۳-۵-۷-۲ بررسی میزان جذب پلیمر در اسید فولیک خالص

یک محلول با غلظت ppm 10 از اسید فولیک تهیه شد و به آن ۰۵/۰ گرم پلیمر MIP افزوده گردید محلول ها به مدت ۱۰ دقیقه در ۷=pH هم زده شدند. سپس محلول صاف شده و جذب محلول زیر صافی با دستگاه اسپکتروفتومتر مورد اندازه گیری قرار گرفت جدول(۳-۶).

جدول ۳- ۶ تعیین میزان جذب پلیمر در اسید فولیک خالص

۳-۵-۸ بررسی میزان جذب پلیمر بوسیله HPLC

برای بررسی کارایی MIP تهیه شده در جذب ناخالصی داروی اسید فولیک از سیستم آنالیز HPLC استفاده شد. برای انجام آزمایش به محلول های زیر نیاز است:

1. 1. محلول ppm 200 از ۶_هیدروکسی _۲ ،۴ ،۵_ تری آمینو پریمیدین تهیه شد.

1. 1. محلول ppm 200 و ppm 10 از اسید فولیک تهیه شد.

1. 1. مقدار ۱۰ میلی لیتر از محلول ۶_هیدروکسی _۲ ،۴ ،۵_ تری آمینو پریمیدین با ۱۰ میلی لیتر از محلول ۲۰۰ppm اسید فولیک در ۷ pH مخلوط شد.

1. 1. مقدار ۱۰ میلی لیتر از محلول ۶_هیدروکسی _۲ ،۴ ،۵_ تری آمینو پریمیدین با ۱۰ میلی لیتر از محلول۲۰۰ppm اسید فولیک به همراه ۰۵/۰ گرم پلیمر در ۷ pH به مدت ۱۰ دقیقه مخلوط شد و محلول زیر صافی جدا گردید.

^* فاز متحرک برای آنالیز شامل مخلوطی از ۱۲ میلی لیتر متانول و ۴۴ میلی لیتر از محلول (g/L 4/5) دی پتاسیم هیدروژن فسفات می باشد و ۴۴ میلی لیتر از محلول (g/L 16/11) پتاسیم دی هیدروژن فسفات می باشد.
پس از تهیه محلول ها، به داخل ستون HPLCتزریق شدند و کروماتوگرام های بدست آمده مورد بررسی قرار گرفتند.
نکته ای که باید به آن دقت نمود این است که بعد از هر تزریق ، ستون با فاز متحرک شسته شود تا تداخلی در نمونه ها و پیک های رسم شده بوجود نیاید.
فصل چهارم
بحث و نتیجه گیری

۴-۱ سنتز پلیمر قالب مولکولی و پلیمر ناظر

برای سنتز این پلیمر، از تکنیک توده­ای و برهمکنش غیرکووالانسی استفاده شد. همچنین با توجه به ساختار مونومر بکار رفته ودیگر عوامل کاربردی مشخص می‌شود که پلیمریزاسیون افزایشی ورادیکالی است.

۴-۱-۱ سنتز نانوذرات سیلیکا-سیلانA

به یک بالن ته گرد سه دهانه مقادیر تولوئن بعنوان حلال و نانو ذرات سیلیکا و سیلانA (MPTS) انتقال داده شد. این واکنش تحت حضور گاز نیتروژن برای حذف اکسیژن به مدت ۱۲ ساعت به طول انجامید. در پایان پس از سانتریفیوژ و شستشوی رسوب با تولوئن ترکیب نانوذرات سیلیکا-سیلانA بدست آمد که برای سنتز پلیمر مورد استفاده قرار گرفت.

۴-۱-۲ سنتز پلیمر قالب مولکولی ۶-هیدروکسی -۲ ،۴ ،۵- تری آمینو پریمیدین و پلیمر ناظر

