بررسی نقش کارآفرینی در نرخ رشد اقتصادی با تاکید بر شرایط عدم اطمینان بازار- قسمت ۷
راهکارهای ساختاری توسعه کارآفرینی در ایران
راهکارهای ساختاری مربوط به اقدامات و برنامههایی است که زیرساختهای دولتی و سازمانی را برای توسعه کارآفرینی فراهم میسازند.
-
- ارائه تسهیلات فنی، فن آوری، حمل و نقل و ارتباطات برای صنایع کوچک و متوسط.
-
- تعیین سازمان ها و نهادهای متولی برای توسعه کارآفرینی و کسب و کارهای کوچک و متوسط.
-
- ارائه کمک ها و حمایت های مالی در قالب سوبسید.
-
- ارائه وام یا بهرههای کم و حداقل وثیقه در زمینه تکمیل سرمایه .
-
- ارائه حمایت های مالی برای خرید ماشینآلات و تجهیزات، راه اندازی واحدها، تعویض خطوط تولید، خرید مواد اولیه، راه اندازی واحدهای جدید.
-
- ایجاد بانک و موسسات پولی و مالی دولتی ویژه کسب و کارهای کوچک و متوسط.
-
- ایجاد شرکت های سرمایه گذ اری مخا طره پذیره ویژه کسب و کارهای کوچک و متوسط.
-
- ارائه معافیت های مالیاتی.
-
- ارائه معافیت ها و تخفیف های ویژه در تعرفه های گمرکی و سود بازرگانی .
-
- ایجاد و تقویت همکاری های بین دولت، کسب و کارهای کوچک و متوسط و سازمان های بزرگ.
-
- ایجاد، توسعه و تقویت پارکهای فناوری، مراکز رشد و پارک های صنعتی /علمی.
-
- ایجاد مراکز رشد در دبیرستان ها و دانشگاه ها .
-
- تغییر و اصلاح سیستم های ارائه دهنده خدمات اداری به کسب و کارهای کوچک و متوسط .
-
- کاهش الزامات و مراحل اداری ثبت شرکت ها.
-
- کاهش الزامات و مراحل اداری ثبت اختراع .
-
- تدوین برنامه ها، سیاست ها و اهداف ویژه توسعه کارآفرینی و کسب و کارهای کوچک و متوسط .
-
- تصویب قوانین حمایت از کسب و کارهای کوچک خوداشتغال .
-
- ایجاد مراکز خدمات مشاوره ای در تهران و مراکز شهرهای بزرگ.
-
- ایجاد مراکز خدمات مشاوره ای در پارک های فناوری، مراکز رشد و شهرک های صنعتی.
-
- توسعه واحدهای خوداشتغالی.
-
- تدوین برنامه حمایتی برای تقویت همکاری بین کسب وکارهای کوچک ومتوسط و مراکز تحقیقاتی.
-
- ایجاد کلینیک های مشاوره کسب و کارهای کوچک در دانشگاه ها .
-
- ایجاد بانک ایده تجاری در سطح ملی .
-
- ایجاد بنیاد ملی توسعه کارآفرینی ایران .
-
- ایجاد شبکه های کارآفرینی .
-
- ایجاد واحدهای مشاوره کارآفرینی در بانک ها .
-
- ایجاد مراکز کارآفرینی در شهرداری ها در کشور.
-
- ایجاد شرکت های مخاطره پذیر جهت حمایت از کارآفرینان .
راهکارهای توسعه کارافرینی توسط دولت[۱۲]
الف)کوتاه مدت:
-
- شناسایی ظرفیت های موجود بر اساس آمارها و کمک به کسب و کارهایی که ظرفیت خالی دارند و مشکل بازار ندارند.
-
- اتمام پروژههای نیمه تمام و رفع موانع و مشکلات آنها.
-
- شناسایی افرادی که مهارت، تمایل و آمادگی ایجاد کسب و کار را دارند.
-
- شناسایی مراکز توانمند آموزش کارآفرینی.
-
- تشکیل ستاد برنامه ریزی آموزش کارآفرینی.
-
- تعیین مجری، ناظر و مشاور طرح.
-
- برقراری مکانیزم تشویق های مالیاتی و معافیت های تامین اجتماعی جهت کسب و کارهای کوچک به عنوان مثال تعیین میزان مالیات برای صنایع کوچک و متوسط بر حسب میزان تولید انجام گرفته (حجم نقدی تولید) پس از کسر میزان ضایعات و همچنین همراه با محاسبه بحرانهای مالی از قبیل عدم فروش کالا، عدم پرداخت و میزان ارزش پولی که باید کارآفرینان بابت اقساط وامها پرداخت نمایند.
-
- حمایت های مالی و بازار از کسب و کارهای موجود.
ب) میان مدت:
-
- تهیه برنامه ( زمانبندی، هزینه ، مکان) شهرک های خوشه پذیر اقتصادی با توجه به راهبردهای توسعه.
-
- توسعه مراکز آموزش کارآفرینی در سطح کشور .
-
- تدوین قوانین و مقررات مورد نیاز.
- تبیین و تعیین فرصتهای کسب و کار.