عنوان:
 

تاثیر حرکات موزون رشدی(ایروبیک) بر بهره حرکتی کودکان با اختلال بینایی
 

استاد راهنما:
 

دکتر امیر حمزه سبزی
 

استاد مشاور:
 

استاد داور:
 

نگارش: 
 

 
 
تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
 

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده:
یکی از محدودیت‌هایی که می‌تواند بر رشد مهارت‌های حرکتی تاثیر بگذارد اختلال بصری ([1]VI، یعنی کم بینایی یا نابینایی) است، این اختلال بر همه جنبه‌های رشد کودک تاثیر دارد و منجر به ضعف عملکرد در این کودکان می‌شود. کودکان با اختلال بینایی در خطر فقر حرکات و عملکرد تکالیف حرکتی هستند نقص بینائی در کودکان VI بر عملکرد آن‌ها تاثیر می‌گذارد. وجود برنامه حرکتی که به خوبی طراحی شده، می‌تواند به رشد مهارت‌های حرکتی مربوط به زندگی روزمره، بهبود وضعیت روانی و افزایش اعتماد به نفس کودکان با اختلال بینایی کمک کند. به همین منظور تعداد 30 نفر از کودکان کم بینا با دامنه سنی 8تا 10 سال بوسیله پرسشنامه ویژگی‌های فردی از شهر ملایر انتخاب شدند. پس از انجام پیش آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ 2000 به صورت تصادفی در 2 گروه 15 نفره قرار گرفتند. گروه تجربی8 هفته، هفته ای 2 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه در تمرینات ایروبیک شرکت کردند، که شامل گرم کردن به مدت 10 دقیقه با گام آسان و حرکات کششی و تمرین به مدت 30 دقیقه با حرکات ساده ایروبیک هماهنگ، که در این تمرینات یک پا همواره روی زمین قرار می گیرد، می باشد. و در پایان هر جلسه 5 دقیقه برگشت به حالت اولیه با حرکات کششی و آرام انجام می شود. گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزانه خود را انجام دادند، در نهایت از هر دو گروه پس آزمون به عمل می آید و نتایج ثبت  شد.  همچنین در این تحقیق ابتدا نرمال بودن داده­ ها با بهره گرفتن از K-S تعیین شد و سپس از تحلیل کواریانس برای تعیین تفاوت نمرات گروه ها استفاده شد (P<0/01). نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات مهارت های دستکاری و جابجایی دو گروه وجود دارد  و گروه تمرینات ایروبیک عملکرد بهتری در این مهارتها داشتند(P<0/01). با طراحی تمرینات حرکتی هدفمند می توان منجر به بهبود مهارت های حرکتی کودکان
واژه‌های کلیدی:
مهارت های جابجایی، مهارت های دستکاری، ایروبیک، کودکان کم بینا
 
 
 
 
 
فهرست مطالب:
عنوانصفحه
فصل اول: طرح تحقیق
مقدمه 2
بیان مساله:3
اهمیت و ضرورت7
اهداف تحقیق8
فرضیه ها8
محدودیت های تحقیق8
تعاریف عملیاتی و مفهومی کلید واژه ها10
فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه تحقیق
مبانی نظری13
حیطه های رشد انسان13
دیدگاه های نظری مربوط به رشد 15
دیدگاه بالیدگی.16
سیستم های پویا20
مدل های رشد حرکتی .23
طبقه بندی مهارت های حرکتی30
اهمیت رشد الگوهای حرکتی بنیادی.23
 
فهرست مطالب:
عنوانصفحه
روش های ارزیابی رشد حرکتی33
رشد حرکتی در افراد کم بینا.35
آناتومی و ساختار بینایی.36
پیشینه تحقیق39
فصل سوم: روش شناسی تحقیق
مقدمه.46
روش تحقیق.46
جامعه اماری و نمونه تحقیق46
متغیرهای تحقیق47
ابزار جمع اوری داده ها.48
روش اجرا.53
تجزیه و تحلیل آماری.54
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل آماری
مقدمه.56
تحلیل داده ها56
یافته های توصیفی و استنباطی.57
پیش فرض ها57
 
فهرست مطالب:
عنوانصفحه
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
خلاصه تحقیق.65
بحث و نتیجه گیری.66
نتیجه گیری70
پیشنهاد های مبتنی بر پژوهش72
پیشنهادهای کاربردی.72
پیشنهادهای پژوهشی72
منابع.73
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
فهرست جداول:
عنوانصفحه
جدول1-4: میانگین و انحراف معیار ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها56
جدول 2-4: نتایج آزمون کلموگروف- اسمیرنوف برای پیش فرض نرمال بودن داده ها58
جدول3-4: نتایج آزمون لون جهت پیش فرض تساوی واریانس ها.59
جدول4-4: تعامل بین همپراش و دستکاری آزمایشی59
جدول 5-4: جهت پیش فرض خطی بودن همبستگی  متغیر همپراش و مستقل.60
جدول 6-4: مقایسه میانگین وانحراف معیارنمرات پیش آزمون و پس آزمون در مولفه جابجایی کودکان با اختلال بینایی در دو گروه.60
جدول 7-4: نتایج تحلیل کوواریانس برای مقایسه نمرات  جابجایی کودکان با اختلال بینایی در دو گروه.61
جدول 8-4: مقایسه میانگین وانحراف معیارنمرات پیش آزمون و پس آزمون در مولفه دستکاری کودکان با اختلال بینایی.62
جدول 9-4: نتایج تحلیل کوواریانس مقایسه نمرات دستکاری در کودکان با اختلال بینایی دو گروه.63
 
