(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

 

 

 

 

 

چکیده

 

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه سبک‌های یادگیری با مدیریت زمان در بین دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان صورت گرفته است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد در حال تحصیل در دانشگاه شهید باهنرکرمان بودند که 3457 نفر را تشکیل دادند. ابتدا از تعداد 11 دانشکده (11 خوشه)، 7 دانشکده ( 7 خوشه)، به شکل تصادفی ساده ( قرعه کشی ) انتخاب شد و بعد از هر دانشکده نیز به شکل تصادفی یک گرایش انتخاب شد و تمام دانشجویان آن گرایش شامل 102 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای گزینش شدند. آزمودنی ها دو پرسشنامه سبک­های یادگیری کلب (1999) و پرسشنامه مدیریت زمان بریتون و تسر (1991) را تکمیل کردند. هر دو پرسشنامه از نظر روایی مورد تأیید اساتید مجرب قرار گرفته است و از نظر پایایی نیز برای پرسشنامه سبک یادگیری به روش آلفای کرونباخ 81/. و برای پرسشنامه مدیریت زمان 85/. بدست آمده است. داده­ ها به وسیله  تحلیل وایانس چند متغیره، آزمون لوین و آزمون دی سامرز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین سبک­های یادگیری با مدیریت زمان در میان دانشجویان کارشناسی ارشد رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین سبک­های یادگیری و مدیریت زمان به تفکیک متغیرهای جمعیت شناسی سن، جنسیت و گرایش تحصیلی نیز تفاوت معناداری را نشان ندادند، فقط دانشجویان ریاضی نسبت به دانشجویان صنایع از نظر مدیریت زمان وضعیت مطلوب­تری دارند.

 

کلید واژه: سبک یادگیری، مدیریت زمان، یادگیری، سبک شناختی، دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه

 

وفهرست مطالب

 

عنوان                                                                                                                                صفحه         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
فصل اول : طرح تحقیق
1
 مقدمه
 
2
      1 -1. بیان مسأله        
 
3
     1 -2. ضرورت و اهمیت تحقیق
 
4
    1 -3. اهداف تحقیق 

 

                1-3-1. اهداف کلی  

 

               1-3-2. اهداف جزئی
 
5
 1-4. سوال­های تحقیق 
 
6
1-5. تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیر­ها 

 

         

 

 
 
 
فصل دوم: پیشینه تحقیق
 
10
مقدمه
 
11
2-1. مبانی نظری سبک یادگیری
 
11
2-1-1. مفهوم یادگیری
 
13
2-1-2. عوامل مؤثر بر یادگیری
 
14
2-1-3. مفهوم سبک یادگیری
 
19
2-1-4. نظریه کاری
 
22
2-1-5. تفاوت سبک یادگیری و سبک شناختی
 
24
2-1-6. انواع سبک­های یادگیری
 
24 

 

25

 

25
            2-1-6-1. سبک شناختی    

 

           2-1-6-2. سبک عاطفی

 

 

 

ط

 

          2-1-6-3. سبک فیزیولوژیک
 
26
2-1-7. مدل­های ارائه شده در رابطه با سبک­های یادگیری
 
27
     2 -1-7-1. مدل سبک­های یادگیری دیوید کلب
 
31
     2-1-7-2. سبک یادگیری فلمینگ و میلس
 
32
     2 -1-7-3. مدل سبک یادگیری فلدر و سیلورمن
 
33
     2-1-7-4. مدل سبک­های یادگیری وارک
 
35
    2-1-7-5. سبک­های یادگیری هانی و مامفورد
 
37
    2-1-7-6. سبک­های یادگیری وابسته به و نابسته به زمینه
 
39
   2-1-7-7. مدل سبک­های یادگیری تکانشی و تأملی
 
40
   2-1-7-8. مدل سبک­های یادگیری دان ودان
 
41
   2-1-7-9. مدل سبک­های یادگیری گرگورک
 
42
  2-1-7-10. سبک یادگیری گراشا – ریچمن
 
44
  2-1-7-11. سبک یادگیری مک کارتی
 
45
  2-1-7-12. مدل ماتیز
 
47
2-2. پیشینه نظری مدیریت زمان
 
47
         2-2-1. مفهوم زمان    
 
49
          2-2-2. مفهوم مدیریت زمان
 
55
         2-2-3. فرآیند مدیریت زمان
 
56
        2-2-4. منافع مدیریت زمان
 
56
2-3. مروری بر تحقیقات انجام شده
 
57
2-3-1. تحقیقات انجام شده در داخل ایران در مورد سبک یادگیری
 
60
2-3-2. تحقیقات انجام شده در داخل ایران در مورد مدیریت زمان
 
61
2-3-3. تحقیقات انجام شده در خارج از ایران در مورد سبک یادگیری
 
62 

 

