ماده ۴- شرکت‌های بیمه ایران، آسیا، البرز و دانا با رعایت قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه ‏گری و این قانون، طبق مقررات اساسنامه مربوط اداره خواهند شد و در موارد پیش ‏بینی نشده مشمول‏ قانون تجارت می‏ باشند و در صورتی تابع مقررات‏ عمومی مربوط به دولت و مؤسساتی که با سرمایه دولت‏ تشکیل شده‏اند، می‏گردند که در مقررات مذبور صراحتاً تقویت و توسعه نمایندگان و شبکه فروش باشد که باید در فرصتی دیگر به آن پرداخته شود.

ماده ۵- آئین نامه استخدامی مشترک شرکت‌های‏ بیمه و بیمه مرکزی بنا به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی‏ و دارایی ‌به‌تصویب هیات وزیران خواهد رسید

ماده ۶- مؤسسات بیمه موضوع ماده ۵ می ‏توانند حداکثر۵ % از سود ویژه مازاد در سال قبل خود را بین کارکنانی که در سال مربوط با فعالیت فوق‏العاده‏ در جهت افزایش تولید یا ارائه خدمات مناسب‏تر باعث بالا رفتن سود ویژه مؤسسه‌ شده‏اند توزیع نمایند مشروط بر اینکه مبلغ آن بیش از ۴۰ % حقوق سالانه‏ هر فرد نباشد.

تبصره-نحوه توزیع که توسط هیات مدیره انجام‏ می‏ گیرد با در نظر گرفتن ارزش کمی و کیفی فعالیت‏ کارکنان مذبور بر طبق آئین نامه‏ای خواهد بود که‏ ‌به‌تصویب هیات وزیران می‏رسد.

ماده ۷- از تاریخ تصویب این قانون کلیه قوانین‏ ومقررات مغایر ملغی است.

لایحه قانونی فوق مشتمل بر هفت ماده و پنج‏ تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه سیزدهم آذرماه‏ ‌یک‌هزار و سیصد و شصت و هفت ‌به‌تصویب مجلس شورای‏ اسلامی رسیده است.

۸-۲ تقسیمات بیمه:

برای قراردادهای بیمه تقسیمامت مختلفی می توان ارائه کرد که همگی از دقت کافی برخوردار نیستند. در ذیل به بررسی این تقسیمات می پردازیم و به دنبال آن تقسیمی که مبنای کار این تألیف قرار گرفته، معرفی خواهد شد.

۱-۸-۲ ‌بر اساس ماهیت حوادث:

– بیمه دریایی: اولین نوع بیمه ای بود که مورد استفاده قرار گرفت و حرفه بیمه گری از آنجا آغاز شد. لذا بر همین اساس نیز از سایر بیمه ها که بعداً به وجود آمد متمایز شد. در این نوع بیمه ، حوادث و مخاطراتی مدنظر است که در دریا متوجه بیمه گذاران می شود. این حوادث و مخاطرات اعم است از حوادث طبیعی مانند طوفان و غرق شدن کشتی یا حوادث غیر طبیعی مانند دزدی دریایی.

– بیمه غیر دریایی: بیمه های غیر دریایی هم به قرینه، شامل ‌بیمه‌هایی می شود که مربوط به مخاطرات دریا نباشد.

۲-۸-۲براساس ماهیت منفعت متأثر:

این تقسیم ‌بر اساس منفعتی است که بیمه گذار یا دینفع در اثر آن متضرر یا متاثر شده است.

۱- بیمه های اموال: در این نوع بیمه خطر موضوع بر اموال بیمه شده تأثیر منفی می‌گذارد و موجب مسئولیت بیمه گر به جبران خسارت می شود و شامل ‌بیمه‌هایی مانند بیمه ی دریایی، آتش سوزی، سرقت و از این قبیل می شود.

۲- بیمه های اشخاص: در این نوع بیمه،حادثه ی خاصی بر شخص بیمه گذار اثر می‌گذارد که موجب حمایت بیمه ای وی یا شخص ثالث می‌گردد و شامل انواع بیمه عمر،حوادث و درمان می شود.

۳- بیمه های مسئولیت: این نوع بیمه ها شامل پوشش حوادثی است که موجب مسئولیت بیمه گذار در برابر اشخاص ثالث می شود.

۳-۸-۲ ‌بر اساس هدف یا منبع اراده:

در این قسمت بیمه ها ‌بر اساس هدف به بیمه های حمایتی و غیر حمایتی، و ‌بر اساس منبع اراده به بیمه های اجباری یا اجتماعی و به بیمه های اختیاری یا تجاری تقسیم می شود.