 
 
 
فهرست نمودارها:
عنوانصفحه
جدول1-4: میانگین و انحراف معیار ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها57
 
نمودار 2-4: مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در مولفه جابجایی کودکان با اختلال بینایی61
 
نمودار 3-4: مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در مولفه دستکاری کودکان با اختلال بینایی.62
 
 

 
 
فصل
اول
 
 

 
 
طرح تحقیق
 
 مقدمه:
رشد حرکتی به عنوان یک فرایند مداوم[2] و غیرخطی[3] در همه افراد از توالی ثابت پیروی می کند. مهارت­های حرکتی از سنین اولیه رشد کرده و به بلوغ می رسند. یکی از مهارتهای مهم که در این دوره باید رشد کند مهارتهای حرکتی درشت است؛ این مهارتها شامل مهارتهای جابجایی و دستکاری (یورتمه رفتن، لی لی کردن، جهش، پرش، سرخوردن، دویدن، دریبل درجا، ضربه بادست به توپ ساکن، ضربه زدن باپا، دریافت کردن، پرتاب ازبالای شانه و غلتاندن توپ) است. دامنه سنی در بروز یک الگوی حرکتی به میزان مهارت در آن الگو، و عوامل اجتماعی- فرهنگی و فرصت های تمرین وابسته است. مهارت های حرکتی، پایه و اساس رشد حرکتی کودکان را شکل می دهند، کودکی دوره ظهور مهارتهای بنیادی است، این مهارت ها نه تنها بر حرکات ویژه ورزشی بلکه بر حرکات روزمره نیزتاثیر می گذارند (گالاهو و ازمون، 2012). از اینرو رشد محدود این مهارتها، دارای پیامدهای مستقیم و غیر مستقیم بر توانایی فرد در انجام حرکات تخصصی مراحل بعدی زندگی است (هی وود، 2009). فرصت های حرکتی در دوره خردسالی یا چند سال نخست زندگی برای رشد مهارت­های حرکتی مهم هستند، زیرا وقتی فرصت­های حرکتی کودکان محدود می شود فقر حرکتی نیز به دنبال آن بروز می کند. عدم توانایی حرکتی کودک بر وضعیت ظاهری، جسمانی و سایر روابط روانی و اجتماعی او آسیب می رساند. در مواردی ممکن است کودک از پذیرش در گروه های ورزشی و فعالیت های جسمانی اجتناب کند  و به راحتی پذیرفته نشود. بنابراین رشد حرکتی مطلوب و بهنجار اثرات مفیدی بر سایر جنبه های رشد کودک دارد (ایساکس، 2011، محمدی، 1393). یکی از محدودیت هایی که می تواند بر رشد مهارتهای حرکتی تاثیر بگذارد اختلال بصری (VI، یعنی کم بینایی یا نابینایی) است، این اختلال بر همه جنبه های رشد کودک تاثیر دارد و منجر به ضعف عملکرد در این کودکان می شود(ویسکار، 2010). ضعف مهارت­های حرکتی ممکن است شایستگی حرکتی کودک را کاهش دهد و منجر به کناره گیری از فعالیت های حرکتی، و به نوبه خود منجر به فرصت محدود برای تمرین مهارت های حرکتی شود (ریمر، 2011). کودکان با اختلال بینایی درخطر فقر حرکات و عملکرد تکالیف حرکتی هستند.  نقص بینائی در کودکان VI بر عملکرد آن‌ها تاثیر می‌گذارد. همچنین ممکن است یادگیری الگوهای حرکتی را کند کرده و یا منجر به تفاوت‌های کیفی الگوهای حرکتی شود (ویسکار، 2007).  یک سوال مهم در سالهای اخیر مطرح شده این است که چگونه می توان مشکلات کودکان مبتلا به VI در حوزه حرکتی را برطرف کرد؟ در جواب باید گفت که با گنجاندن برنامه های مداخله حرکتی در فعالیت های مختلف جسمانی می توان به رشد و بهبود حرکتی کودکان مبتلا به  VI کمک شایانی کرد(هوون، 2010). همچنین یکی از نگرانی های خاص محققان و پژوهشگران در زمینه رفتار حرکتی ایجاد برنامه های حرکتی متناسب با سطح رشدی برای کودکان مبتلاVIاست.