64

 

65
2-3-4. تحقیقات انجام شده در خارج از ایران در مورد مدیریت زمان 

 

جمع بندی فصل دوم

 

مدل مفهومی تحقیق

 

ی
 
66
فصل سوم: روش تحقیق
 
66
مقدمه
 
66
3-1. نوع تحقیق
 
66
3-2. جامعه آماری
 
68
3-3. روش نمونه گیری و حجم نمونه
 
68 

 

68

 

69
3-4. ابزار جمع آوری اطلاعات و روایی و پایایی آن 

 

         3-4-1. پرسشنامه سبک یادگیری

 

         3-4-2. پرسشنامه مدیریت زمان
 
69
3-5. روش جمع­آوری اطلاعات
 
70
3-6. روش­های تجزیه و تحلیل آماری 

 

 
 
 
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده­ ها
 
71
مقدمه
 
71 

 

 
4-1. توصیف شاخص­های جمعیت شناختی پاسخگویان 

 

           4-1-1. بررسی آزمودنی­ها به تفکیک جنسیت.

 

           4-1-2. بررسی آزمودنی­ها به تفکیک سن.

 

           4-1-3. بررسی آزمودنی­ها به تفکیک گرایش تحصیلی.
 
74
4-2. تحلیل یافته­ها با بهره گرفتن از آمار استنباطی
 
75
      4-2-1. سؤال اول: آیا بین مدیریت زمان و سبک یادگیری رابطه معنی­داری وجود دارد؟
 
77
     4-2-2. سؤال دوم: آیا بین سبک یادگیری به تفکیک گرایش تحصیلی تفاوت معناداری وجود      دارد .  
 
78
     4-2-3. سؤال سوم: آیا بین سبک یادگیری دانشجویان به تفکیک سن آنها تفاوت معناداری            وجود دارد ؟  
 
78
    4-2-4. سؤال چهارم: آیا بین سبک یادگیری دانشجویان به تفکیک جنسیت آنها تفاوت                 معناداری وجود دارد ؟
 
79
     4-2-5. سؤال پنجم: آیا بین مدیریت زمان به تفکیک سن، جنسیت، گرایش تفاوت معنی­داری      وجود دارد ؟ 

 

ز
 
 
فصل پنجم: بحث و نتیجه­گیری
 
80
مقدمه
 
81
5-1. بحث و نتیجه­گیری
 
83
5-2. پیشنهادهای تحقیق
 
83
5-3. محدودیت­های تحقیق
 
84
منابع فارسی
 
95
منابع لاتین
 
102
پیوست­ها
 

 

مقدمه

 

 هر برنامه­ریز درسی، محتوایی که طراحی می­نماید به منظور تحقق یادگیری اثربخش است. برای آنکه یادگیری در فراگیران در حداقل زمان ممکن و با کیفیت صورت گیرد، بایستی منطبق با تفاوت­های فردی آنها باشد. اگر در گذشته، یادگیری را تنها متأثر از هوش و عوامل ارثی می­دانستند، امروزه علاوه بر آنها، عوامل دیگری از قبیل سبک یادگیری و مدیریت زمان نیز تأثیرگذار می­دانند.

 

افراد در فضای آموزشی با سبک­های متنوع یادگیری حضور دارند که بدون شک بر فرآیند یادگیری تأثیر­گذار است. همان طور که اثر انگشت هر فرد، خاص خودش است، سبک یادگیری نیز منحصر به خود فرد است. آگاهی از نمونه یادگیری فراگیران و شناسایی یادگیری ترجیحیشان باعث هدایت برنامه آموزشی در جهت آموزشی متناسب با ویژگی­های یادگیرندگان می­شود. (آقابابایی، 1388) بنابراین هر برنامه­ریز درسی در جایگاه طراح آموزشی، بایستی به این عامل مؤثر در یادگیری توجه نماید و محتوایی را طراحی نماید که پاسخگوی سبک­های یادگیری متنوع فراگیر باشد. تحقیقات و نظریات متنوعی در این زمینه مطرح شده‌اند و اکثرأ اهمیت سبک یادگیری را در افزایش رضایت و بالا بردن کیفیت آموزش عالی تأیید نموده ­اند.

 

علاوه بر عامل سبک یادگیری، زمان نیز به عنوان یک کالای برگشت ناپذیر و غیر­قابل خرید در طراحی و برنامه ­ریزی درسی نقش اساسی دارد. اگر برنامه­ریز به عامل زمان در برنامه ­ریزی و تدوین محتوا توجه نداشته باشد، منجر به نارضایتی فراگیر و عدم تحقق یادگیری خواهد شد و بالطبع اگر فراگیر در زمان یادگیری به عامل وقت و مدیریت آن توجه نداشته باشد باعث خواهد شد که از دیگر اهداف خود بازبماند.

 

لذا به دلیل اهمیت متغیر­های تحقیق بالاخص در محیط­های آموزشی و علاقه شخصی تحقیقگر، درصدد برآمد تا به بررسی وضعیت موجود سبک یادگیری و مدیریت زمان و رابطه آن در بین دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه باهنر کرمان بپردازد تا بدین وسیله با بررسی علمی این دو متغیر به کلیه­ی ذی نفعان آموزشی در جهت تسهیل یادگیری کارآمد کمک کند و میزان آگاهی و شناخت آنها را نسبت به این دو مولفه افزایش دهد.

 

1-1 بیان مسأله

 

در کشور ما، مسئولیت تربیت نیرو­های متخصص برای ورود به بازار کار و گرداندن چرخ­های اقتصادی، رشد و توسعه اجتماعی، فرهنگی به دانشگاه­ها و مؤسسات آموزشی واگذار شده است. وابسته بودن توسعه و بقای جامعه به آموزش از یک سو و وجود فضای رقابتی برای ورود به دانشگاه­ها ضرورت توجه به بالا بردن کیفیت آموزش و تحقق یادگیری اصیل و عمیق را ایجاب می­ کند.

 

برای آنکه آموزش و یادگیری به طور مؤثر صورت گیرد اولأ: برنامه­ریزان درسی در طراحی، تدوین و ساخت برنامه درسی

 

ثانیأ: مدرسین در فرآیند اجرا و ارزشیابی محتوای آموزشی

 

ثالثأ: فراگیران به عنوان جذب کننده و تولید کننده دانش

 

بایستی نسبت به وجود تفاوت­‌های فردی و اهمیت آن در تحقق یادگیری اثربخش آگاه شوند و متناسب با آن­‌ها فرآیند یادگیری را هدایت نمایند.

 

از جمله وجوه تفاوت­‌های فردی مورد توجه در نظام‌­های آموزشی “سبک یادگیری” است. منظور از سبک یادگیری روشی است که افراد اطلاعات را کسب، نگه داری و بازخوانی می­‌نماید (فدلر و هنریکز،1995).

 

 سبک یادگیری مانند اثر انگشت خاص هر فرد است. شناخت سبک یادگیری موجب می‌شود تا آموزش با سهولت بیشتر و به روش مناسب­‌تری صورت گیرد. اگر برنامه‌­ریز درسی، مدرس، فراگیر و کلیه ذی نفعان آموزشی نسبت به سبک‌­های یادگیری آگاهی داشته باشند، می­‌توانند ضمن در نظر گرفتن آن زمینه یادگیری عمیق و اصیل را فراهم نمایند.

 

در کنار توجه به نوع سبک یادگیری، عامل زمان برای برنامه­ریزان درسی به عنوان یکی از عناصر برنامه ­ریزی در تدوین محتوا، مدرسین در ارائه آموزش و فراگیران در یادگیری اهمیت دارد.

 

ممکن است هر فرد با سبک یادگیری خاص در چگونگی مدیریت زمان با دیگری تفاوت داشته باشد. لذا توجه به این گونه از تفاوت­های فردی در تحقق یادگیری اثربخش بی­فایده نخواهد بود و می ­تواند در کوتاه­ترین زمان ممکن تحقق یادگیری کارآمد را فراهم نماید.

 

هرچند به نظر محقق در نظام آموزشی کشور ما با اعمال تمرکزگرایی در نظام آموزشی، ارزشیابی یکسان، استفاده از روش­های تدریس سنتی و غیره تاحدودی تفاوت­های فردی در نظرگرفته نمی­ شود.

 

2