عملکرد بیولوژیک
*۶۹۴/۰
*۶۹۲/۰
*۵۲۲/۰
*۵۹۵/۰
شاخص برداشت
*۳۲۴/۰
*۴۰۱/۰
ns022/0
ns185/0
ns223/0
عملکرد دانه
*۶۹۸/۰
*۷۲۴/۰
*۴۰۱/۰
*۵۴۱/۰
*۸۴۹/۰
*۶۹۰/۰
ns (غیرمعنیدار)، ** (معنیدار در سطح احتمال یک درصد) و * (معنیدار در سطح احتمال ۵ درصد).
نتیجهگیری
پیشتیمار بذر : نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از پیش تیمار بذر با بهره گرفتن از آب مقطر و ماده HB-101 نسبت به شرایط بدون پیش تیمار توانست افزایش بیشتری را در عملکرد و اجزای آن نشان دهد که به دلیل استقرار سریع گیاهچه، زودرسی و بهرهبرداری از نهادههای محیطی، است. پیش تیمار بذر باعث افزایش درصد و سرعت جوانهزنی، خروج یکنواخت و سریعتر گیاهچهها، پیشرفت بلوغ و افزایش یکنواختی استقرار گیاهچه، تحمل درجه حرارتهای وسیع برای جوانهزنی، ضعیف کردن موانع برای رشد جنین، مقابله با آفات و بیماریها، حذف خفتگی، بهبود کیفیت محصول و برداشت، مقاومت به شرایط نامساعد محیطی در هنگام کاشت و افزایش در قدرت نمو گیاه میشود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
کود زیستی و کود نیتروژنه : استفاده از کودهای زیستی میتواند اثرات مثبتی را بر عملکرد دانه و برخی از صفتهای زراعی مرتبط با عملکرد دانه داشته باشد به طوری که استفاده از کود زیستی و نصف مقدار نیتروژن توصیه شده در عملکرد و اجزای آن تفاوت معنیداری نسبت به استفاده از مقدار نیتروژن توصیه شده بدون استفاده از نیتروکسین داشت. لازم به ذکر است که استفاده از کود زیستی نسبت به کودهای شیمیایی دارای اثرات دراز مدتی بر خصوصیات خاک، تأمین عناصر غذایی کم مصرف و حفظ بیولوژی خاک میتواند استفاده بهینه و متوالی از زمینهای کشاورزی را ممکن سازد. بهتر است به جای مصرف مقادیر زیاد ازت، بخشی از مصرف کود ازته توسط کاربرد کود زیستی نیتروکسین جایگزین گردد تا ضمن بهبود عملکرد و کیفیت محصول، اثرات ناگوار زیست محیطی ناشی از مصرف بیش از اندازه کودهای شیمیایی از جمله کودهای نیتروژنه کاهش یابد.
پبشنهادات
۱- تکرار این آزمایش در مناطق دیگر برای کسب اطمینان بیشتر در نتایج، پیشنهاد میگردد.
۲- علاوه بر کود زیستی، پیشنهاد میگردد که اثر انواع کود های آلی و کمپوست بر روی گیاه ذرت مورد بررسی قرار گیرد.
۳- از پیشتیمارهای هورمونی و دمایی بذر جهت بررسی اثر آنها بر رشد و نمو ذرت در شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی استفاده شود.
۴- استفاده از کود نیتروکسین به عنوان یکی از پیش تیمارهای بذری مورد بررسی قرار گیرد.
منابع:
آبین، ع. و س. و، اسلامی. ۱۳۸۸. اثر محیط گیاه مادری بر مقاومت به تنش شوری و خشکی در مرحله جوانهزنی و سبزشدن علف هرز شیر تیغک (Sonchus oleraceus L.). مجله پژوهش علفهای هرز، جلد ۱ (۲). ص ۱۲-۱.
آذرنیوند، ح.، م، عباسی. و ع، عنایتی. ۱۳۸۸. ارزیابی و تعیین بهترین تیمارهای هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ بر ویژگیهای جوانهزنی آگروپایرون النگاتوم (Agropyron elongatum). نشریه مرتع و آبخیزداری، مجله منابع طبیعی ایران دوره ۶۲(۴). ص ۴۴۴-۴۳۱.
آستارایی، ع. و ع، کوچکی. ۱۳۷۵. کاربرد کودهای بیولوژیکی در کشاورزی پایدار. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد. چاپ اول.۱۶۰ ص.
ابوطالبیان، م. ع.، ف، شریفزاده.، م، جهانسوز.، ع، احمدی. و م. ر، نقوی. ۱۳۸۷. اثر پرایمینگ بذر ارقام گندم (Tiriticum aestivum L.) سه اقلیم متفاوت ایران بر جوانهزنی، استقرار گیاهچه و عملکرد. مجله علوم گیاهان زراعی ایران. ۳۹ (۱). ص ۱۵۴-۱۴۵ .
ابوطالبیان، م. ع.، ف، شریفزاده.، م، جهانسوز.، ع، احمدی. و م. ر، نقوی. ۱۳۸۴. تأثیر اسموپرایمینگ بذور شش رقم گندم (Tiriticum aestivum L.) بر سرعت، درصد و دمای پایه جوانهزنی و شاخص بنیه گیاهچه. مجله پژوهش کشاورزی. ۵ (۱). ص ۶۷-۸۲ .
ارادتمند اصلی، د.، غ، فرخی. و م، یوسفی راد. ۱۳۸۸. تأثیر پیریدوکسین و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای رقم سینگل کراس ۷۰۴ (Zea mays L. var. SC. 704). فصلنامه پژوهشهای علوم گیاهی. ۴ (۲). ص ۴۳-۳۵.
اصغری، ا.، خ، رزمجو. و م، مظاهری تهرانی. ۱۳۸۵. اثر میزان نیتروژن بر عملکرد، اجزاء عملکرد و درصد پروتئین دانه چهار رقم سورگوم دانهای. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی. سال ۱۳ (۱). ص ۵۷-۴۹.
اکبری، پ.، ا، قلاوند. و س. ع. م، مدرسثانوی. ۱۳۸۸. تأثیر کاربرد سیستمهای مختلف تغذیهای (آلی، شیمیایی و تلفیقی) و کود زیستی بر عملکرد دانه سایر صفات زراعی آفتابگردان(Helianthus annus). مجله دانش کشاورزی پایدار. جلد۱/۱۹(۱). ص ۹۳-۸۳.
امام، ی. ۱۳۸۳. زراعت غلات. انتشارات دانشگاه شیراز ، چاپ دوم. ۱۷۵ ص.
امیدی، ح.، ح، نقدی بادی.، ع. گلزاد.، ح. ترابی. و م. ح، فتوکیان. ۱۳۸۸. تأثیر کود شیمیایی و زیستی نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.) .فصلنامه گیاهان دارویی، سال ۸(۲). ص ۱۰۹-۹۸.
ایزدی، م.ح. و ی، امام. ۱۳۸۹. اثر آرایش کاشت، تراکم بوته و سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانهای رقم سینگل کراس ۷۰۴. مجله علوم زرعی ایران، جلد ۱۲(۳): ص ۲۵۱-۲۳۹.
بهاروند، س. ۱۳۸۸. مدیریت تولید ذرت دانهای. چاپ اول، وزارت جهاد کشاورزی،سازمان جهاد کشاورزی استان لرستان، انتشارات شاپورخواست. ۱۳۱ ص.
بی نام، الف. ۱۳۸۸. بروشور معرفی کود زیستی نیتروکسین، شرکت فناوری زیستی مهر آسیا. ۴ ص.
توحیدیمقدم، ح. ر.، ف، قوشچی.، ا، ذاکری. و ح، هادی. ۱۳۸۷. بررسی کارایی باکتری آزوسپیریلوم، ازتوباکتر به همراه مصرف کود شیمیایی نیتروژن بر عملکرد ذرت علوفهای. فصلنامه دانش کشاورزی ایران. جلد ۵ (۳). ص ۳۵۵-۳۴۹.
توحیدیمقدم، ح.، م، نصری.، ح، زاهدی. و ف، پاکنژاد. ۱۳۸۶. کاربرد کودهای بیولوژیک راهکاری به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی در زراعت سویا (Glycine max). مجموعه مقالات دومین همایش ملی کشاورزی بومشناختی ایران.