ابتدا به یک بالن ته گرد سه دهانه حلالهای تولوئن-استونیتریل و مونومر عاملی؛متاکریلیک اسید و مولکول هدف که ۶-هیدروکسی -۲ ،۴ ،۵- تری آمینو پریمیدین (ناخالصی اسید فولیک) به بالن اضافه شد. تا این دو مولکول در حلالهای مناسبی که انتخاب شده برهمکنش مناسب را داده سپس نانو ذرات سیلانA-سیلیکا و ایجاد کننده پیوندهای عرضی؛اتیلن گلیکول دی متاکریلات و آغازگر؛ ˊ۲و۲-آزو بیس ایزو بوتیرو نیتریل اضافه شد. مخلوط مورد نظر به مدت ۲۰ دقیقه تحت گاز نیتروژن قرار گرفت تا اکسیژن حل شده در آن حذف گردد. چرا که وجود اکسیژن مانع از فرایند پلیمریزاسیون رادیکالی می شود. فرایند پلیمریزاسیون به مدت ۱۸ ساعت در حمام روغن ˚c60 ادامه یافت. بعد از پلیمریزاسیون یک مونولیت پلیمری سخت بدست آمد که در درون یک هاون خرد و پودر شد. سپس استخراج سوکسله به مدت ۱۲ ساعت انجام شد تا مولکول هدف با نسبت حجمی ۱:۹ (V/V) متانول/استیک اسید حذف گردید.سپس پلیمر چندین بار با متانول مطلق شستشو داده شد این عمل باعث از بین رفتن اسید استیک اضافی و دیگر ناخالصی های جذب شده احتمالی و همچنین خشک شدن سریع پلیمر می شوند. حال پلیمر خشک شده آماده برای آزمایش است.
شیوه سنتز NIP دقیقا مشابه شیوه سنتز MIP است، تنها با این تفاوت که ناخالصی در فرایند تهیه NIP برداشته می شود. شرایط مقایسه این دو پلیمر معرف کیفیت تکنیک و روش کار می‌باشد همچنین کارایی و گزینش پذیری پلیمر سنتزی را مشخص می‌کند.
ساختار دو پلیمر سنتز شده از طریق اسپکتروسکوپی FT-IR مورد بررسی قرار گرفت و ساختارشان تایید گردید.
همچنین آنالیز نانوذرات سیلانA-سیلیکا و تعیین مورفولوژی پلیمر قالب مولکولی بوسیله پرتو X (XRD) و دستگاه (SEM) مورد بررسی و تایید قرار گرفت.

۴-۲ مکانیسم سنتز پلیمر قالب مولکولی

اساس قالب گیری مولکولی شامل سه مرحله است:
۱) تشکیل پلیمر اولیه به صورت کمپلکس بین مولکول هدف و مونومر عاملی
۲) پلیمریزاسیون کمپلکس اولیه ” مونومر-مولکول هدف ” در حضور عامل اتصال دهنده عرضی
۳) استخراج مولکول هدف از شبکه پلیمر

۴-۳ طیف­های FT-IR از پلیمرMIP و NIP

الف: NIP

ب:MIP
شکل ۴- ۱ طیف FT-IR از NIP (الف)، MIP (ب)، در محدوده cm-1 4000-400
در بررسی طیف مادون قرمز این پلیمرها، مشاهده شد که هر دو پلیمر طیف های IR یکسانی دارند که نشان دهنده شباهت در ساختار پایه­ای آنهاست. در طیف IR، جذب­های سطحی به خاطر کشش OH کربوکسیل در (cm^-1 ۳۵۰۰ )، کشش گروه کربونیل در( cm^-1 ۱۷۳۰ )، کشش (C-O cm^-11260 ) و ارتعاشات (C-H cm^-1 ۲۹۵۹-۱۴۶۰-۱۳۹۰-۷۵۶ ) مشاهده شدند. علاوه بر نتیجه­ گیری در مورد یکسان بودن ساختار پایه­ای هر دو آنها، یک نتیجه مهم از طیف­ها حاصل شد که جذب نسبت داده شده به کشش C-H گروه متیلن(cm^-1 ۲۹۸۹.۵۹)، کشش گروه کربونیل( cm^-1 ۱۷۳۲)، کشش C-O (cm^-1 ۱۲۶۱.۹۵) و ارتعاشات خمشی C-Hدر CH₂ (cm^-1 ۱۴۵۵.۲۰ ) برای پلیمر قالب مولکولی، تقریباً قویتر از جذب­های مربوط به پلیمر ناظر است. تقویت شدن فرکانس جذبی گروه کربونیل در پلیمر قالب مولکولی نشان دهنده افزایش میزان مشارکت گروه ­های C=O مربوط به اتیلن گلیکول دی متاکریلات می­باشد. زیرا حضور ۶_هیدروکسی _۲ ،۴ ،۵_ تری آمینو پریمیدین سبب ایجاد فاصله بین زنجیرهای پلیمر می شود و بنابراین برای اتصالات عرضی بین این زنجیرها باید تعداد مولکول­های اتیلن گلیکول دی متاکریلات بیشتری به کار رود. در نتیجه این مشارکت بیشتر عامل شبکه­ساز، ارتعاشات کششی ذکر شده نیز در MIP نسبت به NIP بیشتر شده است.

۴-۴ طیف XRD پلیمر قالب مولکولی

شکل(۴-۲) طیف XRD پلیمر تهیه شده با بهره گرفتن از نانو ذره های سیلیکا که وجود این ذرات را تایید می کند این پیک در ۲۷ درجه شدتش بیشتر است.