ضِرارَفى الاسلام از سوی مکره فشار ناروا بر مکره وارد شده ‌بنابرین‏ معاف از مسئولیت مدنی نخواهد بود.

گفتار ششم: مفهوم مستی

مستی به معنی حالتی است که میان انسان و عقل او عارض می شود یا قرار می‌گیرد و یا حالتی است که از نوشیدن الکل اتیلیک و اقسام دیگر آن حاصل می شود،سکر اسمی است برای هر چیز که سکر آورد و مست کننده باشدسکر یعنی بند آوردن و بسته شدن مجرای آب و این تعبیر به جهت اینکه میان انسان و عقلش که آب حیات او است سد می‌گردد.خمر، به معنی ستر و پوشاندن چیزی است. هرچیزی که با آن یا به وسیله آن پوشانده شود خمار نیز گفته می شود که جمع آن خمر است و به روسری هم می‌گویند. همان گونه که خداوند سبحان در سوره نور آیه ۳۱ می فرماید « و لیضربن بخشر هن علی جیوبهن »یعنی: روپوش خویش را بایستی بر طرفین شانه ها و گریبان خود قرار دهند به هر نوشیدنی مست کننده و یا به شراب یا آشامیدنی مست کننده یا می و باده از آن جهت خمر می‌گویند، که عقل را می پوشاند و زایل می‌کند.خَمْر در لغت: مایع مسکر، از خَمَرَ: او را پوشاند، شهادت را کتمان کرد، آرد را خمیر نمود، دو چیز را در هم آمیخت، غذا یا میوه دگرگون شد.مسکر را از این جهت خمر گویند که عقل را مى‏پوشاند و یا اندیشه‏هاى در هم پدید مى‏آوردخمره در اصطلاح دین: به معنی شراب انگور نیست بلکه هر مایع مست کننده خواه ازانگور گرفته شده باشد یا هر چند دیگر. وخمر به معنی پوشانیدن است و از آنجا که شراب عقل را می پوشاند سبب مستی می شود. و پرده ای روی عقل می افکند و نمی گذارد انسان خوب و بد را تشخیص بدهد.

بند نخست: انواع مستی

مستی اتفاقی: حالتی است که فرد از روی اتفاق مست شده باشد و از تأثیری که مسکر بر روان او خواهد داشت نیز آگاه نباشد اما در عین حال کاملآ مسلوب الاراده شده باشد. چنین فردی را نمی توان برای جرمی که در حالت مستی مرتکب شده مسئول قلمداد نمود مصرف مفرط الکل در زمان طولانی ممکن است موجب دگرگونی‌های روانی و جسمانی عمیق در انسان شود^[۳]. این دگرگونیها در اصطلاح مستی مزمن نامیده می‌شوند. مهمترین و مبتلا به ترین این ‌آشفتگی‌ها هذیان گویی است. مستی مزمن به هر درجه و شدتی که باشد چون در اثر مصرف سابق مواد سکر آور ایجاد شده است نمی تواند رافع مسئولیت کیفری فرد باشد. البته باید در نظر داشت که اگر این دگرگونیها و ‌آشفتگی‌ها به مرحله ای برسد که موجب صدق عنوان مجنون بر فرد گردد از باب جنون جزء علل تام رافع مسئولیت کیفری خواهد بود

مستی تعمدی: زمانی است که بزهکار عمدآ شرب مسکر کرده تا بتواند جرم را با قوت قلب بیشتری انجام دهد. این نوع مستی قطعآ رافع مسئولیت کیفری نخواهد بود و فرد علاوه بر مجازات شرب خمر به مجازات جرم انجام شده نیز محکوم خواهد گردید.

مستی خشک: حالتی است شبیه مستی الکلی که در اثر مصرف مواد مخدری که به صورت داروهای آرام بخش و خواب آور در دسترس عموم قرار دارند حاصل می‌گردد. مهمترین این داروها انواع باربیتوریک ها هستند که نمونه های شاخص آن عبارتند از: آسپرین، اپتالیدون ،….