از آنجایی که فعالیت جسمانی بخشی از سلامت افراد را شامل می شود، وجود برنامه حرکتی که به خوبی طراحی شده، می تواند به رشد مهارت های حرکتی مربوط به زندگی روزمره، بهبود وضعیت روانی و افزایش اعتماد به نفس کودکان با اختلال بینایی کمک کند.
2-1- بیان مساله
مهارت های بنیادی حرکتی، پایه و اساس رشد حرکتی کودکان را شکل می دهند، این مهارتها شامل مهارت های دستکاری[4] و جابجایی[5] می باشند (گالاهو، 2012). مهارت های جابجایی شامل گروهی از مهارت های بنیادی (FMS[6]) هستند که به افراد امکان هدایت در فضا یا حرکت بدن از نقطه ای به نقطه دیگر را می دهند. راه رفتن[7]، دویدن[8]، پریدن[9]، لی لی کردن[10]، یورتمه رفتن[11]، سر خوردن[12]، سکسکه رفتن[13] از رایج ترین اشکال مهارتهای جابجایی هستند(هی وود، 2005).
علاوه بر این مهارتهای حرکتی دستکاری[14] هم حرکات درشت و هم حرکات ظریف را شامل می شوند. مهارتهای دستکاری درشت حرکاتی هستند که اعمال نیرو به شئ و یا جذب نیرو از آن را در بر می گیرند. پرتاب[15]، دریافت[16]، ضربه با پا، ضربه بالای سر وغلتاندن مهارتهای دستکاری درشت محسوب می شوند. اصطلاح مهارت حرکتی ظریف به فعالیت­هایی اطلاق می­شود که بر کنترل حرکتی، دقت، و درستی حرکت تأکید می­ کند. بستن بند کفشها، رنگ کردن و بریدن با قیچی مثالهایی از مهارتهای دستکاری ظریف هستند( ایساکس، 2011).
 اغلب، نظریه پردازان رشد حرکتی از مهارت های جابجایی به عنوان پدیدآیی نوعی یاد می­ کنند. به این ترتیب، این مهارت ها به شکل فرهنگی تعریف نشده بلکه با نژاد یا نوع بشر مشترکند. در راستای این دیدگاه، مفهومی موجود است که رشد مهارت های جابجایی طبیعی بوده و نیازمند آموزش رسمی و بازخورد نیست(ویسکار، 2008). اما مطالعات نشان داده اند که فرصت های حرکتی در دوره خردسالی یا چند سال نخست زندگی برای رشد مهارت­های حرکتی مهم هستند، زیرا وقتی فرصت­های حرکتی کودکان محدود می شود فقر حرکتی نیز به دنبال آن بروز می­ کند (ایساکس، 2012).
 در همین راستا نیوول(1984) رشد مهارت های بنیادی را تحت تاثیر محدودکننده ها[17] در قالب نیازهای فرد، محیط و تکلیف تقسیم بندی کرد. اختلال بصری ([18]VI، یعنی، کم بینایی یا نابینایی) به عنوان یکی محدودیت فردی، می تواند باعث عدم ادراک بینائی کافی شود و بر همه جنبه های رشد کودک تاثیر بگذارد (هارتمن، 2007). یکی از نگرانی های خاص محققان و پژوهشگران در زمینه رفتار حرکتی انسان، ایجاد برنامه های متناسب رشدی برای کودکان VI در حوزه رشد  مهارت های حرکتی آن ها می باشد (ریمر، 2012). کمبود تجارب کافی در مهارت های حرکتی و بازی می تواند در عملکرد اجتماعی و عاطفی، کیفیت زندگی و رفاه یک کودک با اختلال بینائی تاثیر بگذارد (رابینسون، 2009).
کودکان کم بینا اغلب فرصت کمی در تعامل با محیط پیدا می کنند و همین امر ممکن است محدودیتی در تجربه حرکتی ایجاد کند (ریمر، 2011). بطوریکه تحقیقات نشان می دهد رشد حرکتی این افراد تحت تاثیر این عوامل قرار می گیرد. فرصت کم برای تعامل با محیط موجب محدود شدن تجارب حرکتی کودکان VI  می‌شود و اگر مشکلات حرکتی از تجارب محدود ناشی شود دلالت بر این مسئله دارد که تجارب حرکتی مناسب و مرتبط می‌تواند عملکرد در مهارت‌های حرکتی را بهبود بخشد (ایساکس، 2012). به نظر می رسد راهکارهای مداخله ای بتواند استفاده از فرصت های محیطی را در این افراد بالا ببرد و نقش عمده ای در تسهیل اکتساب مهارت های حرکتی و شایستگی حرکتی آنها داشته باشد (هی وود، 2005). تحقیقات انجام گرفته در این راستا نشان می دهد، تجارب حرکتی موجب تسهیل رشد حرکتی کودکان