– بیمه های اجتماعی(حمایتی یا اجباری):هدف این نوع بیمه ها حمایت از اقشار و طبقات کم درآمد جامعه مانند طبقه ی کارگر است.زیرا این افراد از یک سو نیروی تولید جامعه محسوب می‌شوند و از طرف دیگر، خود کمترین سهم را از کار خود می‌برند. در نتیجه دولت ها در جهت حمایت از این قشر به موجب قانون آن ها را زیر چتر بیمه های اجتماعی قرار می‌دهند ویژگی بیمه های اجتماعی این است که اولاً شخص دیگری (کارفرما) قسمت عمده ی حق بیمه را می پردازد و ثانیاًً برخلاف بیمه های تجاری که حق بیمه، متناسب با کیفیت ریسک تعیین می شود، در بیمه های اجتماعی حق بیمه ‌بر اساس حقوق یا دستمزد بیمه شده دریافت می شود و ارتباطی با ریسک ندارد.

– بیمه های تجاری (اختیاری): بیمه های تجاری یا بازرگانی ‌بیمه‌هایی هستند که در آن ها بیمه گذار غالباً به میل خود و آزادانه به تهیه ی انواع پوشش های بیمه ای اقدام می‌کند. بیمه های تجاری هم به دسته ها و رشته‌های دیگری قابل تقسیم است، مانند بیمه های دریایی و غیر دریایی و بیمه های خسارت (اموال و مسئولیت) و بیمه های اشخاص.

۴-۸-۲ ‌بر اساس ماهیت بیمه:

برخی از قراردادهای بیمه پرداخت وجه معینی را تضمین می‌کنند، بدون اینکه این پرداخت جنبه جبران خسارت داشته باشد.دسته دیگری از قراردادها جبران خسارت را به طور کلی تضمین می‌کنند:

بیمه های غیر غرامتی: ‌بیمه‌هایی هستند که در آن ها بیمه گر در صورت بروز حادثه ای خاص، پرداخت وجهی معین را به ذینفع بیمه نامه تضوین می‌کند که این پرداخت ارتباطی به خسارت ندارد. بیمه ی عمر و بیمه حوادث در این دسته جای می گیرند.

بیمه های غرامتی: شامل آن دسته از قراردادهای بیمه هستند که به موجب آن بیمه گر با توجه به میزان خسارت و مبلغ بیمه شده متعهد به رفع خسارت ‌از بیمه گذار باشد. ‌بنابرین‏ این نوع بیمه تمام قراردادهای بیمه ، غیر از بیمه های غیر غرامتی را که محدود می‌باشد شامل می شود .

۹-۲ انواع بیمه ها:

با توجه به تنو ع ریسک ، قراردادهای بیمه نیز انواع متعددی دارد.به طور کلی عملیات بیمه گری به دو بخش :”بیمه های اجتماعی” و “بیمه های بازرگانی” تقسیم می شود. حال در این قسمت به بررسی انواع بیمه می پردازیم.

۱-۹-۲ بیمه های اجتماعی:

تأمین اجتماعی از وظایف دولت‌ها است و معمولا این تأمین از طریق بیمه های اجتماعی میسر است .از مهمترین پوشش های بیمه های اجتماعی می توان ‌به این موارد اشاره نمود:

• • حوادث و بیماری‌ها؛

• • بازنشستگی؛

• • از کار افتادگی؛

• • غرامت دستمزد؛

• • کمک ازدواج و عائله بندی؛

• • بیکاری؛

• بارداری؛

۲-۹-۲ بیمه های بازرگانی:

از آنجایی که پوشش های محدود که توسط نظام بیمه اجتماعی برای تأمین خسارات ارائه می شود کافی نیست و همه ابعاد زندگی اجتماعی و اقتصادی را در بر نمی گیرد، بیمه های بازرگانی به وجود آمده است که توسط شرکت‌های بیمه عرضه می شود.

بیمه های بازرگانی انواع مختلف دارد و قلمرو آن بسیار وسیع است و بیمه های بازرگانی که موضوع فعالیت شرکت‌های بیمه است ، به طور کلی از نظر موضوع به بیمه های اموال، بیمه های مسئولیت و بیمه های اشخاص تقسیم می‌شوند و انواع قراردادهای بیمه در این مجموعه قرار می گیرند.

۱-۲-۹-۲بیمه های اموال:

در بیمه های اموال موضوع بیمه دارایی ها و اموال است و از انواع آن می توان ‌به این بیمه ها اشاره کرد:

بیمه های آتش سوزی: