عوامل ایجاد مطلوبیت در محله مسکونی: پاسخگوی تمام اعضا جامعه به ویژه خردسالان و سالمندان به شکلی ایمن و در دسترس برای
استفاده مرتب و دایمی ساکنان را تسهیل کند. حس تعلق به جامعه ای با هویت را تقویت کند. تجربه های به یاد ماندنی و ارزشمندی را بر جای گذارد. مردم را هدایت و فعالیت های مختلف را تسهیل کند. زمینه ای را بسازد که افراد آن مکان را مانند خانه خود احساس کند. راه های ارتباطات انسانی را تقویت کند.
اجزا محله: هدف از چیدمان خانه های شهری به شکل محله، امکان پذیر کردن ارتباط اجتماعی بین خانواده ها در صورت تمایل و ایجاد وحدت فیزیکی ملموس می باشد.
طیف متنوعی از واحدهای مسکونی، مرکز خرید روزانه، مهد کودک، فضایی برای تفریح و سرگرمی، سالن اجتماعات، فضاهای جمعی چون محل بازی کودکان، رختشویخانه مشترک، تاسیسات ورزشی.
معیارهای عمده در تعریف محله در غرب براساس تعداد جمعیت ساکن یا بعد کالبدی در قالب عناصر پنجگانه راه، گره، نشانه، مرکز و لبه است. و در ایران در ارتباط با مفاهیم فرهنگی و اجتماعی بسیار پیچیده ای شکل می گیرد که محیطی سرشار از تعامل و مشارکت است.
محله
تعیین سلسله مراتب دسترسی مناطق مسکونی بر مبنای انواع کاربرد آنها، از موارد لازم در طراحی محله می باشد؛ زیرا تخصیص کاربری هر خیابان بر مبنای نوع خیابان تغییر می کند.
جمع و پخش کننده اصلی
جمع و پخش کننده های محلی
خیابان های مسکونی محلی
سلسله مراتب شبکه ارتباطی
پیاده راه تنها در پیوند با ساختمان ها، کاربری هایی که در آن محاط است و یا در ارتباط با سایر پیاده راه های بسیار نزدیک معنا می یابد. امنیت شهر، وظیفه اساسی خیابان ها و پیاده راه های یک شهر است.
پیاده رو ها و مسیرهای پیاده
مزیت پیوستگی کاربری های شهری:
افزایش روابط شهروندان در مرکز محله
تقویت نقش هر کاربری به واسطه قرارگیری در مجاورت دیگر کاربریها
کاهش سفرهای درون شهری
استفاده بهینه از زمان و امکان برآوردن نیازهای بیشتر
بهره وری در استفاده از زمین شهری
در پیوستگی کاربری ها، این کاربری ها هستند که در نزدیکی و در مجاورت یک محله مسکونی شکل می گیرند و به دنبال برآوردن نیازهای روزانه خود باشد.
هنگامی که در مورد اختلاط کاربری بحث می شود منظور، اختلاط کاربری یک همسایگی، خیابان و یا یک بلوک شهری و یا اختلاط کاربری به صورت عمودی در یک ساختمان است. طراحی شهری خوب باید باعث تشویق بیشتری برای نزدیکی این امکانات گردد.
اختلاط کاربریها
اصول طراحی مسکن بلندمرتبه
شاخصها
تعاریف
پیامدها و راهکارها
ارتباط بلندمرتبه ها با محیط شهری
طراحی ساختمان های بلند باید کمترین اثر منفی را بر همسایگی اطراف داشته باشد.
این اثرات منفی شامل سایه اندازی ها، دید و حریم ها و ایجاد تونل باد می باشد.
ارتفاع ساختمان و حجم ساختمان باید متناسب با همسایگی های اطراف باشد. گره ها و تقاطع های اصلی نقاط مناسبی برای جایگذاری بلندمرتبه ها می باشند.
ترکیب بلندمرتبه ها با محیط شهری
در ساختمان های بلند باید به نیازهای عابران پیاده و نهایتاً کاربران ساختمان به سرپناه، بافت، غنای فرم و رنگ و نیز ریزه کاری های معماری در مقیاسی کوچک توجه شود.
ساختمان های بلند می توانند فرم های الهام بخشی و بیانگر علاقه انسان به خارق العادگی و غافلگیر شدن باشند و می توانند محلی باشند که انسان ها خود را با آن شناسایی می کنند.
ابتکار ایجاد سکو شامل بررسی الگوی خیابان و ایجاد مقیاسی انسانی تر و به حداقل رساندن تاثیرات مخرب باد در سطح زمین می شود که همگی در انسانی کردن ساختمان های بلند تاثیر می گذارند.
ایجاد برج های باریک که سایه اندازی ساختمان های بلند را به حداقل می رسانند، به دلیل توجه ما به خورشید مسئله ای عاطفی می باشد و بنابراین ملاحظه ای دیگر بر ملاحظات مربوط به انسانی کردن ساختمان های بلند می افزاید.
تاثیر بلندمرتبه ها بر فضاهای شهری
فضاهای شهری به عنوان فضایی برای زندگی اجتماعی مردم، به وسیله موجودیت ساختمان های بلند را تحت تاثیر قرار م دهد. که بر سه ویژگی اصلی فضاهای شهری تاکید دارند:
