یوزاما[۸۹] (۲۰۰۸)، با ارائه پژوهشی نشان داد که توسعه گردشگری در برگیرنده توجه به ابعاد توسعه در تمامی سطوح فردی، هدایت سرمایه ها، جهت گیری پیشرفت فنآوری و تغییر ساختاری و نهادی است که با نیازهای حال و آینده گردشگران سازگار باشد.
هال[۹۰](۲۰۰۸)، نیز در مقاله ای به بررسی وضعیت گردشگری در کشورهای جهان سوم و برخی از مهمترین مشکلات گردشگری این کشورها از جمله نبود امنیت روانی و جانی پرداخته و بر لزوم توجه دولت های جهان سوم در جهت از بین بردن این معضلات از طریق ایجاد پلیس گردشگری تأکید نموده است.
ویلیامز[۹۱](۲۰۰۶)، در پژوهشی به این نتیجه دست یافت که وضعیت اماکن تاریخی و آثار باستانی، تسهیلات اقامتی و ایجاد دفاتر بازاریابی و اطلاع رسانی از عوامل مؤثر در توسعه صنعت گردشگری است.
شارپلی و وسپ[۹۲]( ۲۰۰۶ )در تحقیقی که در شمال شرق انگلیس در مورد مشکلات متنوع سازی فعالیتهای کشاورزی انجام دادند، بیان کردند که عدهای که مخالفت خود را برای متنوع سازی ابراز میداشتند به خاطر امتیازاتی بود که در ادامه ی فعالیتهای مزرعه و مزرعه داری وجود داشت. و در نهایت پیشنهاد می کنند که توسعه ی مشاغل گردشگری کشاورزی باید به شکل کاربردی باشد و نقش آژانس های عمومی را در حمایت از گردشگری کشاورزی مهم میدانند.
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
استینر[۹۳](۲۰۰۶)، در مقاله ای به وضعیت گردشگری در کشورهای عربی و از جمله مصر اشاره میکند که با وجود جاذبههای گردشگری فراوان نتوانسته به نحو مطلوبی درآمدزایی نمایند. همچنین به بررسی علل اصلی این ناکارآمدی پرداخته است و یکی از مهمترین علل عدم درآمدزایی را نبود امنیت و تهدیدهای اجتماعی و روانی و عدم خدمات رسانی بهینه دانسته است. در این پژوهش جهت بهبود گردشگری، لزوم توجه به امنیت گردشگران را ضروری دانسته است.
گیل مور[۹۴](۲۰۰۲)، در پژوهشی به این نتایج دست یافت که حفظ، نگهداری، مرمت، توجه بیشتر به جاذبههای گردشگری، تأکید بر استفاده از معماری سنتی در ساخت اماکن گردشگری و ایجاد زیرساختهای مناسب میتواند به افزایش ورود گردشگران و توسعه صنعت گردشگری منجر شود.
۲-۳-۳: جمع بندی از پیشینه پژوهش
اهمیت گردشگر و صنعت گردشگری در تحقیقات و مطالعات پژوهشگران که در بالا به آن اشاره شده است نشان دهنده اهمیت و جنبه نوآوری این پژوهش است، این پژوهش بدنبال عوامل موثر بر گردشگری است که از طریق آن بتوانند صنعت گردشگری را در ایران رونق ببخشند و گردشگران را به دیدن مکان های تاریخی و محیطی ترغیب نمایند. نتایج حاصل از این پژوهش میتواند به مدیران، کارشناسان سازمان گردشگری و خبرگان فن بازاریابی در طراحی و ایجاد سیستم گردشگری پایدار مطابق نیاز گردشگر کمک شایانی نماید.
(۲-۵) پیشینه داخلی پژوهش
ردیف | سال پژوهش | عنوان پژوهش | یافته های پژوهش |
۱ | ۱۳۷۷ | تحلیلی برتبعات توسعه جهانگردی | اتخاذ سیاست های توزیع امکانات توریستی در سطح کشور به نحوی که با ایجاد جاذبه های متنوع برای جهانگردان از تراکم بی رویه و هجوم به نقاط مشخص توریستی جلوگیری به عمل آورد. همچنین برنامه ریز ی های متمرکز در سطح ملی در خصوص توریسم نمی تواند به طور کارا و مؤثری عمل کند و بهتر است از نظام غیرمتمرکز استفاده شود. |
۲ | ۱۳۸۰ | ناکارآمدی، رکود و بحران در جهانگردی ایران | ناکارآمدی، رکود و بحران در جهانگردی ایران، به بررسی عوامل مؤثر بر بحران گردشگری ایران پرداخته است، وی یکی از عوامل مؤثر بر ضعف گردشگری ایران را تبلیغات در زمینه عدم امنیت در ایران دانسته است |
۳ | ۱۳۸۰ | بررسی جامعه شناختی عوامل موثر بر رضایتمندی توریستی ( مطالعه موردی گردشگران خارجی جزیره کیش) | در مطالعه ای با هدف بررسی جامعه شناختی عوامل مؤثر بر رضایتمندی توریستی به این نتیجه می رسد، بین عوامل جمعیتی، اقتصادی، آگاهی های گردشگر، تجربیات گردشگر، تبلیغات، موقعیت سیاسی ایران، جاذبه های گردشگری، ملیت، مذهب و رضایت مندی گردشگر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. |
۴ | ۱۳۸۲ | تحلیل روند ایجاد و گسترش خانه های دوم در نواحی روستایی(مطالعه ی موردی: نواحی روستایی شمال استان تهران) | پیامدهای نامطلوبی مانند مهاجرت همراه با کاهش جمعیت دائمی روستاها، بروز تضاد و دوگانگی اجتماعی بین جامعه ی میزبان و میهمان،تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغات به خانه های دوم، رکود فعالیت های کشاورزی و دامداری، آلودگی آب رودخانه ی جاجرود و سدلتیان، زباله ریزی و تخلیه فاضلاب را در پی داشته است. |
۵ | ۱۳۸۲ | ارزیابی موانع توسعه صنعت گردشگری در استان لرستان | پژوهشی به این نتیجه رسیدند که بین تعداد مراکز تصمیم گیری و توسعه نیافتگی صنعت گردشگری، ضعف بازاریابی و توسعه نیافتگی، ضعف امکانات زیر بنایی و خدمات گردشگری و توسعه نیافتگی و بالاخره فقدان فرهنگ پذیرش گردشگر و توسعه نیافتگی صنعت گردشگری رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. |
۶ | ۱۳۸۴ |