در جدول شماره ۴-۱۴، علاوه بر عرض از مبدأ یا مقدار ثابت رابطه برآوردی، به ازای هریک از متغیرهای مستقل شیب و انحراف معیار رابطه خطی برآوردی اول، آماره توزیع تی استیودنت و نهایتاً مبتنی بر این آماره سطح معنی‌دار یا کوچک‌ترین سطح آزمون برای رد فرض صفر آورده شده است.

ب) رابطه ریاضی:
اگر پارامترهای برآوردی در جدول شماره ۴-۱۴ را در رابطه خطی پارامتریک رابطه ریاضی پارامتریک مدل تحقیق، به شرح بیان‌شده در فصل سوم، جایگزین شود، رابطه ریاضی بین متغیرها در قالب یک معادله خطی به‌صورت زیر درمی‌آید:
Q-TOBIN=249/0+143/0NN₁274/0-NN₂ + ۳۵/۱NB₃86/7-NB _۴ +۶۶/۴ NB _۵۰۴۸/۰-NF₆+ 0006/0 NF _۷ ۰۲/۳-NF _۸+ ۰۸۰/۰ NF _۹ + ۱۲۱/۰ NF _۱۰۰۰۴/۰-NF _۱۱ ۵۳/۲-NF _۱۲۰۱۱/۰-NS₁₃+ 05/1 NS _۱۴ + ۰۸/۲ NS _۱۵+۰۰۲/۰NS _۱۶ +۰۴۶/۰ NS _۱۷۷۰/۱-NS _۱۸۰۰۰۵/۰-NBS₁₉ + ۴۲/۹NBS₂₀+ ε
ج) نوع ارتباط بین متغیرها
بر مبنای نتایج مربوط به برآورد پارامترهای رگرسیونی به شرحی که در جدول شماره ۴-۱۴ خلاصه شده است، می‌توان نوع ارتباط بین هریک از متغیرهای مستقل را با متغیر وابسته یعنی کیوتوبین (عملکرد مالی) را تفسیر کرد. به‌عنوان یک قاعده کلی در مواردی که ضریب برآوردی یا شیب متغیر مستقل مثبت بوده بین متغیر مستقل مربوطه و متغیر وابسته رابطه مستقیم و در حالتی که شیب برآوردی منفی و کوچک‌تر از صفر برآورد شده است حاکی از وجود رابطه معکوس بین متغیرهای مستقل و تابعی بوده است. در این بخش با عنایت به این قاعده کلی و علامت‌های ضرایب یا شیب‌های برآوردی، نوع ارتباط بین متغیرها تحلیل شده است:
۱) رابطه بین ﻧﺴﺒﺖ ﺟﺎریو کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی X₁ نشان داده‌شده برابر ۱۴۳/۰ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین نسبت جاری در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش نسبت جاری به‌عنوان یکی از سنجه‌های متغیر نقدینگی شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل افزایش‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۰۰۱/۰ و کمتر از یک درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین میزان نسبت جاری و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۹ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین نسبت جاری و کیوتوبین (عملکرد مالی) پذیرفته‌شده است.

۲) رابطه بین ﻧﺴﺒﺖ آنیو کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۲X نشان داده‌شده برابر ۲۷۴/۰ -محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب منفی بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین نسبت آنی در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه معکوسی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش نسبت آنی به‌عنوان یکی از سنجه‌های متغیر نقدینگی شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل کاهش‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۰۰۰/۰ و کمتر از یک درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین میزان نسبت آنی و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۹ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین نسبت آنی و کیوتوبین (عملکرد مالی) پذیرفته‌شده است.
۳) رابطه بین ﻧﺴﺒﺖ بدهیو کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۳X نشان داده‌شده برابر ۳۵/۱ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین نسبت بدهی در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش نسبت بدهی به‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت بدهی شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل افزایش ‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۰۰۰/۰ و کمتر از یک درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین میزان نسبت بدهی و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۹ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین نسبت بدهی و کیوتوبین (عملکرد مالی) پذیرفته‌شده است.
۴) رابطه بین ﻧﺴﺒﺖ بدهی به حقوق صاحبان سهامو کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۴X نشان داده‌شده برابر ۷۶/۷- محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب منفی بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه معکوسی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام به‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت بدهی شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل کاهش‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۰۰۰/۰ و کمتر از یک درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین میزان نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۹ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام و کیوتوبین (عملکرد مالی) پذیرفته‌شده است.
۵) رابطه بین توان پرداخت بهرهو کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۵X نشان داده‌شده برابر ۶۶/۴ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین توان پرداخت بدهی در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش توان پرداخت بدهی به‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت بدهی شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل افزایش ‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۲۷۲/۰ و بیشتر از یک و پنج درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین میزان توان پرداخت بدهی و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته‌شده است. به عبارتی در سطح ۹۹ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین توان پرداخت بدهی و کیوتوبین (عملکرد مالی) رد شده است.
۶) رابطه بین گردش حساب دریافتنیو کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۶X نشان داده‌شده برابر ۴۸/۰- محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب منفی بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین توان گردش حساب دریافتنی در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه معکوسی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش گردش حساب دریافتنی به‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت فعالیت شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل کاهش‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۰۱۱/۰ و کمتر از پنج درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین گردش حساب دریافتنی و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۵ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین گردش حساب دریافتنی و کیوتوبین (عملکرد مالی) پذیرفته‌شده است.
۷) رابطه بین ﻣﺘﻮﺳﻂ دوره‌ی وﺻﻮل ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت و کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۷X نشان داده‌شده برابر ۰۰۰۶/۰ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین ﻣﺘﻮﺳﻂ دوره‌ی وﺻﻮل ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش ﻣﺘﻮﺳﻂ دوره‌ی وﺻﻮل ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت به‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت فعالیت شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل افزایش ‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۳۱۸/۰ و بیشتر از پنج درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین ﻣﺘﻮﺳﻂ دوره‌ی وﺻﻮل ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته‌شده است. به عبارتی در سطح ۹۵ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین ﻣﺘﻮﺳﻂ دوره‌ی وﺻﻮل ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت و کیوتوبین (عملکرد مالی) رد شده است.
۸) رابطه بین ﮔﺮدش ﻣﻮﺟﻮدی ﻛﺎﻻو کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۸X نشان داده‌شده برابر ۰۲/۳- محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب منفی بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین ﮔﺮدش ﻣﻮﺟﻮدی ﻛﺎﻻدر شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه معکوسی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺮدش ﻣﻮﺟﻮدی ﻛﺎﻻبه‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت فعالیت شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل کاهش‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۵۲۶/۰ و بیشتر از پنج درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین ﮔﺮدش ﻣﻮﺟﻮدی ﻛﺎﻻ و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته‌شده است. به عبارتی در سطح ۹۵ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین ﮔﺮدش ﻣﻮﺟﻮدی ﻛﺎﻻو کیوتوبین (عملکرد مالی) رد شده است.
۹) رابطه بین دوره‌ی ﮔﺮدش ﻛﺎﻻ و کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۹X نشان داده‌شده برابر ۰۰۸/۰ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین دوره‌ی ﮔﺮدش ﻛﺎﻻ در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش دوره‌ی ﮔﺮدش ﻛﺎﻻ به‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت فعالیت شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل افزایش ‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۵۲۵/۰ و بیشتر از پنج درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین دوره‌ی ﮔﺮدش ﻛﺎﻻ  و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته‌شده است. به عبارتی در سطح ۹۵ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین دوره‌ی ﮔﺮدش ﻛﺎﻻ و کیوتوبین (عملکرد مالی) رد شده است.
۱۰) رابطه بین ﮔﺮدش ﻣﺠﻤﻮع دارایی‌ها و کیوتوبین (عملکرد مالی): بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۱۴ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی _۱۰X نشان داده‌شده برابر ۱۲۱/۰ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است می‌توان نتیجه گرفت که:
“بین ﮔﺮدش ﻣﺠﻤﻮع دارایی‌ها در شرکت‌های نمونه تصادفی و میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به‌موازات افزایش ﮔﺮدش ﻣﺠﻤﻮع دارایی‌ها به‌عنوان یکی از سنجه‌های نسبت فعالیت شرکت، میزان کیوتوبین (عملکرد مالی) نسبت به قبل افزایش ‌یافته است.
سطح معنی‌دار آن‌که در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت می‌باشد، برابر با ۰۰۴/۰ و کمتر از پنج و یک درصد می‌باشد. لذا فرض H₀ مبنی بر فقدان رابطه خطی بین ﮔﺮدش ﻣﺠﻤﻮع دارایی‌ها  و کیوتوبین (عملکرد مالی) در جامعه آماری یا شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۵ درصد اطمینان فرض H₁ مبنی بر وجود رابطه خطی بین ﮔﺮدش ﻣﺠﻤﻮع دارایی‌ها و کیوتوبین (عملکرد مالی) پذیرفته‌شده است.