15 دی 1393
(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)
فهرست مطالب
فصل اول طرح پژوهشی‌أ
1-1-: مقدمه. 3
1-2: بیان مسئله: 5
1-3: اهمیت و ضرورت پژوهش: 7
1-4: اهداف پژوهش: 9
1-4-1: اهداف اصلی: 9
1-4-2: اهداف اختصاصی: 10
1-5: فرضیه های پژوهش: 10
1-6: تعریف واژه ها و اصطلاحات: 11
1-6-1: استعدادیابی ورزشی: 11
1-6-2: آمادگی روانی: 11
1-6-3: بازیکنان نخبه. 11
1-6-4: بازیکنان زیر نخبه. 11
1-6-5: نوجوانان 11
1-6-6: ورزش تیمی 11
1-6-7: ورزش انفرادی 12
1-7: متغیرهای پژوهش: 12
1-7-1: متغیرهای وابسته: 12
1-7-2: متغییرهای قابل کنترل: 12
1-8-: محدودیت ها 12
فصل دوم پیشینه تحقیق
2-1- مقدمه. 15
2-2- مهارت های روانی 15
2-2-1- مهارت های پایه ذهنی 17
2-2-1-1- هدف گزینی (هدف چینی). 17
2-2-1-2 تعهد 19
2-2-1-3 اعتماد به نفس 21
2-2- 2 مهارت های روان- تنی 22
2-2-2-1 استرس و کنترل ترس. 22
2-2-2-2 آرامسازی روانی (آرمیدگی). 24
2-2-2-4 نیرو بخشی 26
2-2-3 مهارتهای شناختی 27
2-2-3-1 تصویرسازی و تمرین ذهنی 27
2-2-3-2 کنترل توجه ( تمرکز). 32
2-2-3 -3 بازیابی تمرکز. 35
2-2-3-4 طرح مسابقه. 36
2-3– تحقیقات مرتبط با آمادگی روانی 37
2-4- استعدایابی ورزشی 42
2-4-1 فرآیند استعدادیابی 43
2-4-2 روش های استعدادیابی 44
2-4-3 مزایایی استعدایابی 45
2-4-4 مدل استعدادیابی 46
2-4-5 تحقیقات داخلی 48
2-4-6 تحقیقات خارج از کشور. 55
فصل سوم روش شناسی تحقیق
3-1- مقدمه. 62
3-2- روش تحقیق. 62
3-3- جامعه ی آماری و نحوه ی نمونه گیری: 62
3-4- ابزار اندازه گیری: 63
3-4-1 نحوه امتیازدهی 63
3-4- روایی و پایایی پرسشنامه اوتاوا-3. 64
3-5- روش جمع آوری اطلاعات 64
3-6- روش آماری: 65
فصل چهارم تجزیه و تحلیل داده ها
4-1- مقدمه. 68
4-2- نتایج آمار توصیفی. 68
4-2-1- آماره های توصیفی مهارت های روانی جودوکاران و والیبالیست ها نوجوان 69
4-3- نتایج آمار استنباطی 70
4-3-1: پیش فرض های آزمون تحلیل واریانس 70
4-3-2: آزمون فرض های آماری: 70
4-3-2-1: آزمون فرض اول: 70
4-3-2-1: آزمون فرض دوم: 72
4-3-2-2: آزمون فرض سوم: 75
4-3-2-3: آزمون فرض چهارم: 78
فصل پنجم بحث و نتیجه گیری
5-1- مقدمه. 82
5-2- بحث و نتیجه گیری 82
5-4- نتیجه گیری 86
5-5- پیشنهادها 86
5-5-1 پیشنهادهای برخاسته از تحقیق: 86
5-5-2 پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی 87
فهرست منابع 88
فهرست جداول
جدول 1. مشخصات آزمودنی ها در گروه های مختلف. 67
جدول 2. امتیازات مربوط به مهارتهای روانی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه والیبال و جودو. 68
فهرست اشکال
نمودار1. مقایسه میانگین آمادگی روانی والیبالیست ها و جودوکاران. 69
نمودار2. مقایسه آمادگی روانی والیبالیست ها و جودوکاران در دو سطح نخبه و زیر نخبه. 70
نمودار3. مقایسه آمادگی روانی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه در گروه های سنی مختلف. 71
نمودار 4. مقایسه مهارت های روانی پایه ورزشکاران نخبه و زیر نخبه در رشته های والیبال و جودو. 72
نمودار5. مقایسه والیبالیست ها و جودوکاران نخبه و زیر نخبه در مهارت های روانی پایه. 72
نمودار 6. مقایسه مهارت های روانی پایه ورزشکاران نخبه و زیر نخبه در گروه های سنی مختلف. 73
نمودار7. مقایسه خرده عامل های مهارت روانی پایه والیبالیست های نخبه و زیر نخبه در گروه های سنی مختلف. 73
نمودار8. مقایسه خرده عامل های مهارت روانی پایه جودوکاران نخبه و زیر نخبه در گروه های سنی مختلف. 74