بند دوم- عوارض مستی

عوارض جسمی الکل ـ مقدار الکل در خون به هر میزانی که باشد به همان نسبت درجه ی دقت، قدرت ادراک و فهم را ضعیف می کند. مصرف کنندگان نوشابه های الکلی به دلیل مسمومیت ناشی از مصرف این ماده به بیماری‌های عروقی، کبدی، قلبی، اختلال غدد تیروئیدی، سوء هاضمه و بی اشتهایی، حالت تهوع،کاستریت، لرزش و گرفتگی عضلات دچار شده و در اثر کاهش قدرت تدافعی بدن در برابر بیماری‌ها، معمولآ عمر ‌کوتاه‌تری نسبت به افراد عادی دارند.

عوارض روانی الکل: الکلیسم موجب زوال شخصیت و انحطاط شعور و اخلاق و قیود اجتماعی و شخصی شده و اختلال حواس، حافظه و عاطفه را در پی دارد. به تدریج شخص قضاوت نادرستی نسبت به مسائل پیدا کرده و حس مسئولیت پذیری در وی از بین می رود.

عوارض جسمی باربیتوریک ها: داروهای آرام بخش نیز اثری مشابه الکل دارند. مصرف کنندگان این مواد به بیماری‌های قلبی، سوء هاضمه، بی اشتهایی، حالت تهوع، لرزش و انقباض عضلات مبتلا می‌شوند. توهم این افراد در حس بینایی و شنوایی گاهی منجر به هذیان گویی آن ها می شود. این همان حالتی است که در مستی مزمن نیز دیده می شود. این داروها قدرت سمی و اثرات تخریبی قوی داشته و رخوت و سستی بدن و در صورت اعتیاد بی خوابی، خواب آلودگی و به هم خوردن تعادل بدن را به همراه دارند.

در تحقیقی با عنوان « فواید گزارش حسابرسی در تصمیمات سرمایه گذاری و تامین مالی » که توسط دورندز ^[۳۵](۲۰۰۳) انجام شد هدف این تحقیق مقایسه شرکت های کارگزاری و فروشی با بانک ها از لحاظ گزارشات حسابرسی در تصمیمات سرمایه گزاری و تامین مالی آن ها در اسپانیا صورت گرفت نتایج نشان داد که استفاده از گزارشات حسابرسی در تصمیمات سرمایه گذاری و تامین مالی مفید و مهم می‌باشد.

در رابطه با تامین مالی یکی از تحقیقات صورت گرفته مربوط به ارمرود (۲۰۱۳) با عنوان « اثر شوک های اخیر مالی در سیاست سرمایه گذاری و تامین مالی شرکت های خصوصی انگلیس » می‌باشد که در جامعه آماری شرکت های خصوصی، که دفتر ثبت شده در انگلیس دارند با نمونه ای به حجم ۴۹۷۳ شرکت، انجام شد؛ که اثر بحران مالی سال ۲۰۰۹-۲۰۰۷را بر تصمیمات تامین مالی و سرمایه گذاری شرکت های خصوصی با بهره گرفتن از روش تحقیق کتابخانه ای و از پایگاه داده تجزیه و تحلیل های مالی آسان (FAME) و یا گزارش های سالانه، برای سال ۲۰۰۹-۲۰۰۴ استخراج و با بهره گرفتن از روش رگرسیون ‌به این نتیجه رسیدند؛ که انقباضات اعتباری بر عملکرد و سرمایه گذاری شرکت های خصوصی اثر منفی دارد و سیاست های مالی و سرمایه گذاری در شرکت های خصوصی به تغییرات و تنوع تامین اعتبار حساس است .

کاستل نووا ^[۳۶](۲۰۱۳) در تحقیقی با عنوان « شوک های سیاست های پولی و شرایط تامین مالی با آزمایش مونت کارلو » با هدف بررسی اثرات شوک های سیاست پولی بر روی موقعیت های تامین مالی، که با رگرسیون اتوماتیک برداری (VAR)، در آمریکا انجام و نشان داد که cholesty-vars ممکن است به علت نوسانات اقتصاد بزرگ، تخمین کمی را برای هزینه های رفاه بزند.

کریسوستومو ^[۳۷](۲۰۱۳) در پژوهش « محدودیت های تامین مالی برای سرمایه گذاری در برزیل » با هدف مطالعه نحوه مواجه شدن شرکت های برزیلی با محدودیت های تامین مالی برای سرمایه گذاری ‌به این نتیجه رسید؛ که سرمایه گذاری شرکت های برزیلی به تسویه پذیری وابسته است.

گادوو ^[۳۸](۲۰۱۳) در تحقیقی با عنوان « ترکیبی از منابع رسمی و غیر رسمی تامین مالی » با هدف آنالیز کمی و کیفی مقررات شرکت های کوچک و بزرگ روسیه در منابع تامین مالی همراه با فرصت ها و محدودیت ها در بسیج سرمایه گذاری در بخش های مختلف چرخه عمر شرکت انجام شد و نتایج نشان داد که تحقیق، می‌تواند به مقامات در فرموله کردن یک برنامه SME ، برای پشتیبانی از مراحل مختلف زنجیره تامین مالی روسیه، کمک کند.

منگ ^[۳۹]و همکاران (۲۰۱۳ ) در پژوهش، « شرکت های کارآفرین و تامین مالی از طریق بدهی » با هدف بررسی اینکه آیا فقدان کارآفرینی شرکت GCC، بر توانایشان در به دست اوردن تامین مالی تاثیر می‌گذارد ؟ در شورای همکاری خلیج فارس انجام داده و نتیجه گرفتند؛ که فعالیت های کار آفرینی توانایی شرکت برای وام گرفتن از بانک را افزایش می‌دهد.

کیم(۲۰۱۴) نقدی در تحقیقی با عنوان « تاثیر منابع نقدی و تامین مالی خارجی بر حساسیت جریان سرمایه گذاری نقدی» با هدف توزیع عوامل متعددی که می‌تواند رابطه منفی بین محدودیت های مالی و حساسیت جریان سرمایه گذاری نقدی را نشان دهد، جایگزینی بین منابع نقدی و جریان نقدی آزاد تا حدی می‌تواند تو ضیح دهد که چرا شرکت های مالی محدود به جریان نقدی به شدت وابسته نیستند. وسطح تامین مالی خالص خارجی نیز می‌تواند بخشی از سرمایه گذاری نقدی مجموعه حساسیت جریان را توضیح دهد.

جدول ۲-۱ خلاصه پیشینه – ملی

محقق

سال

موضوع

نتایج

هاشم پور و هادیان

۱۳۸۲

شناسایی چرخه های تجاری در اقتصاد ایران

نرخ رشد بلند مدت تولید ناخالص داخلی درآغاز انقلاب و سال های پایانی جنگ منفی بوده است .

طیب نیا و قاسمی

۱۳۸۵

نقش تکانه های نفتی در چرخه های تجاری اقتصاد ایران

اقتصاد ایران به شدت تحت تاثیر تکانه نفتی است.

محرابیان و همکاران

۱۳۸۶

تاثیر نوسان های چرخه های تجاری بر رشد اقتصادی ایران

نوسانات در رشد تولید به نا اطمینانی تولید و کاهش سرمایه گذاری و رشد اقتصادی منجر شده است.

طیب نیا

۱۳۸۹

اندازه گیری چرخه های تجاری در ایران

ایران ۷ دوره تجاری داشته که ۱۷ سال آن رونق و ۱۵ سال آن رکود بوده است.

پور حیدری و عالی پور

۱۳۹۰

بررسی ارتباط بین داده های حسابداری با چرخه های تجاری در بورس اوراق بهادار تهران

ارتباط داده های حسابداری و چرخه های تجاری تحت تاثیر اندازه شرکت می‌باشد

خدامی پور و همکاران

۱۳۹۱

بررسی رابطه محافظه کاری و رابطه ارزشی سود با چرخه تجاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

رابطه محافظه کاری و ارزشی سود جاری در دوره های رکود بالا تر اما رابطه ارزشی سود مورد انتظار آتی در دوره رونق بیشتر است.

ابزری و همکاران

۱۳۸۶

بررسی و تجزیه و تحلیل روش های تامین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بین نحوه تامین مالی شرکت ها و اندازه آن ها رابطه معنی دار وجود دارد

ملا نظری و همکاران

۱۳۸۸

بررسی رابطه بین روش های تامین مالی موفقیت و عدم موفقیت شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

که بین روش های تامین مالی و موفقیت و عدم موفقیت این شرکت ها ارتباط معنی داری وجود دارد

مرادزاده مرد

۱۳۸۸

رابطه جریان های نقدی ناشی از فعالیت های تامین مالی و بازده سهام

بین وجوه نقد حاصل از فعالیت های تامین مالی و بازده سهام رابطه معکوس وجود دارد

دسینه و همکاران

۱۳۸۸

ارزیابی ارتباط بین ساختار تامین مالی و تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری منابع در دارایی های شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

و جود ارتباط بین ساختار تامین مالی و تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری منابع در ساختار دارایی ها

طیب نیا و همکاران

۱۳۸۹

بررسی تاثیر تامین مالی خارج از ترازنامه بر نسبت های سودآوری

تامین مالی خارج از ترازنامه تاثیر قابل ملاحظه ای بر نسبت های سودآوری نداشته است.

کردستانی و نجفی

۱۳۸۹

بررسی تاثیر روش های تامین مالی بر بازده سهام آتی

رابطه بین خالص تغییر در تامین مالی خارج و تغییر در خالص دارایی های عملیاتی تامین شده از محل منابع مالی داخلی با بازده غیر عادی انباشته سهام معنادار بود

عرب صالحی و اخلاقی

۱۳۹۰

تاثیر فرصت های سرمایه گذاری منابع تامین مالی و مالیات بر خط مشی مستقیم سود

رابطه منفی و معنی دار بین فرصت های سرمایه گذاری با خط مشی مستقیم سود وجود دارد

جدول ۲-۲ خلاصه پیشینه – بین‌المللی

محقق

سال

موضوع

نتایج

روسار و همکاران

۲۰۱۴

تحرک شغلی در طی چرخه کسب و کار

تحرک شغلی در طول دوره های رونق بالاتر و در طول دوره های روکود پایین تر است.

سونسون

فرهنگ بازارگرایی

فرهنگ بازارگرایی به فرهنگ سازمانی اشاره دارد که در آن ایجاد ارزش برتر برای مشتری و عملکرد برتر برای واحدکسب وکار در اولویت قرار دارد. اهمیت فرهنگ بازارگرایی برای سازمان‌ها بسیار مهم است. دیدگاه فرهنگی مبتنی بر بازارگرایی توسط بسیاری از محققان مورد تأیید قرار گرفته است. به منظورعملیاتی ساختن مفهوم بازارگرایی باید بر فرهنگ بازارگرایی تأکید کرد تا تغییر در ساختار سازمان و فرآیندهای آن. تمرکز برارزش‌های مشتری­ گرایی و بازارگرایی قلب مفهوم بازارگرایی راتشکیل می‌دهد. مطالعات دشپند و همکارانش نشان داد که شرکت‌های بازارگرا از یک نوع فرهنگ خاص به نام فرهنگ بوروکراتیک تبعیت می‌کنند. نقش فرهنگ درعملیاتی سازی بازارگرایی بسیار روشن است. ‌بر اساس مفهوم یادگیری سازمانی، ابتدا باید بازارگرایی را بومی نمود و بعد عملیات مربوط به آن‌را آغاز نماییم تا اینکه اثربخشی فرهنگ بازارگرایی را به حداکثر برسانیم. نارور و اسلاتر ‌بر اساس تعاریف قبلی خود از بازارگرایی، آن را فرهنگی می‌دانند که:

۱٫ بالاترین ارجحیت را بر ایجاد سود و حفظ برتری در ایجاد ارزش برای مشتریان به عنوان مهم‌ترین ذینفع شرکت می‌دهد.

۲٫ یک نوع هنجار رفتاری به وجود می‌‌آورد که با توجه به آن توسعه سازمانی و ‌پاسخ‌گویی‌ به اطلاعات بازار صورت می‌گیرد.

‌بر اساس تعریف، «نارورواسلاتر» بازارگرایی را جزئی از فرهنگ سازمانی می‌دانند که محصول رفتار افراد است. هریس^[۶۸](۱۹۹۶) فرهنگ را یک عامل تعیین کننده رفتار می‌داند. ولی معتقد است که فرهنگ از سه لایه تشکیل شده است:

۱٫ مصنوعات: ساختارسازمانی، استراتژی‌ها، سیستم‌ها، الگوهای رفتاری، نوع زبان و …که در سازمان رایجند، به عنوان مصنوعات در فرهنگ سازمانی محسوب می‌شوند. مصنوعات قابل مشاهده و مهم می‌باشند.

۲٫ ارزش‌ها: نگرش‌ها و اعتقاداتی هستند که به طورگسترده در سازمان انتشار یافته است.

۳٫ مفروضات اساسی: مفروضات غیرقابل مشاهده و ذهنی که عامل تعیین کننده حس مشترک افراد از محیط، در رویدادهای درون سازمانی است.

عناصر سه‌ گانه فوق در فرهنگ سازمانی به گونه‌ای مختلف عمل می‌کنند. مصنوعات سطح قابل مشاهده فرهنگ است و ارزش‌ها در ضمیر افراد (ضمیرخودآگاه) قراردارد اما مفروضات اساسی ‌در عمق سازمان و ریشه در درون افراد دارد و در ضمیرناخود آگاه انسان است. هریس به ارتباط بین عناصر سه‌ گانه توجه دارد. در فرهنگ سازمانی ساختارها، سیستم‌ها، نحوه رفتار افراد بایکدیگر تحت تأثیر نگرش‌های افراد قراردارد. فرهنگ تمایل به خود تقویتی دارد و بازاریابی تحت تأثیر پویایی عناصرسه‌ گانه فوق قرار دارد. هریس ازاین عناصر سه‌ گانه در فرهنگ بازاریابی استفاده کرد و سپس آن‌را برای توسعه بازارگرایی به کاربست. ‌او معتقد است که مفروضات اساسی شامل سودآوری، تمرکز بر مشتری و هماهنگی سازمانی است. این مفروضات به محیط بستگی دارد. در چنین محیطی است که سازمان می‌تواند نیازها و خواسته‌های مشتری را ارضاکند و به سودآوری و بقای بلند مدت دست یابد. اصطلاح ارزش‌ها یعنی گسترش نوآوری وکار تیمی در جهت بازاریابی وکسب نتایج مطلوب است. اصطلاح مصنوعات اشاره به ساختارها، سیستم‌ها و استراتژی‌هایی دارد که تعارض و سیاسی کاری را به حداقل ممکن می‌رساند و به توزیع گسترده اطلاعات بازار درسازمان کمک می‌کند و پاداش را بر اساس کیفیت خدمت رسانی به مشتری تعیین می‌کند. ایجاد هر یک ازجنبه‌های فرهنگ سازمانی ابزار تغییر در شرکت‌هاست ‌بنابرین‏ بازارگرایی منجر به تغییر فرهنگی می‌شود. وی اشاره به یک فرهنگ سازمانی کلی دارد که چندین زیر فرهنگ درآن قراردارد و در بسیاری از سازمان‌ها، بازاریابی یکی ازاین زیر فرهنگ‌ها است. ‌بنابرین‏ جهت گسترش بازارگرایی لازم است فرهنگ بازاریابی حاکم شود برای این منظور انجام اقدامات زیر ضروری است:

۱٫ فرهنگ بازارگرایی بتواند خودش رانسبت به بقیه زیر فرهنگ‌ها برجسته نموده و این زیرفرهنگ به تمام بخش‌ها نفوذکند و ریشه عمیق در مفروضات و مصنوعات سازمان ‌پیداکند. به عبارت دیگر فرهنگ غالب بازارگرایی شود.

۲٫ ازنظرقدرت، فرهنگ بازارگرایی باید نسبت به سایر زیرفرهنگ‌ها از قدرت بیشتری برخوردار شود تا بتواند بین اعضا نفوذ یابد یعنی مفروضات، ارزش‌ها و مصنوعات بازاریابی حاکمیت مطلق در سازمان داشته باشند.

۳٫ انتخاب زمان مناسب برای حاکم شدن این فرهنگ مهم است و مهم‌تر اینکه به خوبی این فرهنگ مدیریت شود. اگر این فرهنگ به خوبی مدیریت نشود منجر به ایجاد ریسک، پیچیدگی و نتایج غیرقابل انتظار می‌شود. پس تغییر فرهنگ به خوبی صورت نمی‌گیرد. مثلاً در زمان بحران یا تغییر رهبری، بهتر است تغییر فرهنگ صورت نگیرد.

۴٫ فرهنگ بازارگرایی باید بتواند خود را سازگار با سایر زیر فرهنگ‌ها کند به خصوص در سطح مصنوعات این موضوع مهم‌تر است. یعنی در مصنوعات مانند سیستم‌ها، ساختار و رفتار اعضای خودش را تغییردهد اما عنصر قوی ‌تر فرهنگ یعنی مفروضات اساسی وارزش‌ها کمتر آمادگی تغییر را دارند(

هریس،۱۹۹۶).

نحوه­ شکل گیری بازارگرایی

‌در مورد اجرای بازارگرایی وعملیاتی سازی آن مفاهیم متعددی ارائه شده است. شاپیرو ‌در سال‌ ۱۹۸۸ به عنوان اولین محقق به جنبه‌های مفهومی بازارگرایی توجه نمود. وی شرکت‌های بازارگرا را شرکت‌هایی می‌داند که:

۱٫ اهمیت اطلاعات مربوط به مشتری (خرید) درتمام بخش‌های سازمان شناخته شده است.

۲٫ تصمیمات استراتژیکی و تاکتیکی به صورت بین بخشی و با همکاری تمام بخش‌ها اتخاذ می‌شود.

۳٫ بخش‌های سازمان تصمیمات هماهنگ می‌گیرند و خود را متعهد به اجرای آن تصمیمات می‌دانند.

از سوی دیگر نارور و اسلاتر درسال۱۹۹۰ اولین تلاش را جهت عملیاتی سازی ساختار بازارگرایی انجام دادند و فرض نمودند که بازارگرایی ساختاری یک بعدی دارد که از سه جزء رفتاری (مشتری گرایی،رقیب گرایی،هماهنگی بین بخشی) و دو معیار تصمیم گیری (تمرکز بلندمدت و سود) تشکیل شده است. این دو نویسنده ‌به این دلیل ساختار بازارگرایی را یک بعدی می دانند که سه جزء رفتاری و دو معیار تصمیم گیری ارتباط نزدیکی با هم دارند البته قابلیت اعتبار و اعتماد این دو معیار تصمیم گیری پایین است. لذا فقط سه جزء رفتاری بازارگرایی را بررسی کردند. ‌در سال‌ ۱۹۹۱، دیویس^[۶۹]، موریس^[۷۰] و آلن^[۷۱] به بررسی تأثیر نوسانات محیطی بر بازاریابی، کارآفرینی و ویژگی‌های سازمانی پرداختند. آنان با بهره گرفتن از تجزیه و تحلیل عاملی،۹ مورد را از ادبیات بازارگرایی استخراج کردند و به یک ساختار دو بعدی رسیدند که عبارتند از:

۱٫ فعالیت‌های جمع‌ آوری اطلاعات

۲٫ فعالیت‌های بازارگرایی

روکرت^[۷۲] ‌در سال‌ ۱۹۹۲ مفهوم دیگری از بازارگرایی ارائه داد. وی بازارگرایی را شامل فرآیندهای زیر می‌داند:

۱٫ دست‌یابی و استفاده از اطلاعات مربوط به مشتری

۲٫ طراحی و تدوین استراتژی مربوط به برآوردن نیازهای مشتری

۳٫ اجرای استراتژی فوق و پاسخگوئی به نیازها و خواسته‌های مشتری