نمودار9. مقایسه مهارت روان- تنی ورزشکاران نخبه وزیر نخبه در رشته های والیبال و جودو. 75
نمودار10. مقایسه خرده عامل های مهارت روان – تنی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه در رشته های والیبال و جودو. 75
نمودار11. مقایسه خرده مقیاس های مهارت روان -تنی والیبالیست های نخبه و زیرنخبه در گروه های سنی مختلف. 76
نمودار13. مقایسه مهارت شناختی رشته های والیبال و جودو در دو سطح نخبه و زیر نخبه. 77
نمودار14. مقایسه مهارت شناختی رشته های والیبال و جودو در دو سطح نخبه وزیر نخبه. 78
نمودار15. مقایسه خرده مقیاس های مهارت شناختی والیبالیست های نخبه وزیر نخبه در گروه های سنی مختلف. 78
نمودار16. مقایسه خرده عامل های مهارت شناختی جودوکاران نخبه و زیر نخبه در گروه های سنی مختلف. 79
فصل اول
طرح پژوهشی
1-1-: مقدمه
حضور موفق هر جامعهای در صحنههای بین المللی نشان از رشد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و علمی آن جامعه دارد. حوزه تربیت بدنی و ورزش، به خصوص ورزش قهرمانی، یکی ازمهمترین عرصههایی است که یک کشور می تواند توانائیهای خود را بروز دهد. به همین دلیل کشورها برای رسیدن به سکوهای افتخار و کسب مدالهای طلا، نقره و برنز در رقابتهای جهانی و المپیک، برنامه ریزیها و سرمایه گذاریهای زیادی انجام می دهند. لازمه موفقیت در رشتههای مختلف ورزشی و دستیابی به افتخارات، پرداختن به مقوله ورزش قهرمانی و شناخت عوامل موثر بر آن میباشد. بدیهی است که عوامل چندی بر موفقیت در ورزشهای مدرن امروزی تاثیرگذار هستند. در دهههای گذشته یکی از موضوعاتی که از اهمیت و جایگاه ویژهای در ورزش قهرمانی برخوردار گشته، شناسایی ورزشکاران با استعداد در رشتههای مختلف ورزشی بوده است.
همه افراد کارهای ساده را میتوانند بیاموزند و انجام دهند، ولی تعداد کمی از آنها قادر به فراگیری امور پیچیده علمی، فنی و مهارتی هستند (لیدور[1] و همکاران، 2005). زمانی که میبینید دوست شما بدون داشتن تجربه قبلی در رشته مورد علاقه شما، ناگهان به این رشته علاقهمند میشود و پس از انجام تمرینات اندک می تواند شما را شکست دهد، شگفت زده میشوید. با اینکه شما سالها به طور جدی در این رشته تمرین کردهاید اما او با کمی تمرین، مهارتها را به خوبی مهارتهای شما انجام میدهد. ممکن است دوستتان پیشرفت کند و شما در سطح مهارت فعلیتان درجا بزنید. این فرد با ادامه تمرین می تواند عملکرد خیلی بهتری نسبت به شما داشته باشد. علت چیست؟ این مثال در واقع به عامل تفاوتهای فردی و نقش آن در موفقیتهای آتی ورزشی اشاره دارد. در ادبیات ما ایرانیان ضرب المثلی است که میگوید: «هر کسی را بهر کاری ساختند». پس زمانی که افراد یک مهارت یکسان را فرا میگیرند ولی در عمل اجراهای متفاوتی از خود نشان می دهند، دلیل این تفاوتها را باید در استعدادهای آنها جست. داشتن استعداد موجب سرعت بخشیدن به یادگیری شده، بر سطح مهارتی که از این طریق به دست میآید، تأثیر میگذارد و عامل مهمی در کارآیی واثربخشی است (براون[2]، 2001). در همین راستا، محققین و متخصصین حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی میکوشند تا عناصر مهمی که نقش تعیین کننده ای در موفقیت ورزشی دارند را شناسایی و معرفی کنند که تحت عنوان “استعدادیابی ورزشی” مطرح میباشد. در این میان، بررسی مقوله استعدادیابی با رویکرد روانشناختی جایگاه ویژهای پیدا کرده است (کامکاری و همکاران، 1390).
همه ما با مراجعه به حافظه خود میتوانیم لحظاتی را در مسابقات ورزشی به خاطر آوریم که تیم یا ورزشکاری با وجود آمادگی کامل جسمانی و فنی از ارائه بهترین عملکرد خود ناتوان مانده است و در مصاحبه بعد از مسابقات دیدهاید که ورزشکاران در پاسخ به علل شکست یا پیروزی بطور معمول دلایلی نظیر: “تیم امروز انگیزه کافی نداشت،” “هماهنگی وتوازن بین تیم به چشم نمیخورد” یا “تیم به مرز خود باوری رسیده بود” و “تمرکز تیم بسیار عالی بود وهیچ چیز نتوانست این تمرکز را خدشهدار نماید” را بیان می کنند. این مسئله اهمیت روانشناسی ورزشی را مشخص می کند.
امروزه روانشناسی ورزشی از ارکان جدایی ناپذیر در آماده سازی ورزشکاران برای تمرینات و مسابقات تلقی میشود. چنانچه ورزشکاران از آمادگیهای روانی برخوردار نباشند، آمادگیهای جسمانی، فنی و تاکتیکی کمترین نقش را در موفقیت آنها خواهد داشت. به عبارت سادهتر، در هرم قهرمانی ورزشکاران، آمادگی جسمانی در قاعدهی هرم، آمادگی فنی و تاکتیکی در قسمت میانی، و آمادگی روانی در رأس این هرم قرار دارد. با توجه به اینکه فاصلهی بین قهرمانان به چند هزارم ثانیه و چند میلیمتر کاهش پیدا کرده است. معمولا نفرات برتر مسابقات قهرمانی از نظر آمادگی بدنی، فنی و تاکتیکی در یک سطح هستند ولی قهرمانی نصیب کسی میشود که از نظر آمادگی روانی وضعیت بهتری داشته باشد. لذا ورزشکارانی که از توسعه مهارتهای روانی خود غافل شوند، در مسابقات مهم و حساس با چالشهای فراوانی مواجه میشوند (لییونس[3]، 2008). با وجود اینکه عوامل روانی می تواند به طور مستقیم آمادگیهای جسمانی و فنی را تحت تأثیر قرار دهد، اما در عمل بیشترین توجه مربیان و ورزشکاران به جنبههای جسمانی و فنی است و توجه کمتری به نقش پر اهمیت مهارتهای روانی در موفقیتهای ورزشی معطوف میگردد (بویس[4] و همکاران، 2009).
لذا با توجه به آنچه اشاره شد، هدف اصلی این پژوهش پرداختن به مقوله استعدادیابی روانشناختی است. در ادامه این فصل ابتدا به بیان مسئله تحقیق و ضرورت و اهمیت آن خواهیم پرداخت. سپس اهداف، فرضیه ها، و متغیرهای تحقیق بیان خواهند شد. و در پایان تعاریف عملیاتی واژههای کلیدی تحقیق ارائه میشوند.
1-2: بیان مسئله:
داشتن استعداد یکی از عوامل مؤثر در موفقیت ورزشکاران به حساب میآید. به همین خاطر، مدت کمی است که شناسایی افراد با استعداد در رشتههای مختلف ورزشی مورد توجه و علاقه جدی پژوهشگران ، مربیان و متخصصان حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی قرار گرفته است (ورکیانی[5] و همکاران، 2012). هر فردی می تواند آواز خواندن را یاد بگیرد، نقاشی کند یا در ورزش خاصی شرکت کند، اما افراد کمی به سطوح بالای مهارت دست مییابند. به دلیل کثرت ورزشکاران علاقهمند به فعالیت در هر رشته و محدودیت امکانات و سرمایهگذاری، و از سوی دیگر بالابودن هزینه های زمانی و مالی تربیت ورزشکاران زبده، و نیز به منظور افزایش ضریب اطمینان کسب موفقیت، بایستی افراد برتر در هر رشته ورزشی را طی فرایند استعدایابی شناسایی کرد (گائینی و همکاران، 1385).
در بسیاری از کشورها نحوه گرایش جوانان به ورزش براساس عرف، علایق فردی، محبوبیت آن ورزش و یا فشار والدین استوار است. اما در کشورهای پیشرفته و اروپای شرقی این روش دیگر طرفداران چندانی ندارد (لیدور و همکاران، 2005). کشورهای اروپای شرقی از اواخر دههی 1960 و اوایل 1970 متوجه ضعف برنامه های سنتی استعدادیابی شدند؛ از این رو برنامه های ویژهای برای شناسایی ورزشکاران مستعد طراحی کردند (بومپا[6] و همکاران، 2009).به طوری که متخصصین عامل اصلی موفقیت این کشورها در رشتههای مختلف ورزشی را داشتن برنامه مدون و مناسب استعدادیابی عنوان کردهاند (ورکیانی و همکاران، 2012).
گاربنر[7] و همکاران (2007) استعدادیابی را غربال کردن کودکان و نوجوانان از طریق آزمونهای جسمانی، فیزیولوژیکی و مهارتی به منظور شناسایی پتانسیلها برای رسیدن به موفقیت در ورزش تعریف می کنند. همچنین آرچر[8] و همکاران (2005) معتقدند استعدادیابی ورزشی فرآیندی است که توسط آن خردسالان برپایه آزمونهای معین، به سمت ورزشهایی که بیشترین شانس موفقیت را دارند رهنمون میشوند. پژوهشگران معیارهای استعدادیابی را غالبا در چهار دسته طبقه بندی می کنند: فیزیولوژیکی، پیکرسنجی، مهارتی (تکنیکی) و روانشناختی (بورگس و نوتن[9]، 2010). البته ذکر این نکته ضروریست که لحاظ کردن عوامل فوق به طور مساوی برای کلیهی ورزشها کار درستی نیست. هرچند، تعیین سهم هر یک از این عوامل برای موفقیت در ورزشی خاص، یکی از دشوارترین مسائل پیرامون استعدادیابی است (گبور[10]، 2009).
در مطالعاتی که در زمینه استعدادیابی ورزشی انجام شده اند، اغلب ویژگیهای آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی و بعضاً مهارتی مورد بررسی قرار گرفتهاند. به عنوان مثال، فرانچینی[11] و همکاران (2007) آمادگی جسمانی و مشخصات آنترپومتریکی مردان جودکار تیم برزیل را بررسی کردند. مارکوویچ[12] و همکاران (2005) ویژگیهای فیزیکی، فیزیولوژیکی و حرکتی زنان تکواندوکار را بررسی کردند. گابت[13] و همکاران (2007) ویژگیهای آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی و مهارتی بازیکنان نوجوان والیبال را بررسی کردند. محمد و همکاران (2009) ویژگیهای آنتروپومتریکی و عملکردی بازیکنان هندبال را جهت توسعه یک مدل شناسایی و پرورش استعداد ارزیابی کردند. پیون[14] و همکاران (2014) به شناسایی استعداد ورزشکاران جوان رشتههای جودو، کاراته و تکواندو براساس آزمون آنتروپومتریکی، آزمون عملکرد جسمانی و آزمون هماهنگی حرکتی پرداختند. این در حالیست که ولستن کرافت[15] (2002) در مقاله مروری خود بیان می کند که از بین معیارهای مختلف استعدادیابی، عوامل روانی و تکنیکی بیشترین اهمیت را دارند؛ و علیرغم توجه زیادی که تا کنون به ویژگیهای آنتروپومتریکی شده است، این ویژگیها از کمترین اهمیت در شناسایی ورزشکاران نخبه جوان برخوردارند.
با پیشرفت علم روانشناسی ورزشی، بحث مهارتهای روانی در اجرای عملکردهای ورزشی از اهمیت بسزایی برخوردار شده است. امروزه با بهره گرفتن از مهارتهای روانی پیشرفت قابل ملاحظهای در عملکرد ورزشکاران حرفهای در سطوح بالای رقابت به وجود آمده است (مارتنز[16]، 1987). بسیاری از ورزشکاران بزرگ برای بخش ذهنی و روانی در مسابقات اهمیت بسیار بالایی قائلند و معتقدند این مسئله می تواند در تعیین نتیجه نقش موثری ایفا نماید. هنگامیکه قهرمانان از نظر مهارتهای بدنی و تکنیکی در سطح بالایی قرار میگیرند، احتمالاً فردی موفق میشود که از نظر روانی آمادگیهای لازم و کافی را داشته باشد. مهارتهای روانی به ورزشکاران کمک می کند تا در هنگام مسابقه اعتماد به نفس داشته باشند و باعث میشود بدن و ذهن برای اجرای بهینه آمادگی پیدا کنند (وست و بوچر[17]، 1984) و نهایتاً به افزایش عملکردهای ورزشی آنها، تعدیل هیجانات، افزایش تمرکز، بالا بردن میزان یادگیری و. منجر خواهد شد (آقا علی نژاد، 1376).
هرچند محتوای برنامههای آمادگی روانی، در رشتههای مختلف ورزشی متفاوت است ولی بر اساس اظهارات ویلی (1986)، تمامی برنامه های آمادگی روانی دارای موضوعات مشترکی هستند که از جمله میتوان به مهارتهای کنترل توجه (تمرکز)، انگیزش، توسعهی اعتماد به نفس، تصویرسازی ذهنی، هدفگزینی، مهارتهای خودآگاهی[18] و عزت نفس[19] اشاره نمود. همچنین ماهونی[20] و همکاران (1987) اظهار داشته اند که مهارتهایی مانند مدیریت استرس، تمرکز، انگیختگی، آمادهسازی روانی و اعتماد به نفس از اجزای مهم مهارتهای روانی هستند که مشخصات روانشناختی ورزشکاران نخبه را تشکیل می دهند.
با توجه به موارد ذکر شده، تحقیق حاضر بر آن بود تا ویژگیهای روانی ورزشکاران نخبه در مقایسه با همتایان زیر نخبه آنها را مورد بررسی قرار دهد. از آنجا که این ویژگیها ممکن است در ورزشهای انفرادی و گروهی با هم متفاوت باشد، در این تحقیق ورزشکاران رشتههای جودو و والیبال مورد مقایسه قرار گرفتند. همچنین برای کنترل عامل جنسیت، آزمودنیهای تحقیق از بین دختران ورزشکار انتخاب شدند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه مهارتهای روانی ورزشکاران دختر نوجوان نخبه و زیر نخبه در رشتههای جودو و والیبال میباشد.
1-3: اهمیت و ضرورت پژوهش:
با توجه به پیشرفت سریع جامعه بشری در ابعاد گوناگون، ورزش هم از این پیشرفت بی نصیب نمانده و روز به روز ورزشکاران سراسر دنیا سعی می کنند با بهره گرفتن از نتایج پژوهشهای متخصصان در کوتاهترین زمان ممکن خود را به اوج برسانند و هر روز موفقیت جدید کسب نمایند. موفقیت در رشتههای مختلف ورزشی به عوامل متعددی وابسته است. سعی مربیان ورزشی بر آن است تا هرگونه تمرین و تجربهای را برای موفقیت ورزشکاران بهکار گیرند و تنها در صورتی که ویژگیهای ورزشکاران و میزان تاثیر آنها در موفقیت ورزشی را به خوبی بشناسند، میتوانند شانس موفقیت ورزشکاران را بالا ببرند (اسمیت[21] و همکارن، 1992).
ورزشکاران ، مربیان و حتی تماشاگران ورزشی اغلب مسابقاتی را به خاطر دارند که در آنها، با وجود آمادگی جسمانی و فنی، ضعف آمادگی روانی مانع موفقیت ورزشکار یا تیم بوده است. این مسئله حاکی از آن است که عملکرد مطلوب در ورزش حاصل ترکیبی از تواناییهای فنی (تکنیکی و تاکتیکی)، جسمانی(قدرت، سرعت و .) و روانی (تمرکز، اعتماد به نفس، کنترل اضطراب و .) است (واعظ موسوی، 1386). ورزشکاران به طور معمول در زمینه های جسمانی و فنی تمرینات و مهارت بیشتری دارند و اغلب آگاهی کمتری از فاکتورهای روانشناختی موثر بر عملکرد و اجرای ورزشی خود دارند. این در حالیست که اکثر تحقیقات در زمینه استعدادیابی ورزشی هم بیشتر تاثیر آمادگیهای جسمانی و مهارتی در موفقیتهای آتی ورزشکاران را مورد مطالعه قرار داده اند (پیون و همکاران، 2014) و کمتر به نقش آمادگیهای روانی پرداخته اند. پس برای مدیریت علمی و حرفهای ورزش، شناسایی عاملهای روان شناختی تأثیرگذار بر رفتار و موفّقیت ورزشی ضرورت به شمار میرود. زمانی میتوان بهترین و دقیقترین شناخت را از ساختار استعداد ورزشکار بدست آورد و زوایای پنهان و نهفتهی استعداد ورزشکاران را شناخت که نتایج آزمونهای استاندارد استعدادیابی روانی با سایر شاخصهای استعدادیابی ترکیب شود (کجبافنژاد،1392). ، استفاده از پرسشنامههای روانشناختی میتوانند از جنبههای نظری و کاربردی در ارزیابی آمادگی روانی به عنوان شاخصی برای استعدادیابی مؤثر واقع شوند. عدم شناخت صحیح از متغیرهای آمادگی روانی ممکن است مربیان، والدین و یا حتی خود ورزشکاران را به سمت و سویی غلط سوق دهد و سرخوردگی ورزشکار، افت عملکرد ورزشی، و اتلاف زمان و هزینه های مالی را در پی داشته باشد.
همسو با پیشرفت ورزش قهرمانی و حضور ورزشکاران نخبه در عرصه رقابتهای ورزشی، توجه به ردههای سنی پایهی نونهالان و نوجوانان به منظور استعدادیابی و پشتوانه سازی اهمیت زیادی پیدا کرده است (هیرینن[22] و همکاران، 2004). سنین پایه به دامنه سنی کمتر از 18 سال معطوف میشود که در این سنین میتوان به استعدادیابی ورزشی پرداخت (واینبرگ و گولد[23]، 2011). هرچند، اکثر تحقیقات پیشین در این زمینه به بررسی وضعیت آمادگیهای روانی ورزشکاران در ردههای سنی بزرگسال و یا جوانان پرداخته اند (اصفهانی و قزل سفلو، 1392؛ میرزایی ، رحمانیان و بردار، 1386).
همچنین نیازهای روانشناختی رشتههای ورزشی تیمی و انفرادی با هم تفاوت دارند. چراکه در رشتههای تیمی تعامل با هم تیمیها و پیادهسازی راهکارهای گروهی، اهمیت زیادی دارد. اما در رشتههای انفرادی، توانایی حفظ و ارتقای انگیزهی درونی، تمرکز فردی و برخی مهارتهای دیگر دارای ارزش است. پس باید به این مهم نیز توجه کرد (غفوری، 1392). تحقیقات چندی در خصوص شناسایی مهارتهای روانی و تاثیر آن بر عملکرد ورزشی انجام شده است، ولی به دلیل ویژگیهای خاص هر رشته ورزشی بهتر است که این مهارتها در هر رشته به صورت جداگانه بررسی شوند. تحقیقاتی که به بررسی این مهارتها در رشته ورزشی جودو و والیبال پرداخته باشد، محدود است و نیاز به بررسی این مهارتها در این رشتههای ورزشی در کشور احساس میشود.
زمانی که بخواهیم ورزشکاران را براساس ویژگیهای عملکردی با هم مقایسه کنیم خواهیم دید که در سطوح مختلف رقابتی ورزشکاران سطوح بالاتر امتیازات بهتری نسبت به ورزشکاران سطوح پایین تر کسب می کنند. در مقابل، اگر بخواهیم بازیکنانی که در یک سطح مسابقات قرار دارند را با هم مقایسه کنیم این قاعده دیگر حکم فرما نیست. بنابراین برای اینکه مکانیزمهایی که به شکوفایی در ورزش منجر میشوند را شناسایی کنیم، باید بر روی گروهی از ورزشکاران مستعد پژوهش کنیم که همه آنها در سطح بالایی از عملکرد نسبت به سن خود هستند. این مهم با مقایسه ورزشکاران نخبه و زیرنخبه میسر است (آلفرنیک[24] و همکاران، 2004). در واقع، مقایسه ویژگیهای روانی افراد نخبه با زیر نخبه در ردههای سنی پایه این امکان را فراهم میسازد تا به درک بهتری در خصوص معیارهای روانی لازم برای موفقیت در رشته ورزشی مورد نظر دست یافت و متعاقبا راهکارهای مناسبتری را برای شناسایی و آموزش افراد مستعد ارائه نمود.
1-4: اهداف پژوهش:
1-4-1: اهداف اصلی:
هدف کلی این پژوهش بررسی و مقایسه میزان آمادگی روانی بازیکنان نوجوان دختر در رشتههای ورزشی والیبال وجودو در دو سطح نخبه و زیر نخبه است.
1-4-2: اهداف اختصاصی:
اهداف ویژه این تحقیق عبارتند از:
